51. Kaliskie Spotkania Teatralne – Festiwal Sztuki Aktorskiej 7

51. Kaliskie Spotkania Teatralne – Festiwal Sztuki Aktorskiej
7-14 maja 2011
Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego, Kalisz
Peter Turrini
MÓJ NESTROY
przekład Małgorzata Leyko, reżyseria Rudolf Zioło, scenografia, kostiumy Andrzej Witkowski,
muzyka Piotr Dziubek, światła i projekcje Agnieszka Kot, ruch sceniczny Maćko Prusak,
asystent scenografa Joanna Walisiak-Jankowska
obsada:
w roli tytułowej Tomasz Kot
oraz
Izabela Beń, Agnieszka Dulęba-Kasza, Małgorzata Kałędkiewicz, Ewa Kibler, Kama
Kowalewska, Izabella Piątkowska, Zbigniew Antoniewicz, Michał Grzybowski, Jacek Jackowicz,
Wojciech Masacz, Szymon Mysłakowski, Dariusz Sosiński, Adam Szymański, Marcin
Trzęsowski, Michał Wierzbicki, Lech Wierzbowski
Prapremiera – 7 maja 2011
120 min / Duża Scena
Sztuki Petera Turriniego obecne są na polskich scenach od roku 1990, a wystawiony w Kaliszu
Mój Nestroy jest dziewiątym, granym u nas, dramatem tego autora. Pierwowzorem bohatera
jest historyczna postać Johanna Nepomuka Nestroya (1801-1862), jednego z najważniejszych
dziewiętnastowiecznych twórców komedii, granych z powodzeniem w teatrach wiedeńskich,
a także odnoszących sukcesy na polskich scenach. Nestroy ze sztuki Turriniego ma poczucie
wewnętrznej nieprzystawalności do powszechnych wyobrażeń o nim i buntuje się przeciwko
nakładanej mu masce komika i błazna. Ale dramat ten jest zarazem dyskursem o naturze
teatru, a świat widowisk jawi się tu jako machina podporządkowująca sobie osobowość
artystów i narzucająca im oczekiwania publiczności. Podczas 51. Kaliskich Spotkań
Teatralnych odbędzie się polska prapremiera sztuki Turriniego.
neTTheatre / Grupa Coincidenta, Lublin
TURANDOT
scenariusz i reżyseria Paweł Passini, wizualizacje Maria Porzyc, muzyka Paweł Passini,
realizacja światła Marcin Kabat Kowalczuk
obsada:
Dagmara Sowa, Katarzyna Tadeusz, Iga Załęczna, Paweł Chomczyk, Mariusz Laskowski,
uczniowie z Zespołu Szkół nr 3 w Lublinie
Premiera – 16 października 2009
70 min / Scena Kameralna
Ostatnia, niedokończona opera Giaccomo Pucciniego to historia chińskiej księżniczki
Turandot zadającej zagadki i uśmiercającej zalotników, którzy nie potrafią ich rozwiązać. W
sztuce Passiniego pod postacią ekscentrycznego księcia Kalafa do jej królestwa trafia sam
Puccini – okrzyknięty w Nowym Jorku najsławniejszym człowiekiem na świecie, właściciel 17
samochodów i kilkuset milionów dolarów, umierający jednak na raka krtani. Przez lata wlecze
za sobą wizję służącej Dorii Manfredi, która otruła się w wyniku posądzenia o romans z
Maestrem. Jej ciało poddane sekcji zdołało jeszcze poświadczyć, że Doria była dziewicą. Od
tej pory prostytutki, gejsze i niewolnice z nieznośnie wzruszającym śpiewem na ustach
skwapliwie uśmiercają się w operach Mistrza. Dlatego oprócz zimnej księżniczki Turandot na
scenie pojawia się niewolnica Liu, oczywiście po to, żeby odebrać sobie życie. I oczywiście po
to także, by zaśpiewać. Na jej przedśmiertnej arii Puccini zatrzymuje się. Już nigdy nic więcej
nie napisze. Obudzi się w Chinach, gdzie nie słychać jego muzyki, a językiem urzędowym jest
język migowy. W królestwie Turandot okrucieństwo i czas liczy się inaczej. W krzyku
torturowanych księżniczka i Puccini szukają formuły miłosnego akordu.
