modułu kształcenia Mechanika skał 2 Typ przedmiotu

1
2
3
4
5
6
7
8
9
Element
Nazwa
przedmiotu/
modułu
kształcenia
Typ
przedmiotu/
modułu
kształcenia
Instytut
Kod
przedmiotu/
modułu
kształcenia
Kierunek,
specjalność,
poziom i profil
kształcenia
Forma studiów
Rok studiów,
semestr
Forma zajęć i
liczba godzin
dydaktycznych
wymagających
bezpośredniego
udziału nauczyciela i studentów
Punkty ECTS
(wg planu
studiów)
Opis
Mechanika skał
Do wyboru
Instytut Nauk Technicznych
wypełnia Uczelnia
kierunek: Inżynieria Środowiska
specjalność: Geologia Inżynierska
poziom kształcenia: studia pierwszego
profil kształcenia: praktyczny
stacjonarne
Rok 4
Semestr VII
niestacjonarne
Rok 4
Semestr VII
Stacjonarne:
Niestacjonarne:
Wykłady: 30 godz.,
ćwiczenia audytoryjne: 30 godz.
Wykłady: 20 godz.,
ćwiczenia audytoryjne: 30 godz.
5
Nakład pracy studenta – bilans punktów ECTS
Forma aktywności studenta
10
Obciążenie studenta na zajęciach
wymagających bezpośredniego
udziału nauczycieli
akademickich, w tym:
Udział w wykładach (godz.)
Udział w ćwiczeniach/ seminariach/
zajęciach praktycznych/ praktykach
zawodowych (godz.)
Dodatkowe godziny kontaktowe z
nauczycielem (godz.)
Udział w egzaminie (godz.)
Obciążenie studenta związane z
nauką samodzielną, w tym:
Samodzielne studiowanie tematyki
zajęć/ przygotowanie się do
ćwiczeń (godz.)
Przygotowanie
do
zaliczenia/
egzaminu (godz.)
Wykonanie prac zaliczeniowych
(referat, projekt, prezentacja itd.)
(godz.)
Obciążenie studenta w ramach
zajęć związanych z praktycznym
przygotowaniem zawodowym
Obciążenie studenta
Studia stacjonarne
Studia niestacjonarne
godz.:65
ECTS:2,6
ECTS:2,2
30
20
30
30
5
5
godz.:60
godz.:80
godz.:55
ECTS:2,4
godz.:70
ECTS:2,8
40
50
20
20
ECTS:3,2
godz.:80
ECTS:3,2
11
12
13
14
Suma
(obciążenie studenta na zajęciach
wymagających bezpośredniego
125
5
godz.:125
ECTS:5
udziału nauczycieli akademickich
oraz związane z nauką
samodzielną)
Nauczyciel
akademicki
odpowiedzialny
dr hab. inż. Henryk Woźniak
za przedmiot/
moduł
(egzaminujący)
Nauczyciele
akademiccy
dr hab. inż. Henryk Woźniak
prowadzący
przedmiot/
moduł
Wymagania
Zaliczenie z przedmiotu: mechanika gruntów I i mechanika gruntów II
(kompetencje)
wstępne
Zdobycie wiedzy z zakresu mechanicznych właściwości skał i metod ich oznaczania
Założenia i cele
oraz nabycie umiejętności geomechanicznej oceny masywów skalnych niezbędnych
przedmiotu
dla rozwiązywania praktycznych zadań geomechaniki ośrodka skalnego.
Opis efektów kształcenia w zakresie:
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
WIEDZY
W1
Posiada podstawową wiedzę z zakresu
mechanicznych właściwości skał i zna
metody ich oznaczania
K_W06
K_W12
15
W2
Posiada szczegółową wiedzę z zakresu
zależności naprężeniowo-odkształceniowych
skał poddanych różnym stanom naprężeń
K_W12
W3
Zna podstawowe teorie zniszczenia skał i
masywów skalnych
K_W10
T1A_W02;
T1A_W04;
T1A_W06
InzP_W04
T1P_W03
T1P_W06
InzP_04
T1P_W03
T1P_W06
InzP_04
T1P_W02
T1P_W03
T1P_W04
UMIEJĘTNOŚCI
Efekty
kształcenia
K_U02
U1
Potrafi
zaprogramować
mechanicznych
właściwości
zinterpretować ich wyniki
badania
skał
i
K_U03
K_U12
U2
Posiada umiejętność geomechanicznej oceny
jakości masywu skalnego
K_U02
K_U09
T1P_U08
T1P_U14
T1P_U15
InzP_U01
T1P_U07
T1P_U08
InzP_U01
T1P_U09
T1P_U15
InzP_U07
T1P_U14
T1P_U15
T1P_U19
InzP_U01
InzP_U11
T1P_U15
InzP_U07
KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH
Rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego
K1
K_K01
T1P_K01
dokształcania się
Ma świadomość pozatechnicznych aspektów
i skutków działalności inżynierskiej, w tym
T1P_K02
K2
K_K02
wpływu na środowisko, i związanej z tym
InzP_K01
odpowiedzialności zapodejmowane decyzje
Wykłady:
1. Ogólna charakterystyka ośrodka skalnego
2. Klasyfikacja właściwości skał i masywów skalnych
3. Zachowanie się skał w jednoosiowym stanie naprężenia
4. Zachowanie się skał w hydrostatycznym stanie naprężenia
5. Wytrzymałość i odkształcalność skał w trójosiowym stanie naprężenia
6. Zniszczenie skał i masywów skalnych
7. Geomechaniczna charakterystyka masywów skalnych
16
Treści
kształcenia
17
Stosowane
metody
dydaktyczne
Ćwiczenia audytoryjne:
1. Właściwości wytrzymałościowe skał: wytrzymałość na jednoosiowe ściskanie,
wytrzymałość na rozciąganie, wytrzymałość na zginanie, wytrzymałość na
ścinanie metodą ścinania prostego i trójosiowego ściskania.
