51. Kaliskie Spotkania Teatralne – Festiwal Sztuki Aktorskiej 7-14 maja 2011 Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego, Kalisz Peter Turrini MÓJ NESTROY przekład Małgorzata Leyko, reżyseria Rudolf Zioło, scenografia, kostiumy Andrzej Witkowski, muzyka Piotr Dziubek, światła i projekcje Agnieszka Kot, ruch sceniczny Maćko Prusak, asystent scenografa Joanna Walisiak-Jankowska obsada: w roli tytułowej Tomasz Kot oraz Izabela Beń, Agnieszka Dulęba-Kasza, Małgorzata Kałędkiewicz, Ewa Kibler, Kama Kowalewska, Izabella Piątkowska, Zbigniew Antoniewicz, Michał Grzybowski, Jacek Jackowicz, Wojciech Masacz, Szymon Mysłakowski, Dariusz Sosiński, Adam Szymański, Marcin Trzęsowski, Michał Wierzbicki, Lech Wierzbowski Prapremiera – 7 maja 2011 120 min / Duża Scena Sztuki Petera Turriniego obecne są na polskich scenach od roku 1990, a wystawiony w Kaliszu Mój Nestroy jest dziewiątym, granym u nas, dramatem tego autora. Pierwowzorem bohatera jest historyczna postać Johanna Nepomuka Nestroya (1801-1862), jednego z najważniejszych dziewiętnastowiecznych twórców komedii, granych z powodzeniem w teatrach wiedeńskich, a także odnoszących sukcesy na polskich scenach. Nestroy ze sztuki Turriniego ma poczucie wewnętrznej nieprzystawalności do powszechnych wyobrażeń o nim i buntuje się przeciwko nakładanej mu masce komika i błazna. Ale dramat ten jest zarazem dyskursem o naturze teatru, a świat widowisk jawi się tu jako machina podporządkowująca sobie osobowość artystów i narzucająca im oczekiwania publiczności. Podczas 51. Kaliskich Spotkań Teatralnych odbędzie się polska prapremiera sztuki Turriniego. neTTheatre / Grupa Coincidenta, Lublin TURANDOT scenariusz i reżyseria Paweł Passini, wizualizacje Maria Porzyc, muzyka Paweł Passini, realizacja światła Marcin Kabat Kowalczuk obsada: Dagmara Sowa, Katarzyna Tadeusz, Iga Załęczna, Paweł Chomczyk, Mariusz Laskowski, uczniowie z Zespołu Szkół nr 3 w Lublinie Premiera – 16 października 2009 70 min / Scena Kameralna Ostatnia, niedokończona opera Giaccomo Pucciniego to historia chińskiej księżniczki Turandot zadającej zagadki i uśmiercającej zalotników, którzy nie potrafią ich rozwiązać. W sztuce Passiniego pod postacią ekscentrycznego księcia Kalafa do jej królestwa trafia sam Puccini – okrzyknięty w Nowym Jorku najsławniejszym człowiekiem na świecie, właściciel 17 samochodów i kilkuset milionów dolarów, umierający jednak na raka krtani. Przez lata wlecze za sobą wizję służącej Dorii Manfredi, która otruła się w wyniku posądzenia o romans z Maestrem. Jej ciało poddane sekcji zdołało jeszcze poświadczyć, że Doria była dziewicą. Od tej pory prostytutki, gejsze i niewolnice z nieznośnie wzruszającym śpiewem na ustach skwapliwie uśmiercają się w operach Mistrza. Dlatego oprócz zimnej księżniczki Turandot na scenie pojawia się niewolnica Liu, oczywiście po to, żeby odebrać sobie życie. I oczywiście po to także, by zaśpiewać. Na jej przedśmiertnej arii Puccini zatrzymuje się. Już nigdy nic więcej nie napisze. Obudzi się w Chinach, gdzie nie słychać jego muzyki, a językiem urzędowym jest język migowy. W królestwie Turandot okrucieństwo i czas liczy się inaczej. W krzyku torturowanych