Renata Ziemińska, Filozofia umysłu wykład 15 godz.
1. Historia pojęcia umysłu (Platon, Arystoteles, Kartezjusz, Kant, Brentano, Husserl, Freud)
2. Świadomość fenomenalna: metafora strumienia, struktura aktu świadomości (intencja,
treść, modalność, egotyczna orientacja, retencja i protencja), nieaktowe postacie świadomości
(nastroje, doznania, tło); świadomość dostępu (zombi), teorie wyższego rzędu.
3. Formy świadomości naoczne i intencjonalne: percepcje, wyobrażenia, przypomnienia,
pojęcia, przekonania, emocje, decyzje i wolna wola; podmiot: moje ciało, strumień
świadomości, ja transcendentalne jako centrum strumienia, ja jako efekt narracji;
4. Rodzaje samoświadomości i samowiedzy (intuicja przeżywania, introspekcja,
niekonceptualna samoświadomość ciała Bermudeza; logiczne własności zaimka ja, zjawisko
samooszukiwania się)
5. Podejście naturalistyczne i relacja umysł-ciało. A. Dualizm, B. monizm/fizykalizm, C.
misterianizm/agnostycyzm.
6. Teorie identyczności typów i egzemplarzy, nieredukcjonistyczny monizm anomalny
Davidsona, niesubstancjalny funkcjonalizm Putnama i krytyka ze strony Searle’a,
eliminatywizm Churchlandów.
7. Nagel: nieredukowalność świadomości, panpsychizm, dualizm dwu aspektów. Dualizm
własności: teorie superweniencji i emergencji.
8. Teoria umysłu ucieleśnionego i rozszerzonego przez technologię i sieć relacji społecznych
(Andy Clark i David Chalmers). Umysł peryferyjny - Istvan Aranyosi.
Literatura:
Obowiązkowa:
T. Nagel, Jak to jest być nietoperzem, w: tenże, Pytania ostateczne, Warszawa 1997.
A. Klawiter, Świadomość, w: Miłkowski, Poczobut (red.) Przewodnik po filozofii umysłu,
Kraków 2012, s.353-394.
R. Ziemińska, Samoświadomość i samowiedza w: Miłkowski, Poczobut (red.) Przewodnik po
filozofii umysłu, Kraków 2012, s.395-426.
Uzupełniająca:
J. Bremer, Jak to jest być świadomym? Analityczne teorie umysłu a problem neuronalnych
podstaw świadomości, Warszawa 2005.
U. Żegleń, Filozofia umysłu, Toruń 2007.
