Sonograficzne markery zespołów genetycznych
advertisement
DOI://10.1066/S10023090021 Sonograficzne markery zespołów genetycznych Sonographic markers of genetic syndromes Maria Respondek-Liberska 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 M. Respondek-Liberska (✉), Katedra Morfologii i Embriologii, Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki, Uniwersytet Medyczny, ul. Narutowicza 60, 90–136 Łódź Zakład Diagnostyki i Profilaktyki Wad Wrodzonych, Ośrodek Kardiologii Prenatalnej typu C, ul. Rzgowska 281, 94–117 Łódź, Tel.: 042 / 271 11 35, Fax: 042 / 271 13 84, [email protected] praca poglądowa Przegląd Chirurgii Dziecięcej 2009;4(2—3):29—41 © Blackhorse Science Bussines Media, 2009 Wpłynęło: 01.10.2009; Zaakceptowano: 15.11.2009 Streszczenie Omówiono rodzaje aktualnie dostępnych badań USG: powszechnie stosowane skriningowe USG i zarezerwowane dla wyselekcjonowanej grupy ciężarnych specjalistyczne badania USG (genetyczny sonogram + echokardiografię). Te ostatnie badania przeznaczone są dla tych ciężarnych, u których w badaniu przesiewowym znaleziono jeden z sonograficznych markerów zespołów genetycznych lub przesiewowy test biochemiczny wypadł nieprawidłowo. Poszukiwanie sonograficznych markerów zespołów genetycznych przeprowadza się począwszy od 13. tygodnia ciąży. Większość wad i zespołów genetycznych wykrywa się i diagnozuje w pierwszej połowie ciąży. Prawidłowy przebiegu I połowy ciąży nie wyklucza możliwości ujawnienia się anomalii u starszych płodów >25. tygodnia ciąży. Omówiono między innymi takie markery, jak: poszerzenie NT, trudności w ocenie kości nosowej, poszerzenie komór bocznych mózgu, poszerzenie tylnego dołu czaszki, wady OUN, anomalie twarzoczaszki, anomalie szwu strzałkowego i ciemiączka płodu, fałd karkowy, aplazje i hipoplazje kości, anomalie kręgów, anomalie palców i stóp płodu, anomalie płuc płodu, wysięki w jamach ciała, markery kardiologiczne (niedomykalność zastawki trójdzielnej, przepływ w przewodzie żylnym, ognisko hiperechogeniczne, wysięk w osierdziu, kardiomegalia, prawostronny łuk aorty, hipoplazja grasicy, wady serca), anomalie przewodu pokarmowego (nieprawidłowy obraz jelit lub powłok brzusznych), anomalie układu moczowo-płciowego, anomalie pępowiny i łożyska. Omówiono także nietypową fizjologię płodów z zespołami genetycznymi. Aktualnie większość częstych, jak i rzadkich zespołów genetycznych można wykryć i zdiagnozować przed urodzeniem w ośrodkach referencyjnych dla wad płodu (np. zespół Downa, zespół Edwardsa, zespół Pataua, zespół Noonana, zespół Turnera, zespół SLO, zespół Aperta). Diagnostyka tych zespołów zależy głównie od doświadczenia lekarza badającego. Słowa kluczowe echokardiografia płodu • genetyczny sonogram • poszerzenie NT • wada pozasercowa • wada serca płodu Abstract Types of current prenatal sonographic examinations were presented: screening ultrasound for every pregnancy and genetic ultrasound and fetal echocardiography for selected pregnancy (based on abnormalities found in screening US and /or in biochemical tests). Sonographic genetic markers could be visualized as early as in 13th week of pregnancy and later on. Most of them could be found in 1st half of pregnancy. ”Normal” first half of pregnancy may preceed abnormalities seen later on, for instance >25th week of pregnancy. Several markers would be presented: an increased NT, abnormalities of nasal bones, ventriculomegaly, cysterna magna dilatation, central nervous system malformations, face abnormalities, metopic suture and fontanell abnormalities, nuchal fold, long bones aplasia or hipoplasias, vertebre anomalies, abnormalities of fingers and feets, abnormalities of fetal lungs, hydrothorax, ascites, cardiac abnormalities ( tricuspid valve regurgitation, ductus venosus flow, bright spot, pericardial effusion, cardiomegaly, right aortic arch, thymus hypoplasia, heart defects), digestive tract abnormalities, (including guts and skin: omphalocele/ gastroschisis), renal abnormalities, extrenal genitalia abnormalities, umbilical and placental abnormalies. In genetic syndromes fetal physiology is also freqeuntly abnormal. Currently most of common as well as and rare genetic syndromes could be detected and diagnosed before S10023090021.indd 29 2009-11-27 17:01:19 the delivery in referral center for fetal abnormalities (for instance Down S, Edward’s S, Patau S, Noonan S, Turner S, SLO, Apert S). Ultrasound/echocardiographic diagnoses in those fetuses is related mainly to the expertise of the physician in referral center. Keywords extracardiac malformation • fetal echocardiography • genetic sonogram • heart defect • NT dilatation Wstęp Zanim przejdę do omawiania sonograficznych markerów zespołów genetycznych należy przypomnieć rodzaje badań USG u płodów, które na przestrzeni ostatnich kilku lat uległy istotnemu zróżnicowaniu w związku zarówno z postępem technologicznym, nowymi umiejętnościami, jak i poprawą w zakresie interpretacji obrazów [32]. Wyróżniamy następujące badania [31]. kończyn, łącznie z oceną wszystkich kości długich (poza kością udową ocenianą w badaniu rutynowym, ocenia się długość kości ramieniowej, kości łokciowej, promieniowej, strzałki i piszczeli) [7, 14, 15, 25, 26]. W zakresie szyi płodu ocenia się gruczoł tarczowy, w zakresie klatki piersiowej echogeniczność płuc i długość żeber, w zakresie jamy brzusznej: wielkość i echogeniczność wątroby, śledziony, wielkość