WYNAGRODZENIA W 2009r. Źródło: portal wynagrodzenia.pl przy współpracy z gazeta.pl, wp.pl, infopraca.pl, gospodarka.pl ... w zależności od regionu miasta wojewódzkie Mediana całkowitego wynagrodzenia miesięcznego brutto wyniosła w 2009 roku 3425 PLN - wynika z danych Ogólnopolskiego Badania Wynagrodzeń, przeprowadzonego przez firmę Sedlak & Sedlak. Połowa uczestników badania zarabiała pomiędzy 2 300 PLN a 5 500 PLN. W porównaniu do reszty zarabiających, osoby na pierwszej umowie o pracę zarabiały średnio około 34% mniej. Większość, nie przekroczyła progu 2500 zł brutto. Powyżej 4500 zł brutto na umowie o pracę miało zaledwie 3% badanych (głównie związanych z działką IT). Najwyższe dochody w 2009 roku osiągali mieszkańcy Warszawy (5 200 PLN). Drugie i trzecie miejsce, z różnicą w wysokości zaledwie 1 PLN, zajęły Gdańsk (3 951 PLN) i Poznań (3 950 PLN). Końcowe miejsca w tabeli przypadły Kielcom i Lublinowi, z wynagrodzeniami w wysokości odpowiednio 2 880 i 2 800 PLN. ... w zależności od rodzaju stanowiska Przeciętne wynagrodzenie dyrektora w firmie produkcyjnej wynosiło 20 179 PLN. Trzy na cztery osoby zarabiały ponad 13 800 PLN, podczas gdy co czwarty dyrektor zarabiał więcej niż 28 290 PLN. Płace dyrektorów były prawie o 170% wyższe od wynagrodzeń kierowników średniego szczebla. Wynagrodzenie kierownika wynosiło bowiem 7 516 PLN miesięcznie. Zarobki powyżej 9 467 PLN otrzymywało 25% osób na tym szczeblu. Tyle samo kierowników otrzymywało płacę mniejszą niż 5 794. Z kolei osoby zatrudnione na niższym szczeblu zarządzania (team leaderzy, brygadziści, kierownicy zmiany) zarabiały 4 098 PLN. Była to stawka prawie o połowę niższa od przeciętnej płacy kierownika średniego szczebla. 75% pracowników niższego szczebla zarządzania zarabiało więcej niż 3 461 lub mniej niż 5 213 PLN. Tabela 1. Wynagrodzenie całkowite (PLN) próba (zakładów/os.) dolny kwartyl mediana górny kwartyl dyrektorzy 90/222 13 800 20 179 28 290 kierownicy 121/1658 5 794 7 516 9 467 brygadziści i mistrzowie zmiany 116/4155 3 461 4 098 5 213 szczebel Źródło: XII Raport płacowy dla stanowisk produkcyjnych – Sedlak & Sedlak, 2009 Mediana wynagrodzenia całkowitego pracownika szeregowego w firmie produkcyjnej w okresie styczeń – maj 2009 wynosiła 2 839 PLN. Trzy na cztery osoby zarabiały ponad 2 422 PLN, podczas gdy co czwarty pracownik szeregowy zarabiał więcej niż 3 298 PLN. ... w zależności od znajomości języków obcych Aby znajomość jednego lub więcej języka obcego przekładała się na zwiększone przedziały zarobkowe w pierwszej pracy absolwenta, poziom tej znajomości musi być co najmniej dobry. Oznacza to, że taką ocenę swoich umiejętności językowych należałoby określić na podstawie nazwy grupy w szkole językowej („upper intermediate”, „przygotowujący do FCE”, itd.) lub za pomocą przejrzystej skali, np. mówienie – poziom dobry, pisanie i czytanie – poziom bardzo dobry. Taka klasyfikacja ułatwia sprawdzenie zdolności językowych w procesie rekrutacyjnym. W ubiegłym roku na najwyższe zarobki na poszczególnych szczeblach zarządzania mogły liczyć osoby posługujące się językiem francuskim w stopniu bardzo dobrym. Mediana ich wynagrodzenia wyniosła 5 000 PLN i była 1,3 razy wyższa od tej należącej do pracowników biegle władających językiem rosyjskim (3 825 PLN). Przyjrzyjmy się jeszcze, jaki