Zestaw wahadeł „Polskie zioła”

advertisement
Zestaw wahadeł „Polskie zioła”
Zestaw „Polskie Zioła”, to kontynuacja idei zestawu
wahadeł „Domowe Centrum Zdrowia”. Obecne życie w szalonym tempie, nakłada na każdego człowieka, obowiązek
dodatkowej suplementacji. Naszą dietę uzupełniamy
o substancje, mające pomóc naszemu organizmowi
w byciu odpornym, na różnego rodzaju choroby. Robimy to
łykając witaminy, makro i mikroelementy, nie zapominając
o urozmaiconej diecie, adekwatnej do charakteru pracy,
jaką wykonujemy.
Zioła, wykorzystywane były od niepamiętnych czasów. Ich fenomen polega na tym, że jednocześnie mogą
być lekarstwem, przyprawą, jak i pożywieniem. Ekstrakty
z roślin, destylowane były w alembikach i dodawane do
maści, olejków lub podawane kroplami jako leki homeopatyczne. Ususzone w odpowiedni sposób zioła, zachowują
swój aromat i świetnie się nadają jako dodatek do potraw,
wzbogacając ich smak. Różnego rodzaju dania, jakimi
możemy się delektować, to doskonale znane nam sałatki
z pokrzywy i mniszka lekarskiego, zupy ze szczawiu
i pokrzywy, desery z jadalnych kwiatów takich jak nagietek
lub płatki dzikiej róży, wyborne soki lub nalewki np.
z czarnego bzu czy malin, aż po herbatki i napary ze świeżo
zerwanych bądź suszonych ziół.
W skład naszego zestawu „Polskie Zioła” wchodzą:
1. Bratek, 2. Dziurawiec,3. Lipa, 4. Mniszek pospolity,
5. Pokrzywa, 6. Rumianek, 7. Skrzyp polny, 8. Szałwia
lekarska, 9. Świetlik, 10. Tasznik oraz wahadło IzoOzyrys, wzmacniające wibrację ziół. Całość znajduje
się w drewnianym pudełku, ochraniającym wahadła
i pozwalającym na ich bezpieczny transport. Dodatkowym
atutem niniejszego zestawu jest praktyczny brak uczuleń
na poszczególne zioła w przypadku poddawania się terapii
wahadłami, nawet jeśli osoba jest w rzeczywistości uczulona na składnik któregoś z ziół. Wahadła można stosować
leczniczo i prewencyjnie. Są doskonałym uzupełnieniem
aktualnych terapii. Opisy właściwości ziół opracowane
zostały na podstawie prac Ojca Klimuszki.
1.BRATEK
To popularne określenie na Fiołka trójbarwnego (łac. Viola
tricolor L.). Jest to roślina roczna lub dwuletnia, o trójkolorowych płatkach z daleka przypominających trójkąt.
Występuje na terenie całego kraju na polach, przydrożach,
wzgórzach. Kwitnie od kwietnia do października.
Istnieje wiele odmian, jednak rośliny ozdobne czy jej mutacje
nie posiadają walorów leczniczych. Na początku kwitnienia, zbiera się pędy, które zawierają saponiny i flawonoidy.
Zioła stosuje się przede wszystkim jako środek pobudzający
przemianę materii, przeciwko wysypkom, tzw. trądzikowi
młodzieńczemu (wyraźnie łagodzi przebieg trądziku)
i wszelkiego rodzaju egzemom.
2.DZIURAWIEC
Dziurawiec zwyczajny (łac. Hypericum perforatum L.),
jest rośliną wieloletnią osiągającą do 60 cm wysokości.
Gatunek ten świetnie rośnie zarówno w dolinach, łąkach
jak i regionach górskich. Należy do najdawniej stosowanych
w medycynie ludowej roślin zielarskich i był traktowany
jako panaceum na wszystkie dolegliwości zarówno fizyczne jak i psychiczne. Zwano go dawniej: „boskim zielem”,
„zielem z łaski Jezusa”, „boskim darem”. Kwitnie od czerwca
do sierpnia. Dziurawiec ma faktycznie wiele zastosowań
i pomaga na wiele chorób. Zbierane wierzchołki pędów lub
kwiaty, posiadają garbniki, flawonoidy oraz olejek eteryczny. Działają ściągająco, przeciwzapalnie (wewnętrznie
i zewnętrznie), uspokajająco, żółciopędnie i moczopędnie.
Stosuje się go przy objawach depresji, nerwicach, uszkodzeniu nerwów, bezsenności, ale także przy wszelkich dolegliwościach woreczka żółciowego i wątroby.
