Wiedza o kulturze

advertisement
Wiedza o kulturze
skojarzenia:
wiedza o kulturze
kongres kultury polskiej
kultura bakterii
kultura logiczna
kultura rolna
kultury pierwotne
kultura dziennikarska
kultura osobista
kultura fizyczna
kultura jezyka
Czym jest kultura?
• Fenomen towarzyszący życiu
ludzkiemu jaki i kategoria
zaczerpnięta z języka potocznego i
naukowego
• Jeden z podstawowych przedmiotów
badań nauk humanistycznych i
społecznych
• Kategoria wieloznaczna, przez
niektórych uznana za niedefiniowalną
Etymologia
terminu kultura
źródłosłów łaciński
colo, colui, cultum pielęgnować, hodować,
uprawiać (rolę), zdobić
Pierwotnie termin
kultura wiązano z
uprawą roli
(cultura agri),
dzięki Cyceronowi
jednak zaczął
funkcjonować w
nowym znaczeniu,
jako cutura animi, tj.
uprawa umysłu,
aktywność duchowa,
filozofia
odpowiedniki
w j. greckim:
• ‘pelomai’ wysiłek
zmierzający do
przekroczenia
sfery ludzkiego
myślenia
• ‘paideia’ wychowanie,
kształtowanie w
człowieku ideału
człowieczeństwa
XVIII w. we Włoszech, Francji i Anglii
Kultura - życie umysłowe człowieka, jego cechy i
wytwory
W Niemczech
Kultura - kształcenie, proces ewolucji ludzkości od
najniższego poziomu, wspólnota kulturowa narodu
W języku polskim:
Joachim Lelewel ,,Wykład dziejów powszechnych”.
Wg Lelewela kultura obejmowała moralność, religię,
obyczaje, organizację społeczną, pracę fizyczną i
umysłową, nauki i sztuki.
Sposoby
definiowania
kultury
R. Linton:
„Istotą wszelkiej definicji kultury jest bowiem to,
że wybiera pewne aspekty całego pojęcia
oznaczanego owym terminem i kładzie nacisk
na nie kosztem innych aspektów. Nacisk ten, a
w konsekwencji także wartość definicji, będą
zależały od tego, jaki szczególny cel definiujący
miał na uwadze. Istnieje wiele możliwości
definiowania kultury, a każda jest użyteczna w
powiązaniu z dociekaniami określonego
rodzaju „
(R. Linton, Kulturowe podstawy osobowości)
zbiory definicji kultury
- A. L. Kroebera i C. Klukhohna, Culture.
A Critical Review of Concepts and
Definitions – 168 określeń terminu
kultura.
- W J. POLSKIM:
Antonina Kłoskowska, Kultura masowa.
Krytyka i obrona
6 sposobów definiowania kultury
wg Antoniny Kloskowskiej
• Definicje opisowo-wyliczające (albo
nominalistyczne)
• Definicje historyczne
• Definicje normatywne
• Definicje psychologiczne
• Definicje strukturalizujące
• Definicje ze względu na genezę kultury
Definicje opisowo-wyliczające
• Kultura jako określony zbiór konkretnych
przedmiotów.
• Definiowanie kultury sprowadza się do
wyliczania jej części składowych.
• Np. definicja E. Tylora:
„Kultura czyli cywilizacja jest to złożona całość,
która obejmuje wiedzę, wierzenia, sztukę,
moralność, prawa, obyczaje oraz inne zdolności
i nawyki nabyte przez ludzi jako członków
społeczeństwa. „
Definicje historyczne
• Tradycja jako mechanizm przekazywania dziedzictwa
kulturowego
• określenia: dziedziczenie, dorobek, tradycja
• Kultura to charakterystyczny dla człowieka rodzaj
przekazu minionego doświadczenia przyszłym pokoleniom
w drodze wychowania i nauczania
• Np. definicja Stefana Czarnowskiego: „kultura jest dobrem
zbiorowym i zbiorowym dorobkiem, owocem
twórczego i przetwórczego wysiłku niezliczonych pokoleń…;
o kulturze mówić możemy dopiero wówczas, gdy odkrycie
czy wynalazek zostaje zachowany, gdy jest przekazywany
z pokolenia na pokolenie, gdy staje się dorobkiem
trwałym zbiorowości ludzkiej, nie przyzwyczajeniem
poszczególnej jednostki czy jej mniemaniem osobistym”
Definicje normatywne
• podporządkowywanie się zachowań ludzkich
normom, wzorom, wartościom i modelom. To
elementy konstytutywne kultury.