wpływ na uzyskane zarobki na poszczególnych szczeblach zarządzania miał stopień znajomości języka angielskiego. Jak się okazuje, największe dysproporcje w poziomie płac wystąpiły na stanowiskach dyrektorskich. O ile dyrektorzy bardzo dobrze władających językiem angielskim zarabiali 17 000 PLN brutto, osoby pełniące tą samą funkcję ze średnią znajomością otrzymywały nawet dwukrotnie niższe pensje (8 500 PLN). W przypadku starszych specjalistów różnica ta była 1,5 krotna i wyniosła 2 100 PLN (na korzyść pracowników biegle posługujących się tym językiem). ... w zależności od wykształcenia Wykształcenie i jego rodzaj to jeden z czynników, który w najbardziej wyrazisty sposób wpływa na wysokość wynagrodzenia. Zależnie od niego pracownik otrzymuje przydział obowiązków i różny zakres odpowiedzialności na swoim stanowisku pracy. Co łatwo przewidzieć, wraz ze wzrostem poziomu wykształcenia wzrasta uposażenie pracownika. Według danych Ogólnopolskiego Badania Wynagrodzeń najwyższe płace w 2009 roku otrzymywały osoby z tytułem magistra lub inżyniera. Wynagrodzenia połowy z nich mieściły się w przedziale od 2 750 do 6 500 PLN. Tymczasem najmniej zarabiała grupa pracowników ze świadectwem ukończenia szkoły podstawowej lub zawodowej. Mediana ich płac wyniosła 2 400 PLN. Warto zaznaczyć, że przy obecnej zmianie systemu kształcenia na system boloński (3 lata licencjat + 2 lata studia uzupełniające magisterskie) pracodawcy mogą nie orientować się w faktycznej wartości uzyskanego w tym systemie tytułu licencjata i premiować wykształcenie wyższe magisterskie przy ustalaniu wysokości zarobków. ... w zależności od wieku W 2009 roku najwięcej zarabiały osoby w wieku 36-40 lat. Mediana ich zarobków wyniosła 4 200 PLN, a co czwarta z nich zarabiała powyżej 7 400 PLN. W przypadku pracowników powyżej 40 roku życia mediana była równa 3 700 PLN. Najmniejsze rozpiętości płacowe pomiędzy najlepiej i najgorzej zarabiającymi wystąpiły w najmłodszej grupie pracowników, poniżej 25 roku życia. Wraz z wiekiem najbardziej zmieniały się zarobki dyrektorów/członków zarządu. Osoby na tym szczeblu zarządzania w wieku 36-40 lat zarabiały 13 000 PLN. Wśród dyrektorów w wieku 41-50 lat mediana zarobków wyniosła 11 000 PLN, a wśród najstarszych z nich była równa 8 750 PLN. Kierownicy po pięćdziesiątce otrzymywali wynagrodzenia w wysokości 4 800 PLN. Zarobki pracowników szeregowych w niewielkim stopniu zależały od wieku. Osoby na tym szczeblu w wieku 26-30 lat zarabiały w wysokości 2 500 PLN. Pracownicy 10 lat starsi otrzymywali wynagrodzenia w wysokości 2 453 PLN. Najmłodsi pracownicy (18-25 lat) najwyższe zarobki otrzymywali w branży IT. Mediana ich zarobków wyniosła 3 400 PLN. Pracownicy w tym wieku, zatrudnieni w przemyśle ciężkim zarabiali 2 600 PLN, a w sektorze publicznym – 2 000 PLN. Drugą i trzecią w kolejności branżą pod względem wysokości zarobków były ubezpieczenia oraz telekomunikacja. ... w zależności od płci Z danych Ogólnopolskiego Badania Wynagrodzeń wynika, iż zarobki mężczyzn w 2009 roku były znacznie wyższe od tych, które otrzymywały kobiety. Mediana płac panów wyniosła 3 900 PLN brutto (tabela 1) i była o 30% większa od mediany wynagrodzeń pań (3 000 PLN). Najmniejsze dysproporcje w wynagrodzeniach obu płci wystąpiły w miastach do 100 tys. mieszkańców, a największe