i położenie nerek, nadnerczy, śledziony, stan wypełnienia żołądka i pęcherza moczowego, lokalizację i wielkość pęcherzyka żółciowego, przyczep płodowy pępowiny, liczbę naczyń pępowiny, przyczep łożyskowy pępowiny. W zakresie serca płodu ocenia się nie tylko 4 jamy, ale i drogi wypływu oraz śródpiersie u płodu. Tego typu badanie trwające minimum 45—50 minut wykonują lekarze zwykle po odpowiednich kilkudniowych kursach. Z roku na rok lista analizowanych szczegółów u płodu w genetycznym sonogramie ulega wydłużeniu [16]. Podstawowe rutynowe-przesiewowe badanie USG USG dopplerowskie Podstawowe, rutynowe – przesiewowe badanie USG obejmujące ocenę masy płodu, jego położenia, płci, objętości wód płodowych i lokalizacji łożyska, z oceną podstawowej budowy płodu mającej na celu wykluczenie wodogłowia, wysięków w jamach ciała, oceny czterojamowości serca płodu oraz wykluczenia wysokiej niedrożności przewodu pokarmowego. Badanie to wykonywanej jest w każdym gabinecie USG, jego czas wynosi 20—30 minut, najczęściej przez położnika (w niektórych krajach przez położne lub techników ultrasonografistów). Dodatkowym badaniem jest USG dopplerowskie, które w wersji podstawowej obejmuje ocenę przepływów w tętnicy i żyle pępowinowej, w wersji badania poszerzonego poza pępowiną ocenia się przepływy w przewodzie żylnym, żyle głównej dolnej i tętnicy mózgu środkowej. W wyspecjalizowanych ośrodkach diagnostyki prenatalnej ocena dopplerowska obejmuje także prawe i lewe płuco płodu, tętnice nerkowe, tętnice śledzionowa, przepływy płynu owodniowego w jamie nosowej i ustnej. Czas trwania tego badania wynosi 15—20 minut. Umiejętności przeprowadzenia, jak i interpretacji badania Dopplera uczą się położnicy zwykle na 2—3-dniowych kursach podyplomowych. Zespoły wad genetycznych występują znacznie częściej w populacji płodów niż w populacji noworodków. Wynika to z faktu, iż populacja zarodków i płodów jest liczniejsza od populacji żywo urodzonych dzieci. Około 50% poronień w pierwszym trymestrze ciąży jest związanych z aberracjami chromosomalnymi. Ich procentowy udział w populacji płodów >28 tygodnia ciąży wynosi już tylko 5% [11]. Genetyczny sonogram-badanie USG II stopnia 30 S10023090021.indd 30 Badanie USG II stopnia to tzw. genetyczny sonogram oferowany wyselekcjonowanej grupie ciężarnych (na podstawie anomalii znalezionych w badaniu przesiewowym, badaniach biochemicznych lub na podstawie wywiadu rodzinnego). Termin ten został wprowadzony w Stanach Zjednoczonych przez położników i radiologów, obejmuje wszystkie elementy z badania podstawowego (rutynowego) oraz wiele elementów dodatkowych: ocenę ośrodkowego układu nerwowego, z pomiarami komór bocznych, pomiarem tylnego dołu czaszki, pomiarem średnicy móżdżku, wymiaru dwuoczodołowego, oceną przezierności soczewek, pomiarem kości nosowej, oceną twarzoczaszki płodu, ciągłości wargi górnej i dolnej, oceną nozdrzy płodu, ciągłości kręgosłupa, oceną wszystkich czterech Echokardiografia płodu Innym badaniem specjalistycznym jest badanie echokardiograficzne płodu, które obejmuje ocenę czterech jam, dróg wypływu z prawej i lewej komory, ocenę śródpiersia płodu polega na osłuchaniu wszystkich zastawek serca (podobnie jak u noworodka). W odróżnieniu od badania pourodzeniowego w badaniu u płodu należy osłuchać i udokumentować także przepływ przez zastawkę otworu owalnego (czy jest on prawo-lewy, lewo-prawy, czy dwukierunkowy), należy osłuchać także przewód tętniczy (w skurczu, jak i w rozkurczu), trzeba osłuchać także przepływ w cieśni aorty. Na podstawie analizy różnych prezentacji echokardiograficznych należy ocenić stan 2009-11-27 17:01:19 Tabela 1. Rodzaje prenatalnych badań sonograficznych z podaniem okresu szkolenia i liczby gabinetów w Polsce. Parametry Badanie USG przesiewowe Badanie USG II typu specjalistyczne Badanie przepływów Dopplerem Badanie echokardiograficzne (skriningowe i lub specjalistyczne) Rodzaj gabinetu Każdy gabinet położniczy Niektóre gabinety położnicze Niektóre gabinety położnicze Wybrane ośrodki (w Polsce około 30) Okres szkolenia 1—2 dni 5—7 dni 2—3 dni 3—5 lat Wymagane certyfikaty Nie Tak Nie Tak Czas trwania badania 15—20 minut 40—60 minut 15—20 minut 45—60 minut podstawowego badania USG lekarz położnik, radiolog, technik (?), zauważy przynajmniej jeden z markerów, stanowi to wskazanie do skierowania pacjenta – płodu na badanie specjalistyczne: ultrasonograficzne II stopnia lub badanie echokardiograficzne lub badanie ultrasonograficzne + badanie echokardiograficzne, łącznie nazywane „USG genetycznym”. Nazwę tę wprowadzono w Stanach Zjednoczonych (Harvard Boston School of Medicine) głównie na potrzeby firm ubezpieczeniowych celem zróżnicowania opłat za badania USG podstawowe od badań specjalistycznych. Ryc. 1. Obraz przezierności karkowej u płodu w pierwszym trymestrze. wydolności układu krążenia. W przypadku nieprawidłowej budowy serca wynik badania zaopatrywany jest dodatkowo w rysunek wady serca i propozycje dalszego postępowania dla położnika i dla ciężarnej. Badanie echokardiograficzne w istotny sposób uzupełnia informacje o płodzie z genetycznego sonogramu [15]. Badania echokardiograficzne wykonywane są w Polsce przez grupę około 30 lekarzy (szczegóły na stronie www.orpkp.pl lub fetalecho.pl). Czas badania serca pojedynczego płodu w ośrodku specjalistycznym wynosi 45—60 minut. Okres szkolenia przed uzyskaniem uprawnień do wykonywania tego