Przedszkolaczek

Pobawimy się wesoło !!!!
Odgadnij zagadki. Narysuj rozwiązania .
Ma kapelusik, lecz się nie kłania.
Ma nóżkę, ale tylko do stania.
Gdy idziesz lasem
spotykasz go czasem.
Od redakcji
DRODZY RODZICE
Witamy Państwa bardzo serdecznie na łamach naszej
przedszkolnej gazetki. W tym numerze także
Jestem zwierzątko nieduże,
Ostre mam kolce na skórze.
Ja wiem i ty wiesz,
że nazywam się …
przygotowaliśmy dla Państwa i Waszych pociech artykuły do
poczytania oraz zabawy dla dzieci.
Życzymy miłej lektury oraz zabawy.
Spadają z drzewa żółte, czerwone,
wiatr nimi miota w każdą stronę.
Latem szumiały nad głowami,
jesienią szumią pod nogami.
Potrafi zasłonić słońce,
Nawet najbardziej gorące.
Gdy wiatr ją dalej pogoni,
Na ziemię deszczowe łzy roni.
Zadanie dla starszaka
OWOCOWY JEŻ
Wiewiórka Basia gromadzi zapasy na zimę.
Dorysuj pod każdym drzewem tyle orzechów, ile pokazuje cyfra.
Przygotuj podwieczorek dla całej rodziny. Wykonaj smacznego
owocowego jeża. Przy krojeniu owoców poproś
o pomoc mamę lub tatę.
POTRZEBNE :
• jabłka
• dowolne owoce np. banan, brzoskwinia,
winogrono i in.
• Wykałaczki
WYKONANIE :
1) Wszystkie owoce umyj. Poproś kogoś dorosłego o pomoc
przy krojeniu owoców : jabłka należy przekroić na pół,
pozostałe owoce w pokroić w kostkę.
Uwaga – winogrona pozostaw w całości.
5
7
2) Połówki jabłek ( po jednej dla każdego) ułóż przekrojoną
stroną na talerzu.
3) Nadziej na wykałaczki kawałki owoców.
4) Wbij „owocowe kolce” w połówki jabłek.
5) Nosek i oczy jeża wykonaj z kulek winogrona.
SMACZNEGO !
4
CO SZEŚCIOLATEK POWINIEN UMIEĆ- CZYLI KRÓTKI ARTYKUŁ
O DOJRZAŁOŚCI SZKOLNEJ DZIECKA
Dojrzałość szkolna to osiągnięcie przez dziecko takiego stopnia rozwoju
fizycznego, umysłowego i społeczno-emocjonalnego, który umożliwia mu
opanowanie treści określonych przez program klasy pierwszej oraz udział w
życiu szkolnym. Elementy dojrzałości emocjonalno-społecznej Są nimi:
•
Chęć i umiejętność interakcji z rówieśnikami i nauczycielem,
•
samodzielność i zaradność podczas podstawowych codziennych spraw,
•
umiejętność przystosowania się do nowego środowiska,
•
równowaga uczuciowa, czyli zdyscyplinowanie i podporządkowanie się
normom współżycia w grupie,
•
dostrzeganie potrzeb innych,
•
wytrwałość, sumienność, obowiązkowość w zadaniach,
wiara w siebie, odporność na pojawiające się trudności,
•
kontrola swojego zachowania i wykonywanej pracy.
Co dziecko sześcioletnie, przygotowujące się do nauki czytania i
pisania powinno już umieć:
•
różnicować słuchowo proste zestawy dźwięków oraz proste układy
rytmiczne,
•
poprawnie różnicować pojedyncze głoski,
•
wyodrębniać w słowie głoski i sylaby,
•
łączyć głoski w sylaby i sylaby w wyrazy,
Zadanie dla średniaka
Co się kryje na obrazku? Pokoloruj obrazek odpowiednimi kolorami :
- zielony
- czerwony
X – brązowy
- niebieski
Zadanie dla malucha
• prawidłowo różnicować kształty
• odtwarzać poprawnie wzór z pojedynczych elementów,
• poprawnie odwzorować układy geometryczne: szlaczki, wzory, ornamenty,
• ujmować przedmiot lub kształt graficzny jako całość z jednoczesnym
wyodrębnianiem w nim elementów składowych,
• powinno mieć ukształtowaną wzrokową orientację kierunkową dotyczącą
położenia przedmiotów oraz utrwaloną orientację kinestetyczno-ruchową w
schemacie swojego ciała
Wyróżnia się cztery grupy takich czynników, które wpływają na
dojrzałość szkolną dziecka. Są to:
• wyposażenie biologiczne, z którym dziecko przychodzi na świat,
• własna aktywność dziecka,
• otaczające go środowisko,
• wychowanie i nauczanie, obecne od momentu narodzin
Istotnym czynnikiem wpływającym na dojrzałość szkolną dzieci jest fakt
uczęszczania do przedszkola. Dzieci o długiej karierze przedszkolnej
wyróżniają się lepszym uspołecznieniem niż inne dzieci oraz lepszym
przygotowaniem do szkoły. Rola rodziców w procesie wychowania,
kształtowania rozwoju emocjonalnego, społecznego i intelektualnego dziecka
jest ogromna. Rodzice stale towarzysząc swojemu dziecku już od urodzenia
mogą stymulować jego rozwój. Przekazują mu, bowiem określone wartości,
normy i zasady postępowania, kształtującego stosunek do świata i innych ludzi.