• Kultura to zespół norm obowiązujących członków
danej zbiorowości ludzkiej i warunkujących jej
trwanie
• Bliskie ujęciu A. L. Kroebera i T. Parsona: kultura to
„przekazane i stworzone treści i wzory
wartości, idei i innych symbolicznie znaczących
systemów, będące czynnikami kształtującymi ludzkie
zachowania oraz wytwory stanowiące produkt
zachowania.”
Definicje psychologiczne
• Skupiają uwagę na psychicznych mechanizmach
kształtowania się kultury
• analizują mechanizmy uczenia się, formowania nawyków
kulturowych, internalizacji norm obowiązujących w danej
zbiorowości i wartości przez tę zbiorowość uznawanych
• wpływ kultury na kształtowanie osobowości jednostek
Np. definicja Stanisława Ossowskiego:
„Kultura jest pewnym zespołem dyspozycji psychicznych
przekazywanych w łonie danej zbiorowości przez kontakt
społeczny i uzależniony od całego systemu stosunków
międzyludzkich.”
Strukturalistyczny sposób
definiowania kultury
• Przedmiot zainteresowania:
• struktura konkretnej kultury, tzn.
zasadnicze elementy tej kultury oraz ich
wewnętrzne powiązania
• Zazwyczaj wymienia się 4 kategorie elementów
kultury:
•
•
•
•
materialno – techniczne
społeczne
ideologiczne
psychiczne (dot. wczuć i postaw)
• Definicje tego typu badają strukturę konkretnych kultur –
nie dotyczą kultury w ogóle
definicje genetyczne
(definiowanie kultury ze wzgledu na jej geneze )
• pochodzenie kultury jako cecha definiująca
• 2 grupy definicji genetycznych:
• 1. dotyczy wewnętrznego rozwoju kultury,
wyłaniania się jednych (wyższych) jej form z form innych
(niższych, wcześniejszych);
• 2. dotyczy problemu wyłaniania się kultury z natury
• Kultura to suma wytworów zachowań ludzkich
powstałych w wyniku aktywności człowieka, przy czym
jedni akcentują bardziej aktywność intelektualną a inni
fizyczną, pracę ludzką w całym jej zróżnicowaniu
Inne aspekty
opisywania kultury
• wartościujący i opisowy
• atrybutywnie i
dystrybutywnie
• wskazując na jej
podstawowe elementy
• w opozycji do dwóch
pojęć: natura i cywilizacja
Wartosciujacy i opisowy
sposób okreslania kultury
Wartościujący
• zawiera ocenę kultur poszczególnych zbiorowości
ludzkich (kultury lepsze i gorsze, wyższe i niższe,
bardziej lub mniej cywilizowane).
• Kultura podlega rozwojowi, zjawisko
stopniowalne
Opisowy (neutralny)
zespół wielu zróżnicowanych zjawisk, których
wzajemne powiązania i uwarunkowania mogą być
przedmiotem opisu i analizy, ale nie
wartościowania
Przymiotniki: kulturalny i kulturowy
kulturalny
wartościujący
kulturowy
opisowy
Atrybutywne i
dystrybutywne
rozumienie kultury
Atrybutywne rozumienie kultury
• kultura jest cechą stałą, czyli
atrybutem ludzkości jako całości
(ujęcie globalne) lub poszczególnego
człowieka jako przedstawiciela gatunku
ludzkiego (ujęcie jednostkowe)
• termin kultura wyłącznie w lp.
(kultura, nie kultury!)
Dystrybutywne rozumienie kultury
• zbiór cech kultury określonej zbiorowości
• termin kultura może być używany w lp. jak i lm. (należy
ustalić, o czyją kulturę chodzi)
• Sposób przypisania kultury określonej zbiorowości
może mieć charakter konkretny lub typologiczny.