rodzaju badania wynosi u nas kilka lat, zwykle 3—5. Wiele nieporozumień i pretensji do lekarzy zarówno ze strony pacjentów, jak i ich prawników wynika z braku zrozumienia przedstawionych powyżej różnic w badaniach płodu. Zazwyczaj wyniki fałszywie ujemne dotyczą gabinetów, w których wykonane zostało badanie podstawowe (trwające 15—20 minut), a pacjenci nie byli uświadamiani, iż mogli w czasie ciąży skorzystać z szerszej oferty badań USG czy specjalistycznego badania echokardiograficznego (trwających 2—3 dłużej). Rodzaje badań USG przedstawia Tabela 1. Omówienie Inaczej również wygląda monitorowanie stanu płodu w przypadku kolejnych seryjnych badań USG, np. przy monitorowaniu częstoskurczu u płodu lub bloku całkowitego serca płodu. Jeżeli w czasie przesiewowego S10023090021.indd 31 Aktualnie badania USG i ECHO można także podzielić w zależności od trymestru ciąży: na badania w pierwszym lub drugim lub trzecim trymestrze. Każde z nich cechuje inna specyfika: badanie w pierwszym trymestrze nazwane zostało w piśmiennictwie anglosaskim pod koniec XX wieku dating scan, badanie w drugim trymestrze anomaly scan, badanie w trzecim trymestrze służyło minitorowaniu stanu płodu. Badania w I trymestrze ciąży Aktualnie coraz więcej anomalii płodu można wykrywać już w pierwszym trymestrze. W pierwszym trymestrze (u płodu, którego wymiar siedzeniowogłowowy wynosi od 45 do 84 mm) podstawowym pomiarem wykonywanym w każdym gabinecie jest pomiar długości siedzeniowo-ciemieniowej, tzw. CRL oraz rytm serca płodu. Natomiast najistotniejszym markerem zespołów genetycznych, w tym wieku płodowym jest poszerzenie przezierności karkowej (nuchal translucency) >3,5 mm, które w 80% przypadków może być pierwszym objawem zespołu genetycznego ale w 5% występuje także w ciążach niepowikłanych (Ryc. 1.). Im większy pomiar przezierności karkowej, tym większe prawdopodobieństwo zespołów genetycznych (zespołu Downa, trisomii 18, 13, zespołu Turnera) i lub wady serca. Przy NT >6,5 istnieje 20% ryzyko obumarcia płodu. Powiększoną przezierność karkową tłumaczy się aktualnie: niewydolnością krążenia płodu, zaburzeniem rozwoju układu limfatycznego, zastojem krwi żylnej, zaburzeniem składu macierzy komórkowej, anemią płodu, hipoproteinemią płodu lub infekcją płodu. Poszerzenie NT jest objawem niespecyficznym (Ryc 1.). Opisano kilkadziesiąt zespołów chorobowych 31 2009-11-27 17:01:19 Ryc. 2. Hipoplazja robaka móżdżku u płodu z trisomią 21 oraz poszerzenie rogów tylnych komór bocznych. Ryc. 3. Torbiel splotu naczyniówkowego u płodu z trisomią 18. i wad genetycznych przebiegających z poszerzeniem NT w pierwszym trymestrze, a mimo to większość płodów z poszerzonym NT rodzi się zdrowych. W pierwszym trymestrze ciąży w badaniu skriningowym zwraca się także uwagę na obecność kości nosowej, która powinna być widoczna w przekroju osiowym niezależnie od skóry nosa płodu. Jej brak lub asymetria może sugerować obecność zespołu genetycznego (w 60% trisomię 21., w 50% trisomię 18., w 40% trisomię 13.), ale w 3% nie ma to znaczenia klinicznego, a przebieg ciąży i losy noworodka mogą być prawidłowe. W szczegółowym badaniu USG ocenia się także kąt szczękowo-twarzowy, którzy najczęściej bywa nieprawidłowy w trisomii 18. Rejestruje się także przepływ krwi metodą Dopplera przez przewód żylny. W przypadku fali wstecznej w czasie skurczu przedsionka, w 80% przypadków przebieg rozwoju płodu może być prawidłowy, ale istnieje podwyższone ryzyko występowania zaburzeń chromosomalnych lub izolowanej wady serca lub zgonu płodu. U 65% płodów z zespołem Downa oraz 55% płodów z trisomią 18 lub 13 w przewodzie żylnym rejestruje się falę wsteczną. Ryc. 4. Holoprosencefalia u płodu z trisomią 13. nieniu tzw. dużych markerów – wad strukturalnych oraz tzw. soft markerów, które są niespecyficzne i mogą występować także u płodów zdrowych lub mogą być sonograficznymi markerami infekcji u płodu zdrowego lub z zespołem genetycznym. Część z tych anomalii może być dostrzeżona już w pierwszym trymestrze, ale niektóre dopiero w trzecim trymestrze. Sonograficzne markery zespołów genetycznych W szczegółowym badaniu USG zwraca się uwagę na charakter przepływu krwi przez zastawkę trójdzielną. Zarejestrowanie niedomykalności zastawki trójdzielnej częściej występuje u płodów obciążonych zespołami genetycznymi: w 55% u płodów z zespołem Downa, w 30% u płodów z trisomią 18 lub 13, ale także u 1% płodów zdrowych. W pierwszym trymestrze pomiar częstości akcji serca płodu sugerujący tachykardię płodu około 170—180 częściej spotyka się w trisomii 13. Wykrycie jednej z wyżej wymienionych anomalii w pierwszym trymestrze ciąży jest wskazaniem do specjalistycznego badania echokardiograficznego w 13—14 tygodniu ciąży [21]. Badania w II i III trymestrze ciąży 32 S10023090021.indd 32 W drugim i trzecim trymestrze podstawowy podział markerów zespołów genetycznych polega na wyróż- Sonograficzne markery zespołów genetycznych w zależności od ich występowania w poszczególnych narządach: Markery sonograficzne zespołów genetycznych w zakresie OUN (rejestrowane głównie w drugim trymestrze, ale coraz częściej w pierwszym trymestrze ciąży). Do najczęściej występujących anomalii zaliczyć należy poszerzenie komór bocznych mózgu. W warunkach prawidłowych światło komór bocznych jest szczelinowate. W przypadku chorób płodu lub wad wrodzonych może występować poszerzenie – mierzone na wysokości przedsionka komory. O