J u r y

Jury
EMIL WESOŁOWSKI – przewodniczący
XVIII
OGÓLNOPOLSKI
KONKURS
TAŃCA
GDAÑSK 2013
Choreograf, pedagog i reżyser. Absolwent Szkoły Baletowej w Poznaniu. Początkowo występował
w balecie Opery Poznańskiej (1966-73). Kiedy Conrad Drzewiecki organizował w Poznaniu
Polski Teatr Tańca, zaprosił go jako solistę, a w 1976 roku mianował pierwszym solistą nowego
zespołu. Stworzył tam szereg interesujących kreacji tanecznych. Występował z Polskim Teatrem
Tańca w wielu krajach Europy, wziął też udział w kilku filmach baletowych Drzewieckiego.
Współpracował jako pedagog z poznańską szkołą baletową, prowadził zajęcia baletmistrzowskie,
przygotowywał swoje pierwsze choreografie dla teatrów dramatycznych.
W sezonie 1979/80 kierował baletem Opery Wrocławskiej, a następnie Teatru Wielkiego w Poznaniu. W połowie 1982 roku związał się z warszawskim Teatrem Wielkim jako szef baletu
i solista. W 1985 roku ustąpił ze swej funkcji kierowniczej i poświęcił się pracy choreograficznej
w balecie, operze i teatrach dramatycznych. W latach 1995-2006 był ponownie dyrektorem
baletu Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, a od początku 2007 roku do jesieni roku 2008 –
dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Poznaniu. Potem ponownie związał się z baletem
warszawskim i zajmuje obecnie pozycję etatowego choreografa Polskiego Baletu Narodowego
w Teatrze Wielkim. Jest wykładowcą na wydziale aktorskim warszawskiej Akademii Teatralnej.
Jego autorskie prace choreograficzne to m.in.: „Quattro movimenti”, „Ballada” „Trytony”, „Gry”,
„Mozartiana”, „Legenda o Józefie”, „Dies irae”, „Święto wiosny”, „Romeo i Julia”, „Clio’s Triumph”,
tryptyk baletowy: „Harnasie”, „Powracające fale” i „Krzesany”, „Cudowny mandaryn”, „Święto
wiosny”, „Spartakus”, „Chopinart”, „Pocałunki”.
Przygotował choreografię do wielu spektakli operowych (m.in. w inscenizacjach Mariusza Trelińskiego), zarówno na scenie warszawskiej, jak też w innych teatrach polskich i zagranicznych
(Waszyngton, Sankt Petersburg, Tel Awiw, Walencja, Los Angeles, Berlin).
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem
Zasłużonego dla Kultury Polskiej, Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”. Jest
laureatem Nagrody ZAiKS-u za całokształt pracy artystycznej.
HENRYK KONWIŃSKI
Tancerz, choreograf, reżyser. Dyplom Szkoły Baletowej w Warszawie uzyskał jako ekstern. Był
stypendystą Het Nationale Ballet w Amsterdamie i Nederlans Dans Theater w Hadze. Pracował
pod kierunkiem samego Maurice’a Bejarta w Brukseli oraz Alicji Alonso (primabalerina Ballet
Nacional de Cuba) w Hawanie. W Polsce pracował pod okiem Feliksa Parnela, Stanisława Miszczyka, Witolda Borkowskiego i Conrada Drzewieckiego.
Przez wiele lat tańczył w Operze Poznańskiej. Jego scenicznymi partnerkami były największe
polskie primabaleriny z Olgą Sawicką, Teresą Kujawą i Barbarą Kaczmarewicz na czele. Był
kierow­nikiem baletu Opery Śląskiej w Bytomiu i Teatru Wielkiego w Poznaniu, pedagogiem
w szkołach baletowych w Pozna­niu i Bytomiu. Dosyć szybko zainteresowała go twórczość choreograficzna, na którą duży wpływ miało spotkanie z Conradem Drzewieckim. Jako choreograf
współpracował z teatrami: Wielkim w Poznaniu, Śląskim w Katowicach, Zagłębia w Sosnowcu,
Rozrywki w Chorzowie, Nowym w Zabrzu, Muzycznym w Gliwicach i wieloma innymi scenami,
m.in. Teatrem Muzycznym w Gdyni i Operą Nova w Bydgoszczy.
