Rozwój psychofizyczny dziecka w edukacji wczesnoszkolnej

advertisement
Rozwój psychofizyczny dziecka w edukacji
wczesnoszkolnej
Zmiany w rozwoju fizycznym dziecka
 Wydłużają się i twardnieją kości kończyn, rosną
zęby stałe, zmieniają się proporcje ciała
Większa odporność na zmęczenie związana z dłuższym
przebywaniem w jednej pozycji.
 Rozpoczyna się pierwszy etap kostnienia
nadgarstka
Poprawia się płynność i szybkość ruchów rąk (dziecko
łatwiej uczy się pisania w linijkach i łączenia liter,
zaczynają ładniej rysować, lepiej wycinać itp.).
Zmiany w rozwoju fizycznym dziecka
 Mięśnie stają się silniejsze – wzrasta siła skurczu
Są bardziej odporne na zmęczenie – rzadziej potrzeby
fizjologiczne.
 Rozwijają się wszystkie narządy wewnętrzne –
lepiej pracuje serce i płuca (lepsze dotlenienie),
zwiększa się pojemność żołądka
Rośnie potrzeba ruchu, zmniejsza się częstotliwość
przyjmowania pokarmów.
Dzieci są bardziej odporne na choroby
Zmiany związane z płcią
 U chłopców rozwija się pas barkowy, u dziewcząt – pas
miednicowy
 U chłopców kości długie grubieją bardziej niż u
dziewczynek
„głód ruchu”: bieganie, siłowanie się, rywalizacja, bijatyki;
ruch – kryterium oceny społecznej kolegów
 Kościec kształtuje się u dziewcząt o ok. 1,5-2 lat krócej
niż u chłopców
wolą wycinać, rysować, malować; ich zeszyty są bardziej
staranne (pismo)
„my chłopaki” – „my dziewczynki”
Zmiany w układzie nerwowym
Zmiany w układzie nerwowym
 Wydłużają się wypustki komórek nerwowych,
dojrzewają drogi nerwowe – szybkość i dokładność
przewodzenia impulsów
lepszy czas reakcji, zanikają współruchy
 Wzrasta ilość połączeń nerwowych
Poprawia się koordynacja ruchów, integracja
informacji z różnych narządów zmysłu
 Dojrzewają receptory zmysłów – poprawia się
ostrość wzroku, wrażliwość na barwy, lepszy odbiór
bodźców słuchowych, utrzymanie równowagi
Dzieci odbierają dokładniejsze informacje z otoczenia
Zmiany w układzie nerwowym
 Dojrzewają struktury kory mózgowej odpowiedzialne
za czynności szkolne – poprawia się wzrokowe i
słuchowe spostrzeganie analityczno-syntetyczne
różnicowanie liter i fonemów
 Dojrzewają struktury mózgowe odpowiedzialne za
procesy myślowe – początki myślenia konkretnowyobrażeniowego operacyjnego na konkretach
(powyżej 6 r.ż.)
tworzenie pierwszych pojęć, rozumienie odwrotności
procesów, klasyfikowania itp.
Zmiany w układzie nerwowym
 Dojrzewa cały układ nerwowy
zdolność skupienia uwagi – początki uwagi dowolnej
zdolność do zapamiętywania – lepsza pamięć trwała
wzrasta siła procesów hamowania – lepsza kontrola
emocji (niechęci, zmęczenia)
lepiej tolerują oczekiwanie na zaspokojenie głodu
znika dziecięcy infantylizm emocjonalny
liczenie się z opinią dorosłych
Dojrzałość emocjonalna
Wyznaczniki wg D. Golemana (1997)
 Wiara w siebie
 Ciekawość
 Intencjonalność
 Samokontrola
 Towarzyskość
 Umiejętność porozumiewania się
 Umiejętność współdziałania
Sześcioletni uczeń
Sześcioletni uczeń
Uwaga:
 przewaga uwagi mimowolnej – bodźce z otoczenia
rozpraszają uwagę,
 czas skupienia – 15 min.,
 dziecko nie potrafi skupiać uwagi na kilku
czynnościach (słuchać n-lki i np. pisać)
 silna koncentracja wywołuje zmęczenie
Sześcioletni uczeń
Pamięć:
 przeważa wciąż pamięć mechaniczna
 mała gotowość pamięci do wydobycia żądanej
informacji
Ruch:
 słaby kościec i słabe mięśnie – częsta zmiana pozycji
 Kładą się na ławce, podpierają się, wychodzą
Sześcioletni uczeń
Pisanie:
 wciąż silne napięcie mięśniowe rąk – palców,
nadgarstka, przedramienia i barków.