Konkretny -> kultura konkretnego społeczeństwa
(kultura francuska, polska)
Typologiczny -> kultura związana ze zbiorowością
określonego typu (kultura robotnicza, szlachecka)
Szerokie i waskie rozumienie
pojecia kultura
działalność
artystyczna, idee
wyznaczające
obraz świata,
religia
wszystko, co stworzył
człowiek od zarania
dziejów i co ma
trwały,
zobiektywizowany
charakter
Kultura a…
Kultura a natura
•
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
•
•
W refleksji antropologicznej kultura u natura stanowią dwa przeciwstawne sobie
porządki:
natura jest stanem charakteryzującym się chaotycznym niezróżnicowaniem,
kultura jest czymś uporządkowanym i można ją rozumieć;
Natura jest tym co pierwotne i bezpośrednie, kultura to przede wszystkim
społeczna organizacja, coś co się nadbudowuje na porządku naturalnym;
Natura jest ciągła, kultura nieciągła;
W naturze istnieje wolność, kultura to człowieczeństwo;
Natura to zewnętrzność, kultura to reguły i normy
Natura to zjawiska biologiczne, kultur jest mentalna
Natura jest światem nie przetworzonym, kultura przetworzonym
Współcześnie zaciera się antagonistyczna opozycja kultura – natura
(idea ta pojawiła się w pracach E. Cassirera, K. Lorenza i E. Morina).
Kultura to przedłużenie rozwoju biologicznego
Kultura przeciwstawiana jest naturze w sensie ontogenetycznym, wynika
z natury w sensie filogenetycznym
Kultura a cywilizacja
• Pomieszanie dwóch terminów; oba terminy mają
rodowód łaciński, często były używane zamiennie
• Odróżnia się cywilizację od kultury, wskazując iż
cywilizacja to całość dorobku kulturalnego,
organizacyjnego i technicznego człowieka, natomiast
kultura to religia, ideologia i sztuki piękne
• Współcześnie dominuje tendencja do nierozdzielania
tych pojęć. Coraz częściej używa się ogólnego terminu
kultura, natomiast cywilizacja, stosuje się na określenie
pewnego etapu rozwoju kultura (cywilizacja miejskoprzemysłowa), bądź w odniesieniu do zjawisk
globalnych
podstawowe
kategorie kultury
(dzialy kultury)
1. działania i zabiegi techniczne, które służą
zaspokajaniu naturalnych, bytowych potrzeb
człowieka
2. struktura społeczna - regulowanie stosunków,
ról, układów i wzajemnych powiązań ludzkich
3. świat zjawisk transcendentnych i autotelicznych
– stanowiących cel sam w sobie
(sztuka, filozofii, religii, tzw. kultura duchowa i symboliczna)
Podzial na typy
kultury
(zasadza sie zazwyczaj
na kryterium grupy
ludzkiej i wystepujacych
w niej rodzajach wiezi)
Ze wzgledu na przynaleznosc do okreslonych warstw i
grup społecznych
rycerską
szlachecką
mieszczańską
chłopską
ludową
robotniczą
inteligencką (elit kulturalnych)
Ze wzgledu na charakterystyczny typ
gospodarowania i układu stosunków między
ludźmi
np.
• kultury pasterskie
• kultury myśliwskie
• ….
Ze wzgledu na przynależność do religii lub
dystansowania się wobec niej
• typ kultury świeckiej (laickiej)
• typ kultury religijnej
- buddyjskiej
- chrześcijańskiej (katolickiej,
protestanckiej, prawosławnej)
- Islamu
- …..
Ze wzgledu na charakter aktywnosci ludzi w
róznych dziedzinach
a) intelektualna
–> typ kultury intelektualnej, humanistycznej,
technicznej, informatycznej
b) Artystyczna
–> typ kultury literackiej, plastycznej, muzycznej,
filmowej
c) typ zawodu
-> kultura kulinarnej, pedagogiczna itd.