Najwięcej jednak spektakli zrealizował w Operze Śląskiej w Bytomiu. Najważniejsze jego choreografie to: Stworzenie świata, Romeo i Julia w Poznaniu, Wariacje na temat Franka Bridge’a Brittena
w Bytomiu, a potem w Warszawie w Teatrze Wielkim, Epitafium na śmierć Szymanowskiego,
Stabat Mater, W górę w dół i Ad Montes – Balety Tatrzańskie do muzyki W. Kilara. Henryk
Konwiński jest niewątpliwie rekordzistą w liczbie przygotowanych opracowań choreograficznych
i wyreżyserowanych przedstawień operowych i operetkowych. Odznaczony Srebrnym Medalem
„Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”
TERESA MEMCHES
10
Absolwentka Szkoły Baletowej w Warszawie i Konserwatorium im. Rimskiego-Korsakowa w Sankt
Petersburgu. W latach 1963-1968 studiowała na wydziale baletmistrzowskim, m.in. u F. Łopuchowa, N. Kamkowej i P. Gusiewa. Jednocześnie uczęszczała do leningradzkiej Akademii Tańca
im. A. Waganowej, gdzie ukończyła kurs metodyki nauczania tańca klasycznego. Odbyła roczny
staż jako asystentka prof. Natalii Kamkowej. W latach 1970-1974 w warszawskiej, a latach
1974-1979 poznańskiej szkole baletowej była pedagogiem tańca i repertuaru klasycznego. W 1979
roku wróciła do Warszawy i odtąd stale pracuje w Szkole Baletowej im. Romana Turczynowicza.
Jej uczennice zdobywały nagrody na konkursach baletowych w kraju i za granicą.
Równolegle pracowała jako pedagog i baletmistrz w zespołach baletowych: w latach 1970-1974
– Zespół Pieśni i Tańca „Mazowsze”, 1974-1979 – Polski Teatr Tańca w Poznaniu pod dyrekcją
Conrada Drzewieckiego, którego była asystentką.
Po powrocie do Warszawy, w latach 1979-2000 pełniła obowiązki pedagoga i baletmistrza w zespole Teatru Wielkiego. Pracowała też w tym czasie jako asystentka takich choreografów i baletmistrzów, jak: W. Jelizariew, A. Méndez, E. Walter, T. Kujawa, P. Gusiew, K. Ralov, J. Neumeier,
H. v. Manen, J. Butler, Axelle, O.Winogradow, W. Gruca, A. Glegolski, E. Wesołowski, J. Grigorowicz i A. Prokovsky. Prowadziła gościnnie lekcje w Deutsche Oper w Berlinie i w Narodowym
Balecie Meksyku. Zapraszana była na letnie staże baletowe. W latach 1997-2003 była też stałym
wykładowcą metodyki tańca klasycznego na wydziale pedagogiki baletu w Akademii Muzycznej
w Warszawie. Od 2009 roku, zaproszona przez dyrektora Krzysztofa Pastora, ponownie prowadzi
lekcje w Teatrze Wielkim jako pedagog gościnny Polskiego Baletu Narodowego.
Ma także w swoim dorobku kilka realizacji baletów klasycznych. Odznaczona Srebrnym (1988)
i Złotym Krzyżem Zasługi (1999) oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2009).
Jury
MAREK RÓŻYCKI
Absolwent Poznańskiej Szkoły Baletowej. Tańczył w Polskim Teatrze Tańca pod dyrekcja Conrada Drzewieckiego, w Bremer Tanz Theater pod dyrekcja Reinhild Hoffmann, w Deutsche Oper
Berlin pod dyrekcja Gerta Reinholma i Petera Schaufussa oraz w Staatsoper Berlin pod dyrekcją
Michaela Denard i Patrice Bart. W Staatsoper Berlin pełnił również funkcje baletmistrza, pedagoga
i choreografa. Był pedagogiem, pierwszym baletmistrzem i asystentem choreografa w Peter Schaufuss Balleten w Holsterbro (Dania) jak również pedagogiem, pierwszym baletmistrzem i zastępcą
dyrektora artystycznego w Ballett Komische Oper w Berlinie.