wentrikulomegalii mówimy, gdy pomiar ten wynosi >5 mm, a poniżej 20 mm. W przypadku poszerzenia >20 mm rozpoznaje się wodogłowie u płodu, które stosunkowo rzadko występuje w zespołach genetycznych. Łagodne poszerzenie komór bocznych należy różnicować z agenezją ciała modzelowatego, z dysplazją przegrodowooptyczną (septo-opitc dysplasia), z brakiem przegrody 2009-11-27 17:01:20 Ryc. 5. Spłaszczony nieprawidłowy profil płodu z agenezją ciała modzelowatego w przebiegu trisomii 18, z prawidłową kością nosową z nieprawidłowym kątem czołowo-żuchwowym. Ryc. 7. Prawidłowy zarys małżowiny usznej u płodu z Z. Downa. Ryc. 8. Prawidłowy zarys twarzoczaszki płodu w prezentacji 2D u płodu z zespołem Downa. Ryc. 6. Nieprawidłowy siodełkowaty nos płodu z uwypuklonym czołem w przebiegu zespołu Aperta. jamy przegrody przezroczystej. W tylnym dole czaszki, poniżej półkul móżdżku zazwyczaj nie jest widoczna cysterna magna. Może ona niekiedy zajmować kilka milimetrów, a gdy jej światło wynosi >10 mm, mówimy o poszerzeniu cysterna magna. W przypadku znacznego poszerzenia cysterna magna w DGN różnicowej należy brać pod uwagę Zespół Dandy-Walkera z agenezją robaka móżdżku, hipoplazją móżdżku, poszerzeniem komory 4. W DGN różnicowej należy uwzględnić torbiel pajęczynówki (może ona być zlokalizowana w różnych częściach OUN, nie tylko w tylnym dole). W tylnym dole czaszki płodu ocenia się także móżdżek płodu (cerebellum). W zespołach wad genetycznych może występować hipoplazja robaka móżdżku (Ryc. 2.). W przypadku obecności objawów Chariego (wpuklania się móżdżku) należy wykluczyć obecność przepukliny oponowo-rdzeniowej, ale jest to rzadki objaw zespołów genetycznych (występuje w 2—3% trisomii 13 i 18). Znacznie częściej w zespołach genetycznych (np. trisomii 18) spotyka się stosunkowo niewielkie torbiele splotów naczyniówkowych (pojedyncze lub obustronne), których średnica może wynosić 4—5 mm (Ryc. 3.). Towarzyszą im zwykle inne dodatkowe markery sonograficzne w zakresie pozostałych narządów. Izolowane zwykle jednostronne torbiele mogą występować u „zdrowych” płodów około 18.—20. S10023090021.indd 33 tygodnia ciąży, ulegają one regresji w kolejnych tygodniach a u noworodka nie znajdujemy odchyleń od normy ani w badaniu przedmiotowym ani w USG przezciemiączkowym. Częstym markerem zespołów genetycznych jest holoprosencefalia, czyli brak całkowitego podziału komór mózgu (Ryc. 4.). Holoprosencefalia może występować jako lobarna, semilobarna lub alobarna. Najczęściej u tych płodów występuje trisomia 13 lub 18. Holoprosencephalii mogą towarzyszyć anomalie twarzoczaszki pod postacią rozszczepu wargi/ podniebienia jednostronne lub obustronne. Markerem zespołów wad genetycznych może być małogłowie. W zakresie twarzoczaszki płodu w badaniu ultrasonograficznym w prezentacji 3D, jak i 4D można obserwować mimikę twarzy płodu, która staje się szczególnie bogata w III trymestrze ciąży. W niektórych przypadkach można zaobserwować typowe cechy dysmorficzne u płodu jak: spłaszczony profil (Ryc. 5.), niską nasadę nosa, uwypuklone czoło (Ryc. 6.), nisko osadzone małżowiny uszne, czasem nietypowe małe małżowiny uszne lub o nietypowym kształcie, wyrostki skórne, małą żuchwę, niekiedy cofnięte lub wypukłe czoło albo duży język („nie mieszczący się w jamie ustnej”, np. w zespole Beckwith-Wiedemanna lub mukopolisacharydozach). Analiza małżowin usznych płodu (Ryc. 7.) jest stosunkowo trudnym elementem prenatalnej diagnostyki sonograficznej, rzadko jest dostępna nawet w o środkach referencyjnych [10]. 33 2009-11-27 17:01:21 Ryc. 9. Nieprawidłowy zarys stopy u płodu z zespołem Downa. Ryc. 10. Nieprawidłowy zarys stopy z „poduszeczką grzbietową” u płodu z zespołem Turnera. Częściej natomiast ocenia się rozstaw gałek ocznych: można wykryć zarówno hipoteloryzm, jak i hiperteloryzm, a także wrodzoną zaćmę jedno- lub obustronną [17, 24] albo nieprawidłowe wielkości gałek ocznych [23]. W niektórych przypadkach jednak „rysy” twarzoczaszki płodu z klasycznym zespołem Downa są nie do odróżnienia od płodu zdrowego (Ryc. 8.). W prezentacji 3D, jak i 4D, zarówno pracując on-line, ale częściej off-line możliwe jest „zdjęcie” tkanek miękkich twarzoczaszki płodu i zobrazowanie szwów czaszkowych, ciemiączka, kości nosowych. Szczególną wagę ostatnio przywiązuje się do szwu metopic. Zmienia on swój kształt w zależności od wieku ciążowego, od szerokiej litery V do coraz bardziej linijnego przebiegu pod koniec ciąży. Przetrwały „szeroki szew metopic” może sugerować obecność zespołu wad genetycznych, między innymi pod postacią przedwczesnego zarastania się szwów skroniowych, np. w zespole Aperta [3]. Szeroka szyja i kark płodu, niekiedy z objawami jedno- lub obustronnej torbieli limfatycznej może kojarzyć się z zespołem Turnera. Można znaleźć także powiększenie tarczycy płodu, niezależnie od stanu hormonalnego ciężarnej. Powiększona tarczyca płodu występuje zarówno przy nadczynności, jaki i niedoczynności. W zakresie kręgosłupa płodu stosunkowo rzadko w zespołach genetycznych obserwuje się rozszczepy kręgosłupa. Częściej natomiast skrzywienia kręgosłupa płodu. Natomiast stosunkowo często występują anomalie dotyczące żeber płodu (zarówno ich liczby, jak i długości), poszczególnych kręgów (np. kręgi połówkowe), anomalie w zakresie kości długich (aplazje, hipoplazje, złamania rzekome). 