Układ krążenia w chorobach nowotworowych II Katedra Kardiologii Problem społeczny - choroba nowotworowa • Nowotwory odpowiadają za 7,1 miliona zgonów na świecie rocznie (12,6% wszystkich zgonów) • Co roku ok. 10 milionów nowych zachorowań • Około 20 milionów ludzi choruje na nowotwory • Zapadalność i chorobowość ma wzrosnąć do roku 2020 o 50% (15 i 30mln) WHO 2003 Problem społeczny – choroby układu sercowonaczyniowego • Choroby układu sercowo-naczyniowego odpowiadają za 16,6 milionów zgonów na świecie rocznie (1/3 wszystkich) • Do roku 2010 choroby układu sercowonaczyniowego staną się główną przyczyną zgonów w krajach rozwijających się • Ok. 20 milionów ludzi przeżywa zawał serca rocznie powodując znaczne obciążenie finansowe służby zdrowia. WHO 2003 Zachorowania na nowotwory złośliwe w Polsce w 2001 roku • mężczyźni – 58 704 • kobiety - 55 407 • ogółem – 114 111 Śmiertelność z powodu wybranych przyczyn w USA w latach 1950-2002 Zgony na 100 tys. CHD inne przyczyny udary POChP rak płuca ROK U chorych onkologicznych można stwierdzić zmiany w układzie krążenia: 1 3 wynikające z terapii przeciwnowotworowej niezależne od choroby rozrostowej 2 wynikające z zajęcia układu krążenia przez chorobę nowotworową bezpośredni wpływ nowotworu za pośrednictwem substancji chemicznych Choroby układu krążenia niezależnie współistniejące z chorobą nowotworową ad.1 • choroba niedokrwienna serca na podłożu miażdżycy • nadciśnienie tętnicze pierwotne • wady serca (nabyte i wrodzone) • niewydolność serca • zaburzenia rytmu i przewodzenia • choroby naczyń mózgowych i obwodowych • …i wiele innych Zespoły chorobowe układu sercowonaczyniowego wywołane przez chorobę nowotworową ad.2 mogą występować w związku z: ogniskiem pierwotnym (guzy serca i z okolicznych tkanek), przerzutami (do serca i okolicznych tkanek), zaburzeniem homeostazy w organizmie. mogą występować w innych jednostkach chorobowych (nieonkologicznych) mogą być związane z niezależnymi predyspozycjami osobniczymi mogą mieć różny obraz kliniczny w zależności od rodzaju nowotworu Wpływ terapii onkologicznej na ad.3 układ sercowo-naczyniowy wpływ radio-, chemio- i hormonoterapii bezpośrednie działanie kardiotoksyczne lub przez wpływ na inne narządy szkodliwe działania krótko i długoterminowe wpływ na wszystkie struktury serca (peri-, endo-, myocardium i naczynia wieńcowe) Odrębności chorób układu sercowonaczyniowego u chorych Odrębności ! onkologicznych symptomatologia (bóle w klatce piersiowej, duszność, obrzęki, omdlenia) diagnostyka (cele, inwazyjność, ograniczenia) leczenie (cele, inwazyjność, ograniczenia) rokowanie Bóle w klatce piersiowej w chorobie nowotworowej pochodzenia: sercowego- pericarditis - śluzak naczyniowego – zator tętnicy płucnej ukł.oddechowego – zapalenie opłucnej z śródpiersia z przełyku mięśniowoszkieletowego uwagi: szybko ustępują –wysięk dominują objawy hemodynamiczne może występować wraz z zesp. Trousseau lub NBTE często dominuje z. ŻGG lub zespołem Hornera. przy pierwotnym zajęciu przewodu pokarmowego meta (rak płuc, sutka, prostaty) Duszność w chorobie nowotworowej może wynikać z: Odrębności ! niedrożności dróg oddechowych (zatkanie przez masę guza, ucisk z zewnątrz, porażenie strun głosowych, przetoki) ucisku płuca przez wysięk w opłucnej, krwiaka, odmę lub nacieku miąższu zatorowości płucnej tamponady serca, ucisku naczyń żylnych lub limfatycznych (w śródpiersiu) ARDS niedokrwistości, uszkodzenia OUN Odrębności ! Nagły zgon sercowy w chorobie nowotworowej ostra tamponada serca masywny zator tętnicy płucnej zaburzenia hemodynamiczne wynikające z guza wewnątrzsercowego