Studiował w Institut de Recherche et de Pédagogie Choregraphiques de Paris du Centre National de
Danse i był pedagogiem w w Conservatoire National de Region w Strasburgu (Francja). Jako choreograf współpracował z zespołami baletowymi Deutsche Oper Berlin, Deutsche Sataatsoper Berlin,
Teatr Wielki w Warszawie, Teatr Wielki w Poznaniu, Opera Krakowska, Gregor Seyffert Company.
Obecnie jest pedagogiem i zastępcą dyrektora artystycznego w Staatliche Ballettschule Berlin.
Jako gościnny pedagog i juror odwiedza wiele teatrów i konkursów tańca. Nawiązał współpracę
również z artystami z dziedziny tańca, filmu, malarstwa, fotografii i muzyki.
XVIII
OGÓLNOPOLSKI
KONKURS
TAŃCA
GDAÑSK 2013
BARBARA SIER-JANIK
Absolwentka Warszawskiej Szko³y Baletowej (1966). Jako I solistka baletu Teatru Wielkiego w Warszawie(1966 -1986) tañczy³a g³ówne role w baletach: Kopciuszek, Dziadek do orzechów, Córka
Ÿle strze¿ona, Pietruszka, Historia ¿o³nierza, Grand Pas de Quatre (Grahn), Wesele w Ojcowie,
Bia³a Suita, Fedra (Arycie), Popo³udniowa sjesta (Esperanza). W 1983 roku otrzyma³a tytu³ magistra
sztuki na Wydziale Pedagogiki Tañca Akademii Muzycznej w Warszawie. W latach 1986-1997
by³a nauczycielem tañca klasycznego w Warszawskiej Szkole Baletowej, a tak¿e wyk³adowc¹
tañca klasycznego i nowoczesnego w Akademii Muzycznej w Warszawie (1984-2001 ). Odby³a
liczne sta¿e zagraniczne, m.in. w Kopenhadze (Technika Bournonville’a – 1986) i Pary¿u (Ecole
de Danse de l’Opéra de Paris – 1995).W 2000 roku zosta³a umieszczona na liœcie ekspertów
oœwiaty Ministerstwa Edukacji Narodowej w dziedzinach tañca klasycznego i wspó³czesnego. Jest
autork¹ ksi¹¿ki „ Post Modern Dance – zarys problematyki , twórcy i techniki” wydanej w 1995
roku przez CEA w Warszawie. Doktor nauk teatralnych, w latach 2007 – 2011 wykładowca tańca
klasycznego w PWST w Krakowie na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu. Członek Rady Programowej Instytutu Muzyki i Tańca oraz przewodnicząca Sekcji Tańca i Baletu Związku Artystów
Scen Polskich w Warszawie. Od grudnia 2012 r. członek Rady d.s. Instytucji Artystycznych przy
Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
JAROSLAV SLAVICKY
Absolwent Konserwatorium Tańca i Akademii Muzycznej w Pradze – specjalność pedagogika baletu
(1987). Dzięki narodowemu stypendium studiował w Akademii Baletu im. A. Waganowej w Sankt
Petersburgu. W latach 1968–69 – tancerz Teatru Narodowego w Pradze, 1969–70 – pierwszy
tancerz Teatru Miejskiego w Strassburgu, 1970–72 – solista Stadttheater w Basel, 1972–74 – solista, a od 1975 – pierwszy tancerz Baletu Teatru Narodowego w Pradze. Zatańczył około 80 ról
z klasycznego i współczesnego repertuaru baletowego. Występował w wielu krajach europejskich,
na Kubie i w Kanadzie, a jako pedagog pracował we Francji, Szkocji, Kanadzie, Niemczech,
Brazylii i USA. Od 1975 nauczyciel tańca i repertuaru w Konserwatorium Tańca w Pradze,
a od 1989 także pedagog i baletmistrz w Teatrze Narodowym w Pradze. W 1996 roku otrzymał
nominację na stanowisko dyrektora Konserwatorium Tańca w Pradze, dla którego przygotował
m.in. spektakl „Dziadek do orzechów” z powodzeniem prezentowany również w innych teatrach
Czech i Słowacji. Jego uczniowie są pierwszymi tancerzami w Hamburgu, Dreźnie, Stuttgarcie
i Monachium. Przygotował „Don Kichota”, „Bajaderę”, „‚Raymondę” w Brnie, „Śpiacą Królewnę”
w Rio de Janerio, „Don Kichota” w Karlsrhue, Pradze i w Bukareszcie.