34 S10023090021.indd 34 Aktualnie wykonując szczegółowe badanie USG można ocenić cały układ kostny płodu, nie tylko szerokość szwów czaszkowych, ale także długość obojczyków, symetrię łopatek, obecność i pomiary wszystkich kości długich. Ocenia się także kształt i długość stóp, odległość pomiędzy paluchem a drugim palcem, kształt poszczególnych paliczków. Zwykle ocena stóp płodu jest łatwiejsza od oceny dłoni płodu, które mogą być „splecione” lub ustawione w”piąstki”. W zakresie stóp płodu dawniej za charakterystyczny uznawano sandal gap, czyli zwiększoną odległość pomiędzy paluchem a drugim palcem. Ale takie ustawienie Ryc. 11. Obrzęknięta dłoń płodu z zespołem Turnera. może występować także u zdrowych płodów, zwykle jest wówczas jednostronne, czasowe (po kilku minutach płód demonstruje klasyczne ustawienie palców stopy). Można także zaobserwować sandal gap stóp u zdrowych rodziców. Można u płodu zobrazować stopy prawidłowe lub piętowe, lub w ustawieniu szpotawym. Anomalie stóp płodu mogą być efektem małowodzia, zespołu taśm owodniowych, zespołu wad genetycznych lub anomalią izolowaną (Ryc. 9—10). W przypadku kończyn górnych można zobrazować ich brak, hipoplazje, przykurcze, złamania, polidaktylie, syndaktylie, klinodaktykie, ektrodaktylię i inne deformacje (Ryc. 11.) [36, 12]. W przypadku zaciśniętych piąstek i palców płodu zachodzących na siebie należy brać pod uwagę ich trwały „przykurcz” spotykany w zespołach genetycznych albo też typowe, chwilowe, ustawienie piąstek, analogiczne jak u noworodka. Artrogrypoza dawniej opisywana u noworodków dzisiaj jest do uwidocznienia w szczegółowym badaniu USG w ośrodkach referencyjnych. Większość wad letalnych z zakresu układu kostnego można wykryć i zdiagnozować na podstawie szczegółowego badania USG, ale diagnostyka różnicowa poszczególnych typów wad jest nadal trudna [41]. Klatka piersiowa: stosunkowo rzadko w zespołach genetycznych spotyka się wady płuc płodu (zwyrodnienie gruczolakowate płuc, sekwestracja płuca, torbiele płuc, rozedma wrodzona najczęściej występują u płodów z prawidłowym kariotypem). Natomiast markerem zespołu genetycznego może być wysięk w opłucnej. Częstą anomalią w zakresie klatki piersiowej, która bywa dostrzegana 2009-11-27 17:01:22 Ryc. 12. Wspólny kanał przedsionkowo-komorowy u płodu z zespołem Downa. Ryc. 13. „Prosta” wada serca płodu pod postacią VSD w przebiegu trisomii 13. Tabela 2. Markery kardiologiczne zespołów wad genetycznych. Wady serca AVC VSD ASD DORV ToF Truncus arterio sus Inne Anomalie czynnościowe Niedomykalność zastawki trójdzielnej (w pierwszym trymestrze) Wysięk w osierdziu Jednakowy poziom przyczepu zastawek przedsionkowo-komorowych Kardiomegalia Inne Ognisko hiperechogeniczne w lewej lub prawej komorze serca Prawostronny łuk aorty Aberrant subclavian artery jako jeden z pierwszych marker zespołów genetycznych jest przepuklina przeponowa (najczęściej lewostronna ale może być także prawostronna). Wykluczenie współistnienia zespołu genetycznego ma w tych przypadkach kluczowe znaczenie dla ustalenia nie tylko diagnozy, ale i prognozowania przeżycia płodu i noworodka. Tylko izolowane przepukliny przeponowe, przy prawidłowym kariotypie płodu mają szanse na skuteczną terapię [33]. U co drugiego S10023090021.indd 35 Ryc. 14. Badanie serca płodu za pomocą jednej z technik w ośrodku referencyjnym – tissue Doppler – obraz prawidłowy. Ryc. 15. Wysięk w osierdziu oraz ognisko hiperechogeniczne (bright spot) u płodu z zepołem Downa. płodu z zespołem wad genetycznych występują anomalie kardiologiczne. Dlatego nazwa wprowadzona w ubiegłym stuleciu w Stanach Zjednoczonych „genetyczny sonogram” obejmuje szczegółowe badanie echokardiograficzne. Markery kardiologiczne zespołów wad genetycznych Markery kardiologiczne zespołów wad genetycznych wymieniono w Tabeli 2. Są to najczęściej wady serca, najczęściej proste, „łagodne” (Ryc. 12.—13.). Aby je wykryć i właściwie zdiagnozować, stosuje się różne techniki echokardiograficzne (Ryc. 14.). Według nomenklatury przyjętej w programie Kardio-Prenatal (www.orpkppl) [35] za wady łagodne uznajemy takie, które nie stanowią zagrożenia życia płodu, nie wymagają interwencji kardiologiczno-kardiochirurgicznej w pierwszym miesiącu życia, a mogą być operowane w okresie niemowlęcym. Są to zwykle ubytki przegród: międzykomorowej i /lub międzyprzedsionkowej, wspólny kanał przedsionkowo-komorowy, podwójne odejście obydwu naczyń z prawej komory. Stosunkowo rzadko w zespołach wad genetycznych występują złożone wady serca, takie jak serce jednokomorowe, zespół hipoplazji lewego serca czy transpozycja dużych 35 2009-11-27 17:01:23 Ryc. 16.Duże naczynia u płodu w śródpiersiu – obraz prawidłowy u płodu z zespołem Noonan – lewostronny łuk aorty. Ryc. 19. Prawidłowy zarys twarzoczaszki u płodu z Rycin 17 i 18. Ryc. 20. Niedomykalność czynnościowa, protosystoliczna do 2,5 m/s zastawki trójdzielnej u płodu z prawidłową budową serca. Ryc. 17. Prawostronny łuk aorty u płodu z kariotypem 47 XYY. Ryc. 21. Niedrożność dwunastnicy. Ryc. 18. Prawidłowy obraz 4 jam serca u płodu z Ryciny 17. naczyń. Częściej natomiast w zespołach wad genetycznych spotyka się zespół Fallota czy koarktację aorty. 