Objective Analysis and Data Assimilation

advertisement
Fizyka Pogody i Klimatu
Wykład 4
Krzysztof Markowicz
Instytut Geofizyki
Uniwersytet Warszawski
[email protected]
Pojecie bilansu energetycznego na górnej
granicy atmosfery.
• Bilans energetyczny całej planty określony jest przez
strumień promieniowania słonecznego padającego i
odbijanego przez atmosferę oraz promieniowania
długofalowe emitowane przez powierzchnię ziemi i
atmosferę.
• W skali klimatycznej (kilkadziesiąt lat) bilans ten jest w
przybliżeniu równy zero.
• Niezerowa wartość bilansu świadczyła by, że Ziemia
znacznie ogrzewała lub ochładzałaby się.
• Badania klimatyczne pokazują, że obserwowane
współczesne ocieplenie jest rzędu 1C/100 lat.
• Do wywołania jego potrzeba niezbilansowana energii na
poziomie ułamka procenta strumienia promieniowania
słonecznego dochodzącego do górnych granic atmosfery.
Model klimatu - zerowe przybliżenie bez
atmosfery
Fo stała
słoneczna
R
4R2σT4
Ziemia
temp. T
R2Fo
stała
słoneczna
R2Fo A
A - planetarne albedo – stosunek strumienia promieniowania
odbitego do padającego.
7/25/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Pojęcie równowagi radiacyjnej
W stanie równowagi energia docierającą od Słońca jest
równoważona przez emisję promieniowania długofalowego w
przestrzeń kosmiczną
R 2 Fo  R 2 AFo  4R 2 T 4
Równanie to określa średnią temperaturę radiacyjną
powierzchni Ziemi:
T4
Fo (1  A)
4
Model klimatu - zerowe przybliżenie z atmosferą
Ponieważ mamy atmosferę
promieniowanie emitowane przez
powierzchnię Ziemi jest przez nią
częściowo absorbowane i
atmosfera
remitowane.
efektywna emisja
σTe4
w kosmos
Ziemia
temp. T
Fo stała
słoneczna
R 2 Fo  R 2 AFo  4R 2 Te4
Fo A
A - planetarne albedo
7/25/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Pojęcie temperatury efektywnej
W rzeczywistych warunkach albedo planetarnego wynosi około
30% (A=0.3) a równowaga radiacyjna określa średnią
temperaturę efektywną.
Te  4
Fo (1  A)
 255K
4
Temperatura efektywna jest niższa od średniej temperatury
panującej obecnie na przy powierzchni Ziemi o około 33 K.
Głównym zjawiskiem odpowiedzialnym za wyższą temperaturę
na Ziemi jest efekt cieplarniany.
Temperatura efektywną określa temperaturę warstwy atmosfery,
która efektywnie wypromieniowanie energię w kosmos.
Jeśli założyć, że atmosfera jest przeźroczysta dla
promieniowania to temperatura efektywna określa temperaturę
powierzchni Ziemi.
Kilka uwag do modelu.
• Założenie, że w przypadku przeźroczystej atmosfery
albedo planetarne wynosiłoby tyle co obecnie jest
grubym przybliżeniem gdyż chmury mają największy
wkład na wartość albeda .
• Obecnie albedo samej powierzchni Ziemi wynosi około
14% jednak gdyby na Ziemi było o 33 K chłodniej
(temperatura powietrza byłaby równa temperaturze
efektywnej) znacząco zwiększył by się zasięg lodowców
i pokrywy śnieżnej co wpłynęłoby na wyższe albedo.
• Przedstawiony model opisu systemu klimatycznego
widzianego z kosmosu. Przytoczony bilans energii na
górnej granicy atmosfery mimo, że nie uwzględnia
atmosfery jest dokładnie taki sam jak w przypadku
atmosfery.
• W rzeczywistości tylko strumienie radiacyjne w bilansie
mają nieco inną interpretację.
Zmienność albeda Ziemi na górnej granicy atmosfery
8
Bilans promieniowania - dzień
I  Fa  F  F  AI
A- albedo
F  T
1
F  [(1 - A)I  Fa ]
2
Fa  Ta4
4
1
4
T  [(1 - A)I   Ta ]
2
4
I
AI
T
F
4
1
1 4
(1 - A)I  Ta
2
2
Przykład: A=0.0, I=1000W/m2, =0.5, Ta=255K
F
T=317K
Fa
Dla A=0.8 T=250K
Bilans promieniowania - noc
Promieniowanie
zaniedbywanie małe
Fa  F  F  2F
1 4