Wielokrotnie przewodniczył jury Narodowego Konkursu Tańca w Czeskiej Republice oraz był
członkiem jury w Varnie, Valenciennes (Francja), Budapeszcie, Berlinie, Gdańsku i Szczecinie.
IZABELA SOKOŁOWSKA
Absolwentka Szkoły Baletowej w Gdańsku. Laureatka wielu nagród i wyróżnień w kraju
i za granicą, m.in. jedynego w historii Polski złotego medalu na XX Międzynarodowym Konkursie Baletowym w Warnie (2002). Wielokrotnie nagradzana na Ogólnopolskim Konkursie Tańca
w Gdańsku (1999, 2001, 2003), wyróżniona nagrodą za wyjątkową osobowość sceniczną w konkursie „Najlepszy Absolwent Szkół Baletowych w Polsce’’ Szczecin 2002, laureatka Pomorskiej
Nagrody Artystycznej – Gryf Pomorski w kategorii debiut roku 2003 (rola Klary w „Dziadku do
orzechów” na deskach Królewskiego Teatru w Kopenhadze). Stypendystka Krajowego Funduszu
na rzecz Dzieci (1999-2002), Prezesa Rady Ministrów (2000-2001), Ministra Kultury za osiągnięcia
artystyczne (2002-2003).
W latach 2002-2007 tancerka Duńskiego Baletu Królewskiego w Kopenhadze, a od 2005 jego
solistka. Jako tancerka klasyczna, neoklasyczna i współczesna kreowała główne role u najwybitniejszych choreografów, takich jak: A. Bournonville, G. Balanchine , F. Flindt , H. Lander,
K. Mc Millan, J. Neumeier, W. Forsythe, O. Sholz, S. L. Cherkaoui, U. Dove, J. Kylian, J. Ch. Maillot,
A. Ratmansky, N. Fonte, J. Godani, J. Elo , Tim Rushton, Yang Yang Wang, P. Martins.
Brała udział w kursach Ashtanga Yoga , Pilates i Gyrotonics oraz The Franklin Method.
Współpracuje z Sopockim Teatrem Tańca (od 2011 roku) oraz z Companie Achimowicz w Warszawie.
11
Jury
ANDRZEJ MAREK STASIEWICZ
XVIII
OGÓLNOPOLSKI
KONKURS
TAŃCA
GDAÑSK 2013
Absolwent Gdańskiej Szkoły Baletowej (1979).W tym też roku został laureatem I miejsca w kat.
juniorów na III Ogólnopolskim Konkursie Tańca. Jeszcze przed ukończeniem szkoły otrzymał angaż
w Operze Bałtyckiej, gdzie tańczył do 1988 roku jako pierwszy solista. Reprezentował Polskę na
międzynarodowych konkursach baletowych: w Warnie (1980 – finalista), Moskwie (1981 – finalista)
i w Jackson (USA, 1982 – brązowy medal). W 1984 roku był półfinalistą Konkursu Baletowego
w Osace w Japonii. W latach 1988-1991 solista Landestheater w Linzu, a od 1991 do 1993 roku
Opernhaus w Grazu (Austria). Od 1993 do 2006 roku był pierwszym solistą w Teatrze Wielkim
w Warszawie. Jednocześnie, w latach 1996-1999, pełnił funkcję dyrektora baletu Opery Bałtyckiej.
Występował na scenach Bułgarii, Francji, Kanady, Niemiec, Rosji, Rumunii, Włoch, Kuby i Peru.