36 S10023090021.indd 36 Wady serca jako „duże” markery zespołów wad genetycznych mogą być wykryte już w pierwszym trymestrze przez lekarzy odpowiedniego przeszkolonych [13]. Nie ma specyficznej wady serca dla danego zespołu genetycznego. Wada serca może być wykryta praktycznie w każdym gabinecie USG, ale prawidłowo zdiagnozowana jedynie w ośrodkach kardiologii prenatalnej typu C lub B, które posiadają doświadczenie w analizie wad płodu minimum 100 przypadków rocznie (ośrodki typu C) lub minimum 50 rocznie (ośrodek typu B). Poza wadami serca do kardiologicznych markerów zespołów wad genetycznych zaliczamy: ognisko hiperechogeniczne w prawej lub lewej komorze serca lub obydwu; wysięk w osierdziu; jednakowy poziom przyczepu zastawek przedsionkowo-komorowych (Ryc. 15.). W zespołach genetycznych może występować także prawostronny łuk aorty. Na przykład płodu z kariotypem 46XYY przy prawidłowym obrazie 4 jam serca zarejestrowano prawostronny łuk aorty, 2009-11-27 17:01:24 W zakresie nerek i układu moczowego: u płodu w przebiegu zespołów genetycznych można uwidocznić agenezję nerek obustronną lub jednostronną, ektopię nerki, nerkę podkowiastą, wodonercze jednostronne lub obustronne, nerkę torbielowatą, duże nerki policystyczne, obustronny lub jednostronny megaureter, pęcherz moczowy olbrzymi, uroterocole, czy poszerzoną zastawkę cewki tylnej u płodu płci męskiej [18]. U płodu płci żeńskiej można uwidocznić powiększoną jamę macicy wypełnioną płynem w przebiegu hydrometrocolpos. Ryc. 22. Trudna do jednoznacznej interpretacji płeć płodu – objaw „tulipana”. a u płodu z zespołem Nooman prawidłowy, typowy łuk aorty (Ryc. 16—19). Niedomykalność zastawki trójdzielnej (TR) przy prawidłowej budowie serca (NHA) można zarejestrować w pierwszym trymestrze. Należy nadmienić, iż to samo zjawisko (TR, NHA) w II połowie ciąży nie ma już takiej wagi diagnostycznej. Objaw ten występuje stosunkowo często – u 6,8% płodów w ciąży pojedynczej i u 12% płodów z ciąży wielopłodowej (Ryc. 20.). Objawem kardiologicznym zespołu wad genetycznych może być także kardiomegalia płodu [9]. Ważnym elementem badania echokardiograficznego i genetycznego sonogramu jest ocena grasicy płodu. Jej hipoplazja współistniejąca z wadą serca (zwłaszcza dotyczącą opuszki serca, np. w przebiegu wspólnego pnia tętniczego), może sugerować zespół di Georga przy prawidłowym kariotypie płodu [8]. W zakresie jamy brzusznej płodu klasycznym markerem zespołów genetycznych, w tym najczęściej zespołu Downa jest niedrożność dwunastnicy (Ryc. 21.). Znacznie rzadziej u płodów z innymi zespołami genetycznymi spotyka się niedrożność na niższych poziomach jelita cienkiego czy grubego lub wyższą niedrożność – przełyku. U płodu można także znaleźć sonograficzne markery niedrożności smółkowej (pogrubiałe ściany jelit, podwójnie konturowane, hiperechogeniczne jelita, zwapnienia w obrębie jelit, ślad wysięku pomiędzy pętlami jelit, pseudotorbiele). Stosunkowo rzadko u płodu można znaleźć niedrożność odbytu lub chorobę Hirschprunga. W czasie 15 lat i ponad 15000 badań u płodów z podejrzeniem wad wrodzonych w materiale własnym autorów w ZDiPWW ICZMP w Łodzi zaobserwowano takie pojedyncze przypadki. Znacznie częściej markerem zespołów wad genetycznych jest wysięk w jamie otrzewnowej. Objaw ten wymaga różnicowania z niewydolnością krążenia oraz z infekcją u płodu. Częstym markerem wad genetycznych jest także przepuklina pępowinowa (omphalocele), które może niekiedy być trudna do odróżnienia z gastroschisis, zwłaszcza dla początkujących sonografistów. W zespołach genetycznych znacznie częściej występuje omphalocele [34]. S10023090021.indd 37 Nieuwidocznienie pęcherza moczowego płodu silnie sugeruje obecność jego ekstrofii. Nie prawidłowy obraz budowy miednicy mniejszej płodu może być spowodowany obecnością kloaki, stosunkowo trudnej do rozpoznania ze względu na sporadyczne występowanie tej anomalii (w materiale ZDiPWW 1 na 4—5 lat, przy średniej liczbie około 1500 badań rocznie płodów z podejrzeniem wad wrodzonych). Płeć płodu Płeć płodu jest także rozpoznawana w badaniu USG, tym łatwiej, im płód jest starszy i im większa kieszonka płynu owodniowego znajduje się w badanej okolicy. Podobnie jak i u noworodka, u płodu spotykamy zarówno typową płeć żeńską lub typową płeć męską, można uwidocznić wodniak jądra, nietypowe prącie w przypadku spodziectwa, ale także obojnactwo, częściej określane słowami „płeć płodu trudna do jednoznacznej interpretacji” (Ryc. 22.). Inne anomalie Lista anomalii w zespołach genetycznych płodu nie ogranicza się w diagnostyce prenatalnej jedynie do anomalii samego płodu. Bardzo ważne miejsce w diagnostyce prenatalnej zajmuje ocena pępowiny: liczby naczyń, ich symetrii, przyczepu płodowego, przyczepu łożyskowego, skrętności pępowiny (np. długa prosta pępowina częściej występuje w wadach płodu), położenia pępowiny (chore płody częściej są owinięte pępowiną). Zarówno u zdrowego, jak i u chorego płodu może wystąpić węzeł prawdziwy pępowiny. W zespołach wad genetycznych stosunkowo często spotyka się torbiele pępowiny. Dzisiejsza diagnostyka ultrasonograficzna – prenatalna to nie tylko morfologia płodu, ale także ocena jego fizjologii: przepływu płynu owodniowego w jamie nosowej, połykanie, ruchy języka, mlaskanie, „ziewanie”, ruchy gałek ocznych, ruchy przepony, ruchy palców dłoni, ruchy w zakresie kończyn dolnych. U chorych płodów, w tym prezentujących zespoły wad genetycznych, obserwuje się zarówno wydłużone okresu „snu fizjologicznego” jak i nadruchliwość zwykle związaną z wielowodziem. Oceniając nietypowe ustawienie dłoni i stóp płodu oraz zmniejszoną jego ruchliwość, opisano nie tak dawno po raz pierwszy prenatalną diagnostykę zespołu Will-Pradera, pomi- 37 2009-11-27 17:01:25 Tabela 3. Najczęstsze zespoły wad genetycznych rozpoznawanych prenatalnie (ograniczono listę najczęstszych anomalii z rejestru Zakładu Diagnostyki i Profilaktyki Wad Wrodzonych Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki z lat 1994—2008). 