[nettheatre.pl]
Teatr na Woli im. Tadeusza Łominickiego, Warszawa
Tadeusz Słobodzianek
NASZA KLASA
reżyseria Ondrej Spišák, II reżyser Aldona Figura, oprawa muzyczna Bartłomiej Woźniak,
scenografia František Liptak, kostiumy Jan Kozikowski, choreografia Anna Iberszer
obsada:
Magdalena Czerwińska / Monika Fronczek, Izabela Dąbrowska, Dorota Landowska / Anna
Gryszkówna / Julia Wyszyńska, Robert T. Majewski, Maciej Skuratowicz / Michał Czernecki,
Przemysław Sadowski / Mariusz Drężek, Karol Wróblewski, Marcin Sztabiński, Leszek Lichota,
Paweł Pabisiak
Premiera – 16 października 2010
165 min (przerwa) / Duża Scena
Niezwykła historia uczniów z jednej klasy. Razem uczą się, bawią, chuliganią, wchodzą w
dorosłość. Marzą, żeby zostać lotnikiem, lekarzem, gwiazdą filmową. Czytają Trylogię
Sienkiewicza. Chodzą na filmy z Chaplinem. Słuchają jazzu. Dlaczego chłopak, który wyciął
serce z papieru i napisał miłosny wiersz, kilka lat później związał koleżance ręce sznurkiem i
zagroził, że zastrzeli, jeśli będzie próbowała uciekać? Co się wydarzyło, że narodowość,
religia i ideologia okazały się ważniejsze niż przyjaźń? Kiedy w koledze ze szkolnej ławki
zobaczono Obcego? Co sie stało z tamtą klasą?
Opowieść o dwudziestowiecznej Polsce inspirowana prawdziwymi zdarzeniami. Nasza klasa
Tadeusza Słobodzianka to pierwszy polski dramat uhonorowany Literacką Nagrodą „Nike”.
[teatrnawoli.pl]
Teatr Współczesny, Warszawa
Daniel Colas
SKARPETKI, OPUS 124
przekład Bogusława Frosztęga, reżyseria Maciej Englert, scenografia Marcin Stajewski,
kostiumy Anna Englert, opracowanie muzyczne Jerzy Satanowski, konsultacja ruchu
scenicznego Jan Pęczek
obsada:
Piotr Fronczewski (gościnnie), Wojciech Pszoniak
Premiera – 11 września 2010
150 min (przerwa) / Duża Scena
Dwaj aktorzy o różnych rodowodach scenicznych i silnych osobowościach mają już za sobą
chwile sławy. Podejmują próbę powrotu na scenę. Przygotowują spektakl słowno-muzyczny
według scenariusza napisanego przez jednego z nich – co z racji skrajnie różnych charakterów
i doświadczeń życiowych bohaterów nie może się odbyć bez zgrzytów i zabawnych
konfliktów. Skarpetki, opus 124 to partytura na świetne role.
[wspolczesny.pl]
Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego
Witold Gombrowicz
TRANS-ATLANTYK
adaptacja, reżyseria i opracowanie muzyczne Jarosław Tumidajski, scenografia Mirek
Kaczmarek, choreografia Anka Jankowska, dramaturg Aneta Cardet
obsada:
Krzysztof Boczkowski, Tomasz Cymerman, Jakub Kamieński (gościnnie), Maciej Kowalik
(gościnnie), Zdzisław Kuźniar, Dariusz Maj, Marcin Misiura (gościnnie), Tomasz Orpiński,
Michał Szwed, Maciej Tomaszewski, Bartosz Woźny (gościnnie), Krzysztof Zych
Premiera – 6 listopada 2010
105 min / Duża Scena
Trans-Atlantyk to powieść wydana w 1953 roku, której bohaterem jest niejaki Gombrowicz,
pisarz. To awanturnicza intryga zawiązana w środowisku polskiej emigracji wojennej w
Argentynie. Tekst wymierzony jest w anachronizmy narodowe, jest bluźnierstwem wobec
sacrum, któremu na imię Polska, a przede wszystkim – manifestacją indywidualizmu i
wyrazem niezgody autora na sztuczną, fałszywą rzeczywistość. „Bronię Polaków przed Polską"
– deklaruje Witold Gombrowicz w przedmowie do dzieła. Spektakl Tumidajskiego podejmuje
ten temat na nowo. Scena jest w nim makietą współczesnej Polski, a postać głównego
bohatera – obiektem politycznych, społecznych i kulturowych manipulacji. Widz staje się
świadkiem patriotycznego terroryzmu, nadużywania rytuałów i symboli, co wywoływać ma w
nim poczucie przesytu, niezgodę, może nawet bunt. Trans-Atlantyk w reżyserii Tumidajskiego
to opowieść o współczesnej Polsce zniewolonej ideologią i tradycją.