 ruchy rąk nie są płynne
 występuje geometryzacja i brak precyzji (łuki)
 może wystąpić niechęć do pisania, do szlaczków
 pismo mało kształtne, nie mieści się w liniaturze
 litery nie będą powiązane
 proste szlaczki (linie proste i łamane)
Sześcioletni uczeń
Stosunki przestrzenne :
 dzieci mają jeszcze kłopot z oceną stosunków
przestrzennych, np.: prawo, lewo, obok, za, spod itp.
 rzutuje to na różnicowanie kształtów liter i cyfr,
utrudnia ich zapamiętywanie
Słuchanie:
 dzieci zdolne są do podziału zdania na wyrazy, do
analizy, syntezy sylabowej wyrazu, do wysłuchania
głosek w nagłosie.
Sześcioletni uczeń
Myślenie:
 dominuje myślenie przedoperacyjne, konkretnowyobrażeniowe
 liczebność zbioru zmienia się przy innym ułożeniu
elementów, wody przelanej do talerzyka „ubywa”
 dzieci dodają wszystko – złotówki do kilogramów do jabłek
 brak odwracalności myślenia - nie potrafią odwrócić procesu
przekształceń, nie rozumieją pojęcia liczby
 nie ma jeszcze ukształtowanych pojęć czasowych
 nie różnicują pojęć np. kura - kogut
Największe różnice w sferze emocjonalnej
Poziom rozwoju w tym obszarze, decyduje
 o samodzielności, zaradności,
 łatwości nawiązywania kontaktów, umiejętności
współdziałania, podporządkowania się wymogom
 podejmowania zadań i ponoszenia
odpowiedzialności.
Posiadanie tych umiejętności i ich rozwój mają
kluczowe znaczenie w procesie adaptacji w szkole,
w radzeniu sobie ze zmianami, nowymi i trudnymi
sytuacjami, a także w osiąganiu sukcesu.
Sześcioletni uczeń
Emocje, motywacje:
 Dziecko sześcioletnie ma mniej dojrzały układ
nerwowy niż siedmiolatek i z tego powodu silniej
reaguje emocjonalnie,
 wszystkie emocje, te pozytywne, a tym bardziej
negatywne oraz duża liczba różnorodnych bodźców,
stanowią dla organizmu ogromny wydatek
energetyczny, „wypala się”
 rozregulowuje się jego funkcjonowanie (staje się
płaczliwe, drażliwe, nieznośne, agresywne itp.)
Sześcioletni uczeń
 Reakcje emocjonalne są bezpośrednie,
gwałtowne, nieadekwatne do działającego
bodźca
 Początki takich reakcji emocjonalnych jak
współczucie i wdzięczność
 Dzieci nie potrafią werbalizować swoich
przeżyć i najczęściej wyrażają je w działaniu
Wychowanie i edukacja
a intensywne wspomaganie
rozwoju umysłowego na bazie diagnozy
strefy najbliższego rozwoju
Dobre dopasowanie procesu uczenia się do potrzeb
rozwojowych dziecka
Podstawą doświadczenie
Proces uczenia się przyjemny dla dziecka
(E. Gruszczyk-Kolczyńska)
 Ważna jest ciągłość w edukacji, możliwość
nawiązania przez dziecko do tego, co już wie
i potrafi, zaspokajanie jego ciekawości i budzenie
zainteresowań.
 Uczeniu się sprzyja też współdziałanie z innymi
dziećmi, tworzenie wspólnoty.
Powyższe prawidłowości rozwoju dzieci są
uzasadnieniem potrzeby indywidualizowania
procesu wychowania i edukacji oraz stosowania
aktywnych metod pracy.
Sześcioletni uczeń
Metody i sposoby pracy:
Metody i sposoby pracy
Nauczyciel klasy różnowiekowej tak organizuje pracę
podczas zajęć edukacyjnych, aby starsi uczniowie,
pomagali młodszym, a młodsi – uczyli się od starszych.
