194_Podzialy_komorko..

advertisement
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej
Portalu www.szkolnictwo.pl
Wszelkie treści i zasoby edukacyjne publikowane na łamach Portalu www.szkolnictwo.pl mogą być wykorzystywane przez jego Użytkowników wyłącznie
w zakresie własnego użytku osobistego oraz do użytku w szkołach podczas zajęć dydaktycznych. Kopiowanie, wprowadzanie zmian, przesyłanie, publiczne odtwarzanie
i wszelkie wykorzystywanie tych treści do celów komercyjnych jest niedozwolone. Plik można dowolnie modernizować na potrzeby własne oraz do wykorzystania
w szkołach podczas zajęć dydaktycznych.
Podziały komórkowe cz. I
„Tam gdzie powstaje komórka, musi istnieć komórka poprzednia,
tak samo jak zwierzęta mogą powstawać tylko ze zwierząt, a
rośliny z roślin”. Ta doktryna niesie głębokie przesłanie o
ciągłości życia. Komórki rodzą się z komórek, a jedynym
sposobem na ich pomnożenie jest podział tych, które już
istnieją. Wszystkie żywe organizmy, od jednokomórkowych
bakterii do wielokomórkowych ssaków, są produktami
cyklicznych ataków wzrostu i podziału komórek, które
powtarzają się nieprzerwanie od początków życia przed ponad
trzema miliardami lat.
Podział komórkowy u bakterii
Najprostszy i najszybszy podział komórkowy występuje u bakterii,
które nie mają jądra komórkowego, lecz jedynie pojedynczy
chromosom – tzw. chromosom bakteryjny. Podczas podziału
ulega on replikacji, czyli podwojeniu. Następnie ściana
komórkowa i błona rosną do wnętrza pomiędzy tymi
cząsteczkami, w ten sposób dzieląc komórkę na dwie potomne.
W bakteryjnej komórce nie ma organelli, toteż ten sposób
podziału zapewnia wszystko, co jest niezbędne do równego
rozdziału materiału genetycznego i cytoplazmy między dwie
komórki potomne.
Schemat podziału komórki bakteryjnej
Podziały u Eucaryota
Podziały komórkowe komórek eukariotycznych (zawierających
wyodrębnione jądro komórkowe), są znacznie bardziej
skomplikowane, miedzy innymi dlatego, że główna informacja
genetyczna komórki jest rozmieszczona w licznych
chromosomach. W komórce eukariotycznej znajduje się także
skomplikowany zespół organelli cytoplazmatycznych. Wszystkie
one muszą zostać podwojone i rozdzielone miedzy dwie
komórki potomne.
U Eucaryota wyróżniamy trzy typy podziałów komórkowych:
• mitozę
• mejozę
• podział bezpośredni (amitoza)
CYKL KOMÓRKOWY
Eukariotyczny cykl komórkowy dzieli się na cztery fazy – stadia.
Dwa najbardziej istotne to: pierwsze, gdy dzieli się jądro
komórkowe, w procesie zwanym kariokinezą, i drugie, kiedy to
komórka dzieli się na dwie, co nazywamy cytokinezą. Te dwa
procesy tworzą fazę M cyklu komórkowego. Okres między jedną
fazą M a następną nazywamy interfazą – jest ona najdłuższą
fazą cyklu i dzieli się ją na trzy charakterystyczne fazy:
• fazę G1
• fazę S
• fazę G2
CYKL KOMÓRKOWY
Faza G1 – rozpoczyna się bezpośrednio po podziale, cechuje ją
wyraźna przewaga procesów syntezy nad procesami rozpadu
(synteza różnych rodzajów białek, m.in. strukturalnych czy
enzymatycznych). Nie jest to dziwne, gdyż komórka musi
uzyskać rozmiary sprzed podziału. Często komórki po fazie G1
zaprzestają czasowo aktywność podziałową i przechodzą w
fazę G0, w której następuje specjalizacja danej komórki.
Faza S – faza, w której następuje replikacja DNA, dochodzi w niej
do zwiększenia ilości DNA z 2c do 4c (c-ilość cząsteczek DNA).
Faza G2 – faza, w której komórka przygotowuje się do podziału,
organella dzielą się, wzrasta aktywność związana z syntezą
białek wrzeciona podziałowego, z których najważniejsza jest
tubulina.
CYKL KOMÓRKOWY
faza M cyklu
interfaza
Pojęcia:
Komórka haploidalna (1n) – komórka zawierająca pojedynczy
zestaw chromosomów - gamety– plemniki, komórki jajowe,
Komórka diploidalna (2n) – komórka zawierająca podwójny zestaw
chromosomów – każda komórka ciała (komórka somatyczna).
Człowiek ma w każdej komórce somatycznej 46 chromosomów
(2n=46).
Gamety człowieka zawierają n=23 chromosomy.
