Metoda opowieści ruchowej JC Thulin

„Radosna przygoda z teatrem,
czyli innowacja w przedszkolu”
warsztaty dla nauczycieli
(W – 123) 14 lutego 2017 r.
Przygotowała i zajęcia prowadzi:
Beata Zduńczyk – nauczyciel Niepublicznego
Przedszkola Integracyjnego „Mały Artysta”
w Łomży
METODY AKTYWIZUJĄCE
Metoda opowieści ruchowej J. C. Thulin
Metoda ta polega na tym, że nauczyciel przez
odpowiedni dobór tematu wymyślonego przez
siebie opowiadania, działa na wyobraźnię u dziecka,
skłaniające je do odtwarzania ruchem treści
opowiadania, przedstawiania różnych sytuacji,
zdarzeń, sposobów poruszania się zwierząt, itp.
Opowiadanie musi opierać się na zasadach
wszechstronności ruchu, stopniowania wysiłku
i zmienności pracy mięśniowej.
Metoda twórczego myślenia J. Osborne
– burza mózgów.
Metoda ta jest szczególnie polecana podczas
rozwiązywania problemów. Wszyscy uczestnicy mają
prawo zgłaszać swoje pomysły, a te nie podlegają
ocenie. Po zakończeniu zgłoszeń można przystąpić do
oceny pomysłów pod kątem przydatności w pracy.
Metoda pedagogiki zabawy wg Polskiego Stowarzyszenia
Pedagogów i Animatorów KLANZA
Metoda ta oparta jest na wielokierunkowej aktywności
dziecięcej. Łączy ruch, muzykę, taniec, działania plastyczne,
poznawcze. Do ciekawszych zabaw należą te z chustą
animacyjną. Doskonale wpływają one na integrację grupy,
wyzwalają pozytywne emocje.
Metoda gimnastyki twórczej wg C. Orffa i R. Labana
Wykorzystuje się w niej różne formy ruchu, w tym
również pantomimę, opowieść muzyczno – ruchową,
a także ekspresję dziecka i jego twórczą inwencję.
Umożliwia podejmowanie decyzji.
Drama
W grupie pracującej metodą dramy dzieci ucz się
współpracy, bycia ze sobą, wzajemnej akceptacji, znika
wstydliwość, a w jej miejsce pojawia się otwartość,
szczerość, pewność siebie, umiejętność dzielenia się
i pomagania sobie. Drama polega na zaangażowaniu się
w fikcyjną sytuację, „wczucie się” w postać, rzecz,
bycie nią i działanie jako ona. W dramie każdy odnosi
sukces, nie ma tu ról źle zagranych.
Pantomima
Połączenie ruchu, gestu, mimiki – właściwie każdą sytuację
można wyrazić ruchem, dlatego pantomima jest bardzo
przydatną metodą w pracy z dziećmi młodszymi. Pozwala na
ujawnienie swoich uczuć, emocji, stwarza sytuacje, w których
wyobraźnia uaktywnia się jednocześnie u osoby prezentującej
pantomimę w różnych sytuacjach, jak u odbiorcy.
Teatr paluszkowy
Teatr, w którym dziecko samodzielnie na palcach swojej
ręki rysuje główki różnych postaci. Przedstawia różne
sytuacje np. występujące w domu, na podwórku, w
przedszkolu, także bajki lub wymyślana przez siebie
opowiadania.
Zabawy paluszkowe, wierszyki – masażyki
Zabawy te odbywają się w atmosferze wesołej, radosnej
zabawy. Nastawione są na bezpośredni kontakt z ciałem
drugiej osoby, przez co dziecko uczy się wchodzić w relacje
z innymi ludźmi i włącza do wspólnej zabawy. Podczas
mówienia np. rymowanki, pokazujemy dziecku ruchy
i wykonujemy je razem z nim, dotykając jego ciała. Te proste
wierszyki wzmocnione intonacja, poparte gestem i dotykiem
przyciągają uwagę dziecka i dostarczają mu wiele radości.
I BLOK TEMATYCZNY WŁASNEJ
INNOWACJI
„POZNAJMY TEATR”
„KĄCIK TEATRALNY”
Stworzenie kącik teatralnego w sali, gromadzenie rekwizytów tj.
kukiełki, sylwety, pacynki, kostiumy, elementy scenografii itp.
„TEATR”
Rozmowa na podstawie wiersza E. Skarżyńskiej
• poznanie nazewnictwa związanego z teatrem: aktor,
kurtyna, scena, reflektory
• zapoznanie z głównymi rodzajami form scenicznych
tj.: teatr lalkowy, teatr cieni, pantomima, teatr żywego
aktora
„ZWIEDZAMY TEATR”
Wizyta w Teatrze Lalki i Aktora w Łomży:
• poznawanie budynku teatru, znajdujących się
w nim pomieszczeń ( widownia, scena, garderoba
itp.)
