Pomiar mocy czynnej, biernej i pozornej 1. Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z różnymi metodami pomiaru mocy w obwodach prądu przemiennego. 2. Wprowadzenie: Wykonując pomiary z wykorzystaniem watomierza, musimy wyznaczyć jego stałą CP. Wyniesie ona: CP = Pn/amax = UnIncos(ϕn)/amax [W/dz] gdzie: amax – liczba działek; Un – zakres napięciowy watomierza; In – zakres prądowy watomierza; cos(ϕn) – znamionowa wartość kosunusa przesunięcia fazowego między napięciem i prądem (zazwyczaj wynosi 1) P = Cp a Zmierzona wartość mocy wynosi: gdzie a – wychylenie wskazówki w działkach. Dla małych mocy mierzonych należy wyeliminować błąd pomiaru ∆p poprzez jego odjęcie od wielkości zmierzonej. Podb = P - ∆p Błąd ∆p b będzie wynosił: - dla dokładnie mierzonego prądu: ∆p = Iodb(UIW + UA) = I2odb(RIW + RA) - dla dokładnie mierzonego napięcia: ∆p = Uodb(IUW + IV) = U2odb/(RUW + RV) gdzie: UIW – spadek napięcia na cewce prądowej watomierza; UA – spadek napięcia na cewce amperomierza; RIW - rezystancja cewki prądowej watomierza; RA – rezystancja wewnętrzna amperomierza; IUW prąd cewki napięciowej watomierza; IV – prąd cewki napięciowej woltomierza; RUW – rezystancja cewki napięciowej watomierza; RV – rezystancja wewnętrzna woltomierza. W jednofazowych obwodach prądu przemiennego mamy do czynienia z dwoma mocami: mocą czynną P pobieraną przez rezystancyjną część obwodu i mocą bierną Q pobieraną przez indukcyjną i pojemnościową część obwodu. Ta ostatnia w zależności od przewago indukcyjności lub pojemności może być dodatnia (charakter indukcyjny) lub ujemna (charakter pojemnościowy). Ponieważ w zapisie zespolonym moce czynna i bierna są względem siebie przesunięte o kąt π/2, ich suma przyjmuje postać mocy pozornej S. Ogólnie poszczególne moce możemy w postaci skutecznej opisać wzorami: S=UI P = U I cosϕ Q = U I sinϕ S = P2 + Q2 gdzie: U i I – wartości skuteczne napięcia i prądu; ϕ - kąt przesunięcia fazowego między U i I S Q ϕ . P Rys. 1 Trójkąt mocy prądu przemiennego (dla Q>0) Trójkąt mocy przedstawiono na rys 1. Moce prądu przemiennego możemy mierzyć na wiele sposobów, wśród których najprostszy jest pomiar wykorzystujący watomierz, woltomierz i amperomierz. Układ pomiarowy przedstawiono na rys. 2. A ~220 V W V I U Z odb Rys. 2. Układ pomiarowy do pomiaru mocy prądu przemiennego w obwodzie 1-fazowym W układzie tym moc pozorną obliczamy bezpośrednio ze wzoru S=UI na podstawie pomiarów napięcia i prądu (woltomierz i amperomierz). Moc czynną P mierzymy bezpośrednio watomierzem. Ze wzoru: cosϕ = P/S = P/(U I ) wyznaczamy współczynnik mocy cosϕ. Moc bierną możemy wyznaczyć przeliczając kąt ϕ, a następnie wyznaczając sinϕ, ale prościej jest wykorzystać zależności trójkąta mocy i wyznaczyć ją ze wzoru: Q = S 2 − P2 Czasami do pomiaru mocy biernej stosuje się specjalny przyrząd, tzw. varomierz, podłączany identycznie jak watomierz, ale przyrząd ten jest stosunkowo rzadko stosowany. Inną metodą pomiaru mocy czynnej są: metoda trzech woltomierzy i