Renata Ziemińska, Filozofia umysłu wykład 15 godz. 1. Historia pojęcia umysłu (Platon, Arystoteles, Kartezjusz, Kant, Brentano, Husserl, Freud) 2. Świadomość fenomenalna: metafora strumienia, struktura aktu świadomości (intencja, treść, modalność, egotyczna orientacja, retencja i protencja), nieaktowe postacie świadomości (nastroje, doznania, tło); świadomość dostępu (zombi), teorie wyższego rzędu. 3. Formy świadomości naoczne i intencjonalne: percepcje, wyobrażenia, przypomnienia, pojęcia, przekonania, emocje, decyzje i wolna wola; podmiot: moje ciało, strumień świadomości, ja transcendentalne jako centrum strumienia, ja jako efekt narracji; 4. Rodzaje samoświadomości i samowiedzy (intuicja przeżywania, introspekcja, niekonceptualna samoświadomość ciała Bermudeza; logiczne własności zaimka ja, zjawisko samooszukiwania się) 5. Podejście naturalistyczne i relacja umysł-ciało. A. Dualizm, B. monizm/fizykalizm, C. misterianizm/agnostycyzm. 6. Teorie identyczności typów i egzemplarzy, nieredukcjonistyczny monizm anomalny Davidsona, niesubstancjalny funkcjonalizm Putnama i krytyka ze strony Searle’a, eliminatywizm Churchlandów. 7. Nagel: nieredukowalność świadomości, panpsychizm, dualizm dwu aspektów. Dualizm własności: teorie superweniencji i emergencji. 8. Teoria umysłu ucieleśnionego i rozszerzonego przez technologię i sieć relacji społecznych (Andy Clark i David Chalmers). Umysł peryferyjny - Istvan Aranyosi. Literatura: Obowiązkowa: T. Nagel, Jak to jest być nietoperzem, w: tenże, Pytania ostateczne, Warszawa 1997. A. Klawiter, Świadomość, w: Miłkowski, Poczobut (red.) Przewodnik po filozofii umysłu, Kraków 2012, s.353-394. R. Ziemińska, Samoświadomość i samowiedza w: Miłkowski, Poczobut (red.) Przewodnik po filozofii umysłu, Kraków 2012, s.395-426. Uzupełniająca: J. Bremer, Jak to jest być świadomym? Analityczne teorie umysłu a problem neuronalnych podstaw świadomości, Warszawa 2005. U. Żegleń, Filozofia umysłu, Toruń 2007.