PRACE KAZUISTYCZNE Małgorzata URBAŃCZYK-ZAWADZKA1 Robert Paweł BANYŚ1 Maciej KRUPIŃSKI1 Andrzej URBANIK2 Tętniaki prawej tętnicy wieńcowej u pacjenta z podejrzeniem guza serca Right coronary artery aneurysms in patient with suspicion of heart tumor Zakład Radiologii i Diagnostyki Obrazowej, Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II Kierownik: lek. med. Małgorzata Urbańczyk 1 Katedra Radiologii Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum Kierownik: Prof. dr hab. med. Andrzej Urbanik 2 Dodatkowe słowa kluczowe: tętnice wieńcowe tętniaki rezonans magnetyczny tomografia komputerowa Additional key words: coronary arteries aneurysms magnetic resonance computed tomography Adres do korespondencji: Zakład Radiologii i Diagnostyki Obrazowej, Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II 31-202 Kraków, ul. Prądnicka 80 Tel/fax.: 12 614 25 26 Mail: [email protected] 356 Tętniaki tętnic wieńcowych są rzadko występującą patologią, zlokalizowaną najczęściej na przebiegu prawej tętnicy wieńcowej. W pracy przedstawiono przypadek 60-letniego mężczyzny skierowanego na badanie rezonansu magnetycznego (MR) serca z powodu podejrzenia obecności guza serca po wykonanym uprzednio badaniu echokardiograficznym. Na podstawie przeprowadzonego badania MR u pacjenta wysunięto podejrzenie obecności tętniaka prawej tętnicy wieńcowej. Charakter zmiany został następnie potwierdzony w badaniu metodą tomografii komputerowej (TK) tętnic wieńcowych, która dodatkowo uwidoczniła tętniaka dystalnego odcinka prawej tętnicy wieńcowej. Coronary arteries aneurysms are rare occurring abnormalities, concerning mostly right coronary artery. We present a case of a 60-year old man who underwent magnetic resonance (MRI) due to suspicion of cardiac tumor in the previously performed echocardiography. MRI examination suggested right coronary artery aneurysm. The diagnosis was confirmed in the performed computed tomography (CT) and additionally coronary aneurysm of distal part of right coronary artery was visualized. Wstęp Tętniaki tętnic wieńcowych są rzadko występującą patologią stwierdzaną u 0,154,9% [1] pacjentów poddawanych koronarografii. Zmiany zlokalizowane są najczęściej na przebiegu prawej tętnicy wieńcowej (PTW), rzadziej gałęzi zstępującej przedniej lewej tętnicy wieńcowej (LTW), a następnie gałęzi okalającej lewej tętnicy wieńcowej. Celem pracy jest prezentacja przypadku pacjenta z tętniakami tętnicy wieńcowej prawej, zdiagnozowanymi w badaniach MR i TK. tłuszczu (FatSat) i T2- zależnych w projekcjach celowanych na zmianę w celu oceny charakteru tkanki guza. Podano gadolinowy środek kontrastowy w ilości 0,2 mmol/kgmc, a następnie wykonano obrazy T1-zależne i obrazy późnego kontrastowania przy ustalonym czasie inwersji ( TI) 270 ms. W wykonanym badaniu MR, przysercowo w topografii bruzdy przedsionkowokomorowej po stronie prawej w sąsiedztwie uszka prawego przedsionka uwidoczniono otorebkowaną, owalną zmianę ogniskową o wymiarach ok. 39 x 42 mm, o niewielkiej ruchomości, otoczoną tkanką tłuszczową nasierdziową. Zmiana o gładkich obrysach powodowała niewielkie modelowanie jam prawej połowy serca i pierścienia zastawki trójdzielnej, jednak bez cech ich naciekania. Sygnał zmiany był niejednorodny we wszystkich obrazach; w jej obrębie dało się wyróżnić dwa obszary o odmiennym charakterze sygnału. Większy obszar był hiperintensywny w obrazach T1-zależnych, niejednorodnie hipointensywny w obrazach T2-zależnych oraz niejednorodny w sekwencji STIR. Mniejszy obszar, o okrągławym przekroju 8mm x 6mm, zlokalizowany na obwodzie zmiany był bezsygnałowy. Kształt, położenie, stosunek zmiany do tętnicy wieńcowej prawej oraz charakter jej sygnału sugerowały częściowo wykrzepionego tętniaka z zachowanym drożnym światłem tej tętnicy. Po podaniu środka kontrastowego wykonano badanie perfuzji MR mięśnia sercowego w którym uwidoczniono silne wzmocnienie drożnego światła prawej tętnicy wieńcowej (odpowiadające opisywanej Prezentacja przypadku 60 letni chory z