księżniczka i Puccini szukają formuły miłosnego akordu. [nettheatre.pl] Teatr na Woli im. Tadeusza Łominickiego, Warszawa Tadeusz Słobodzianek NASZA KLASA reżyseria Ondrej Spišák, II reżyser Aldona Figura, oprawa muzyczna Bartłomiej Woźniak, scenografia František Liptak, kostiumy Jan Kozikowski, choreografia Anna Iberszer obsada: Magdalena Czerwińska / Monika Fronczek, Izabela Dąbrowska, Dorota Landowska / Anna Gryszkówna / Julia Wyszyńska, Robert T. Majewski, Maciej Skuratowicz / Michał Czernecki, Przemysław Sadowski / Mariusz Drężek, Karol Wróblewski, Marcin Sztabiński, Leszek Lichota, Paweł Pabisiak Premiera – 16 października 2010 165 min (przerwa) / Duża Scena Niezwykła historia uczniów z jednej klasy. Razem uczą się, bawią, chuliganią, wchodzą w dorosłość. Marzą, żeby zostać lotnikiem, lekarzem, gwiazdą filmową. Czytają Trylogię Sienkiewicza. Chodzą na filmy z Chaplinem. Słuchają jazzu. Dlaczego chłopak, który wyciął serce z papieru i napisał miłosny wiersz, kilka lat później związał koleżance ręce sznurkiem i zagroził, że zastrzeli, jeśli będzie próbowała uciekać? Co się wydarzyło, że narodowość, religia i ideologia okazały się ważniejsze niż przyjaźń? Kiedy w koledze ze szkolnej ławki zobaczono Obcego? Co sie stało z tamtą klasą? Opowieść o dwudziestowiecznej Polsce inspirowana prawdziwymi zdarzeniami. Nasza klasa Tadeusza Słobodzianka to pierwszy polski dramat uhonorowany Literacką Nagrodą „Nike”. [teatrnawoli.pl] Teatr Współczesny, Warszawa Daniel Colas SKARPETKI, OPUS 124 przekład Bogusława Frosztęga, reżyseria Maciej Englert, scenografia Marcin Stajewski, kostiumy Anna Englert, opracowanie muzyczne Jerzy Satanowski, konsultacja ruchu scenicznego Jan Pęczek obsada: Piotr Fronczewski (gościnnie), Wojciech Pszoniak Premiera – 11 września 2010 150 min (przerwa) / Duża Scena Dwaj aktorzy o różnych rodowodach scenicznych i silnych osobowościach mają już za sobą chwile sławy. Podejmują próbę powrotu na scenę. Przygotowują spektakl słowno-muzyczny według scenariusza napisanego przez jednego z nich – co z racji skrajnie różnych charakterów i doświadczeń życiowych bohaterów nie może się odbyć bez zgrzytów i zabawnych konfliktów. Skarpetki, opus 124 to partytura na świetne role. [wspolczesny.pl] Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego Witold Gombrowicz TRANS-ATLANTYK adaptacja, reżyseria i opracowanie muzyczne Jarosław Tumidajski, scenografia Mirek Kaczmarek, choreografia Anka Jankowska, dramaturg Aneta Cardet obsada: Krzysztof Boczkowski, Tomasz Cymerman, Jakub Kamieński (gościnnie), Maciej Kowalik (gościnnie), Zdzisław Kuźniar, Dariusz Maj, Marcin Misiura (gościnnie), Tomasz Orpiński, Michał Szwed, Maciej Tomaszewski, Bartosz Woźny (gościnnie), Krzysztof Zych Premiera – 6 listopada 2010 105 min / Duża Scena Trans-Atlantyk to powieść wydana w 1953 roku, której bohaterem jest niejaki Gombrowicz, pisarz. To awanturnicza intryga zawiązana w środowisku polskiej emigracji wojennej w Argentynie. Tekst wymierzony jest w anachronizmy narodowe, jest bluźnierstwem wobec sacrum, któremu na imię Polska, a przede wszystkim – manifestacją indywidualizmu i wyrazem niezgody autora na sztuczną, fałszywą rzeczywistość. „Bronię