Jest świetny w leczeniu zaburzeń mowy, napadów
histerii i lęków, powiększenia węzłów chłonnych jak
i w likwidowaniu moczenia nocnego u dzieci. Pomaga
usunąć nieregularne miesiączkowanie a także mięśnioi nerwobóle. Ułatwia gojenie się ran, oparzeń, obrzęków
i wylewów podskórnych.
3.LIPA
Choć nie jest byliną rosnącą na polach, to na stałe
weszła w kanon klasyków medycyny ludowej. Lipa
drobnolistna (łac. Tilia cordata ill.), bo o niej mowa,
jest niezwykle wydajnym drzewem. Zbiera się zarówno kwiaty (miododajne) z błoniastą podsadką, które
zawierają flawonoidy, śluzy, garbniki i odrobinę olejku eterycznego. Liście oraz ususzoną korę dodaje się
do mieszanek kadzidła, które mają cechy bakterio- grzybo-
i wirusobójcze. W medycynie ludowej dla trudno gojących
lub ropiejących ran, stosowano tzw. „gorącą pochodnię”.
Polegała ona na przypaleniu gałęzi lipy tak, aby koniec się
żarzył i nie dotykając skóry, ogrzewało się ropiejąca ranę.
Lipę stosuje się do mieszanek napotnych, wykrztuśnych,
przeczyszczających i dla przyśpieszenia przemiany materii
w celu bezpiecznego schudnięcia.
4.MNISZEK POSPOLITY lub LEKARSKI
Mniszek pospolity, zwany także lekarskim (łac. Taraxacum
officinale W.), to bylina bardzo pospolita zarówno na łąkach
jak i w rejonach górskich. Kwitnie od maja do czerwca. Jest
bardzo łatwo dostępną rośliną leczniczą, z której sporządza
się syropy, nalewki lub robi pyszne zupy i sałatki. Jej kwiaty
są miododajne. Niestety przez niezbyt wprawne oko może
być pomylona z Mleczem polnym, który jest chwastem.
Rozróżnić obie rośliny można po okresie kwitnienia (mniszek
tylko do czerwca, mlecz do późnej jesieni). Do celów zielarskich najczęściej zbiera się korzenie albo pędy. Znaczenie lecznicze ma inulina, która pobudza wydzielanie soków
żołądkowych i żółci. Z korzeniu można otrzymać inulinę
do produkcji substytutu kawy. Mniszek świetnie pomaga
w schorzeniach i zapaleniu wątroby. Zalecane jest osobom chorym na cukrzycę, aby podczas kwitnienia rośliny
codziennie zjadali do 10 łodyg z kwiatostanem. Napary
usuwają świąd skóry, „oczyszczają krew”, stosuje się je
także w przemywaniu skóry (łagodzi skutki tzw. trądziku
młodzieńczego) i płukaniu oczu.
5.POKRZYWA
Pokrzywa zwyczajna (łac. Urtica urens L.), to wieloletnia
roślina osiągająca do metra wysokości, z charakterystycznymi parzącymi skórę listkami. Licznie występuje
w lasach liściastych i na łąkach. Kwitnie od czerwca do
października. Liście zawierają garbniki, witaminę C, dużo
chlorofilu. W drażniących włoskach liści zawarty jest jad
mrówkowy. Posiada szerokie zastosowania w medycynie
ludowej. Działa lekko moczopędnie, „oczyszcza krew”,
pomaga w problemach nerek, zwłaszcza w tworzeniu się
piasku nerkowego i reumatyzmie. Obniża poziom cukru we
krwi, redukuje problemy anemii, niedokrwistości, zapobiega zwężeniu naczyń. Płukanki stosowane są do wzmacniania
i pielęgnacji włosów natomiast wziewnie do leczenia
górnych dróg oddechowych. Śmiało mogą stosować ją
wszyscy przy wszelakich kuracjach oczyszczających.
6.RUMIANEK
Rumianek pospolity (łac. Matricaria chamomilla L.), to roczna
roślina o bardzo intensywnym, charakterystycznym zapachu. Licznie rośnie na łąkach i polach. Kwitnie od maja do
lipca. Niewprawne oko może go mylić z maruną jednakże
kiedy powąchamy roślinę, znikają wszystkie wątpliwości
gdyż maruna nie pachnie. Kwiatostany rumianku zawierają
bowiem silne olejki eteryczne, a oprócz tego flawonoidy,
pochodne kumaryny i śluzy. Rumianek ma działanie przeciwzapalne, przeciwskurczowe, napotne oraz likwiduje
wzdęcia i gazy. Stosuje się płukanki zewnętrzne, kąpiele,
nasiadówki. Jest bardzo cennym ziołem, gdyż aplikować go
można nawet niemowlętom!
Dla celów leczniczych zbiera się liście, ale kwiatostany
także są wartościowe. Liście zawierają olejek eteryczny,
substancję gorzką, trójterpeny i inne. Szałwia lekarska,
jest przede wszystkim świetnym lekiem na nadpotliwość.