otyłością i chorobą niedokrwienną serca, z wieloletnim nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą typu 2, po laparoskopowym usunięciu gruczolaka nadnercza prawego, dwa lata wcześniej przeszedł operacje z powodu tętniaka aorty brzusznej z wszczepieniem protezy naczyniowej. W badaniu echokardiograficznym stwierdzono u niego zmianę guzowatą, zlokalizowaną przy wolnej ścianie prawej komory. W celu uściślenia rozpoznania pacjenta skierowano do badania MR serca. Wykonano badanie MR serca z użyciem systemu MR 1,5 T (Sonata, Siemens), dedykowanej cewki kardiologicznej wykorzystując sekwencje w projekcjach poprzecznych przez klatkę piersiową, w typowych projekcjach kardiologicznych 2-, 3-, 4-jamowej oraz krótkiej osi, a następnie po zlokalizowaniu patologii wykonano sekwencję STIR (Short Time Inversion Recovery) i SE (Spin Echo) w obrazach T1 , T1- z saturacją M. Urbańczyk Zawadzka i wsp. uprzednio mniejszej, bezsygnałowej części zmiany). Nie uwidoczniono cech wzmocnienia kontrastowego w obrazach T1-zależnych w obrębie wykrzepionej, większej części tętniaka , wykazującej słaby sygnał w obrazach późnego kontrastowania (Ryc.1). W celu dokładniejszej oceny tętnic wieńcowych i morfologii samej zmiany podjęto decyzję o uzupełnieniu diagnostyki o badanie tomografii komputerowej w protokole obrazowania tętnic wieńcowych (TK). Przy pomocy tomografu komputerowego, dwuźródłowego (Siemens Somatom Definition) wykonano badanie TK. W pierwszym etapie wykonano przeglądowe badanie klatki piersiowej, a następnie badanie według protokołu tętnic wieńcowych metodą retrospektywnego bramkowania EKG. Zakres badania ze środkiem kontrastowym mieścił się od poziomu około 2 cm powyżej zatoki wieńcowej aorty do poziomu przepony. Profil napływu środka kontrastowego do poziomu zatoki Valsalvy oceniano metodą bolusa testowego. Środek kontrastowy został podany do żyły odłokciowej z prędkością 5.5 ml/s w ilości 70 ml. Badanie zostało wykonane według następujących parametrów: czas obrotu układu lampa-detektory 0,33 sek, grubość warstwy 0,6mm, natężenie 890 mA, napięcie lampy 120 kV, pitch 0,2 mm/s. Badanie tomografii komputerowej tętnic wieńcowych potwierdziło wcześniejszą diagnozę, uwidaczniając w zakresie prawej tętnicy wieńcowej, na granicy segmentów 1 i 2 częściowo wykrzepionego tętniaka (Ryc.2) o wymiarach poprzecznych porównywalnych do wymiarów uzyskanych w badaniu MR, bez cech uszkodzenia jego ściany. Następnie wykonano rekonstrukcje MIP pozwalające na uwidocznienie rozległości zmiany na przebiegu PTW. Tętniak rozpoczynał się w odległości około 30 mm od ostium PTW i rozciągał się na długości około 8 cm. W obrębie worka tętniaka widoczne było odejście gałęzi prawokomorowej Dodatkowo na granicy segmentów 2 i 3 uwidoczniono drugi, również częściowo wykrzepiony tętniak, którego nie opisywano w badaniu echokardiograficznym ani MR, o maksymalnych wymiarach poprzecznych ok. 22mm x 7mm, rozpoczynający się około 130mm od ostium PTW i rozciągający się na długości około 30 mm . W ścianach obu tętniaków uwidoczniono drobne zwapnienia. Światło przepływu naczynia w obrębie proksymalnego tętniaka odcinkowo przewężone było do ok. 60% pola przekroju naczynia. W pozostałym odcinku PTW, także w obrębie drugiego tętniaka nie stwierdzono istotnych przewężeń, obrazując nawet odcinkowe poszerzenie światła tej tętnicy do ok. 9mm. Pień lewej tętnicy wieńcowej (LTW) i jej gałęzie nie wykazywały istotnych przewężeń; uwidoczniono nawet odcinkowe poszerzenie gałęzi zstępującej przedniej do 8 mm. W ścianach tych tętnic uwidoczniono również drobne zwapnienia. Pacjent został skierowany do powtórnej konsultacji kardiologicznej, a następnie do konsultacji kardiochirurgicznej, gdzie podjęto decyzję jedynie o leczeniu farmakologicznym i dalszej obserwacji pacjenta. W wykonanym po około 1 roku kontrolnym badaniu echokardiograficznym uwidoczniono stacjonarny obraz większego tętniaka Dyskusja Tętniak tętnicy wieńcowej to poszerzenie światła tętnicy przekraczające 1,5 krotnie największą średnicę