Rodzice uczą odróżniać dobro od zła. Mają ogromny wpływ na kształtowanie
tożsamości dziecka i jego przyszłość.
Dlaczego maluchy tak trudno przystosowują się
do przedszkola?
Adaptację ułatwia:
Od trzeciego roku życia dziecka zaczyna się okres zwany przedszkolnym.
Oznacza to, że trzylatek może już przez dłuższy czas przebywać poza domem
pod opieka osób trzecich. Dlatego rodzice zapisują dzieci do przedszkola i są
przekonani, ze jest to korzystne dla ich rozwoju.
•
•
•
•
Wątpliwości pojawiają się już po kilku dniach. Dorośli muszą bowiem patrzeć,
jak dziecko rozpaczliwie broni się przed przebywaniem w obcym miejscu. Nie
pomagają zapewnienia: Niedługo przyjdę po Ciebie.. Zabiorę cie po obiadku..
Mamusia wróci za trzy godzinki… Im dłużej dorosły mówi, tym gorzej!
Wypowiadane słowa oznaczają dla dziecka jedno – obawę przed czymś nowym
i niebezpiecznym. Dlatego wystraszony maluch trzyma się kurczowo rodzica,
że trzeba go siła oderwać i wprost wepchnąć do sali.
•
•
•
•
•
Niestety, dramatu przystosowania się dziecka do przedszkola nie da się uniknąć,
ale można go zmniejszyć. Na początku trzeba sobie wyobrazić,
w jakiej sytuacji jest dziecko, co czuje i co się z nim dzieje kiedy zaczyna
uczęszczać do przedszkola.
•
racjonalne podjęcie decyzji
pozytywne myślenie o placówce ( zaufanie do personelu )
poznanie placówki przez dziecko
wcześniejsze dostarczenie dziecku doświadczeń
przebywania z innymi dorosłymi
umożliwienie kontaktów z innymi dziećmi
usamodzielnienie dziecka
stopniowe przyzwyczajanie dziecka do placówki (krótki
czas pobytu , bez posiłków, leżakowania ), towarzyszenie
dziecku
akceptacja dziecka i zrozumienie jego stresu , wspieranie
go
okazywanie spokoju, poczucia bezpieczeństwa podczas
rozstania
czas na bycie z dzieckiem po odebraniu go z przedszkola
ujednolicenie rytmu życia w przedszkolu i w domu
Adaptację utrudnia:
Małe dziecko ma jeszcze słabo ukształtowany system własnego Ja, dlatego jest
mocno uzależnione emocjonalnie od najbliższych osób i nie może obejść się bez
ich pomocy. Trzylatek nie wie jeszcze, że takiego wsparcia mogą mu użyczyć
osoby trzecie. Oderwanie od najbliższych budzi w nim strach, że stanie się coś
okropnego. Traci wiec poczucie bezpieczeństwa, bodaj najważniejszej potrzeby
psychicznej. Dodatkowo sytuacje pogarsza fakt, że dziecko trzyletnie może
mieć jeszcze kłopoty ze słownym porozumiewaniem się, zwłaszcza z osobami
obcymi. W domu wszyscy rozumieją jego gesty, mimikę i inne w zachowania.
W nowym środowisku dziecko czuje, że dorośli nie orientują się w tym, co chce
przekazać. Tu pani inaczej mówi, inaczej uśmiecha się. Przez dłuższy czas
kojarzy nauczycielkę, nawet najmilszą, z poczuciem utraty bezpieczeństwa.
Dlatego często płacze na jej widok. W jaki sposób wystraszone dziecko ma jej
przekazać, że musi skorzystać z obcej ubikacji? Na dodatek ma kłopoty z
samoobsługą. Dramat rozstania z mamą blokuje poznawanie nowego otoczenia,
bo nie zwraca uwagi na nie. Dlatego tym bardziej przedszkole jest dłużej dla
niego obce i niezrozumiałe. Trzeba bardzo wielu dni, aby to zmienić.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
niepewność decyzji
brak zaufania do placówki, podejrzliwość wobec
personelu
wyrzuty sumienia, niepokój, lęk, poczucie zagrożenia
nieznajomość placówki
brak doświadczeń społecznych w kontaktach z innymi
dorosłymi i dziećmi
nadopiekuńczość, wyręczanie dziecka w czynnościach
związanych z samoobsługą
„rzucenie na głęboka wodę" - pełny wymiar godzin
pośpiech, zdenerwowanie, zabieganie, brak czasu dla
dziecka
brak zrozumienia dla trudnych zachowań dziecka,
obrażanie się na dziecko, odrzucenie