zaburzenia rytmu serca powikłania leczenia przeciwnowotworowego Odrębności ! Omdlenia w chorobie nowotworowej przyczyny metaboliczne: hipoglikemia, odwodnienie, sepsa, niedokrwistość hormonalne: niedoczynność kory nadnerczy, pheochromocytoma guzy jam serca, zastawek, zatorowość mózgowa zaburzenia rytmu serca Zajęcie układu krążenia przez chorobę nowotworową 2 zatorowość płucna z. żyły głównej górnej guzy w jamach serca 3 4 udary mózgu zajęcie zastawek 1 zajęcie osierdzia 5 zajęcie myocardium 6 zab. rytmu i przewodzenia zakrzepica żył 2 Choroba nowotworowa osierdzia 1 Neoplastic pericardial disease (NPD) Osierdzie może być zajęte : - przez nowotwory pierwotne (łagodne lub złośliwe) - rzadko - wtórnie (przerzuty lub przez ciągłość) - w związku z toczącą się chorobą nowotworową (bez histopatologicznych cech zajęcia osierdzia) NPD - pierwotne (rzadko) łagodne zwłaszcza u dzieci – czasem znaczne rozmiary (tłuszczaki, włókniaki), mogą dawać wysięk (teratoma), objawy ogólne (pheochromocytoma) lub jedno i drugie (thymoma) złośliwe (mesothelioma i mięsaki) 3-4 dekada – objawy jak przerzutowe NPD – wtórnie (najczęściej) przez ciągłość (rak płuca, ściany kl.piersiowej, przełyku) przerzuty: rak płuca, przewodu pokarmowego, czerniak, szpiczak, LGM, białaczki – często zajmują również miokardium (zwłaszcza nie-raki). NPD - objawy: skąpe mogą być burzliwe z cechami tamponady. najczęściej duszność typu ortopnoe, ewentualny ból w klatce piersiowej i suchy kaszel Podejrzenie NPD: 1) duży lub nawracający wysięk osierdziowy 2) cechy opornej ZNS z bardzo wysokim OCŻ 3) zespół żyły głównej górnej Diagnostyka NPD -należy pamiętać: rtg, echo, CT, MRI, videoperikardioskopia o pobraniu płynu na badania (cytologiczne - jeśli + immunohistochemiczne, CEA, NSE) najczęściej fałszywie ujemne wyniki: białaczki i mezotelioma. fałszywie dodatni wynik po urazie osierdzia (proliferacja komórek śródbłonka) przy braku rozpoznania biopsja osierdzia w perikardioskopii lub podmostkowa. Leczenie NPD drenaż przy tamponadzie i dużym wysięku możliwości: - odbarczenie + skleroterapia (u pacjentów z b. złym rokowaniem; początkowo ból!) - drenaż podmostkowy (zewnętrzny) - przetoka do jamy opłucnej lub otrzewnej (dzieci) - resekcja osierdzia (też wideoskopowa) - ewentualna radio- lub chemioterapia (gdy potwierdzona wrażliwość) Rokowanie Rozpoznanie NPD znacznie pogarsza rokowanie: - średnie przeżycie 4 miesiące - w raku piersi obserwowano przeżycia ponad rok od rozpoznania. Zakrzepica żylna i zatorowość 2 płucna Nowotwory złośliwe stwierdza się u 17% pacjentów z zakrzepicą żył głębokich Najczęstszymi nowotworami w zatorowości płucnej są: - rak trzustki - rak oskrzela - nowotwory układu moczowopłciowego - rak jelita grubego - rak żołądka - rak piersi Patogeneza- nadkrzepliwość Zmniejszenie aktywności antykoagulacyjnej: Zwiększenie aktywności prokoagulacyjnej: Spadek stężenia: Białka C i S Ekspozycja na TF (czynnik tkankowy guza) Trombomoduliny Proteaza Cys guza AT III (hepatopatia,DIC) Śluz guza TPI Nadpłytkowość Nadreaktywność płytek Leczenie i zapobieganie PE tromboliza w przypadku masywnego zatoru tętnicy płucnej W chorobie nowotworowej profilaktyka LMWH skuteczniejsza od antykoagulantów doustnych (dalteparyna 200 IU/kg przez mies. następnie 150IU/kg przez 5 mies.) Wykazano większą skuteczność LMWH niż UFH u chorych nowotworowych. Profilaktyka wg ACCP powinna trwać przynajmniej 12 miesięcy (dla nieodwracalnych czynników ryzyka) 3 Zespół żyły głównej górnej (SVCS) 95% przypadków – etiologia onkologiczna najczęściej rak drobnokomórkowy płuc, płaskonabłonkowy, gruczolakorak, NHL, rak