Polaków przed Polską" – deklaruje Witold Gombrowicz w przedmowie do dzieła. Spektakl Tumidajskiego podejmuje ten temat na nowo. Scena jest w nim makietą współczesnej Polski, a postać głównego bohatera – obiektem politycznych, społecznych i kulturowych manipulacji. Widz staje się świadkiem patriotycznego terroryzmu, nadużywania rytuałów i symboli, co wywoływać ma w nim poczucie przesytu, niezgodę, może nawet bunt. Trans-Atlantyk w reżyserii Tumidajskiego to opowieść o współczesnej Polsce zniewolonej ideologią i tradycją. [wteatrw.pl] Teatr Współczesny, Szczecin Antonina Grzegorzewska MIGRENA reżyseria Anna Augustynowicz, muzyka Jacek Wierzchowski, scenografia Marek Braun, kostiumy Wanda Kowalska, reżyseria światła Krzysztof Sendke obsada: Barbara Biel, Maria Dąbrowska, Anna Januszewska, Małgorzata Klara, Joanna Matuszak, Anna Moskal (gościnnie), Magdalena Myszkiewicz, Ewa Sobiech, Adam Kuzycz-Berezowski, Michał Lewandowski, Grzegorz Młudzik, Wiesław Orłowski Prapremiera – 13 lutego 2010 105 min / Duża Scena Migrena to spektakl o kobietach i o macierzyństwie. Dramat inspirowany jest opowiadaniem norweskiej noblistki Sigrid Undset, a napisany został przez Antoninę Grzegorzewską z myślą o reżyser Annie Augustynowicz. Mocny język i wyraziste obrazy spektaklu towarzyszą fabule pełnej emocji, miłości, okrucieństwa, instynktu, nieokiełznanego pożądania i kobiecej bezradności wobec męskiego świata. Funny porzuca swoje dziecko, a po jakimś czasie upomina się o nie. Nie jest ona jednak przykładną matką. Co stanie się z dzieckiem i obiema rodzinami? Spektakl uznany został przez tygodnik „Przekrój” za jedno z 6 najlepszych przedstawień 2010 roku w Polsce. [wspolczesny.szczecin.pl] Teatr IMKA, Warszawa Hanoch Levin SPRZEDAWCY GUMEK scenariusz i reżyseria Artur Tyszkiewicz, muzyka Jacek Grudzień, scenografia i kostiumy Jan Kozikowski obsada: Aleksandra Popławska, Janusz Chabior, Łukasz Simlat Prapremiera polska – 25 czerwca 2010 130 min / Scena Kameralna Sprzedawcy gumek to trójka bohaterów. Kobieta i dwóch mężczyzn. Zupełnie różni, ale w tym samym punkcie swojego życia. Zrozumieli, że życie przecieka im między palcami i rozpaczliwie próbują jeszcze zawalczyć o miłość. (…) Żadne z nich nie doświadczyło prawdziwej miłości. Trawi ich samotność, a w miarę nabywania życiowych doświadczeń coraz trudniej im zbliżyć się do innych. Nie potrafią bezinteresownie i całkowicie oddać się w imię miłości. Chcą budować relacje, ale relacje kupieckie. Negocjują uczucia. Handlują emocjami. (…) A jednocześnie rozpaczliwie rzucają się na siebie w nadziei, że tym razem się uda. Sprzedawcy gumek to sztuka z nurtu teatru Becketta, Ionesco i Gombrowicza. To również spektakl muzyczny. Ale piosenki nie spełniają funkcji ozdobnych przerywników. Pojawiają się, gdy emocje na scenie sięgają tak wysokiego poziomu, że można je już tylko wyśpiewać. Gdy sam dialog już nie wystarcza. Są silniejszą, bardziej dobitną formą ekspresji. Dlatego muzyka w spektaklu powstaje na żywo i tworzona jest przez aktorów, którzy sami grają na instrumentach. [teatr-imka.pl] Fundacja Artystyczna im. Kaliny Jędrusik „Kalinowe serce”, Warszawa ŚPIEWAJĄC JAZZ scenariusz i