danej tętnicy wieńcowej w niezmienionym odcinku [1]. Jednak w pracach wielu autorów spotykamy się z różną definicją i klasyfikacją tych tętniaków. Tunick i wsp. [8] zdefiniowali tętniaki jako ograniczone poszerzenie tętnicy wieńcowej o kształcie kulistym lub workowatym, zaś zmiany wrzecionowatego kształtu określili jako ektazje. Syed i wsp. [7] natomiast terminu ektazja użyli dla rozlanego poszerzenia tętnicy obejmującego ponad 50% długości naczynia. Tętniaki tętnic wieńcowych występują rzadko - u 0,15-4,9% pacjentów poddawanych koronarografii [4]. Najczęściej są to tętniaki małe. Rzadziej występują tętniaki olbrzymie, których światło osiąga 2 i więcej cm średnicy; najczęściej o podłożu wrodzonym. Częstość występowania tych tętniaków to 0,02% wśród populacji pacjentów poddanych operacjom kardiochirurgicznym [3]. Największym opracowaniem dotyczącym tętniaków tętnic wieńcowych jest Coronary Artery Surgery Study (CASS) [6]. Główną przyczyną powstawania tętniaków tętnicy wieńcowej jest patologia błony środkowej ściany naczynia, u dorosłych najczęściej na tle miażdżycy (50-52%), a u dzieci choroby Kawasaki. Rzadszą przyczyną występowania tętniaków są choroby tkanki łącznej [4]. Tętniaki o etiologii miażdżycowej i zapalnej najczęściej występują jako zmiany mnogie. Przyczyną powstawania tętniaków może być również uraz czy uszkodzenie ściany w wyniku przeprowadzonej wcześniej interwencji wewnątrznaczyniowej. Najczęstszym następstwem obecności tętniaka tętnicy wieńcowej jest powstawanie skrzeplin w jego obrębie, a następnie, choć stosunkowo rzadko, zakrzepów i obwodowej embolizacji. Kolejnym skutkiem powstania tętniaka tętnicy wieńcowej może być skurcz naczynia lub pęknięcie jego ściany. Tętniak tętnicy wieńcowej najczęściej jest bezobjawowy, ale czasami może być przyczyną wystąpienia groźnego dla życia niedokrwienia, łącznie z zawałem serca, a także tamponady z towarzyszącymi im objawami. [5]. Nie ma jednej, ściśle określonej metody leczenia tej patologii. Rozpoznanie tętniaka nie jest jednoznacznym wskazaniem do zabiegu operacyjnego. Postępowanie jest uzależnione od lokalizacji, rozmiarów zmiany i objawów klinicznych. Tylko tętniaki o dużym przekroju przekraczające 3-4 krotnie średnicę naczynia w niezmienionym odcinku [2], tętniaki upośledzające przepływ lub zagrożone pęknięciem są wskazaniem do interwencji. Metodami leczenia z wyboru pozostają wszczepienie stentu typu „stent-graft” lub wszczepienie pomostów aortalno-wieńcowych z jednoczesną resekcją tętniaka [4]. Celem leczenia zachowawczego jest zapobieganie powikłaniom np. zawałowi serca na skutek embolizacji naczyń obwodowych materiałem zatorowym pochodzącym z tętniaka. W ocenie drożności tętnic wieńcowych metodą z wyboru nadal pozostaje badanie koronarograficzne. Metoda ta jednakże Rycina 1 Badanie MR serca. Częściowo wykrzepiony tętniak segmentu 1/2 prawej tętnicy wieńcowej (strzałka żółta), drożne światło - prawa tętnica wieńcowa (strzałka biała). a/ Obraz T1-zależny, b/ Obraz T2-zależny, sekwencja STIR, c/ Obraz późnego kontrastowania (LE). Heart magnetic resonance study. Partly thrombosed aneurysm of right coronary artery in 1/2 segment (yellow arrow), patent lumen of right coronary artery (white arrow). a/ Image T1-weighted, b/ Image T2-weighted, STIR image, c/ Late enhancement image(LE). Przegląd Lekarski 2013 / 70 / 5 357 Rycina 2 Badanie TK tętnic wieńcowych. Dwa częściowo wykrzepione tętniaki prawej tętnicy wieńcowej (strzałki żółte), drożne światło prawej tętnicy wieńcowej (strzałka biała), zwapnienia (strzałka czerwona). a/ badanie przeglądowe, bez środka kontrastowego, b/ badanie po podaniu środka kontrastowego, c/ rekonstrukcja MPR po krzywej, d/ rekonstrukcja MIP, e/ rekonstrukcja VRT, f/ rekonstrukcja VRT. Coronary arteries computed tomography (CT). Two partly thrombosed aneurysms of right coronary artery. Aneurysm of right coronary artery (yellow arrow), patent lumen of right coronary artery (white arrow), calcifications (red arrow). a/ routine thorax study