olbrzymiokomórkowy płuc. rzadkie przyczyny onkologiczne: przerzuty nowotworów komórek germinalnych, piersi, jelita grubego, przełyku, mięsak Kaposiego, międzybłoniak, grasiczak SVCS cd. Objawy są bardziej nasilone przy szybko narastającej blokadzie odpływu krwi oraz gdy przeszkoda zlokalizowana jest poniżej v. azygos. Sam zespół rzadko jest przyczyną zgonu, gdy drożność tchawicy nie jest upośledzona. ¾ pacjentów dopiero po tygodniu od wystąpienia zespołu szuka porady lekarskiej! Leczenie włączamy, gdy znamy etiologię: skuteczność: możliwości: - leki gdy zespół o niewielkim nasileniu ?? (diuretyki, glikokortykosterydy) - radioterapia z wyboru przy oporności na 46-90% chemioterapię (nawet małe frakcje np. 8Gy) - chemioterapia (głównie rak nawet>90% drobnokomórkowy i chłoniaki) Leczenie cd. tromboliza (gdy udokumentowana skrzeplina: trombektomia+/- tPA lub SK) stent (+/- antykoagulant –sprzeczne dane) chirurgia – zespolenie omijające (najodpowiedniejsze przy zmianie łagodnej) Rokowanie (wystąpienie SVCS w nowotworach złośliwych) istotnie nie zmienia się w przypadku wystąpienia SVCS zależy od stopnia zaawansowania choroby podstawowej 4 Zajęcie zastawek serca w chorobach nowotworowych pierwotne guzy: fibroelastoma papillare (łagodny) guzy przerzutowe niebakteryjne zakrzepowe zapalenie wsierdzia NBTE (nonbacterial thrombotic endocarditis) serce w rakowiaku CHD (carcinoid heart disease) Serce w rakowiaku CHD (carcinoid heart disease) rakowiak najczęściej okolica krętniczo-kątnicza, rzadziej jajnik lub oskrzela najczęściej przy przerzutach rakowiaka do wątroby najczęściej zajęte jest prawe serce może być wynikiem działania mediatorów: sertoniny, 5-OH Trp, PG, histaminy obserwujemy niedomykalność z.trójdzielnej i zwężenie zastawki tętnicy płucnej przebieg: od bezobjawowego do ciężkiej niewydolności prawokomorowej. NBTE w autopsjach do prawie 10% przypadków neo (0,3-9,3%) zwłaszcza w nowotworach wytwarzających śluz (adenoca żołądka,płuca, jajnika, trzustki) oraz limfoproliferacyjnych patogeneza niejasna (nadkrzepliwość, mikrourazy zastawek) wielkość zwykle <4mm (do15mm) Znaczenie kliniczne NBTE zatorowość potwierdzona w 50% przypadków autopsyjnych najczęściej objawy z OUN, zatory do naczyń wieńcowych częste (bezobjawowe) współwystępowanie z DIC i zesp. Trousseau (etiologia?) rozpoznanie – TEE leczenie – brak dobrych badań (LMWH?, acenocumarol?) 5 Guzy w jamach serca najczęstszy pierwotny łagodny: śluzak - częściej u kobiet - częściej lewe serce- zwłaszcza przegroda międzyprzedsionkowa (ok. dołu owalnego 85%) - mogą być uszypułowane i zawężać drogę ujścia żylne - często zatorowość i zesp. paranowotworowy Guzy w jamach serca cd. pierwotne złośliwe rzadkie- najczęstszy: angiosarcoma: - najczęściej prawe serce leiomyosarcoma –drugi najczęstszy - często LP, zastawkę mitralną i żż.płucne nowotwory złośliwe często zajmują również myocardium i powodują wysięk osierdziowy Guzy w jamach serca cd przerzutowe – z wszystkich organów (z wyjątkiem OUN) przez ciągłość naczyń żylnych często rak jasnokomórkowy nerki, też hepatocellulare często rak oskrzela, piersi (białaczki, czerniak, rakowiak) mogą penetrować w myocardium i powodować wysięk osierdziowy Leczenie guzów wewnątrzsercowych operacyjne usunięcie – łagodnych, pierwotnych złośliwych o małym zaawansowaniu przeszczep serca – złośliwe pierwotne bez cech uogólnienia - (20% przypadków) autotransplantacja – jw. przy braku dawcy adiuwantowa CHT i RT może być rozważana (brak jednoznacznych danych) przerzutowe – ew. zabiegi paliatywne Objawy guzów wewnątrzsercowych bezobjawowe omdlenia zależne od pozycji