4
T
Ta  Ta
2
2
4
Ta=255K
F
T=222K
F
Fa
Zróżnicowanie bilansu energii w zależności od
szerokości geograficznej
Wynika głównie z:
• rozkładu promieniowania słonecznego
dochodzącego do danej szerokości geograficznej
• zmian albeda powierzchni ziemi
• zmian temperatury powierzchni ziemi (efekt
sprzężenia zwrotnego)
• rozkładu zachmurzenia
Średnie dobowa wartość promieniowania słonecznego na
szczycie atmosfery jako funkcja szerokości geograficznej i
miesiąca. Linia przerywana oznacza szerokość geograficzną
gdzie występuje górowanie Słońca (Hartmann, 1994). 12
13
Średni strumień promieniowanie słonecznego docierający
do powierzchni Ziemi na terenie Polski.
14
Bilans radiacyjny na górnej granicy atmosfery
Bilans radiacyjny na górnej granicy atmosfery jako funkcja
szerokości geograficznej. Bilans jest dodatni pomiędzy 37 S a
37 N.
16
Chwilowa wartość bilansu radiacyjnego nad
Polską w czasie nocy.
Bilans radiacyjny na powierzchni Ziemi
18
Bilans radiacyjny na powierzchni ziemi jest dodatni, poza
rejonami polarnymi. Dodatnie wartości bilansu wynikają
głównie z wpływu chmur, które redukują efektywne
promieniowanie długofalowe emitowane przez
powierzchnię ziemi.
19
Bilans radiacyjny jest ujemny w atmosferze co oznacza,
że mamy tam do czynienia z innym źródłem energii,
który zrównoważy wychładzanie radiacyjne.
20
Czy jednak w całej kolumnie atmosfery
występuje ujemny bilans radiacyjny?
• Po wyżej troposfery bilans jest w przybliżeniu zerowy co
oznacza, że mamy tam równowagę radiacyjną. Pochłanianie
promieniowania UV przez ozon i tlen równoważy
wypromieniowanie energii w kosmos.
Przyczyny zmian temperatury powietrza z
wysokością.
• Wzrost temperatury w
termosferze wynika z
pochłaniania promieniowana
przez tlen.
• W mezosferze temperatura
obniża się z wysokością, gdyż
promieniowanie w obszarze
dalekiego UV zostało całkowicie
pochłonięte w termosferze.
• Po niżej w stratosferze ze
względu na wysoką koncentracje
ozonu pochłaniany jest inny
zakres promieniowania UV i
temperatura rośnie z wysokością.
Przyczyny zmian temperatury powietrza z
wysokością - troposfera.
Mechanizm ogrzewania powietrza w dolnej
atmosferze
• Dodatni bilans radiacyjny na
powierzchni Ziemi sprawia, że
powierzchnia ziemi ogrzewa się
• Wraz z nią powietrze
przylegające. Im dalej od ziemi
tym wpływ podłoża mniejszy i
niższa temperatura.
Transport ciepła od powierzchni ziemi
• Dyfuzja molekularna – poprzez chaotyczny ruch cząstek
oraz ich zderzenia
• Konwekcja- uporządkowany ruch powietrza wywołany
różnicą ich gęstości (powietrze cieple wznosi się do
góry)
Jak silnie musi się nagrzać powietrze przy
powierzchni ziemi aby rozpoczęły się procesy
konwekcyjne?
T2
t2
Gdy T2>t2 mamy równowagę
niestabilną, która prowadzi do
konwekcji
Gdy T2<t2 mamy równowagę
stabilną i brak konwekcji.
100m
T1
T1=t1
t1
Okazuje się, że równowaga
niestabilna wymaga aby spadek
temperatury na różnicy wysokości
100 metrów wynosił ponad 1oC. Czyli
w naszym przypadku:
t1-t2>1oC
Równowaga radiacyjno-konwekcyjna
• W czasie konwekcji następuje transport pary wodnej,
która w pewnych warunkach może kondensować. W
czasie tego procesu wydzielane jest ciepło przemiany
fazowej, które jest istotnym źródłem energii w dolnej
atmosferze. Mówimy o transporcie ciepła utajonego.
• Tak, więc transport ciepła od powierzchni do
atmosfery zmniejsza spadek temperatury z
wysokością.
• Ustala się stan równowagi zwanej równowagą
radiacyjno-konwekcyjną. Średni spadek temperatury
z wysokością wynosi w tym przypadku 0.65oC na
każde 100 metrów.
•
Bilans promieniowania słonecznego oraz ziemskiego atmosferze (Trenberth,
K.E., J.T. Fasullo, and J. Kiehl, 2009).
27
• Przy braku konwekcji
mielibyśmy do czynienia
z równowagą radiacyjną,
która ustaliła by pionowy
spadek temperatur z
wysokością znacznie
większy niż 10o na 1km.
Zmiany temperatury z wysokością uwagi
końcowe.
• Za spadek temperatury z wysokością odpowiadają
własności optyczne atmosfery.
• Gdyby w dolnej troposferze występował gaz
znacząco absorbujący promieniowanie słoneczne
spadek temperatury z wysokością byłby znacznie
mniejszy a w konsekwencji występowałyby
słabsze ruchy konwekcyjne, mniejsze opady itd.
• Silna absorpcja promieniowania przez ten gaz
minimalizowałaby ubytek ciepła wynikający z
emisji promieniowania w kosmos. Tak, więc
niepotrzebny byłby tak duży transport ciepła od
powierzchni ziemi za pośrednictwem konwekcji.
Profile temperatury z wysokością przy założeniu
równowagi radiacyjnej oraz różnego składu
atmosfery.
Model klimatu – pierwsze przybliżenie
Atmosfera częściowo pochłania promieniowanie słoneczne
(SW) i długofalowe (LW). Stosujemy przybliżenie ciała
F5
doskonale szarego.
F1
F3
F7
,
F1  S
F2  F4  (1  a sw )(1  A)S
asw ,
ATMOSFERA
alw
Ta
F3  AS
,
F5  a lw Ta4
F2
,
F6  F5  a lw Ta4
F7  (1  a lw ) F8  (1  a lw )Ts4
F8  Ts4
F6
F4
Powierzchnia Ziemi
F8