[wteatrw.pl]
Teatr Współczesny, Szczecin
Antonina Grzegorzewska
MIGRENA
reżyseria Anna Augustynowicz, muzyka Jacek Wierzchowski, scenografia Marek Braun,
kostiumy Wanda Kowalska, reżyseria światła Krzysztof Sendke
obsada:
Barbara Biel, Maria Dąbrowska, Anna Januszewska, Małgorzata Klara, Joanna Matuszak, Anna
Moskal (gościnnie), Magdalena Myszkiewicz, Ewa Sobiech, Adam Kuzycz-Berezowski, Michał
Lewandowski, Grzegorz Młudzik, Wiesław Orłowski
Prapremiera – 13 lutego 2010
105 min / Duża Scena
Migrena to spektakl o kobietach i o macierzyństwie. Dramat inspirowany jest opowiadaniem
norweskiej noblistki Sigrid Undset, a napisany został przez Antoninę Grzegorzewską z myślą o
reżyser Annie Augustynowicz. Mocny język i wyraziste obrazy spektaklu towarzyszą fabule
pełnej emocji, miłości, okrucieństwa, instynktu, nieokiełznanego pożądania i kobiecej
bezradności wobec męskiego świata. Funny porzuca swoje dziecko, a po jakimś czasie
upomina się o nie. Nie jest ona jednak przykładną matką. Co stanie się z dzieckiem i obiema
rodzinami?
Spektakl uznany został przez tygodnik „Przekrój” za jedno z 6 najlepszych przedstawień 2010
roku w Polsce.
[wspolczesny.szczecin.pl]
Teatr IMKA, Warszawa
Hanoch Levin
SPRZEDAWCY GUMEK
scenariusz i reżyseria Artur Tyszkiewicz, muzyka Jacek Grudzień, scenografia i kostiumy Jan
Kozikowski
obsada:
Aleksandra Popławska, Janusz Chabior, Łukasz Simlat
Prapremiera polska – 25 czerwca 2010
130 min / Scena Kameralna
Sprzedawcy gumek to trójka bohaterów. Kobieta i dwóch mężczyzn. Zupełnie różni, ale w tym
samym punkcie swojego życia. Zrozumieli, że życie przecieka im między palcami i rozpaczliwie
próbują jeszcze zawalczyć o miłość. (…) Żadne z nich nie doświadczyło prawdziwej miłości.
Trawi ich samotność, a w miarę nabywania życiowych doświadczeń coraz trudniej im zbliżyć
się do innych. Nie potrafią bezinteresownie i całkowicie oddać się w imię miłości. Chcą
budować relacje, ale relacje kupieckie. Negocjują uczucia. Handlują emocjami. (…) A
jednocześnie rozpaczliwie rzucają się na siebie w nadziei, że tym razem się uda.
Sprzedawcy gumek to sztuka z nurtu teatru Becketta, Ionesco i Gombrowicza. To również
spektakl muzyczny. Ale piosenki nie spełniają funkcji ozdobnych przerywników. Pojawiają się,
gdy emocje na scenie sięgają tak wysokiego poziomu, że można je już tylko wyśpiewać. Gdy
sam dialog już nie wystarcza. Są silniejszą, bardziej dobitną formą ekspresji. Dlatego muzyka
w spektaklu powstaje na żywo i tworzona jest przez aktorów, którzy sami grają na
instrumentach.