without contrast agent, b/ Coronary arteries computed tomography (CT) with contrast agent, c/ curved MPR reconstruction, d/ MIP reconstruction, e/ VRT reconstruction, f/ VRT reconstruction. jest w stanie uwidocznić jedynie drożne światło naczynia, co może być powodem niedoszacowania rzeczywistych rozmiarów częściowo wykrzepionego tętniaka. W prezentowanym przypadku badanie echokardiograficzne, najczęściej wykonywane badanie obrazowe serca, pozwoliło na wykrycie patologicznej zmiany w lokalizacji 358 ściany bocznej prawej komory. Brak prawidłowego rozpoznania tętniaka najpewniej spowodowany był ograniczeniami tej metody - mniejszym niż w badaniu TK i MR polem obrazowania, gorszym dostępem metody dla uwidocznienia prawych jam serca. Z powodu wysuniętego podejrzenia guza ściany serca pacjent został skierowany do badania MR charakteryzującego się najwyższą ze wszystkich metod obrazowych rozdzielczością kontrastową i swoistością tkankową. Rozpoznanie w badaniu MR częściowo wykrzepionego tętniaka tętnicy wieńcowej uzasadnia dalszą drogę diagnostyczną pacjenta - badanie TK tętnic wieńcowych, w celu oceny rozległości samego tętniaka, oceny ściany tętniaka, a przy okazji również oceny drożności pozostałych odcinków tętnic wieńcowych. Badanie MR wykonane w celu oceny charakteru uwidocznionego w badaniu echokardiograficznym guza ze względu na protokół badania, projekcje celowane głównie na zmianę patologiczną, a także ze względu na słabszą rozdzielczość przestrzenną nie pozwoliło na dokładną ocenę tętnic wieńcowych. Nie pozwoliło także na uwidocznienie drugiego tętniaka PTW, niezdiagnozowanego również w badaniu echokardiograficznym. Badanie TK w algorytmie obrazowania tętnic wieńcowych dzięki wysokiej rozdzielczości przestrzennej (grubość warstwy 0,6 mm), przy optymalnym dobraniu ilości, stężenia oraz opóźnienia podania środka kontrastowego, a również dzięki zastosowaniu wtórnych rekonstrukcji (wielopłaszczyznowych – MPR ang. multiplanar reformation, najwyższej intensywności - MIP ang. maximum intensity projection, objętościowych – VRT ang. volume render technique) pozwoliło nie tylko na dokładną ocenę samych tętniaków, ale także na ocenę drożności pozostałych odcinków tętnic wieńcowych, ścian naczyń, jak również i jam serca Wnioski Przedstawiony przypadek pacjenta wskazuje, że w przypadku diagnostyki tętniaków tętnic wieńcowych tomografia komputerowa wykonana według protokołu badania tętnic wieńcowych, głównie dzięki wysokiej rozdzielczości czasowej i przestrzennej, możliwości zastosowania wtórnych rekonstrukcji jest metodą o wyższej wartości niż badanie echokardiograficzne czy rezonans magnetyczny. Metoda ta pozwala na uwidocznienie oprócz drożnego światła naczynia także ocenę jego ścian i obecności ewentualnych skrzeplin przyściennych. Piśmiennictwo 1. Befeler B., Aranda M.J., Embi A. et al.: Coronary artery aneurysms: study of the etiology, clinical course and effect on left ventricular function and prognosis. Am. J. Med. 1977, 62, 597. 2. Blank R., Haager P., Maeder M. et al.: Giant right coronary artery aneurysm. The Ann. of Thorac. Surg. 2007, 84, 1740. 3. Chauchan A., Musunuru H., Hallet R. et al.: W. An unruptured, thrombosed 10 cm right coronary artery aneurysm mimicking a pericardial cyst. J. of Cardioth. Surg. 2013, 8, 2. 4. Gziut A., Gil R.: Tętniaki tętnic wieńcowych. Pol. Arch. Med. Wewn. 2008, 118, 741. 5. Pawlaczyk R., Roszak K., Jaworski Ł. i wsp.: Chirurgiczne zaopatrzenie tętniaka gałęzi przedniej zstępującej lewej tętnicy wieńcowej z jednoczesnym pomostowaniem tętnic wieńcowych bez użycia krążenia pozaustrojowego. Folia Cardiol. 2004, 11, 535. 6. Swaye P.S., Fisher L.D., Litwin P. et al.: Aneurysmal coronary artery disease. Circ. 1983, 67, 134. 7. Syed M., Lesch M.: Coronary artery aneurysm: a review. Prog. Cardiovasc. Dis. 1997, 40, 77. 8. Tunick P.A., Slater J., Kronzon I. et al.: Discrete atherosclerotic coronary artery aneurysms: a study of 20 patients. J. Am. Coll. Cardiol. 1990, 15, 279. M. Urbańczyk Zawadzka i wsp.