Stworzył wiele znaczących kreacji, za które otrzymał liczne nagrody i odznaczenia, w tym m.in.
pierwszy Medal L. Wójcikowskiego, nagrodę im. St. Wyspiańskiego, statuetkę Terpsychory, a także
Medal Gloria Artis za całokształt pracy twórczej.
W 2008 roku ukończył studia Pedagogiki Baletu na Akademii Muzycznej w Warszawie. Był
jurorem Ogólnopolskich Konkursów Tańca w Gdańsku, konkursu Najlepszy Absolwent Szkół
Baletowych w Polsce (Szczecin) oraz Dance World Cup 2005 (Wrocław).
EDYTA WASŁOWSKA
Absolwentka Warszawskiej Szkoły Baletowej (1983) i Akademii Muzycznej w Warszawie (2000).
Od 1983 r. związana z Teatrem Wielkim w Łodzi, w którym zatańczyła wiele pierwszoplanowych
ról, m.in. Mirtę w „Giselle”, Kitri w „Don Kichocie”, Śnieżkę w „Królewnie Śnieżce”, dziewczynę
w „Cudownym Mandarynie”, Nikiję w „Bajaderze”, Swanildę w „Coppeli”, Lady Makbet w „Makbecie”. W 1997 roku otrzymała tytuł Primabaleriny. Wielokrotnie była asystentem uznanych
choreografów. Od 2000 roku wykładowca przedmiotu - ruch sceniczny na Akademii Muzycznej
im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi, a od roku 2009 również na wydziale aktorskim PWSTFiTV.
Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, medalami 200-lecia Baletu Polskiego, brązowym Gloria
Artis i statuetką Terpsychory – najwyższym odznaczeniem sekcji tańca ZASP.
EWA WYCICHOWSKA
Tancerka, choreograf, pedagog, profesor sztuk muzycznych, kierownik Zakładu Tańca Uniwersytetu
Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Ukończyła Poznańską Szkołę Baletową i pedagogikę tańca w Akademii Muzycznej w Warszawie, studiowała taniec modern w L’Academie
Internationale de la Danse w Paryżu. Była primabeleriną Teatru Wielkiego w Łodzi.
Autorka ponad 70 spektakli zrealizowanych w Polsce, Włoszech, Niemczech, Czechach i USA.
Inicjator i dyrektor artystyczny Dancing Poznań. Juror polskich i międzynarodowych konkursów
tańca, ekspert ministerialny, członek Międzynarodowej Rady Tańca (CID-UNESCO). Prezes Polskiego Stowarzyszenia Choreoterapii.
Od sezonu 1988/89 dyrektor naczelny i artystyczny Polskiego Teatru Tańca – Baletu Poznańskiego.
Jest jedną z nielicznych polskich tancerek odnoszących sukcesy na światowych scenach baletowych, zarówno w repertuarze klasycznym, jak i współczesnym. Zna ją publiczność niemal
wszystkich kontynentów, reprezentowała polską sztukę tańca na festiwalach w USA, Kanadzie,
Peru, Mongolii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Izraelu, Wielkiej Brytanii, Turcji, Włoszech, Finlandii,
Gruzji, Rosji, Japonii i Brazylii.
Jest laureatką Nagrody Młodych im. Wyspiańskiego, Medalu 200-lecia Baletu Polskiego, Medalu
Wacława Niżyńskiego, Fringe Firsts Special Award w Edynburgu, Medalu „Ad Perpetuam Rei
Memoriam”, Nadzwyczajnej Złotej Maski – Nagrody łódzkich krytyków, Głównej Nagrody na
III Ogólnopolskim Konkursie Dramatu (z PTT), Nagrody ZAiKS za wybitną twórczość choreograficzną, Nagrody Sekcji Krytyków Teatralnych Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu
Teatralnego ITI – UNESCO za popularyzację polskiej kultury teatralnej za granicą, „Terpsychory”
– Nagrody ZASP, Srebrnego Medalu Gloria Artis, Nagrody Specjalnej Ministra Kultury i Dziedzictwa
Narodowego w uznaniu zasług dla kultury polskiej.
ALEKSANDRA GOŹDZIK – sekretarz jury
12