PROFILAKTYKA WŚCIEKLIZNY Wścieklizna jest chorobą zakaźną o ostrym przebiegu. Wywołuje ją wirus atakujący ośrodkowy układ nerwowy ssaków /mózgowie, rdzeń kręgowy/ , w tym także ludzi. Wirus wścieklizny wędruje wzdłuż nerwów obwodowych z miejsca zakażenia do ośrodkowego układu nerwowego i tam się namnaża. Na kilka dni 1-10 przed wystąpieniem objawów klinicznych wirus przedostaje się do ślinianek. OKRES WYLĘGANIA - czas od momentu zakażenia się do pojawienia się pierwszych objawów choroby wynosi 10 dni do 2 lat. Długość tego okresu zależy od dawki zakażającej i miejsca wprowadzenia wirusa do organizmu. CZŁOWIEK MOŻE ULEC ZAKAŻENIU WŚCIEKLIZNĄ OD ZWIERZĄT W WYNIKU: * pokąsania przez zwierzę wściekłe lub podejrzane o wściekliznę * pokąsania przez zwierzę dzikie lub nieznane, które zbiegło, zostało zabite lub padło * zanieczyszczenia błon śluzowych, spojówek, uszkodzonej skóry - śliną lub substancją mózgową zwierzęcia wściekłego lub podejrzanego o wściekliznę. ŹRÓDŁO ZAKAŻENIA - dzikie zwierzęta drapieżne, nietoperze, psy, koty, szczury, piżmaki, jeże, kuny oraz tzw. "zwierzęta ofiary " : bydło, sarny itp. DO ZAKAŻENIA WŚCIEKLIZNĄ DOCHODZI GŁÓWNIE W WYNIKU: - pogryzienia przez chore zwierzę - przedostania się śliny chorego zwierzęcia na skaleczenia i zadrapania skóry, na błony śluzowe np.jamy ustnej, do spojówki oka. OBJAWY WŚCIEKLIZNY U ZWIERZĄT: - podwyższona ciepłota ciała - nagła zmiana usposobienia - zwierzęta łagodne stają się złośliwe i drażliwe zwierzęta agresywne - łagodnieją - utrata wrodzonej bojaźliwości u zwierząt dzikich - rozdrażnienie, niepokój - wzmożone reakcje na bodźce zewnętrzne, ataki szału - brak koordynacji ruchowej, niezborność wzroku - porażenie mięśni żuchwy, gardła, przełyku, ślinotok - zaburzenia świadomości - drgawki, otępienie, śpiączka. OBJAWY WŚCIEKLIZNY U CZŁOWIEKA: - gorączka, ból głowy - zaburzenia czucia w miejscu zakażenia / pieczenie, swędzenie/ 1 - wzmożona nerwowość i niepokój - pobudzenie układu współczulnego przejawiające się m.in. łzawieniem, rozszerzeniem źrenic, potliwością, wzmożonym wydzielaniem śliny - bolesne skurcze mięśni gardła i przełyku przy przełykaniu - ślinotok - z obawy przed bólem chory unika przełykania śliny - brak apetytu i wodowstręt spowodowane są bólem przy przełykaniu - trudności w oddychaniu wywołane skurczami mięśni oddechowych - napady drgawek - porażenie, apatia, śpiączka. OBJAWOWE ZAKAŻENIE WŚCIEKLIZNĄ KOŃCZY SIĘ ZAWSZE ŚMIERCIĄ W PRZYPADKU POGRYZIENIA CZŁOWIEKA PRZEZ CHORE LUB PODEJRZANE O WŚCIEKLIZNĘ ZWIERZĘ NALEŻY: - pozwolić aby krew przez jakiś czas swobodnie wypływała z rany - przemyć ranę wodą z mydłem - zdezynfekować ranę - nałożyć opatrunek - zgłosić się do lekarza Lekarz ocenia stopień narażenia pacjenta na zakażenie wścieklizną i kwalifikuje do ewentualnych szczepień. SZCZEPIENIA PRZECIWKO WŚCIEKLIŹNIE: - 5 dawek podawanych domięśniowo wg schematu szczepień w 0, 3, 7, 14, 30 dobie - surowicę z przeciwciałami podaje się równocześnie ze szczepionką w przypadku rozległych pogryzień, dotyczących głowy, karku, rąk - w przypadku narażenia na zakażenie osoby, która uprzednio była szczepiona przeciwko wściekliźnie podaje się tylko dawkę przypominającą wg schematu szczepienia w 0, 3 dobie. ABY UNIKNĄĆ WŚCIEKLIZNY NALEŻY: - regularnie szczepić zwierzęta domowe: psy podlegają obowiązkowym szczepieniom 1 raz w roku począwszy od 2 miesiąca życia; dla kotów szczepienia są zalecane - zawsze zabierać książeczkę szczepień psa lub kota gdy udajemy się z naszymi zwierzętami w podróż - każde pokąsanie należy traktować poważnie, nawet w przypadku udokumentowanego szczepienia przeciwko wściekliźnie 2 Zwierzę podlega obowiązkowej 15 - dniowej obserwacji. - nie dopuszczać do tego, aby psy i koty były wypuszczane z domu bez dozoru - unikać kontaktów z obcymi zwierzętami domowymi i dzikimi - nie dotykać, nie głaskać nawet jeżeli zachowują się bardzo przyjaźnie - nie karmić obcych zwierząt - natychmiast udać się do weterynarza, jeżeli zwierzę domowe wróci do domu pogryzione - nie wiązać własnych psów na podwórzu, jeśli zaatakuje go chore zwierzę nie będzie mógł uciec - dzikie zwierzęta obserwować wyłącznie z oddali - powiadomić odpowiednie służby (straż miejską, policję, weterynarzy) w celu złapania podejrzanie wyglądających zwierząt - NIE PRÓBOWAĆ CHWYTAĆ NA WŁASNĄ RĘKĘ. 3