ZABURZENIA PÓŹNEGO OKRESU DOROSŁOŚCI PODATNOŚĆ NA ZABURZENIA OKRESU STARZENIA SIĘ podatność fizyczna ٭wraz z wiekiem należy się spodziewać wzrostu podatności biologicznej lub podatności na zaburzenia umysłowe ٭wynika to ze zmian fizycznych zachodzących w obrębie mózgu, które są skutkiem starzenia się ٭spada sprawność działania narządów zmysłowych ٭zmiany w strukturze i działaniu mózgu (waga i objętość mózgu maleje o 10%) ٭obniżanie wydolności układu oddechowego i sercowo – naczyniowego ٭główna rola – zmiana poziomu hormonów (spadek aktywności kilku układów hormonalnych) o stopniowy spadek wydzielania tyrotropiny i hormonu wzrostu o spadek poziomu gonadotropowego hormonu luteinizującego (LH), hormonu folikulotropowego (FSO), estrogenu z jajników i testosteronu z jąder o spadek wydzielania przez nadnercze dehydroepiandrosteronu (DHEA) podatność psychiczna ٭znaczne zmiany poznawcze ٭spadek zdolności przechowywania nowych informacji i prędkości reakcji na bodźce wzrokowe i słuchowe spadek inteligencji ٭zakres słownictwa – niewiele się zmienia ٭ciągłość poziomu zdrowia emocjonalnego ٭utrata wsparcia społecznego ٭korzyści z dotychczasowego doświadczenia i wiedzy zdobytej DEMENCJA demencja (otępienie) – ogólny postępujący proces deterioracji czynności poznawczych, któremu często towarzyszą zmiany stanu psychicznego i emocjonalnego, takie jak depresja, pobudzenie, agresja i apatia zaburzenie funkcjonowania poznawczego, będącego wynikiem związanych z wiekiem zmian w budowie mózgu chodzi o drastyczny spadek sprawności poznawczych, który uniemożliwia samodzielne życie DSM-IV: demencja obejmuje szeroki zakres deficytów poznawczych i są uwarunkowane wieloma czynnikami kryteria diagnostyczne wg DSM-IV: 1. musi wykazać znaczne pogorszenie funkcjonowania w stosunku do poprzedniego poziomu, łącznie z amnezją i upośledzeniem czynności pamięciowych upośledzenie pamięci objawia się trudnościami w przyswajaniu sobie nowych lub przypominaniem uprzednio poznanych wiadomości 1 2. oprócz amnezji musi wystąpić u niej także jedno z następujących zaburzeń poznawczych: afazja, apraksja, agnozja lub utrata wykonywanych funkcji korowych afazja – odnosi się do pogorszenia zdolności posługiwania się językiem; mowa może stać się niewyraźna, spowolniona, charakteryzująca się dużą liczbą powtórzeń apraksja – spadek sprawności ruchowych (np. wiązanie butów...) agnozja – polega na utracie zdolności rozpoznawania znanych przedmiotów lub osób wraz z nasileniem się agnozji cierpiący na demencję mogą zacząć nie rozpoznawać członków rodziny upośledzenie korowych funkcji „wykonawczych”, które są kontrolowane przez czołowe płaty mózgu – pogarszają się zdolności planowania i hamowania niewłaściwych zachowań 3. trudności poznawcze nie mogą wynikać z przejściowego stanu fizycznego, takich jak infekcja lub alkohol czy narkotyki początek demencji ma zazwyczaj stopniowy przebieg: zaczyna się drobnymi zanikami pamięci, następnie pojawiają się znaczniejsze zaburzenia pamięci, które mają duży wpływ na codzienne funkcjonowanie lub zdolności podejmowania decyzji; w zaawansowanych stadiach jednostka nie jest w stanie o siebie zadbać, może być świadoma, że cierpi na osłabienie funkcji poznawczych często towarzyszą jej symptomy psychotyczne i depresyjne DSM-IV: 5 typów demencji, z której każdy ma odrębną etiologię 1. choroba Alzchaimera 2. demencja naczyniowa 3. demencja wynikająca z zespołu Picka 4. demencja wynikająca z choroby Parkinsona 1. CHOROBA ALZCHAIMERA przynajmniej połowa wszystkich osób w podeszłym wieku 2-4 mln. Amerykanów Ok 8% dorosłych powyżej 60 roku życia, a 2/3 z nich jest upośledzone w stopniu ciężkim różnice płciowe: częściej u kobiet pierwsze symptomy przed 60 rokiem życia wczesna choroba SYMPTOMY symptomy ujawniają się powoli pierwsze: utrata inicjatywy, zapominanie, niezdolność nazywania przedmiotów i ludzi, apraksja (gotowanie, pisanie i.in.) utrata orientacji przestrzennej u różnych ludzi dominują różne objawy z czasem dalsze zwyrodnienie układu nerwowego niektórzy poważne zaburzenia snu, zaczynają wędrować, problem z utrzymaniem podstawowej higieny i czystości 2 niektórzy nie trzymają moczu i kału (też wrzaski, agresja) trudności z chodzeniem i utrzymaniem równowagi coraz większe nieprawidłowości funkcjonowania