d) ze względu na ogólną egzystencję fizjoloigczno emocjonalną człowieka
->kultura zdrowotną,
erotyczną, seksualną
•
•
•
•
Ze wzgledu na na zakres wystepowania
określonych cech
globalną
kontynentalna
narodowa
regionalna
Ze wzgledu na poziom kultury
• typ kultury wysokiej (elitarnej)
• typ kultury masowej (popularnej)
Ze wzgledu na przynaleznosc do grupy wiekowej
młodzieżową
różne subkultury
Ze wzgledu na stosunek do obowiazujacej polityki
panstwa
kulturze oficjalna
kulturę alternatywną
kontrkulturę
Podstawowe elementy kultury
• Rzeczy, przedmioty stanowiące wytwory i obiekty
ludzkiej działalności
• Znaki – nośniki informacji
A) Znaki w formie materialnej jako rzeczy
B) Znaki występujące w formie zachowań (systemy – kody;
uczestnictwo -> posługiwanie się kodami)
C) Język
D) Symbole
*Zachowania ludzkie, które mają charakter społecznie
ustalonych i stanowią realizację określonego wzoru
kultury
Podstawowe elementy kultury cd.
• Wytwory/dobra: materialne i niematerialne:
przekonania, idee i ideały
• Wartości będące przedmiotami materialnymi, ideami i
przekonaniami
• Normy i wzory
• Zachowania, stanowiące odbicie w dużej mierze norm i
wzorów
• Obyczaje uznane w danej społeczności jako wzory
zachowań
Dobra kultury
• W zależności od tego jak rozumiemy kulturę, jej dobra
mogą oznaczać szerszy bądź węższy zbiór
• Mówi się o ochronie dóbr kultury w muzeach, mając na
myśli rzeczy, dzieła sztuki; gdy mówi się o ochronie
dóbr duchowych ludzi wierzących, bądź niewierzących,
dobra oznaczają zjawiska z zakresu postaw, idei,
doktryn, świadomości ludzkiej
• Wyróżnia się nieraz dobra instrumentalne (pośrednie),
stanowiące środki do osiągnięcia innych dóbr i dobra
autoteliczne, stanowiące cel sam w sobie (np.
wykształcenie)
Wartości kultury
• Cecha, bądź własność obiektywna
przysługująca danemu przedmiotowi, bądź też
przypisana mu przez podmiot
• Ze względu na tę wartość, podmiot – jednostka
lub zbiorowość, przyjmuje wobec niej postawę
szacunku, przypisuje jej ważną rolę w swoim
życiu, bądź wyraża wolę jej osiągnięcia
• Wartości przypisane do dóbr tworzą ich
hierarchie; zjawisko to uwarunkowane jest
społecznie
Normy i wzory kulturowe
Wzór kulturowy to dające się zaobserwować prawidłowości,
powtarzanie się pewnych zachowań, to mniej lub bardziej ustalony w
zbiorowości sposób zachowania i myślenia (taki sposób zachowania
i myślenia, który odzwierciedla stałe sposoby działania i myślenia
członków zbiorowości)
- aspekt normatywny (norma, według której ktoś postępuje)
- aspekt behawioralny (realizacja normy w konkretnym zachowaniu
członków zbiorowości
• Np.:
przeprosiny; ktoś wie, co należy zrobić w przypadku, gdy obrazi
drugiego człowieka i daje temu wyraz w określonym sposobie
zachowania
• Wzory można podzielić na: 1. postulowane i realizowane, 2. wzory
surowo wymagane i nie wymagane, 3. wzory jawne ( prawidłowości
zachowań wstępujące w postaci norm świadomie formułowanych i
respektowanych przez daną zbiorowość) i ukryte (prawidłowości
zachowań nieuświadomione), 4. wzory zwyczajowe, moralne i
prawne
•
Normy i wzory kulturowe cd.
• Wzory :
1. postulowane i realizowane
2. wzory surowo wymagane i nie wymagane
3. wzory jawne ( prawidłowości zachowań
wstępujące w postaci norm świadomie
formułowanych i respektowanych przez daną
zbiorowość) i ukryte (prawidłowości zachowań
nieuświadomione)
4. wzory zwyczajowe, moralne i prawne
Kanon kultury
• To zestaw tekstów prawomocnych i uznanych za
obowiązujące, stanowiące w pewnym sensie przymus
edukacyjny
• Kanon pełni funkcje restrykcyjne, np. przekroczenie
granicy tego, co uznane w religii oznacza odejście od
dozwolonych praw wiary i jest herezją
• Ustala obowiązujące we wspólnotach wartości
kulturowe
• Instytucjonalizacji kanonu służą instytucje i placówki
upowszechniania kultury – szkoły, teatry,
filharmonie, muzea, galerie, biblioteki, czasopisma
• Kanon ma charakter uniwersalny
•
•
•
•
•
Obyczaje, zwyczaje, obrzędy,
rytualy
Obyczaj to powszechnie przyjęte sposoby postępowania, najczęściej
utwierdzone tradycją i mające miejsce na określonym terenie i
dotyczący pewnej grupy ludzi
Zwyczaje to sposoby postępowania wynikające z nabytej dyspozycji
przyzwyczajania i jako takie mogące się przekształcić w obyczaje
Zwyczaje nie są obarczone sankcjami i nie mają charakteru
trwałego; dzieli się je na grupowe i indywidualne
Obrzędy utożsamiane niekiedy z ceremoniami i obyczajami są
definiowane jako uświęcone tradycją zespoły czynności i praktyk
towarzyszące uroczystościom rodzinnym, społecznym, religijnym (o.
