Wierzenia starożytnych ludów i różnice między nimi Co to jest Wierzenia wierzenie? Egipcjan Poszczególne jego rodzaje Jest wiele wierzeń. Począwszy od najstarszych kultów, kończąc na dzisiejszych sektach. Wiara polega na czymś co nie jest wyjaśnione, co nie zawsze jest oparte na jakichkolwiek faktach, na czymś co nigdy się nie pojawiło, nie ma świadków, ale jednak my w to wierzymy. Dlaczego? Wierzenia starożytnego Egiptu oparte są na politeizmie, czyli wierzeniu w wielu bogów. Siedzibami bogów były świątynie. Każda świątynia miała jednego boga. Nie można było w jednej świątyni składać hołd dwóm bogom naraz. W Egipcie było ich tak wiele, że nawet dzisiejszy historycy nie znają ich wszystkich. Wierzenia Babilończyków Wierzenia Żydów Różnice Babilończycy wierzyli w wielu bogów, tak samo jak Egipcjanie. Wiara Sumerów opierała się na triadzie bogów: Kosmiczna: An (bóg nieba), Enlil (bóg ziemi i atmosfery), Ea (bóg wód). Astralna: Szanasza (bóg słońca), Sin (bóg księżyca), Isztar (bogini Wenus), Tazmu (bóg przyrody). Agrarna: Ninutra Dzieje Żydów były związane Palestyną, dokąd przybyli w XIII w. p.n.e., tworząc w XI w. p.n.e. królestwo Izraela. Swój rozwój zawdzięczało ono królom: Dawidowi (jego panowanie zostało uznane w tradycji Żydów za złoty wiek w historii narodu) oraz Salomonowi (zbudował w Jerozolimie Świątynię), po Różnice między wierzeniami Egipcjan a wierzeniami Babilończyków: 1. Każda świątynia miała jednego boga. 2. Wiara Babilończyków opierała się na triadzie bogów, u Egipcjan owego podziału nie było. 3. Egipcjanie wierzyli w życie grobowe Dlatego, że każdy z nas w cos wierzy. A jeśli nie wierzy, to również jest wiara, bo osoba niewierząca nie ma dowodów na to, że to, w co nie wierzy, naprawdę nie istnieje. Na przestrzeni wieków rozwijały się i upadały wielkie cywilizacje. Mezopotamia, Starożytny Egipt, aż wreszcie Żydzi i ich Bóg – Jahwe. Egipcjanie wierzyli w życie pozagrobowe. Dlaczego dokonywali mumifikacji? Odpowiedź jest prosta. Otóż ludzie sądzili, że dusza ludzka może się cieszyć życiem po śmierci tylko tak długo aż będzie istnieć ciało, bo właśnie w nim znajduje schronienie i wypoczynek. Uważali, że potrzeby człowieka po śmierci są takie same jak za życia. Dusza mogła zawsze wrócić do ciała, nawet jeśli przejdzie sąd Ozyrysa (najwyższego (bóg rolnictwa), Adad (bóg pogody, władca burz i piorunów, zależała od niego wegetacja roślin). Każde państwo-miasto miało swojego boga opiekuna. Od II tysiąclecia p.n.e. na czoło panteonu wysunęły się bóstwa Marduk w Babilonii, Aszur w Asyrii. Babilończycy i Asyryjczycy wierzyli również w dobre i złe demony. Człowiek, dzieło bogów, był obdarzony duszą, która po śmierci ciała przechodziła do smutnego świata zmarłych, państwa bogini Ereszkigal. Wśród ludów Mezopotamii istniało pojęcie grzechu i związanej z nim kary, która dotyczyła tylko życia ziemskiego; można którego śmierci dopóki, dopóty (ok. 922 p.n.e.) istniało ciało i w konflikty ich wierzeniu międzyplemienne było ono doprowadziły do szczęśliwe. W rozpadu królestwa wierze na część północną Babilończyków (Izrael) życie i południową pozagrobowe (Juda) w VIII w. było smutne. p.n.e. Bóg Żydów 4. Każde państwow odróżnieniu od miasto miało bogów swojego babilońskich i opiekuna, egipskich, Jahwe natomiast w nie miał żadnej Egipcie byli rodziny czy lokalni jakiegoś innego bogowie. boga koło siebie. 