2. Właściwości deformacyjne skał: parametry sprężyste i plastyczne skał, metody
nieniszczące (ultradźwiękowe).
3. Właściwości reologiczne: pełzanie i relaksacja.
4. Emisja akustyczna.
5. Sporządzanie geomechanicznych ocen jakości masywów skalnych
Wykład z prezentacją multimedialną, ćwiczenia, rozwiązywanie zadań.
Sposób weryfikacji efektów kształcenia np. egzamin ustny, egzamin
Efekt
pisemny, zaliczenie ustne, kolokwium, projekt, referat, prezentacja,
kształcenia
Metody
sprawozdanie, dyskusje, obserwacja w czasie zajęć itd.
weryfikacji
W1
Kolokwium, projekt
efektów
W2
Kolokwium, projekt
18 kształcenia
W3
Kolokwium, projekt
(w odniesieniu do
U1
Kolokwium, sprawozdanie
poszczególnych
U2
Kolokwium,
efektów)
K1
Dyskusje, obserwacja w czasie zajęć
K2
Dyskusje, obserwacja w czasie zajęć
Kryteria oceny
osiągniętych
51-60% dst; 61-70% +dst; 71-80% db; 81-90% +db; 91-100% bdb
19
efektów
kształcenia
Forma i warunki
zaliczenia
przedmiotu/
Forma zakończenia przedmiotu: zaliczenie z oceną
modułu, w tym
20
Zaliczenie kolokwiów, projektów i sprawozdań
zasady dopuszczenia do
egzaminu /
zaliczenia z oceną
21
Wykaz
literatury
podstawowej
1. Majcherczyk T., Szaszenko A., Sdwiżkowa E. (2006): Podstawy geomechaniki.
AGH Kraków – Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne.
2. Thiel K. (1980): Mechanika skal w inżynierii wodnej. PWN, Warszawa.
3. Kidybiński A. (1982): Podstawy geotechniki kopalnianej. Wyd. „Śląsk”,
Katowice.
4. PN-G-04301. Skały zwięzłe. Pobieranie i przygotowanie próbek do badań
własności mechanicznych i technologicznych.
5. PN-G-04303. Skały zwięzłe. Oznaczanie wytrzymałości na ściskanie z użyciem
próbek foremnych.
6. PN-G-04307. Skały zwięzłe. Oznaczanie wytrzymałości na ściskanie z użyciem
próbek nieforemnych.
7. PN-G-04302. Skały zwięzłe. Oznaczanie wytrzymałości na rozciąganie metodą
poprzecznego ściskania.
8. PN-G-04306. Skały zwięzłe. Oznaczanie wytrzymałości na zginanie z użyciem
próbek w postaci krążka.
9. PN-G-04305. Skały zwięzłe. Oznaczanie wytrzymałości na zginanie z użyciem
próbek foremnych.
10. PN-G-04304. Skały zwięzłe. Oznaczanie wytrzymałości na ścinanie proste.
1. Gustkiewicz J., Nowakowski A. (2004): Deformacje i pękanie skał w warunkach
laboratoryjnych. Archives of Mining Sciences, vol. 49. pp. 8–50.
2. Gustkiewicz J., Kanciruk A. , Stanisławski L. (2004): Pomiary odkształceń gruntu
i skał. . Archives of Mining Sciences, vol. 49. pp. 51–64.
3. Dadlez R., Jaroszewski W. (1994): Tektonika. PWN, Warszawa.
4. Pinińska J. (red), (1994–1999): Właściwości wytrzymałościowe i odkształceniowe
skał., cz. 1–6. Zakład geomechaniki UW.
5. Gustkiewicz J. ( 1975): O zniekształceniach wyników testowania skal na
jednoosiowe ściskanie. Arch. Górnictwa. T 21, z. 1.
22
Wykaz
literatury
uzupełniającej
6. Jaroszewska A.M. (1991): Analiza wyników badań laboratoryjnych emisji
akustycznej Niektórych skał. technika Poszukiwań Geologicznych. Geosynoptyka
i Geotermia, nr 1–2.
7. Kłeczek Z. (1994): Geomechanika górnicza. Śląskie Towarzystwo Techniczne.
atowice.
8. Kwasniewski M. (1986): Dylatancja jako zwiastun zniszczenia skały. Część II.
Dylatancyjny mechanizm zjawisk poprzedzających zniszczenie. Przegląd
Górniczy, t. 42, z. 6.
9. Pinińska j. (1984): Ultradźwiękowe badania nieniszczące w ośrodkach skalnych.
Mat. Konf.: Mechanika gruntów w zastosowaniach inżynierskich. NOT,
Warszawa.
23
Wymiar,
zasady i forma
odbywania
praktyk
zawodowych
Program przedmiotu nie przewiduje praktyk