inicjacyjne, afirmacyjne, współżycia, izolacji)
Rytuały to zespoły czynności stanowiące formę zewnętrzną obrzędu
religijnego, uroczystości, ceremonii; wiążą się z przymusem ich
realizacji i świadczą o doniosłości wykonywanej czynności.
Zakorzenione są w konkretnych wartościach i dają zbiorowościom
poczucie wspólnoty
Mit i symbol
Instytucja kultury
• Pojęcie weszło do nauki o kulturze dzięki szkole funkcjonalnej
• Instytucje to sieć społecznych i zarazem kulturowych
stosunków organizujących daną zbiorowość i decydujących o
jej specyfice
• Pojęcie instytucji obejmuje z jednej strony wszelkie treści
zawarte w pojęciu wzoru kulturowego (zjawiska normatywne i
behawioralne), a z drugiej treść związaną z podłożem ludzkim i
organizacją życia zbiorowego. W pierwszym znaczeniu
instytucja to uznany i ustalony zwyczaj rządzący określonymi
stosunkami między ludźmi (np. instytucja prawa). W drugim
znaczeniu instytucja to organizacja ludzi podtrzymująca
istnienie kompleksu zwyczajów rządzących stosunkami
międzyludzkimi
Zjawisko kultury
Zjawisko kultury
• Jest wielowymiarowe
• Jego wielowymiarowość łatwiej ukazać
wskazując na podstawowe, akceptowane
powszechnie przez przedstawicieli
antropologii, historii, filozofii i socjologii:
a) wątki kultury
a) istotne cechy zjawisk kultury
b) płaszczyzny zjawisk kultury
•
•
•
•
•
•
•
•
Istotne watki i cechy zjawiska
kultury
Jest związana z człowiekiem jaką jej twórcą; człowiek jest przez kulturę
kierowany, za jej pomocą wyraża swoje potrzeby, emocje i wrażenia;
manipuluje kulturą jako narzędziem w życiu zbiorowym
Jest zjawiskiem społecznym (ponadjednostkowym); nie byłoby kultury
gdyby nie byłoby życia zbiorowego
Jest regularna, tj. zalicza się do niej zjawiska odznaczające się
powtarzalnością i które można ujmować w prawa/k. trwa i zmienia się
według pewnych praw i regularności; można ją nie tylko opisywać, ale
także szukać zasad jej działania
Jest zbiorem zjawisk wyuczonych, nie jest przekazywana na drodze
biologicznej, za pośrednictwem genów, ale na drodze wychowania i
uczenia się;
Jest aparatem adaptacyjnym człowieka
Ma wymiar czasowy
Ma wymiar przestrzenny
Jest systemem, jest złożona z elementów tworzących całość; między jej
elementami zachodzi proces integracji, często bardzo skomplikowany
Płaszczyzny zjawisk kultury
• Materialna: zjawiska kulturowe mają swój wymiar
materialny; dzięki przedmiotom istnieje możliwość
recepcji tych zjawisk;
• Behawioralna: zjawiska kulturowe nierozerwalnie
związane są z zachowaniami motorycznymi
(wewnętrzne, zewnętrzne, werbalne)
• Psychologiczna: wartościowanie, oceny, postawy,
motywy, znaczenia nadawane przez człowieka
przedmiotom materialnym i zachowaniom
• Aksjomatywna: odnosi się do wartości i norm
podzielanych przez zbiorowość i dających się
sformułować po bliższym zapoznaniu się z kulturą
Nauki o kulturze
Nauki o kulturze
• Antropologia kultury i jej działy:
antropologia społeczna, etnografia,
etnologia, antropologia społeczności
pierwotnych, a. społeczności chłopskich, a.
społeczności miejskich, a. historczna
• Dyscypliny splatające się z antropologią
kultury: archeologia, lingwistyka,
relizgioznastwo, antropologia filozoficzna
• Nauki pokrewne antropologii: socjologia,
historia
Antropologia kultury
• początki w XIX w.