w stolicy. Przykładowo, panie zatrudnione w przedsiębiorstwach usytuowanych w Warszawie otrzymywały płace na poziomie 4 500 PLN, czyli o 1 700 PLN mniejsze niż ich koledzy (6 200 PLN). W przypadku osób pracujących w miejscowościach liczących poniżej 100 tys. mieszkańców różnica ta wyniosła 700 PLN (na korzyść panów). Największe dysproporcje w dochodach można było zaobserwować w sektorze ubezpieczeń, bankowości i w służbie zdrowia. Wyniosły one odpowiednio 1 600 PLN, 1 550 PLN i 1 150 PLN na korzyść panów. Z kolei w przemyśle ciężkim i budowlanych mężczyźni zarabiali tylko o 400 PLN więcej od kobiet. Nie bez znaczenia dla dysproporcji w wynagrodzeniu kobiet i mężczyzn jest także wykształcenie. Raport Międzynarodowej Konfederacji Związków Zawodowych pokazuje, że przy porównywaniu osób z wykształceniem średnim dysproporcja ta wynosi 11,4% na korzyść panów, a przy wykształceniu wyższym - 34,3%. Z większymi dysproporcjami spotykamy się również w ramach stażu pracy i wieku. Im kobieta starsza, tym wyższe są dysproporcje pomiędzy zarobkami jej a mężczyzny. ... w zależności od wielkości pracodawcy (małe, średnie, duże przedsiębiorstwa) Ogólnopolskie Badanie Wynagrodzeń pokazało, że zarobki pracowników zatrudnionych w dużych przedsiębiorstwach są zdecydowanie wyższe od wynagrodzeń osób pracujących w mniejszych firmach. Połowa osób zatrudnionych w najmniejszych firmach zarabiała od 1 650 PLN do 4 000 PLN, a mediana ich płac wyniosła 2 500 PLN. Wraz ze wzrostem liczby zatrudnionych rosła również mediana wynagrodzeń – średnio o 467 PLN w każdej następnej kategorii. Stosunkowo nieduże dysproporcje w wynagrodzeniach występowały na szczeblu pracowników szeregowych zatrudnionych w przedsiębiorstwach różnej wielkości. Natomiast, największe różnice są widoczne na poziomie dyrektora/zarządu. Typowy dyrektor mikroprzedsiębiorstwa otrzymywał wynagrodzenie aż o połowę niższe od osoby zatrudnionej na tym samym szczeblu w dużej firmie. Tabela 1. Mediana wynagrodzeń na szczeblach w przedsiębiorstwach różnej wielkości mikroprzedsiębiorstwo szczebel małe przedsiębiorstwo średnie przedsiębiorstwo duże przedsiębiorstwo pracownik szeregowy 1 800 2 100 2 300 2 550 specjalista 2 780 3 000 3 350 3 800 starszy specjalista 3 500 4 000 4 500 5 240 kierownik 3 600 4 200 5 000 5 940 dyrektor/zarząd 7 000 7 500 10 000 14 000 Źródło: Ogólnopolskie Badanie Wynagrodzeń przeprowadzone przez Sedlak & Sedlak w 2009 roku ... w zależności od branży/działów Wynagrodzenie a kryzys Rok 2009 przyniósł redukcję pracowniczych apetytów na wszystkich poziomach zarządzania. W stosunkowo dobrej sytuacji znaleźli się pracownicy szeregowi z rekordową jak na czasy kryzysu 3,25% - ową zwyżką płac, a w dalszej kolejności także kierownicy i specjaliści, których pensje nieznacznie wzrosły. Skutki gospodarczego spowolnienia szczególnie mocno odczuli natomiast przedstawiciele najlepiej opłacanych stanowisk – członkowie zarządu i dyrektorzy. Ich wynagrodzenie, często uzależnione od wyników finansowych firmy, zanotowało jedynie minimalny wzrost lub – co częściej miało miejsce – utrzymało się na dotychczasowym poziomie, bądź nawet uległo obniżeniu. Poza kadrą zarządzającą, spadek pensji dotknął także pracowników wszystkich szczebli zarządzania branży logistycznej, która na skutek kryzysu ucierpiała najmocniej.