ciała – również w pozycji leżącej cechy niewydolności LK/PK zależnie od lokalizacji typowe zmiany osłuchowe dla zwężenia, ale również niedomykalności zastawek Rokowanie pierwotne łagodne – dobre (wznowy miejscowe) pierwotne złośliwe (mięsaki) złe: mediana przeżycia ok. 10-24 miesięcy przerzutowe zwykle złe – zależne od choroby podstawowej przy zaniechaniu leczenia – złe również w przypadku łagodnych –powikłania ! Zajęcie myocardium i układu przewodzącego serca 6 Nowotwory złośliwe przerzutowe i pierwotne Objawy – zależne od lokalizacji i rozległości nacieku - często bezobjawowe (niespec. zmiany ST-T) - przy rozległym nacieku miokardiopatia o obrazie podobnym do CM restrykcyjnej - mogą wywoływać oporne na leczenie zaburzenia rytmu serca i przewodnictwa Zaburzenia rytmu serca mogą wynikać z zaburzeń metabolicznych bezpośredniego uszkodzenia myocardium niewydolności serca w przebiegu: RT, CHT, nacieku, amyloidozy Leczenie: odwracalne przyczyny? - betablokery, fenytoina, K, Mg, - do rozważenia overdrive, ICD? Zajęcie naczyń wieńcowych poprzez bezpośredni naciek bądź ucisk zatorowość w przebiegu nowotworów łagodnych, złośliwych, NBTE, RT wykrzepianie w przebiegu nowotworów produkujących śluz MI zwykle na podłożu niemiażdżycowym bez poprzedzającej dusznicy wysiłkowej Zespoły paraneoplazmatyczne zespół rakowiaka śluzak serca (IL-6 ?) DIC i zesp. Trousseau inne guzy hormonalnie czynne: pheochromocytoma, paraganglioma Leczenie przeciwnowotworowe – wpływ na serce Radioterapia: wpływ kardiotoksyczny zwykle >45 Gy uszkodzenie podostre i opóźnione może dotyczyć wszystkich struktur serca Chemioterapia: najczęściej antracykliny próg dawki powodującej kardiotoksyczność ważne monitorowanie i prewencja Leczenie - radioterapia Osierdzie: wysięk zwykle w ciągu 9 mies. (Prawie wszyscy z dawką >40Gy na przednie śródpiersie) rzadziej zwłóknienie z konstrykcją (4% po 17 latach leczenia wymagało perikardiektomii) Myocardium: zwłóknienie mięśnia lub zwężenie naczyń wieńcowych w badaniu Stanford - MI 8% po 22 latach od radioterapii z powodu ch. Hodgkina Amifostyna może mieć działanie ochronne Leczenie - chemioterapia CHF- antracykliny (dokso-, dauno-, ida- i epirubicyna), mitoksantron i cyklofosfamid (działanie toksyczne zależne od dawki - próg dawki całkowitej) Zawały lub niedokrwienie m. sercowegowinkrystyna, winblastyna, cisplatyna, 5FU Zwłóknienie wsierdzia - busulfan Zaburzenia rytmu serca- amsakryna, taksol Chemioterapia - antracykliny Mogą powodować ostre uszkodzenie myocardium i pericardium - rzadko (SCD!) Mogą wywoływać zaburzenia rytmu serca Miokardiopatię zależną od dawki o gorszym rokowaniu niż na podłożu choroby niedokrwiennej serca czy CM pierwotnych różny czas wystąpienia objawów od ekspozycji (1-17 tygodni, śr 4 tyg. po) Chemioterapia monitorowanie leczenia antracyklinami Znaczenie ekg, TnI jest niejasne Biopsja endomiokardialna (inwazyjna, możliwe fałszywie ujemne wyniki) ECHO - LVEF (duże uszkodzenie), upośledzenie relaksacji, FS, echokardiograficzna lub radioizotopowa próba wysiłkowa lub stress echo z dobutaminą - w miokardiopatii o późnym początku Zapobieganie miokardiopatii poantracyklinowej Nowa forma podania (liposomy) inne dawkowanie raz na tydzień (zamiast 3x w tygodniu) stosowanie substancji ochronnych np. chelatujących deksarazoksan betablokery Leczenie miokardiopatii poantracyklinowej Zbliżone do leczenia objawowego innych kardiomiopatii: leki inotropowe dodatnie, diuretyki, redukujące afterload, betablokery Gorsze wyniki leczenia, gdy objawy w okresie krótszym niż 4 tyg. od podania ostatniej dawki doksorubicyny HTx jako ultima ratio