• poznanie ludzi pracujących w teatrze
i wykonywanej przez nich pracy ( aktor, reżyser,
scenograf)
Współpraca rozpoczęła się pod koniec września 2015, kiedy to dzieci z grup 5-latków
wyruszyły odkrywać świat łomżyńskiego teatru. Wizyta ta miała zupełnie inny
charakter niż zwykle, gdyż celem naszym było obejrzenie kulis teatru.
Na początku obejrzeliśmy zgromadzone w wieży widokowej i w kawiarni teatralnej
rekwizyty, afisze teatralne i stare, będące już na zasłużonej "aktorskiej emeryturze"
lalki, marionetki i pacynki.
Później mogliśmy wejść na scenę i z pozycji aktora obejrzeć wszystkie jej tajemnice
takie jak światła, reflektory, scenografię czy sposób rozsuwania i zasuwania kurtyny.
Dzieci miały również możliwość pobawić się w aktorów.
Po prezentacji na scenie zostaliśmy zaproszeni do obejrzenia pracowni plastycznej,
w której powstają maski, lalki i kostiumy , gdzie dzieci miały możliwość dokładnego
obejrzenia a nawet dotykania rekwizytów wykorzystywanych w spektaklach, co dla
wielu przedszkolaków było nie lada atrakcją.
Byliśmy również w pracowni technicznej, gdzie za pomocą mnóstwa narzędzi panowie
tworzą i naprawiają lalki. Ponadto pani, która nas oprowadzała uświadomiła wszystkim
jak wiele osób jest potrzebnych aby powstało przedstawienie.
„ABC TEATRU LALEK”
Warsztaty teatralne:
• prezentacja i omówienie budowy lalek oraz
sposobów animacji ( kukła, marionetka, pacynka)
• ćwiczenia emisji głosu
„W BAJKOWYM ŚWIECIE”
Oglądanie
spektakli
teatralnych
w przedszkolu w wykonaniu profesjonalnych
aktorów teatrów przyjezdnych.
Dzielenie się swoimi odczuciami na temat
obejrzanego przedstawienia, ocena postępowania
głównych bohaterów spektaklu.
„JESTEM WIDZEM”
Oglądanie spektaklów dziecięcych w Teatrze Lalki
i Aktora w Łomży.
Rozmowy na temat
przeżyć z obejrzanych
widowisk.
Utrwalenia pojęć: scena, kurtyna, aktor, widownia
itp.
„ CO WIEMY O TEATRZE? ”
Quiz
teatralny
–
rozwiązywanie
zagadek
dotyczących
teatru, rozwijanie umiejętności
kojarzenia, utrwalenie wiadomości.
II BLOK TEMATYCZNY
„BAWIMY SIĘ W TEATR”
„Zabawy pantomimiczne”
Wyrażanie uczuć, nastrojów, naśladowanie
zachowań zwierząt, rozbudzanie wyobraźni dzieci
opartej na skojarzeniach.
„Głos – nasz instrument”
Modulowanie głosu, ćwiczenia fonacyjne.
„Teatr wg Jana Brzechwy”
Poprawna wymowa – zabawy i ćwiczenia
( dykcja, artykulacja, emisja głosu)
„Muzyka w teatrze”
Improwizacje muzyczne – dobieranie
ruchów i gestów do proponowanej
muzyki, określanie nastroju muzyki.
„Inscenizacje muzyczne”
Przedstawianie ruchem treści piosenek.
„Bajki i bajeczki”
Słuchanie utworów literatury dziecięcej czytanych
przez n- la oraz słuchowisk dziecięcych:
- tworzenie własnych zakończeń opowiadań i bajek,
- ocena postępowania głównych bohaterów bajek
„Nasze rozmowy”
Prowadzenie dialogu z użyciem sylwet, pacynek itp.
– rozwijanie inwencji twórczej dziecka.
„Wesołe wierszyki”
Inscenizowanie wierszy dla dzieci np.
„Na straganie”
„Zabawy z cieniem”
Odgadywanie
co
przedstawia
cień,
ćwiczenie
spostrzegawczości, wykonywanie sylwet, podejmowanie
zabaw w teatr.
„Zabawy lalkami”
(kukiełkami, pacynkami)
Odgrywanie scenek – ożywianie lalki ruchem rąk,
użyczenie jej głosu.
Wykonywanie kukiełek – łączenie różnorodnych technik
plastycznych
(rysowanie,
malowanie,
wycinanie,
kalkowanie, lepienie) i materiałów np. kukiełki z warzyw,
szysek, łyżek drewnianych, butelek plastikowych, rolek po
papierze toaletowym itp..
III BLOK TEMATYCZNY
„NASZ TEATRZYK”
Materiał do pobrania
na www.odnlomza.pl