38 S10023090021.indd 38 Nazwa zespołu Najczęstsze anomalie Trisomia pary 13 (zespół Patau) Wada serca Holoprosencefalia Anomalie twarzoczaszki Omfalocele Hiperechogeniczne nerki Stopy piętowe Polidaktylia Trisomia pary 18 (zespół Edwardsa) Wada serca Opóźnienie rozwoju wewnątrzmacicznego Objaw truskawki Torbiele splotów naczyniówkowych Agenezja ciała modzelowatego Poszerzenie zbiornika wielkiego Rozszczep wargi i podniebienia Atrezja przełyku Przepuklina przeponowa Nieprawidłowe dłonie i stopy Trisomia pary 21 (zespół Downa) Poszerzenie NT, Brak lub hipoplazja kości nosowej Wada serca Wada przewodu pokarmowego Poszerzenie miedniczek nerkowych Hiperechogeniczne jelita Skrócenie kości długich Przerwa sandałowa Klinodaktylia Zespół Turnera (monosmia X), 45, Xo Torbiel limfatyczna szyi u płodu płci żeńskiej Wada serca Wada nerek (np. nerka podkowiasta) Pływ w jamie otrzewnowej, opłucnej Obrzęki stóp Zespół Noonan (kariotyp płodu prawidłowy) Torbiel limfatyczna szyi Obrzek płodu Wada serca Zespół Aperta (kariotyp płodu prawidłowy) Wada OUN: wentrikulomegalia, torbiel pajęczynówki, agenezja ciała modzelowatego Zarośnięcie szwów czaszkowych Uwypuklone czoło Niska nasada nosa Syndaktylia Zespół Beckwith-Wiedemanna (kariotyp płodu prawidłowy) (kariotyp prawidłowy) Makrosomia Duży język Duże nerki Omphalocele Predyspozycja do różnych guzów Zespół Holta-Orama (kariotyp prawidłowy) Wada serca Anomalia kończyny górnej (od klinodaktylii do fokomelii), najczęściej anomalia kciuka (brak lub hipoplazja lub trójczłonowy) Zespół Cornelia de Lange (kariotyp prawidłowy) Poszerzenie NT Anomalie kończyn górnych: klinodaktylia, aplazja lub hipoplazja kości łokciowej Mikrognathia Nietypowy profil z prominentną warga górną Wada serca (14—28%) Przepuklina przeponowa (rzadko) IUGR Zespoł Meckel-Grubera (kariotyp prawidłowy) Encefalocele Nerka policystyczna\ Polidaktylia Powiększenie obwodu brzucha Wielowodzie Zespoł Smith-Lemli-Opitza (SLOS) (kariotyp prawidłowy) Poszerzenie NT w pierwszym trymestrze Wada serca Wada OUN: mikrocefalia , holoprosencefalia, agenezja ciała modzelowatego Wada układu moczowo-płciowego: torbiele nerek, obojnactwo Polidaktylia lub syndaktylia Opóźnienie rozwoju wewnatrzmaciczinego VACTERL Vertebral defects – anomalie kręgów Anal atresia – atrezja odbytu Cardiac anomalie – wada serca Tracheoesophageal fistula – przetoka tchawiczo-przełykowa Esophageal atresia – atrezja przełyku Renal anomalies – anomalie nerek Limb defects – wada kończyn (najczęściej agenezja kości promieniowej) 2009-11-27 17:01:25 Tabela 4. Najczęstsze zespoły genetyczne u płodu, w których występuje wada serca (z bazy danych Zakładu Diagnostyki i Profilaktyki Wad Wrodzonych ICZMP & Uniwersytetu Medycznego w Łodzi). Nazwa anomalii Rodzaj najczęstszej anomalii kardiologicznej płodu* Trisomia 13 VSD, HLHS Trisomia 18 VSD Trisomia 21 AVC, TOF XO (Turner S) CoA Cornelia di Lange VSD Noonan S VSD, PS Zespół Beckwith-Wiedemanna Kardiomegalia Zespół Smith Lemli Opitza AVC Zespół Meckel-Grubera DORV Zespół Holt-Oram VSD Zespół Aperta ToF Zespół Frynsa VSD Zespół Wolfa-Firschorn VSD Zespół di Georga Truncus arterio sus, TOF, PA Tuberous sclerosis Rhabdomyoma CHARGE DORV, TOF mo braku ewidentnych anomalii strukturalnych [5]. Coraz częściej w badaniu USG można uwidocznić anomalie diagnozowane dawniej dopiero na podstawie obrazu klinicznego u dziecka [39]. Pełna ultrasonograficzna diagnostyka prenatalna obejmuje także ocenę objętości płynu owodniowego oraz ocenę łożyska: zarówno jego lokalizację, przyczepy brzeżne, grubość i echogeniczność łożyska. Warto pamiętać, iż niektóre guzy łożyska mogą przebiegać z objawami niewydolności krążenia płodu. Postępowanie Zebranie co najmniej trzech anomalii sonograficzno-echokardiograficznych upoważnia do wysunięcia w diagnostyce różnicowej rozpoznania zespołu wad genetycznych. Jeżeli takie anomalie są dostrzeżone w I połowie ciąży, zazwyczaj zaleca się konsultację lekarza genetyka i rozważenie przeprowadzenia amniopunkcji celem ustalenia ostatecznego rozpoznania. W zależności od postawionego pytania badanie cytogenetyczne może dotyczyć tylko oceny kariotypu lub może być bardziej szczegółowe, np. w kierunku zespołu DiGeorga. Im później w czasie ciąży dostrzeżone są anomalie w badaniu USG+ECHO, tym decyzja o badaniu cytogenetycznym jest trudniejsza a często przesuwana na S10023090021.indd 39 okres poporodowy. Według danych z rejestru www. orpkpp.pl w latach 2004—2008 odsetek ciężarnych decydujących się na przerwanie ciąży nie przekraczał 5%, co oznacza, iż ponad 90% kobiet decydowało się na kontynuację ciąży, pomimo stwierdzonego problemu u płodu. Prenatalna diagnostyka cytogenetyczna w zespołach wad genetycznych może mieć istotne znaczenie zwłaszcza w tych trudnych przypadkach kiedy lekarz neonatolog ma do czynienia z noworodkiem urodzonym w zamartwicy z zespołem wad wrodzonych. Czy należy w takim przypadku podejmować próbę resuscytacji z podłączeniem do respiratora, czy należy podjąć terapię konserwatywną i zminimalizować zabiegi reanimacyjne, pozostawiając jedynie zabiegi pielęgnacyjne? Im wcześniejsze wykrycie anomalii, im dłuższy