SOCJOLOGIA (wykład 3) 16.11.2004r. T: Kultura i cywilizacja. Osobowość i role społeczne. 1. Kultura jest cechą społeczeństwa, a nie jednostki. 2. Kulturą jest wszystko to, czego uczymy się w trakcie życia społecznego i co jest przekazywane przez pokolenia. KULTURA W SZERSZYM ZNACZENIU jest to ogół materialnych i niematerialnych wytworów człowieka ; wszystko to, co nie powstaje na drodze naturalnej, ale jest rezultatem działania ludzi dzięki swoistym biologicznym i społecznym cechom gatunku ludzkiego. KULTURA W WĘŻSZYM ZNACZENIU jest to system wyuczonych, przekazywanych przez transmisję międzypokoleniową zobiektywizowanych wartości, norm, wzorów zachowania, idei oraz wierzeń, wyrażających się zarówno w materialnych, jaki i niematerialnych wytworach wspólnych dla danej zbiorowości społecznej, na pewnym etapie jej historycznego rozwoju, wytworzonych w toku współżycia i współdziałania ludzi. KULTURA W NAJWĘŻSZYM ZNACZENIU system trwałych autotelicznych (będących celem samym w sobie) wartości duchowych, związanych ze sztuką, nauką, religią, filozofią, tworzonych bezinteresownie dla nich samych ze względu na cele wyższe, a nie dla realizacji potrzeb materialnych. Kultura materialna = ogół działań i wytworów człowieka, które są tworzone ze względu na potrzeby biologiczne (żywieniowe, zapewniające bezpieczeństwo). Kultura niematerialna (duchowa) = ogół zobiektywizowanych wytworów świadomości ludzkiej tj. język, wierzenia, zwyczaje, wiedza, obyczaje, idee ; pełniących funkcje użytkowe lub wyrażających bezinteresowne dążenie do poznania i urzeczywistnienia prawdy. Poglądy są częścią składową dziedzictwa wszystkich społeczeństw. Z kulturą też wiążą się NORMY SPOŁECZNE – aprobowane przez większą część członków danej grupy społecznej lub społeczeństwa zasady, określające jakie zachowanie jest w danej sytuacji społecznej akceptowane lub nieakceptowane. Nieprzestrzeganie norm jest sankcjonowane przez system kontroli. normy formalne – przepisy normy nieformalne – kodeks norm niespisanych, funkcjonujących w świadomości danego społeczeństwa. Nieprzestrzeganie ich powoduje ośmieszenia, odrzucenie, wykluczenie. ZWYCZAJE = pewna czynność życia codziennego ; nawykowe działanie – bywa kwestią dobrego gustu lub smakunie ma znaczenia moralnego. OBYCZAJE = ujednolicona czy ustrukturalizowana forma lub tez schemat zachowania powszechnie akceptowanego w danej zbiorowości społecznej, kulturowej, opartego na obowiązującej w niej tradycji, której przestrzeganie jest sankcjonowane przez normy społeczne. Margaret Mead wprowadziła rozróżnienie na: 1) Kultury postfiguratywne – dzieci uczą się głównie od swoich rodzicówcharakterystyczne dla społeczeństw dawnych, w których zmiany nie zachodziły szybko. 2) Kultury kofiguratywne – zarówno dzieci jak i dorośli uczą się od swoich rówieśników. 3) Kultury prefiguratywne – dorośli uczą się od młodszego pokolenia ; są odbiciem czasów współczesnych i nadchodzących. OSOBOWOŚĆ = pojęcie niejednolicie definiowane w różnych dyscyplinach i kierunkach naukowych. Zbiór stosunkowo trwałych cech indywidualnych jednostki, wyposażających jej tożsamość, ukształtowanych w procesie jej biologicznego, psychicznego i społecznego rozwoju (socjalizacji) przez bliższe i dalsze środowisko społeczne oraz przez jej własną aktywność poznawczą. Tworzą ją zdolności, zainteresowania, postawy, poglądy, potrzeby, motywacje, wartości, temperament, itp. Typologia osobowości Hollanda: 1. Realista- nieśmiały, rzetelny, wytrwały, stabilny, dociekliwy, analityk, oryginalny, ciekawy, niezależny, towarzyski, przyjacielski 2. Konwencjonalny- przystosowujący się, sprawny, praktyczny, nieelastyczny 3. Przedsiębiorczy- czynny werbalnie, pewny siebie, ambitny 4. Artystyczny- niesystematyczny, umożliwiający twórczą ekspresję, pełen wyobraźni, uczuciowy, niepraktyczny ROLA SPOŁECZNA = zdefiniowany i społecznie określony spójny wewnętrznie zespół przepisów i oczekiwań, dotyczących pożądanego zachowania jednostki w konkretnych sytuacjach społecznych ; podstawowy zbiór przywilejów, obowiązków i praw społecznie przypisanych do pozycji w grupie.