[teatr-imka.pl]
Fundacja Artystyczna im. Kaliny Jędrusik „Kalinowe serce”, Warszawa
ŚPIEWAJĄC JAZZ
scenariusz i reżyseria Zbigniew Dzięgiel, scenografia Ewa Łaniecka, projekcje Agnieszka TazbirHenrych
występują
Carmen Moreno
Anna Serafińska
Maciej Zakościelny
Premiera – luty 2008
90 min / Duża Scena
Koncert promujący płytę Carmen Moreno na Jazz Jamboree 2010
Carmen Moreno – polska swingowa królowa lat 50. i 60. – wystąpi z koncertem promującym
jej pierwszą płytę CD. Na scenie zaśpiewa ze swoją wnuczką Anną Serafińską i znanym
aktorem Maciejem Zakościelnym – prezentując I edycję projektu „Śpiewając jazz”.
Pomysłodawcą i reżyserem cyklu widowisk muzycznych „Śpiewając jazz” jest Zbigniew
Dzięgiel, który też zainicjował wydanie pierwszej płyty CD Carmen Moreno.
Producentem koncertów cyklu „Śpiewając jazz”, jak i płyty CD Carmen Moreno, jest Fundacja
Artystyczna im. Kaliny Jędrusik „Kalinowe serce”.
[materiał nadesłany]
Wrocławski Teatr Lalek
Jan Brzechwa, Janina Gilowa
NAJPIĘKNIEJSZE BAJKI ŚWIATA
reżyseria Michał Derlatka, scenografia Maria Balcerek, opracowanie muzyczne (na podst. M.
Janicza) Zbigniew Karnecki
obsada:
Anna Bajer, Barbara Pielka, Irmina Annusewicz, Jolanta Góralczyk
Premiera – 28 marca 2009
100 min / Scena Kameralna (przedstawienie poza konkursem)
Znane i kochane przez wszystkich baśnie w nowej, pełnej dowcipu, energii i muzyki aranżacji!
Twórcy przedstawienia zainspirowali się najpiękniejszymi słuchowiskami dla dzieci
powstałymi w latach 60. ubiegłego wieku. Ich autorzy – J. Brzechwa i J. Gilowa w oparciu o
klasykę europejskiej baśni stworzyli miniaturowe, iskrzące się przepiękną polszczyzną
opowiastki. Tak powstały kanon bajki dziecięcej towarzyszył całym pokoleniom – dziadkom i
rodzicom naszych dzisiejszych widzów.
W interpretacji artystów Wrocławskiego Teatru Lalek bajki stały się kanwą niezwykle
pięknego wizualnie widowiska – wspaniałe lalki, zaskakująca i spektakularna scenografia to
projekt wybitnej polskiej scenografki – Marii Balcerek.
Dramaturgia spektaklu opiera się na interakcji z dziećmi, które współtworzą akcję – chrapią
wraz z królestwem uśpionej królewny, muszą obudzić ją za pomocą „zajączków” puszczanych
lusterkami, zaś Kot w Butach poprosi je o pomoc w budowaniu pałacu…
[materiał nadesłany]
Teatr Polski, Wrocław
Bożena Keff
UTWÓR O MATCE I OJCZYŹNIE
reżyseria, opracowanie tekstu, opracowanie muzyczne Jan Klata, scenografia, reżyseria
światła Justyna Łagowska, kostiumy Justyna Łagowska i Mateusz Stępniak, choreografia
Maćko Prusak, fonosfera Magdalena Śniadecka
obsada:
Paulina Chapko, Dominika Figurska, Anna Ilczuk, Kinga Preis, Halina Rasiakówna, Wojciech
Ziemiański
Premiera – 6 stycznia 2011
90 min / Duża Scena
Adaptacja nominowanej do Nagrody Literackiej Nike 2009 książki dotyczącej ideału i
konkretu, ideałów matki i córki oraz ich praktycznych realizacji, ideału ofiarnictwa oraz
przetrwania, ukrytej bezwzględności tych, którzy byli ofiarami i przetrwali, a wreszcie
konceptu przekraczającego zwykłą państwowość, czyli ideału ojczyzny, na którą, jak uczą
tego dziewiętnastowieczne nacjonalizmy, składają się ziemia i krew. Utwór stawiający w
narracyjnym centrum nie przedstawiciela bądź przedstawicielkę pokolenia, które przeżyło
Holocaust, lecz ich już dorosłe dziecko.
