Powietrze

Powietrze
Właściwości fizyczne powietrza


Powietrze jest bezbarwne, bezwonne, bez
smaku, słabo rozpuszczalne w wodzie.
Skroplone powietrze jest bladoniebieskie.
Gęstość powietrza
zależy od ciśnienia, temperatury oraz
składu; dla suchego powietrza, przy
ciśnieniu atmosferycznym, na poziomie
morza, w temperaturze 20 °C wynosi 1,2
kg/m³. Temperatura topnienia
zestalonego powietrza wynosi około −213
°C, a temperatura wrzenia około −191 °C.
Skład powietrza atmosferyczego


Kula ziemska otoczona jest warstwą atmosfery. Warstwa ta
w miarę oddalania się od powierzchni Ziemi stopniowo
rzednie i w końcu zanika bez wyraźnej granicy. Według
danych satelitarnych na wys. kilku tys. kilometrów znajduje
się jeszcze powietrze. Powietrze atmosferyczne jest
mieszaniną gazów. W przyziemnej warstwie atmosfery
główne składniki suchego i czystego powietrza występują w
następujących ilościach procentowych w stosunku do
ogólnej objętości powietrza:
azot (N2)........................................78,08%
tlen (O2).........................................20,9%
argon (Ar)......................................0,93%
dwutlenek węgla (CO2)..................0,03%
razem: 99,99%
Tlen

gaz ten odgrywa szczególną rolę w życiu na Ziemi. Niezbędny jest
bowiem w procesach utleniania i oddychania. W procesie
oddychania następuje utlenianie zgromadzonych przez rośliny i
zwierzęta substancji organicznych, dzięki czemu wytwarza się
energia dla wszystkich procesów życiowych. Zawartość tlenu
zmniejsza się w ciasnych, zamkniętych pomieszczeniach
przepełnionych ludźmi lub zwierzętami, a wzrasta tam stężenie
CO2. Brak tlenu zagraża życiu jeżeli jego zawartość w powietrzu
spada poniżej 10 - 12%. Jakkolwiek zapasy tlenu
atmosferycznego są bez przerwy odnawiane poprzez fotosyntezę,
to jednak coraz częściej mówi się o postępujących zmianach
składu gazowego powietrza atmosferycznego, a zwłaszcza o
niedoborze tlenu, ze względu na rosnące zużycie tego gazu w
procesach spalania. Tlen powietrza glebowego przyśpiesza
ponadto wietrzenie skał i minerałów, uczestniczy w mineralizacji
związków organicznych i współdziała przy uruchamianiu
składników pokarmowych pobieranych przez korzenie roślin.
Azot

jest to gaz chemicznie obojętny. Rozcieńcza tlen,
przez co zmniejsza jego aktywność utleniającą.
Wchodzi w skład wielu związków organicznych.
Roślinom jest niezbędny jako składnik
pokarmowy. Warunkuje syntezę substancji
białkowych i powstawanie protoplazmy żywych
komórek. Bakterie brodawkowe roślin
motylkowych wiążą azot atmosferyczny i dzięki
temu dostarczają im pokarmu. Po obumarciu
roślin motylkowych wraz z ich korzeniami dostają
się do roztworu glebowego związki azotowe. W
glebie azot jest bezpośrednio wiązany przez
niektóre bakterie wolno żyjące, glonu i grzyby.
Azot atmosferyczny wykorzystywany jest również
do produkcji nawozów azotowych.
DWUTLENEK WĘGLA

gaz ten jest cięższy od innych składników powietrza i dlatego ma
tendencje do gromadzenia się w pobliżu powierzchni Ziemi. Mimo
niewielkiej objętości, jaką zajmuje w powietrzu, CO2 jest ważnym
składnikiem atmosfery przede wszystkim z tego względu, że
uczestniczy w procesie fotosyntezy. O wyjątkowym znaczeniu CO2
dla roślin może świadczyć fakt, że węgiel stanowi 45-50% ich
suchej masy. Jak wiadomo lądowe rośliny autotroficzne
wytwarzają sub. organiczną z CO2 atmosferycznego, wody i
związków mineralnych dopływających z gleby. Rośliny wodne
wykorzystują CO2 rozpuszczony w wodzie. W procesie fotosyntezy
wykorzystywane jest aż 1/5 ogólnej ilości CO2 zawartego w
powietrzu i wodzie. Gaz ten dostaje się do atmosfery w wyniku
spalania - szczególnie węgla i ropy naftowej, procesów
wulkanicznych, oddychania, a przede wszystkim z gleby, gdzie,
jak już wspomniano, powstaje w wyniku rozkładu związków
organicznych. Pomimo stałego dopływu CO2 do atmosfery jego
ilość w powietrzu atmosferycznym ulega stosunkowo niewielkim
zmianom dzięki temu, że oceany, częściowo lasy i coraz
intensywniej uprawiane rośliny zielone wchłaniają duże ilości tego
gazu.
Jak powstaje burza ?
Powietrze jako żywioł
Powietrze w górnych warstwach atmosfery jest o wiele zimniejsze niż na
powierzchni ziemi. Ciepłe powietrze jest lżejsze od zimnego, więc unosi
się do góry. W trakcie wznoszenia powietrze się rozpręża i ochładza się.
Wznoszące się powietrze w trakcie rozprężania staje się chłodniejsze od
otoczenia, a więc cięższe to opada na dół. Inaczej to przebiega jeżeli
powietrze zawiera dużo pary wodnej. W miarę ochładzania się powietrza,
zawarta w nim para wodna kondęsuje się czyli skrapla. Podczas
skraplania wydziela się dużo ciepła. W ten sposób powstaje burza.
Pioruny
Pioruny
Piorun – Jest to bardzo silne wyłądowanie elektryczne w atmosferze
powstające naturalnie. Piorunowi często towarzyszy głośny dźwięk oraz
błyskawice. Może ono przybierać rozmaite kształty i rozciągłości, tworzyć
linie proste lub rozgałęziać się do góry lub w dół. Występują błyskawice,
które widoczne są jedynie jako rozjaśnienie powierzchni chmury, inne znów
w ciągu ułamku sekundy przypominają swym kształtem świecący sznur
pereł.
Przykładowe kształty piorunów
SMOG

Smog – nienaturalne zjawisko atmosferyczne
polegające na współwystępowaniu zanieczyszczeń
powietrza spowodowanych działalnością
człowieka oraz niekorzystnych naturalnych
zjawisk atmosferycznych: znacznej wilgotności
powietrza (mgłą) i braku wiatru. Wchodzące w
skład smogu szkodliwe związki chemiczne, pyły i
znaczna wilgotność są zagrożeniem dla zdrowia,
są bowiem czynnikami alergizującymi mogą
wywołać astmę oraz jej napady, a także
powodować zaostrzenie przewlekłego zapalania
oskrzeli, niewydolność oddechową lub paraliż
układu krwionośnego.
Kilka rodzaji smogu!
Pracę wykonali:
- Kamil Kondeja
- Wojtek Żaczek
- Klasa 1c