Ponadto zmniejsza wydzielanie się mleka, kiedy to matka
postanawia odstawić niemowlę od piersi. Świetnie spisuje się jako środek spazmolityczny natomiast stosowanie
kąpieli z szałwii ma rewelacyjne działanie ściągające
i dezynfekujące. Częste picie herbatki z szałwii wzmacnia
cały organizm.
9.ŚWIETLIK
Świetlik łąkowy (łac. Euhrasia rostkoviana H.), to roczna
roślina o wysokości do 30 cm. Licznie rośnie na łąkach
7.SKRZYP POLNY
i brzegach lasów oraz w górach, zwłaszcza w Karpatach,
Skrzyp polny (łac. Equisetum arvense L.), jest rośliną towarzysząc swojej „siostrze” świetliku zwartym, bardzo
trwałą z pełzającym kłączem, z którego na wiosnę rzadkiej i chronionej roślinie. Świetlik łąkowy kwitnie od
wyrastają różowo-liliowe pędy z brunatnym, szczytowym lipca do września. W jego kwitnących pędach, znajdują
kłosem. Rośnie na polach, lasach i łąkach zarówno nizin- się garbniki, substancje gorzkie, olejek eteryczny, glikozyd
nych jak i górskich. Zarodnikuje od marca do kwietnia. i aukubina. W medycynie ludowej i klasycznej stosuje się
Niewprawne oko może go pomylić ze skrzypem leśnym go jako pomoc przy chorobach i stanach zapalnych oczu.
lub olbrzymim, które są trujące! Tylko skrzyp polny Oprócz tego, świetlik lekko wzmaga wydzielanie soku
z całej rodziny skrzypów jest rośliną lecznicza, dlatego żołądkowego oraz reguluje jego prawidłową równowagę
lepiej kupować go w aptekach. Jakby rekompensując kwasowo – zasadową a także jest ziołem wspomagającym
toksyczność swoich „braci”, skrzyp polny jest bardzo cały układ trawienny.
wartościową rośliną. Zawiera kwasy krzemowe, saponiny
i flawonoidy. Jest wykorzystywany jako środek hamujący 10.TASZNIK
krwawienia i krwawe wymioty. Pomaga w leczeniu schorzeń Tasznik pospolity (łac. Capsella bursa – pastoris L.),
nerek (kamienie, piasek, niewydolność, roponercze, za- to roczna roślina rosnąca dosłownie wszędzie i nie
palenie miedniczek nerkowych), pęcherza moczowego sposób jej nie poznać po trójkątnych czy w kształcie
i związanych z tymi dolegliwościami skurczów. Regeneru- serca – jak kto woli – pędach. Kwitnie od marca do
je skórę, paznokcie i włosy, reguluje potliwość skóry. września. Choć ogrodnicy często przeklinają tasznika
Płukanki ze skrzypu polnego stosowane są przy zapaleniu traktując tylko i wyłącznie jako chwast, warto, poznać
błony śluzowej ust, zapaleniu migdałków, próchnicy zębów jego niezwykłe właściwości. Kwitnące pędy tasznika
i krwawieniu z dziąseł. Przy upławach bezcenne są nasiadówki zawierają biogenne aminy i flawonoidy, kwas askorbinowy
z użyciem tej rośliny. Niektórzy określają skrzyp polny, i witaminę K. Używa się tej rośliny jako przeciwdziałanie na
jako najlepszy środek zapobiegający rakowi.
wszelkiego rodzaju krwawienia (z nosa, żołądka, nerek, jelit,
trudno gojące się rany, obfite krwawienia miesiączkowe,
8.SZAŁWIA LEKARSKA
ciało z tendencją do siniaków, słabe naczynia włosowate,
Szałwia lekarska (łac. Salvia officinalis L.), to bardzo krwawienia z pękających hemoroidów). Świetnie reguluje
popularna i lubiana bylina, którą ogrodnicy chętnie procesy dojrzewania płciowego oraz klimakterium dlatego
hodują. Rośnie także na polach i łąkach. Osiąga dla każdej z pań powinien być to napar obowiązkowy. Rewysokość do 70 cm i posiada charakterystyczne fio- guluje krążenie oraz ciśnienie krwi. Tasznik jest pomocny
letowe kwiaty. Bywa często mylona z szałwią łąkową w leczeniu wszystkich chorób mięśni szkieletowych oraz
i choć ta ostatnia również posiada właściwości lecznicze, zapobiega ich zwiotczeniu.
to jednak nie jest tak wszechstronna, jak właśnie nasza
szałwia lekarska. Kwitnie od czerwca do października.
Wybór i opracowanie: Izabela Ołowska
Warszawa 2010
Download