metoda trzech amperomierzy. Metoda trzech woltomierzy wykorzystuje zjawisko pozostawania prądu i napięcia w fazie na odbiorniku rezystancyjnym. Stosujemy ją szczególnie w obwodach małej mocy, w których pomiar watomierzem obciążony jest dużym błędem. Pomiaru dokonuje się w układzie jak na rys. 3. Dokonujemy pomiaru napięć: zasilania - U, na znanej rezystancji wzorcowej Rw – URw i na impedancji obciążenia Z – Uobc. Napięcie zmierzone na impedancji obciążenia składa się z dwu składowych: składowej RobcI – napięcia na rezystancji obciążenia, oraz składowej XobcI – napięcia na reaktancji obciążenia. Rozkład napięć przedstawiono na rys. 4. Napięcie na rezystancji obciążenia jest w fazie z napięciem na rezystorze wzorcowym. Stosując twierdzenie kosinusów można zapisać: U2 = U2Rw + U2obc – 2URwUobccos(180o – ϕ) co daje: Moc czynna: i ostatecznie: cos(ϕ) = (U2 - U2Rw - U2obc)/(2URwUobc) P = UobcI cos(ϕ) = (UobcURw cos(ϕ))/Rw P= 2 2 U 2 − U Rw − U obc 2 Rw V Rw Rw URw ~220 V U V V obc Z Uobc Rys. 3. Obwód do pomiaru mocy metodą trzech woltomierzy. U U obc URw ϕ Xobc I Robc I Rys. 4. Wykres wektorowy napięć w układzie pomiaru mocy metodą trzech woltomierzy Podobnie dla układu trzech amperomierzy , przedstawionym na rys. 5, moc wyniesie: 2 2 I 2 − I Rw − I obc ⋅ Rw 2 P= A I IRw Iobc Ao b c AR w ~220 V Z Rw Rys. 5. Obwód do pomiaru mocy metodą trzech amperomierzy 3. Pomiary a) Pomiar mocy prądu przemiennego watomierzem. Pomiarów dokonujemy w obwodzie jak na rys. 2. Jako obciążenie stosujemy dławik. Dla 4 kolejnych napięć zasilania (50, 100, 150 i 200V) dokonujemy pomiarów mocy czynnej, prądu i napięcia. Na ich podstawie wyznaczamy moc pozorną, bierną i współczynnik mocy cos(ϕ). Wyniki umieszczamy w tabeli 1. Tabela 1. U V 50 100 150 200 I A CP W/dz P dz W S VA Q var cos(ϕ) - Na podstawie wyników pomiarów rysujemy trójkąty mocy. Porównujemy współczynniki mocy dla poszczególnych pomiarów. b) Pomiar mocy metodą trzech woltomierzy. Pomiarów dokonujemy w obwodzie jak na rys. 3. Badamy ten sam dławik jak w punkcie b). Nastawiamy tak napięcie zasilania, aby na woltomierzu Vobc wystąpiły napięcia badane podczas pomiarów mocy watomierzem (50, 100, 150 i 200V). Wyniki pomiarów i obliczeń umieszczamy w tabeli 2. Wyniki pomiarów porównujemy z wynikami uzyskanymi podczas pomiarów bezpośrednich watomierzem. Dla przynajmniej jednego pomiaru rysujemy wykres wektorowy według przykładu przedstawionego na rys. 4. Tabela 2. U URw V V 50 100 150 200 Rw = ............... Ω Uobc cos(ϕ) ϕ O V - P W S VA Q var c) Pomiar mocy metodą trzech amperomierzy (opcjonalnie) Pomiarów dokonujemy w obwodzie jak na rys. 5. Badamy ten sam dławik jak w punkcie a. Pomiarów dokonujemy dla 4 wartości prądu zasilania. Wyniki pomiarów i obliczeń umieszczamy w tabeli 3. Wyniki pomiarów porównujemy z wynikami uzyskanymi podczas pomiarów bezpośrednich watomierzem. Dla przynajmniej jednego pomiaru rysujemy wykres wektorowy. Tabela 3. I IRw A A Rw = ............... Ω Iobc cos(ϕ) ϕ O A - P W S VA Q var