UKSZTAŁTOWANIE POWIERZCHNI POLSKI Polska jest krajem zdecydowanie nizinnym. Obszary położone do wysokości 300 m n.p.m. zajmują aż 91,3% powierzchni naszego kraju, a średnia wysokość to tylko 173 m n.p.m. Dla porównania średnia wysokość wszystkich obszarów lądowych na Ziemi to 875 m n.p.m., a średnia wysokość Europy (kontynentu o najniższej średniej wysokości) to 292 m n.p.m. MAPA HIPSOMETRYCZNA POLSKI 1|Strona Szczegółowe informacje na temat układu pionowego powierzchni Polski zawiera tabela poniżej: Wzniesienie nad poziom morza W % powierzchni ogólnej Polski poniżej 0 m 0,2 0-100 m 25,2 100-200 m 49,7 200-300 m 16,2 300-500 m 5,6 500-1000 m 2,9 powyżej 1000 m 0,2 KRZYWA HIPSOMETRYCZNA POLSKI źródło: Wikipedia Najniżej położony punkt w Polsce: Raczki Elbląskie (Żuławy Wiślane) : -1,8 m p.p.m. Najwyżej położony punkt w Polsce: Szczyt Rysy w Tatrach: 2499 m n.p.m. 2|Strona Główne cechy ukształtowania powierzchni Polski: zdecydowana dominacja nizin ogólne nachylenie terytorium Polski z południowego-wschodu w kierunku północno-zachodnim występowanie równoleżnikowych pasów rzeźby - na przemian wklęsłych i wypukłych (patrząc od północy: pas pobrzeży, pas pojezierzy, pas nizin, pas wyżyn i starych gór, pas kotlin, pas młodych gór) dominacja rzeźby polodowcowej: młodoglacjalnej na północy i staroglacjalnej w środkowej i południowej części Polski 3|Strona CECHY POSZCZEGÓLNYCH PASÓW UKSZTAŁTOWANIA POWIERZCHNI POLSKI Nazwa pasa rzeźby Pas pobrzeży Krainy geograficzne należące do pasa Nizina Szczecińska (Pobrzeże Szczecińskie); Pobrzeże Koszalińskie (Pobrzeże Słowińskie); Pobrzeże Gdańskie z Żuławami Wiślanymi; Równina Warmińska; Wzniesienia Górowskie; Nizina Staropruska (Nizina Sępopolska) Wysokości n.p.m. Cechy rzeźby Zdjęcia formy rzeźby młodoglacjalnej (np. najmłodsze w Polsce pas wklęsły moreny czołowe w okolicy od -1,8 m n.p.m. Smołdzina (Rowokół); (Raczki Elbląskie na wysoczyzny morenowe: Żuławach Wiślanych) np.: Kępa Oksywska, do 216 m n.p.m. Wzniesienia Elbląskie, Kępa (Góra Zamkowa na Swarzewska); pradolina Wzniesieniach Redy-Łeby (Kaszubska) Górowskich) formy rzeźby akumulacji Inne kulminacje: rzecznej (np.: delty Wisły i 197 m n.p.m. Odry) (Maślana Góra (inna formy rzeźby erozji nazwa tego morskiej (abrazji) (klify wzniesienia: Góra np.: wyspa Wolin, Trzęsacz, Srebrna)Jastrzębia Góra, Gdynia) Wzniesienia formy rzeźby akumulacji Elbląskie) morskiej: mierzeje: 115 m n.p.m. Helska, Wiślana, Łebska (Rowokół) formy rzeźby akumulacji 149 m n.p.m. eolicznej (np. wydmy (Bukowiec - Wzgórza ruchome wydmy na Mierzei Bukowe koło Łebskiej) Szczecina) krajobraz jeziornobagienny (Jeziora przybrzeżne: Łebsko, Gardo, Jamno itd.) 4|Strona Pojezierze Pomorskie; Pas Pojezierze Mazurskie; pojezierzy Pojezierze Wielkopolskie Pas Nizin Pas wypukły od kilku m n.p.m. do 329 m n.p.m. (Wieżyca) Inne kulminacje: 309 m n.p.m. (Wzgórza Szeskie) 312 m n.p.m. (Dylewska Góra) 289 m n.p.m. (Krzemieniucha koło Suwałk) Pas wklęsły od około 30-40 m Nizina Mazowiecka; n.p.m.