• rozwój – XX w. (ukształtowanie się i rozwój
najważniejszych odmian – kierunków w
antropologii)
• Miejsce powstania: Europa - nauka par exelence
„europejska”
• Główne czynniki sprzyjające jej powstaniu:
- rozwój nauk (w szczególności przyrodniczych)
- rewolucja techniczna
- rozwój geograficzny
• zaliczana jest do nauk humanistycznych i
społecznych
Przedmiot antropologii kultury
• pojęcie kultury.
Funkcjonuje ono w dwojakim sensie:
1. w odniesieniu do podstawowego przymiotu
człowieczeństwa (kultura ludzka)
2. w kontekście konkretnych społeczeństw
reprezentujących odmienne wersje kulturowych
sposobów życia
• człowiek jako twórca i reprezentant unikatowej w
świecie przyrody umiejętności jaką jest nabywanie,
przekazywanie i transformowanie kultury
Przedmiot antropologii zmieniał się wraz z rozwojem
nauk humanistycznych i przekształcającymi się
realiami życia
Przedmiot, c.d.
• Tendencje w badaniach antropologii
kulturowej
• - Różnorodność kultur
• - Społeczeństwo pierwotne
• względy historyczne (fakt spostrzeżenia różnorodności kultur)
• względy praktyczne (nie interesowała się nimi żadna nauka; większa
czytelność mechanizmów)
• W związku z utratą niegdyś podstawowego przedmiotu badać, a. musi
swój przedmiot zmieniać
• => nowe tematy: zainteresowania procesem zderzenia cywilizacji,
rodzeniem się nowych zjawisk kulturowych, zaczęto zajmować się
społeczeństwem zachodnim
• - Subiektywny sens zjawisk kulturowych ( w odróżnieniu od
socjologii)
• - Całościowe podejście do człowieka (zajmuje się wszystkimi
specyficznie ludzkimi aspektami życia człowieka
Metody badawcze
• 2 nurty (problem statusu twierdzeń)
- podejście historyczne (ograniczoność
czasoprzestrzenna)
- podejście scjentystyczne (ogólność)
• Analiza faktów:
1. Dobór danych (bezpośrednim przedmiotem
antropologii są wypowiedzi i zachowania)
2. Metoda porównawcza
3. Sposoby wyjaśniania i rozumienia (wyjaśnianie
genetyczne, czyli przyczynowe; wyjaśnianie
teleologiczne, czyli funkcjonalne; wyjaśnianie
kontekstowe, czyli strukturalne
Problemy wynikajace z badania
obcych kultur
Dystans kulturowy
Kulturowy solipsyzm – zasada uczestnika
Wspólnota natury ludzkiej
Wspólnota kulturowej natury człowieka
Przenoszenie kategorii kultury badacza na
kulturę badaną
• Dylematy psychologiczne badacza obcych kultur
+
• Problemy związane z badaniem kultury własnej
•
•
•
•
•
Techniki badan
• Metoda terenowa
• Badanie kultury poprzez jednostki
(wywiad kierowany, autobiografia)
• Element subiektywny w badaniach
antropologicznych
Kierunki i szkoly
w antropologii
kultury
•
•
•
•
•
•
•
•
Ewolucjonizm
Dyfuzjonizm
Funkcjonalizm
Holizm
Kierunek etnopsychologiczny
Strukturalizm
Kultura w ujęciu marksistowskim
Kultura we współczesnej myśli katolickiej
Ewolucjonizm
• Inspiracja naukami przyrodniczymi (Darwin)
• Świat zmienia się stopniowo w sposób ciągły i
jednokierunkowy – kultura również:
Formy proste
->
złożone
Zjawiska homogeniczne ->
heterogeniczne
Ewolucjonizm cd.