reżyseria Zbigniew Dzięgiel, scenografia Ewa Łaniecka, projekcje Agnieszka TazbirHenrych występują Carmen Moreno Anna Serafińska Maciej Zakościelny Premiera – luty 2008 90 min / Duża Scena Koncert promujący płytę Carmen Moreno na Jazz Jamboree 2010 Carmen Moreno – polska swingowa królowa lat 50. i 60. – wystąpi z koncertem promującym jej pierwszą płytę CD. Na scenie zaśpiewa ze swoją wnuczką Anną Serafińską i znanym aktorem Maciejem Zakościelnym – prezentując I edycję projektu „Śpiewając jazz”. Pomysłodawcą i reżyserem cyklu widowisk muzycznych „Śpiewając jazz” jest Zbigniew Dzięgiel, który też zainicjował wydanie pierwszej płyty CD Carmen Moreno. Producentem koncertów cyklu „Śpiewając jazz”, jak i płyty CD Carmen Moreno, jest Fundacja Artystyczna im. Kaliny Jędrusik „Kalinowe serce”. [materiał nadesłany] Wrocławski Teatr Lalek Jan Brzechwa, Janina Gilowa NAJPIĘKNIEJSZE BAJKI ŚWIATA reżyseria Michał Derlatka, scenografia Maria Balcerek, opracowanie muzyczne (na podst. M. Janicza) Zbigniew Karnecki obsada: Anna Bajer, Barbara Pielka, Irmina Annusewicz, Jolanta Góralczyk Premiera – 28 marca 2009 100 min / Scena Kameralna (przedstawienie poza konkursem) Znane i kochane przez wszystkich baśnie w nowej, pełnej dowcipu, energii i muzyki aranżacji! Twórcy przedstawienia zainspirowali się najpiękniejszymi słuchowiskami dla dzieci powstałymi w latach 60. ubiegłego wieku. Ich autorzy – J. Brzechwa i J. Gilowa w oparciu o klasykę europejskiej baśni stworzyli miniaturowe, iskrzące się przepiękną polszczyzną opowiastki. Tak powstały kanon bajki dziecięcej towarzyszył całym pokoleniom – dziadkom i rodzicom naszych dzisiejszych widzów. W interpretacji artystów Wrocławskiego Teatru Lalek bajki stały się kanwą niezwykle pięknego wizualnie widowiska – wspaniałe lalki, zaskakująca i spektakularna scenografia to projekt wybitnej polskiej scenografki – Marii Balcerek. Dramaturgia spektaklu opiera się na interakcji z dziećmi, które współtworzą akcję – chrapią wraz z królestwem uśpionej królewny, muszą obudzić ją za pomocą „zajączków” puszczanych lusterkami, zaś Kot w Butach poprosi je o pomoc w budowaniu pałacu… [materiał nadesłany] Teatr Polski, Wrocław Bożena Keff UTWÓR O MATCE I OJCZYŹNIE reżyseria, opracowanie tekstu, opracowanie muzyczne Jan Klata, scenografia, reżyseria światła Justyna Łagowska, kostiumy Justyna Łagowska i Mateusz Stępniak, choreografia Maćko Prusak, fonosfera Magdalena Śniadecka obsada: Paulina Chapko, Dominika Figurska, Anna Ilczuk, Kinga Preis, Halina Rasiakówna, Wojciech Ziemiański Premiera – 6 stycznia 2011 90 min / Duża Scena Adaptacja nominowanej do Nagrody Literackiej Nike 2009 książki dotyczącej ideału i konkretu, ideałów matki i córki oraz ich praktycznych realizacji, ideału ofiarnictwa oraz przetrwania, ukrytej bezwzględności tych, którzy byli ofiarami i przetrwali, a wreszcie konceptu przekraczającego zwykłą państwowość, czyli ideału ojczyzny, na którą, jak uczą tego dziewiętnastowieczne nacjonalizmy, składają się ziemia i krew. Utwór stawiający w narracyjnym centrum nie przedstawiciela bądź przedstawicielkę pokolenia, które przeżyło Holocaust, lecz ich już dorosłe dziecko. Utwór o Matce i Ojczyźnie przekracza