asw, alw, ,  – zdolność absorpcyjna dla
SW i LW oraz zdolność emisyjna.
N TOA  F1  F3  F5  F7  0
N surf  F2  F6  F4  F8  0
Ts
 S  SA  a lw Ta4  (1  a lw )Ts4  0
Bilans na TOA
 (1  A)(1  a sw )S  Ts4  a lw Ta4  0
Bilans na powierzchni Ziemi
Rozwiązanie układu równana prowadzi do wzoru na
temperaturę powierzchni Ziemi i atmosfery.
 2  a sw
S
Ts 
[1  A]

 2  a lw
4



Ta  4
S (1  A)[a lw  a sw (1  a lw )]

(2  a lw )a lw
Wykorzystując związek na temperaturę efektywną
Te  4
S(1  A)

,
Ts  Te 4
 2  a sw

 2  a lw



Ta  Te 4
[a lw  a sw (1  a lw )]
(2  a lw )a lw
.
1. Przypadek szklanej szyby (przeźroczysta dla
promieniowania słonecznego aSW =0 i całkowicie
nieprzeźroczysta dla promieniowania długofalowego
aLW=1.
Ts  Te 4 2  303K
Ta  Te
2. Temperatura powierzchni Ziemi jest wyższa od atmosfery
tylko wtedy, gdy aLW > aSW (warunek występowania troposfery).
W obecnej atmosferze warunek ten jest spełniony. Gdyby
sprężyć całą parę wodną do jednej warstwy, to miałaby ona
zdolność aborcyjną dla promieniowania krótkofalowego równą
0.25, zaś zdolność emisyjną dla promieniowania
długofalowego 0.9. Podstawiając te wartości otrzymujemy
temperaturę powierzchni Ziemi równą 286 K, zaś atmosfery
250.7 K.
3. Przypadek tzw. zimy nuklearnej. Jeśliby spalić wszystkie
lasy na ziemi oraz budynki powstający smog miałaby w
przybliżeniu zdolność absorpcyjną równą jedności, zaś
zdolność emisyjną w podczerwieni około 0.9. W tym
przypadku temperatura powierzchni Ziemi wyniosłaby
249 K, zaś atmosfery 255 K. Tak więc atmosfera byłaby
stabilna i doszłoby do zaniku troposfery.
4. Im większa różnica pomiędzy zdolnością absorpcyjna
promieniowania długofalowego słonecznego tym
większa różnica temperatury powierzchni Ziemi i
atmosfery.
5. Na wartość zdolności absorpcyjnej promieniowania
długofalowego największy wpływ na zawartość gazów
cieplarnianych (para wodna, CO2, ozon, metan itd.).
6. W zakresie promieniowania słonecznego istotną rolę
odgrywają aerozole atmosferyczne.
7. Chmury wpływają na wartość zdolności absorpcyjnej w
zakresie SW i LW. Stąd też wpływ chmur na klimat jest
zróżnicowany (zależy od parametrów optycznych i
temperatury chmur).
Download