5. wśród Religia Żydów to Babilończyków judaizm. Jest jedną istniało pojecie z najstarszych grzechu. i zarazem ciągle 6. W życiu żywych religii codziennym świata; opiera się Babilończyków na dwóch ważną rolę podstawowych odgrywała założeniach: 1) na magia, w boga) pozytywnie. Według Egipcjan życie po śmierci było szczęśliwe i pełne radości. Dlatego mumifikacja odgrywała tak ważne znaczenie. Dzięki niej poznali anatomię. jej było zapobiec przez spowiedź, modły i ofiary; egzystencja duszy w życiu pozagrobowym zależała jedynie od okazałości pogrzebu i ofiar składanych bóstwu przez rodzinę. W religii babilońsko-asyryjskiej ważne funkcje pełnili kapłani i kapłanki, z królem — najwyższym kapłanem na czele. Prowadzili oni obrzędy (min. ofiarne), Swoje funkcje pełnili w świątyniach, zigguratach, które były nie tylko domami bogów, ale również siedzibą „uczonych” zajmujących się matematyką i astronomią. Liczne święta wiązano z życiem przyrody i rolnictwem; informował o nich kalendarz oparty na 12 miesiącach księżycowych. monoteizmie etycznym, czyli wierze w jednego, jedynego Boga, Stwórcę i Pana Wszechświata, który oczekuje od ludzi moralnego postępowania, 2) na przekonaniu o posłannictwie Żydów z racji przymierza, które Bóg zawarł z nimi, jako narodem przez Siebie wybranym na świadka. Bóg oczekuje od Żydów takiego sposobu życia, który utrzymuje pamięć objawień Boga. Powstanie judaizmu jest opisane w BIBLII, w chrześcijaństwie zwanej Starym Testamentem. To Egipcie – różne obrzędy religijne. Różnice między wierzeniami Egipcjan a wierzeniami Żydów: 1. Politeistyczna wiara Egipcjan od wiary monoteistycznej Żydów. 2. Żydzi mieli jedną świątynię, a Egipcjanie mieli ich wiele. 3. Egipcjanie nie mieli spisanych swoich praw oraz historii powstania ich religii a Żydzi to wszystko mieli spisane w BIBLII. W życiu codziennym właśnie według ludów Mezopotamii duże Biblii początki znaczenie miała magia. judaizmu sięgają Abrahama, który jako pierwszy głosił wiarę w jednego Boga. W Biblii opisane są nie tylko losy Abrahama, ale także jego potomków (Hebrajczyków i Izraelitów), którzy przebywali w Egipcie, gdzie po pewnym czasie stali się niewolnikami. Wyzwolił ich Mojżesz. Ten fakt, a następnie 40letnia wędrówka po pustyni z powrotem do Kanaanu, obiecanej przez Boga „ziemi Izraela” oraz Różnice między wierzeniami Babilończyków a wierzeniami Żydów: 1. Żydzi czcili jednego Boga, Babilończycy wielu. 2. Babilończycy mieli wiele świątyń służących nie tylko za domy bogów, ale także za siedziby uczonych, magików. 3. Żydzi żyli według dekalogu (dziesięciu przykazań). 4. W wierzeniach Żydów, wszyscy byli przede wszystkim równi, objawienie na Babilończycy Górze Mojżesza, mieli swojego zawarcie króla i to on przymierza rządził krajem. z Bogiem 5. Babilończycy i wręczenie wierzyli w Mojżeszowi tablic różne złe z przykazaniami demony, Żydzi (dekalog) stanowią nie. początek historii 6. U Żydów za judaizmu. plony, powodzenie i inne sprawy odpowiedzialny jest jeden Bóg. 7. Babilończycy podzielili swoich bogów według triady. 8. Biblia przedstawia losy ludu Izraelskiego. Babilończycy nie mieli żadnych ksiąg.