(w dolinach Nizina Wisły i Odry) do Południowowielkopolska; około 300 m Wał Trzebnicki; n.p.m.) Nizina Śląska; większe kulminacje: Nizina Północnopodlaska; 284 m n.p.m. Nizina Południowopodlaska; (Kobyla Góra - Wał Polesie Zachodnie; Trzebnicki) Wzniesienia 225 m n.p.m. (Góra Południowomazowieckie Borowa -okolice Łomży) dominacja rzeźby młodoglacjalnej: - wzgórza moreny czołowej (np.: Wieżyca) - wysoczyzny moreny dennej z kemami, ozami i eratykami - pola sandrowe (np.: Sandr Tucholski, Augustowski, Kurpiowski) - pradoliny (np.: toruńskoeberswaldzka) - rynny polodowcowe (często wypełnione wodami jeziornymi) - liczne niewielkie zagłębienia bezodpływowe dominacja rzeźby staroglacjalnej: - rozległe równiny morenowe - szerokie pradoliny - kompleksy wydm śródlądowych (np.: w Kotlinie Warszawskiej) - silnie denudowane ciągi wzgórz moreny czołowej (np.: Wał Trzebnicki) 5|Strona Wyżyna Lubelska z Roztoczem; Wyżyna Małopolska (Wyżyna Kielecka z Górami Świętokrzyskimi; Wyżyna Pas wyżyn Sandomierska; Niecka i starych Nidziańska) ; gór Wyżyna KrakowskoCzęstochowska; Wyżyna Śląska; Sudety i Przedgórze Sudeckie Pas kotlin Kotlina Sandomierska; Kotlina Oświęcimska; Brama Krakowska; Brama Przemyska, Brama Morawska Pas wypukły od około 300 m n.p.m. do 1602 m n.p.m. (Śnieżka w Karkonoszach) inne kulminacje: 612 m n.p.m. (Łysica w Górach Świętokrzyskich) 1425 m n.p.m. (Śnieżnik w Masywie Śnieżnika) 718 m n.p.m. Ślęża (Przedgórze Sudeckie) 504 m n.p.m. (niektóre źródła podają 516m n.p.m.)(Góra Zamkowa (Janowskiego) Wyżyna KrakowskoCzęstochowska) 390 m n.p.m. (Wielki Dział na Roztoczu); 400 m n.p.m. (Góra Św. Anny - Wyżyna Śląska) Duże zróżnicowanie krajobrazowe: - krajobrazy staroglacjalne (Głównie równiny morenowe) - krajobrazy lessowe (wąwozy lessowe np.: Roztocze, okolice Kazimierza Dolnego, Sandomierza) - krajobrazy krasowe (Wyżyna KrakowskoCzęstochowska, niektóre pasma Gór Świętokrzyskich, Niecka Nidziańska) - krajobrazy starych gór (Góry Świętokrzyskie i Sudety) - krajobrazy powulkaniczne (Przedgórze Sudeckie) - krajobrazy antropogeniczne (głównie Wyż. Śląska) Pas wklęsły od około 130 m n.p.m. w okolicach Sandomierza do około 300 m n.p.m. Rzeźba staroglacjalna (równiny morenowe i wydmy śródlądowe) Rzeźba akumulacji rzecznej (doliny Wisły i Sanu) Rzeźba lessowa (okolice Przemyśla) 6|Strona Pas młodych gór Karpaty (Tatry, Pieniny, Beskidy Zachodnie, Środkowe i Wschodnie); Pogórze Karpackie; Pas wypukły od około 300 m n.p.m. do 2499 m n.p.m. (Rysy w Tatrach) inne kulminacje: 1732 m n.p.m. (Babia Góra - Beskid Żywiecki (Wysoki)) 1346 m n.p.m. (Tarnica Bieszczady) Rzeźba gór średnich Beskidy Rzeźba alpejska - Tatry (zwłaszcza Wysokie) Rzeźba krasowa (Pieniny, Tatry Zachodnie) 7|Strona