coraz większej liczby układów głębokie upośledzenie czynności intelektualnych i podstawowych zdolności zadbania o siebie komplikacje związane z zapaleniem płuc, niedożywieniem, odwodnieniem i zakażeniem częste zjawisko – psychozy, obejmują urojenia i halucynacje (urojenia mają charakter paranoidalny) poczucie smutku i depresja (ze świadomości symptomów) CZYNNIKI RYZYKA niski poziom zagęszczenia idei i mała złożoność gramatyczna w okresie dorosłości ŹRÓDŁO CHOROBY ALZCHAIMERA przyczyny – nieznane 2 typy niesprawności w obrębie neuronu: grupowanie się protein w komórkach nerwowych (sploty neurofibrynalne) i gromadzenie protein pomiędzy komórkami nerwowymi (płytki starcze) oraz spadek liczby neuronów w różnych obszarach układu nerwowego zniekształcenia neuronów obserwowane przede wszystkim w hipokampie, też w korze mózgowej obumieranie komórek kory mózgowej kurczą się płaty czołowe i skroniowe, a jednocześnie powiększają komory mózgowe obecność beta-amyloidu w płynie mózgowo rdzeniowym nienaturalnie niski poziom acetylocholiny (odpowiada za pamięć) wzrost zawartości glinu w organizmie efekt dziedziczenia typ choroby w rodzinie wczesne objawy na chromosomie 21 – niepełnowartościowy gen beta-amyloid – patogenetyczna substancja wczesny typ choroby chromosom 14 nierodzinny typ defekt pewnego genu na chromosomie 19 2. DEMENCJA NACZYNIOWA demencja naczyniowa często jest wynikiem udaru, który stanowi poważne, zwykle pojawiające się nagle, przerwanie dopływu krwi naczynia włosowate i arteria dostarczają krew do mózgu upośledzeniu ulegają funkcje nerwowe układu naczyniowego mózgu udar trwa dłużej niż 10 min komórki mózgu mogą obumrzeć skutek – znaczny zawał – obszar martwicy niedokrwiennej tkanek mózgu pacjent traci przynajmniej na chwilę zdolność poruszania się i/lub mowy częściowe zablokowanie naczyń małych, naczyń włosowatych „porażenie bezobjawowe” (efekt jest łagodniejszy) 3 „porażenie bezobjawowe” tomografia ujawnia wiele małych punktów martwiczych, zwłaszcza w korze mózgowej i leżącej pod nią istocie białej wysokie ryzyko wystąpienia depresji jedna z głównych przyczyn otępienia nieodwracalnego OBJAWY poznawcze oznaki analogiczne do choroby Alzchaimera różnica: obecność objawów neurologicznych i nieprawidłowości w funkcjonowaniu mózgu występują zaburzenia odruchów i poruszania się np. przesadne odruchy prostownika podeszwowego, osłabienie kończyn lub niestabilność kroków anomalie mózgowe CZYNNIKI RYZYKA udar – podstawowy czynnik czynniki genetyczne związane z chorobą sercowo – naczyniową uszkodzenie istoty białej otaczającej komory mózgu różnice etniczne: starsi Afroamerykanie – najbardziej osoby z wyższym wykształceniem są mniej podatne 3. DEMENCJA PŁATA CZOŁOWEGO = CHOROBA PICKA występuje gdy zwyrodnienie neuronów dotyczy w szczególności płatów czołowych Alzchaimer płaty skroniowe i ciemieniowe demencja płata czołowego różne, często umiarkowane zaburzenia pamięci i niewielkie lub brak upośledzenie zmysłu wzrokowo – przestrzennego OBJAWY: znaczne zmiany osobowościowe odhamowanie brak zainteresowania problemy językowe niepoprawne ze społecznego punktu widzenia zachowanie problemy z pamięcią i apraksja pojawia się między 50 a 60 rokiem życia przekaźnik chemiczny – dopamina 4. DEMENCJA WYNIKAJĄCA Z CHOROBY PARKINSONA choroba Parkinsona stanowi wynik zwyrodnienia neuronów dopaminowych w podkorowych obszarach mózgu najważniejsze oznaki: objawy motoryczne: nieprawidłowości ruchowe, drżenie kończyn i głowy, sztywnienie mięśni, ogólny brak zdolności wykonywania ruchów 4 symptomy poznawcze: utrata pamięci, zwłaszcza odzyskiwania informacji z pamięci długotrwałej, przechowywania nowych informacji oraz deficyt funkcji korowych, takich jak planowanie i organizacja cierpiący z demencją pochodzą z rodzin w wysokim współczynniku występowania innych form demencji m.in. choroby Alzchaimera objawy psychotyczne i oznaki zaburzeń nastroju często depresja, może być bezpośrednim skutkiem niedoboru dopaminy DELIRIUM upośledzenie poznawcze jest skutkiem przejściowych zmian w gospodarce biochemicznej mózgu delirium – pojawia się gwałtownie, jego nasilenie się zmienia, leczenie powoduje szybką poprawę może dochodzić do upośledzenia pamięci, deficytu zdolności sensorycznych, dezorientacji i problemów komunikacyjnych – objawy te pojawiają się w sposób gwałtowny występuje w każdym wieku, częściej w późnej dorosłości DSM-IV: 2 główne typy delirium: o wynikające z ogólnego stanu medycznego o wynikające z intoksykacji określonymi substancjami przyczyny: zaburzenie równowagi hormonalnej, niedobór tlenu, urazy głowy, zaburzenia metaboliczne takie jak hipoglikemia u młodych – delirium wywołane przez określone substancje u starych – wynik zażywania nadmiernej ilości leków DEPRESJA WIEKU PODESZŁEGO wraz z wiekiem maleje częstotliwość efekt „kohory” – grupa ludzi urodzonych w określonym przedziale czasowym powszechność występowania i symptomy depresji klinicznej Ok 1-3% powyżej 80 roku życia wskaźnik wzrasta przyczyny: o czynniki psychiczne o zmiany w obrębie mózgu najczęściej spotykane zaburzenie u starych jest wynikiem wzrostu symptomów somatycznych połączonych ze zmianami fizycznymi lub obawami przed niewypełnieniem planów długoterminowych ryzyko choroby – zależy od zaawansowania choroby fizycznej i poziomu upośledzenia często deficyty poznawcze stres związany z depresją może się przyczyniać do zmian w mózgu upośledzenie funkcji poznawczych ludzi starszych 5 depresja – skutek śmiertelny kobiety – silniejsze tendencje do zapadania na depresję wieku starczego główny element ryzyka – problemy zdrowotne oraz elementy społeczne związane ze śmiercią lub chorobą ukochanej osoby LĘK W PODESZŁYM WIEKU wraz z wiekiem obniża się poziom niepokoju niepokój wywołany przez czynniki nie spotykane wcześniej wzrasta poziom lęku przed śmiercią niepokój związany z perspektywą zapadnięcia na poważną chorobę i bycia zależnym od kogoś ryzyko wyższe u ludzi, którzy doznali wylewu NADUŻYWANIE OKREŚLONYCH SUBSTANCJI W PODESZŁYM WIEKU ogólny spadek spożycia alkoholu i zażywania nielegalnych środków odurzających w większym stopniu zagraża to życiu niż u młodszych u starszych – więcej piją niż ćpają dodatkowy wpływ alkoholu na zdolności percepcyjno – ruchowe inna forma – przyjmowanie nadmiernych dawek leków zakłócają funkcjonowanie poznawcze, mają silne działanie uzależniające ZABURZENIA UROJENIOWE DSM-IV: zaburzenia urojeniowe jako typ zaburzenia psychotycznego, w którym jednostka doświadcza niedziwacznych urojeń przez przynajmniej 1 miesiąc niedziwaczne urojenia – przekonania prawdopodobne i w zasadzie wiarygodne, a mimo to błędne obejmują sytuacje, które mogą się pojawić w życiu, takie jak zapadnięcie na chorobę, posiadanie cichego wielbiciela, bycie zdradzanym przez małżonka lub partnera poza wpływem urojenia nie musi ono zakłócać normalnego funkcjonowania lub zachowania jeśli staje się odludkiem rozpoznanie schizofrenii jeśli dodatkowo są epizody depresyjne lub maniakalne rozpoznanie zaburzeń nastroju urojenia nie mogą być wynikiem fizycznego działania określonych substancji lub ogólnego stanu zdrowia po raz pierwszy – wiek średni lub późna dorosłość typ zaburzenia w zależności od dominującego motywu urojenia: typ erotomaniakalny ktoś jest zakochany w kimś typ wielkościowy podwyższone poczucie wartości, władzy, wiedzy tożsamość lub specjalne relacje łączące jednostkę z bogami lub słynnymi ludźmi typ zazdrosny partner płciowy jest niewierny 6 typ prześladowczy jednostka doświadcza wrogiego potraktowania przez innych typ hipochondryczny istnienie pewnego defektu fizycznego lub ogólnego stanu zdrowia typ mieszany połączenie przynajmniej 2 z wyższych, żaden nie jest dominujący typ niespecyficzny najczęściej spotykany – typ prześladowczy przyczyny – nieokreślone osoby częściej są wyizolowane społecznie, niedostateczny poziom kontaktów społecznych jako przyczyna urojeń wyższy poziom deficytu sensorycznego urojenia mogą być przejawem nadwrażliwości przystosowawczej na istotne zagrożenia lub sprzyjające okoliczności środowiskowe SCHIZOFRENIA PÓŹNEGO OKRESU DOROSŁOŚCI późna schizofrenia = parafrenia częściej występuje u kobiet u mężczyzn pojawia się 2 lata wcześniej (związek z estrogenem) estrogen może osłabiać aktywność dopaminy częściej pojawiają się deficyty sprawności sensorycznych inny profil symptomów: diagnoza po raz pierwszy po 45 roku życia więcej halucynacji i urojeń paranoidalnych pierwsze epizody po 65 roku życia częściej pogorszenie funkcji poznawczych i poznawczych zaburzeń mózgu częściej bywają wyizolowani społecznie 7