„okresy etniczne” wg Morgana
- początkowy – dzikości
- barbarzyństwa
- cywilizacji
+ podział na niższy, średni, wyższy
Ewolucjonizm cd.
Przedstawiciele:
H. Morgan
H. Spencer
E. Tylor
Dyfuzjonizm
• DYFUZJA – rozprzestrzenianie się
elementów kulturowych, przenikanie
elementów z jednej kultury do drugiej.
• główny czynnik rozwoju – zapożyczenie
• istotny wpływ wysoko rozwiniętych
ośrodków na rozwój całej ludzkości
• w badaniach chodzi o ustalenie, skąd
pochodzi dany wytwór
=>Porównawcze badania terenowe
Ewolucjonizm a dyfuzjonizm
Dyfuzjonizm cd.
Przedstawiciele:
F. Boas
E. Sapir
C. Wissler
A. L. Kroeber
Funkcjonalizm
pojęcie z wielu dyscyplin naukowych
twórca: B. Malinowski
Podstawowe założenia funkcjonalizmu:
1. sprzeciw wobec propozycji
ewolucjonistycznych jako spekulatywnych
2. punktem wyjścia i dojścia każdego
antropologa powinien być teren; podstawą
pracy antropologa powinny być badania
empiryczne czyli badania terenowe.
Funkcjonalizm cd.
• Kultura ujmowana w aspekcie funkcji
pełnionych w życiu badanej społeczności
• początkowo – opisy statyczne (bez
uwzględnienia zmian historycznych)
• Funkcje jawne i ukryte
• Poszczególne elementy można zrozumieć, gdy
rozpatruje się je jako powiązane ze sobą oraz
dostrzega się wzajemne związki i pełnione
funkcje
Holizm
• Całościowe traktowanie kultury oraz
badanie w pierwszym rzędzie funkcji
kulturowych, jaką pełnią one w całokształcie
systemu
• Uwzględnienie mechanizmów zawartych w
teorii potrzeb
• Trójfazowy cykl:
impuls – czynność – stan zaspokojenia
• Uwzględnienie instytucji i zwrócenie uwagi
na mechanizmy ich działania
• Istotne znaczenie dla rozwoju teorii odegrał
B. Malinowski
Kierunek etnopsychologiczny
• Powstał pod wpływem koncepcji
psychologicznych (behawioryzm, teoria Freuda)
• Zainteresowanie uwarunkowaniami osobowości
• Zamiast pojęcia całościowej kultury operowano
kategoriami, takimi jak: wzór, wartość, norma,
motywacja, rola społeczna, zwyczaj
• Kultura kształtuje osobowość, co stanowi
podstawę do wyjaśnienia regularności i
zróżnicowania ludzkich zachowań
-> „wpływ kulturowy”
Kierunek etnopsychologiczny
Przedstawiciele:
R. Benedict
M. Mead
C. Kluckhohn
E. Sapir
R. Linton
Strukturalizm
• pojęcie z wielu dziedzin naukowych
• badanie formy traktowanej jako najgłębszy
wyraz treści
• analiza rzeczywistości kulturalno-społecznej,
prowadząca do odkrycia nowej nieznanej
rzeczywistości oraz struktur tworzonych w
umyśle w celu uładzenia świata
Strukturalizm cd.
• postępowanie badawcze:
Analiza rzeczywistości prowadząca do
wytworzenia modelu.
Przedstawiciele:
C. Levi-Strauss
Ujecie marksistowskie
• Kultura to „świat człowieka” powstały w
jego walce o podporządkowanie
rzeczywistości przyrodniczej
• Istotna rola pracy ludzkiej
• Rozwój w wyniku przechodzenia od
jednego ustroju do drugiego
• Rewolucja proletariacka jest powiązana z
rewolucją kulturalną
Kultura we wspólczesnej mysli
katolickiej
• Istotna rola J. Maritaina
• Kościół – rzeczywistość nadprzyrodzona
Kultura – rzeczywistość doczesna
Współistnienie jak dusza (Kościół) w ciele (świat)
• Przenoszenie religii do głębin kultury
(inkulturacja, nie akulturacja – ścieranie i
niszczenie)
• Dążenie do przezwyciężania rozłamów
Download