Mitoza
Jest procesem charakterystycznym dla komórek eukariotycznych.
Zachodzi w komórkach somatycznych, czyli we wszystkich
komórkach ciała z wyjątkiem komórek macierzystych
zarodników (u grzybów i roślin) oraz gamet.
Mitoza:
• składa się z jednego cyklu podziałowego
• nie zmienia liczby chromosomów w jądrach potomnych, co
oznacza, że jeżeli komórka macierzysta miała 46
chromosomów, to komórki potomne również będą miały 46.
• z jednej komórki diploidalnej (2n) powstają dwie komórki,
również diploidalne (2n)
PROFAZA
2
3
W
4
czasie
profazy
zreplikowane
chromosomy ulegają kondensacji.
Każdy z nich składa się z dwóch
chromatyd siostrzanych (1). Na
zewnątrz jądra tworzy się wrzeciono
mitotyczne (3) pomiędzy dwoma
centrosomami (2), które uległy
zreplikowaniu i oddalają się od
siebie.
4 - centromer
1
Jądro komórkowe
PROMETAFAZA
2
1
3
4
Prometafaza zaczyna się nagle wraz
z rozpadem otoczki jądrowej (1).
Chromosomy mogą się teraz
przymocować
do
mikrotubul
wrzeciona (3,4) poprzez swe
kinetochory
(2).
Podejmują
aktywne ruchy.
1-fragmenty otoczki jądrowej
2-kinetochor
3,4-mikrotubule
METAFAZA
3
W
czasie
metafazy
chromosomy ustawiają się
w płaszczyźnie równikowej
wrzeciona, w połowie drogi
między obiema biegunami,
tworząc płytkę metafazową.
1-wrzeciono podziałowe
2-centrosom
3-płaszczyzna równikowa
2
1
ANAFAZA
1
W anafazie parzyste chromatydy
rozdzielają się i tworzą po
dwa chromosomy potomne
(1). Każdy z nich jest powoli
odciągany do tego bieguna
wrzeciona, do którego jest
zwrócony.
Mikrotubule
skracają się a także bieguny
wrzeciona się oddalają od
siebie.
Dzięki
obu
tym
procesom
chromosomy
rozdzielają się.
TELOFAZA I CYTOKINEZA
3
1
2
Podczas telofazy dwa zespoły chromosomów
docierają do biegunów wrzeciona. Wokół
każdego
zostaje
odtworzona
otoczka
jądrowa, co prowadzi do sformowania dwóch
nowych jąder komórkowych, a zarazem jest
oznaką
ukończenia
mitozy.
Podczas
cytokinezy komórki zwierzęcej cytoplazma
jest dzielona na dwie części przez pierścień
kurczliwy, który zaciskając się tworzy dwie
komórki potomne. W komórce roślinnej z
aparatu
Golgiego
syntetyzowane
są
substancje tworzące blaszkę środkową, która
daje początek ścianie komórkowej komórki
roślinnej.
1-formujące się jąderko
2-tworząca się otoczka jądrowa
3-pierścień kurczliwy
Mitoza - znaczenie
Dzięki temu podziałowi możliwy jest wzrost organizmu na drodze
zwielokrotnia ilości komórek, albo zwiększenie liczby osobników
(w
przypadku
organizmów
eukariotycznych,
jednokomórkowych). Jednocześnie mitoza pozwala na
utrzymanie stałej, charakterystycznej dla danego gatunku liczby
chromosomów w każdej komórce potomnej.
Do przebiegu podziału komórkowego oprócz jądra komórkowego
konieczna
jest
obecność
wrzeciona
podziałowego
(kariokinetycznego).
W czasie interfazy większość komórek zwierzęcych zawiera
cytoplazmatycznych układ mikrotubul, które rozchodzą się
gwiaździście od pojedynczego centrosomu. Pod koniec fazy S
komórka replikuje swój centrosom, tak aby powstały dwa. Po
rozpoczęciu profazy siostrzane centrosomy rozdzielają się i
przemieszczają na przeciwległe bieguny komórki. Każdy
centrosom przyporządkowuje sobie układ mikrotubul i te dwa
zespoły mikrotubul współdziałają tworząc wrzeciono.
wrzeciono mitotyczne wybarwione
na zielono w czasie prometafazy mitozy.
Zmiany ilości materiału genetycznego w
dzielącej się mitotycznie komórce diploidalnej
n – liczba chromosomów,
c – ilość cząsteczek DNA
Literatura:
• Szweykowska A., Szweykowski J., 2004. Botanika – morfologia.
PWN, Warszawa
• Lewiński W., Walkiewicz J., 2000. Biologia 1. Operon, Rumia
• Villee i inni, 1996. Biologia. Multico, Warszawa
• Biologia, 1994, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne,
Warszawa
• Alberts B.,1999. Podstawy biologii komórki. PWN, Warszawa
Download