granice formalne. Keff zestawia ze sobą gatunki, style, fragmenty poetyckie przeplata dialogowymi, wprowadza chór jak z antycznej tragedii, język potoczny miesza z literackim, cytuje, zapożycza. Tekst ma cechy opery, oratorium, poematu, nowoczesnego tekstu dla sceny. Gatunkowy kolaż jest celowy i precyzyjny. Trudność określenia formy, jej płynność jest odzwierciedleniem poszukiwań córki, która także nie jest ukonstytuowana, walczy o siebie albo raczej ciągle siebie przegrywa. Rozwiązując ten tekstżywioł, nieuchronnie dochodzimy do pytania: kto w Utworze... jest matką, a kto córką? [fragment zprogramu przedstawienia] [teatrpolski.wroc.pl] Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego, Kalisz Tennessee Williams SZKLANA MENAŻERIA przekład i dramaturgia Jakub Roszkowski, reżyseria i opracowanie muzyczne Jacek Jabrzyk, scenografia i kostiumy Justyna Elminowska, ruch sceniczny Maćko Prusak, reżyseria światła Mateusz Wajda obsada: Katarzyna Kilar, Bożena Remelska, Remigiusz Jankowski, Szymon Mysłakowski Premiera – 29 stycznia 2011 105 min / Scena Kameralna Szklana menażeria to pierwsza sztuka Tennessee Williamsa, która przyniosła mu sukces. Tytułowa kolekcja szklanych figurek gromadzona przez Laurę, uciekającą od rzeczywistości dziewczynę, to metafora kruchości życia jej niepełnej rodziny, zamkniętej w kręgu wspomnień i iluzji. Williams wykorzystał w tym studium psychologicznym okruchy własnej biografii, szukając ucieczki przed frustracją, tęsknotą za realnym życiem, rezygnacją. Twórcy kaliskiego przedstawienia, Jabrzyk i Roszkowski, relacjonują zdarzenia z perspektywy Toma, w którego wspomnieniach prawda miesza się z fikcją, a na domową codzienność nakładają się historie hollywoodzkich superbohaterów. SATANORIUM Koncert piosenek Jerzego Satanowskiego Występują: Jerzy Satanowski, Andrzej Poniedzielski, Piotr Machalica, Krystyna Tkacz, Marian Opania, Zbigniew Zamachowski, Mirosław Czyżykiewicz, Mariusz Kiljan, Justyna Szafran, Anna Sroka, Dorota Osińska, Magdalena Piotrowska, Joanna Lewandowska Sekstet muzyczny Imprezy towarzyszące 51. Kaliskim Spotkaniom Teatralnym 6 maja, godz. 17:30, Malarnia HEAD-LINES -wystawa malarstwa JOANNY WALISIAK-JANKOWSKIEJ 7 maja, godz. 18:30, Sala Bogusławskiego Wystawa KALISKIE DEBIUTY 11 maja, godz. 19:15 Galeria w Hallu CKiS Wystawa JAN LENICA – ROMAN CIEŚLEWICZ. PLAKATY TEATRALNE 9 maja – 13 maja, godz. 12:00 – 14:00, Malarnia Warsztaty krytyczno-teatralne dla uczniów liceów ogólnokształcących w Kaliszu Cykl spotkań KALISKIE DEBIUTY KONRAD SWINARSKI – projekcja filmu dokumentalnego Joanny Chlebowicz pt. Dziady Adama Mickiewicza w inscenizacji Konrada Swinarskiego, prowadzenie prof. Joanna Walaszek > 8 maja, godz. 15:30, Malarnia TADEUSZ SŁOBODZIANEK – projekcja przedstawienia Teatru TV Car Mikołaj i spotkanie z autorem > 9 maja, godz. 16:30, Malarnia ANNA AUGUSTYNOWICZ – projekcja przedstawienia Teatru TV Agnes i spotkanie z reżyserką > 10 maja, godz. 15:00, Malarnia RUDOLF ZIOŁO – projekcja przedstawienia Teatru TV Republika marzeń i spotkanie z reżyserem > 13 maja, godz. 17:00, Malarnia Spotkania z aktorami i twórcami przedstawień po spektaklach - prowadzenie Piotr Olkusz