Przykłady rozwiązań:
 praca z podziałem na grupy (młodsi dostają łatwiejsze
zadania),
 stosowanie kart pracy z zadaniami do wyboru przez
ucznia,
 różnicowanie prac domowych,
 organizowanie konkursów i innych form pracy „dla
chętnych”,
 wprowadzenie do codziennej praktyki szkolnej gier,
zabaw dydaktycznych, łamigłówek itp.
Organizacja pracy
 zapewnienie im możliwości regularnego spożywania
wysokowartościowych posiłków,
 wyposażenie pomieszczeń w odpowiednie meble
i urządzenia oraz dbanie o prawidłowe warunki
realizacji zajęć.
 w salach lekcyjnych projektuje się część edukacyjną
i część rekreacyjną, gdzie zwykle zgromadzone są
zestawy do zabaw w różne zawody, gry, układanki i
inne zabawki.
Organizacja pracy
 konieczność organizowania zajęć na świeżym powietrzu.
Ważną rolę odgrywają tu specjalnie w tym celu
utworzone przy szkołach place zabaw.
 szybkie poznanie nowego otoczenia, udział w zabawach
integracyjnych z rówieśnikami, a także zadowolenie z
udziału w atrakcyjnym programie opieki świetlicowej.
 Wraz z obniżeniem wieku obowiązku szkolnego
zmieniono podstawę programową, bardziej
dostosowano ją do potrzeb i możliwości dziecka
młodszego.
 Obecnie treści kształcenia dla klasy I są rozszerzeniem i
kontynuacją tego, czego się dzieci nauczyły w
przedszkolu, a jednocześnie stanowią bazę dla edukacji w
klasie II i III.
Organizacja pracy
 zaleca się rezygnację z tradycyjnych w szkole
klasówek i sprawdzianów na rzecz sprawdzonych
sposobów oceniania postępów uczniów, do których
można zaliczyć aktywność edukacyjną na zajęciach,
analizę wykonanych podczas lekcji zadań, ćwiczeń
oraz innych wytworów.
 „Pewnym
krokiem do szkoły, czyli
co powinniśmy wiedzieć o gotowości szkolnej
dziecka”
 Drogi Rodzicu!
Mam nadzieję, że informacje tu zawarte pomogą Ci
w analizie zachowań Twojego dziecka oraz
w zweryfikowaniu wiedzy i umiejętności jakie na
początku edukacji szkolnej powinno posiadać.
 RODZICU! Jeżeli Twoje dziecko:
Podczas ubierania się wymaga
pomocy zapinania guzików,
wkładania butów, wiązania
sznurowadeł czy szalika
 Nie podejmuje próby radzenia
sobie nawet z najmniejszymi
trudnościami
 Potrzebuje dodatkowych
wyjaśnień, ukierunkowania do
działania
Zraża się nawet małymi
niepowodzeniami, wycofuje się

 Ma kłopoty
z zapamiętywaniem
i wykonywaniem poleceń
oraz koncentracją uwagi
To znaczy, że Twoje
dziecko jest mało
SAMODZIELNE – nie
będzie chciało podejmować zadań
wyznaczonych przez szkołę,

a związanych
m.in. z nauką czytania,
pisania, myśleniem
matematycznym!!!
RODZICU! Jeżeli Twoje dziecko:
 Nie przestrzega ustalonych zasad
współpracy w grupie, rodzinie
 W zabawach i w aktywności
zadaniowej reaguje gniewem,
obraża się, odwraca i odchodzi
 Łatwo wybucha złością, płaczem,
krzykiem, zachowuje się
impulsywnie w stopniu
utrudniającym mu kontakt z
dziećmi
 Zachowuje się agresywnie wobec
Ciebie i innych w przedszkolu, w
domu, na ulicy
 Sprzeciwia się, nie wykonuje
poleceń
To znaczy, że Twoje dziecko jest
KONFLIKTOWE i MAŁO
ODPORNE
EMOCJONALNIE– nie będzie
chciało
współpracować w grupie
rówieśniczej, może być przez tę
grupę odrzucone!!!

Dziękuję za uwagę !
Download