Utwór o Matce i Ojczyźnie przekracza granice formalne. Keff zestawia ze sobą gatunki, style,
fragmenty poetyckie przeplata dialogowymi, wprowadza chór jak z antycznej tragedii, język
potoczny miesza z literackim, cytuje, zapożycza. Tekst ma cechy opery, oratorium, poematu,
nowoczesnego tekstu dla sceny. Gatunkowy kolaż jest celowy i precyzyjny. Trudność
określenia formy, jej płynność jest odzwierciedleniem poszukiwań córki, która także nie jest
ukonstytuowana, walczy o siebie albo raczej ciągle siebie przegrywa. Rozwiązując ten tekstżywioł, nieuchronnie dochodzimy do pytania: kto w Utworze... jest matką, a kto córką?
[fragment zprogramu przedstawienia]
[teatrpolski.wroc.pl]
Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego, Kalisz
Tennessee Williams
SZKLANA MENAŻERIA
przekład i dramaturgia Jakub Roszkowski, reżyseria i opracowanie muzyczne Jacek Jabrzyk,
scenografia i kostiumy Justyna Elminowska, ruch sceniczny Maćko Prusak, reżyseria światła
Mateusz Wajda
obsada:
Katarzyna Kilar, Bożena Remelska, Remigiusz Jankowski, Szymon Mysłakowski
Premiera – 29 stycznia 2011
105 min / Scena Kameralna
Szklana menażeria to pierwsza sztuka Tennessee Williamsa, która przyniosła mu sukces.
Tytułowa kolekcja szklanych figurek gromadzona przez Laurę, uciekającą od rzeczywistości
dziewczynę, to metafora kruchości życia jej niepełnej rodziny, zamkniętej w kręgu wspomnień
i iluzji. Williams wykorzystał w tym studium psychologicznym okruchy własnej biografii,
szukając ucieczki przed frustracją, tęsknotą za realnym życiem, rezygnacją. Twórcy kaliskiego
przedstawienia, Jabrzyk i Roszkowski, relacjonują zdarzenia z perspektywy Toma, w którego
wspomnieniach prawda miesza się z fikcją, a na domową codzienność nakładają się historie
hollywoodzkich superbohaterów.
SATANORIUM
Koncert piosenek Jerzego Satanowskiego
Występują:
Jerzy Satanowski, Andrzej Poniedzielski, Piotr Machalica, Krystyna Tkacz, Marian Opania,
Zbigniew Zamachowski, Mirosław Czyżykiewicz, Mariusz Kiljan, Justyna Szafran, Anna Sroka,
Dorota Osińska, Magdalena Piotrowska, Joanna Lewandowska
Sekstet muzyczny
Imprezy towarzyszące 51. Kaliskim Spotkaniom Teatralnym
6 maja, godz. 17:30, Malarnia
HEAD-LINES -wystawa malarstwa JOANNY WALISIAK-JANKOWSKIEJ
7 maja, godz. 18:30, Sala Bogusławskiego
Wystawa KALISKIE DEBIUTY
11 maja, godz. 19:15 Galeria w Hallu CKiS
Wystawa JAN LENICA – ROMAN CIEŚLEWICZ. PLAKATY TEATRALNE
9 maja – 13 maja, godz. 12:00 – 14:00, Malarnia
Warsztaty krytyczno-teatralne dla uczniów liceów ogólnokształcących w Kaliszu
Cykl spotkań KALISKIE DEBIUTY
KONRAD SWINARSKI – projekcja filmu dokumentalnego Joanny Chlebowicz pt. Dziady
Adama Mickiewicza w inscenizacji Konrada Swinarskiego, prowadzenie prof. Joanna
Walaszek > 8 maja, godz. 15:30, Malarnia
TADEUSZ SŁOBODZIANEK – projekcja przedstawienia Teatru TV Car Mikołaj i
spotkanie z autorem > 9 maja, godz. 16:30, Malarnia
ANNA AUGUSTYNOWICZ – projekcja przedstawienia Teatru TV Agnes i spotkanie z
reżyserką > 10 maja, godz. 15:00, Malarnia
RUDOLF ZIOŁO – projekcja przedstawienia Teatru TV Republika marzeń i spotkanie z
reżyserem > 13 maja, godz. 17:00, Malarnia
Spotkania z aktorami i twórcami przedstawień po spektaklach - prowadzenie Piotr Olkusz