czas na postawienie precyzyjnej diagnozy prenatalnej wraz z badaniem cytogenetycznym, tym więcej czasu przed porodem na zaplanowanie optymalnego postępowania w tych przypadkach. Z drugiej strony izolowane anomalie (np. izolowana wentrikulomegalia, izolowane zwężenie zastawki aortalnej, jednostronne wodonercze u płodu, izolowana torbiel jajnika) występujące u „zdrowych genetycznie” płodów zauważone i zdiagnozowane prenatalnie rokują bardzo dobrze i mogą być skutecznie leczone już przed porodem lub bezpośrednio po porodzie. Listę najczęściej występujących zespołów genetycznych diagnozowanych aktualnie prenatalnie przedstawia Tabela 3. Warto zwrócić uwagę, iż nie ma anomalii specyficznej dla danego zespołu, ale najczęstszą wadą strukturalną, powtarzającą się w różnych zespołach wad genetycznych jest wada serca [40]. Przy zastosowaniu modelu analizy statystycznej wielu cech zmiennych dla zespołu Downa aktualnie przyjmuje się obecność wady serca oraz poszerzenia NT w pierwszym trymestrze daje czułość wykrycia zespołu Downa na poziomie 83,3% przy odsetku wyników fałszywie dodatnich f 28,5%. Według autorów z Węgier do najczęstszych zespołów wad genetycznych analizowanych przez nich w latach 1990—2004 (22, 150 kariotypów, w tym 514 nieprawidłowych) zdiagnozowano: 270 przypadków zespołu Downa, 70 przypadków trisomii 18, 28 przypadków trisomii 13 oraz 69 przypadków zespołu Turnera. W grupie płodów z trisomią 13 dominowały wady serca, OUN I anomalie twarzoczaszki. U płodów z trisomią 18 i 21 dominowały wady serca, u płodów z zespołem Turnera najczęściej spotykano obrzęk limfatyczny szyi i obrzęki płodu. Spośród mniejszych anomalii najczęściej torbiele splotów naczyniówkowych występowały w trisomii 18, ogniska hiperechogeniczne w trisomii 13 i 21. [29]. Również według obserwacji z naszego ośrodka w zespołach genetycznych dominująca wadą były wady serca [19, 20]. Według Nyberga conajmiej jedną anomalię w badaniu USG można uwidocznić u 90% płodów z trisomią 13, u 80% płodów z trisomią 18 39 2009-11-27 17:01:25 i 50—70% płodów z zespołem Downa [26]. Inne trisomie, np. pary 9, występują sporadycznie i zwykle są to anomalie letalne [22]. W prezentowanym materiale na ponad 15000 badań u płodów z anomaliami przypadek trisomii pary 9 wystąpił jeden raz. Do rzadkich zespołów genetycznych, możliwych aktualnie do rozpoznania w okresie prenatalnym zaliczyć trzeba między innymi Poland Syndrome, na który składają się następujące anomalie: hipoplazja klatki piersiowej, hipoplazja kończyny górnej oraz kręgi połówkowe [28]. Podsumowanie W związku z coraz liczniejszymi markerami zespołów wad genetycznych należy się liczyć z możliwością błędnej interpretacji stwierdzanych anomalii. Ma to szczególne znacznie w odniesieniu do tzw. soft markerów, jak również do przypadków, w których po genetycznym sonogramie stwierdzony jest prawidłowy kariotyp [6]. Coraz więcej autorów skłania się do tego iż w przypadkach obecności izolowanych soft markerów, o ile w genetycznym sonogramie i w szczegółowym badaniu echokardiograficznym nie znajduje się innych anomalii, nie należy się spodziewać u płodu zespołu wad genetycznych [27, 42]. Płody z licznymi wadami strukturalnymi zwykle zostają wychwycone w przesiewowych badaniach ultrasonograficznych. Problemem natomiast stają się płody z pojedynczymi wadami a szczególnie wadami trudnymi do zauważenia. Do takich należą najczęściej wady serca, ale także wady kończyn. Połączenie obrazowania płodu wraz ze skriningowymi badaniami biochemicznymi z surowicy ciężarnej mają na celu wyłonienie z grupy ciężarnych niskiego ryzyka populacji, u której powinno się zastosować szczegó- łowe badanie USG genetyczne + echokardiograficzne oraz badania cytogenetyczne [2, 38]. Są jednak głosy specjalistów podkreślających rolę genetycznego sonogramu jako najlepszej metody wykrywania wad wrodzonych [14], a nowe testy biochemiczne mogą podrażać koszty diagnostyki prenatalnej bez wpływu na jej efektywność [37]. Czy prawidłowo przeprowadzony genetyczny sonogram i pełna echokardiografia prenatalna wykluczają ujawnienie się zespołu wad genetycznych w późniejszym okresie ciąży? Oczywiście istnieją anomalie i zespoły wad, które mogą przebiegac skrycie, zarówno w okresie płodowym, jak i wczesno noworodkowym. Do takich wad można zaliczyć między innymi zespół Noonan [1]. Warto także pamiętać iż o anomaliach rejestrowanych w prenatalnym badaniu USG lub echo powinni pamiętać nie tylko położnicy i genetycy, ale i neonatolodzy i pediatrzy. U około 10% dzieci z poszerzeniem NT w pierwszym trymestrze >3 mm, z prawidłowym kariotypem, bez odchyleń w okresie noworodkowym, w późniejszym wieku demonstrowało zaburzenia w rozwoju psycho-ruchowym [4]. sNa zakończenie warto przypomnieć iż prenatalna diagnostyka ultrasonograficzna wraz z badaniem echokardiograficznym odgrywają istotną rolę nie tylko celem potwierdzenia obecności anomalii wykrytej w skriningowym badaniu USG, ale szczególnie mogą mieć znaczenie w kolejnej ciąży, kiedy dla ciężarnej metodami obrazowymi można potwierdzić prawidłowy rozwój jej kolejnego potomka. Również w grupie ciężarnych >35. roku życia prawidłowy wynik „genetycznego sonogramu” w połowie trwania ciąży przyczynia się do ograniczenia wskazań do wykonywania amniopunkcji genetycznych [30]. Piśmiennictwo 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 40 S10023090021.indd 40 Achiron R, Heggesh J, Grisaru D, Goldman B, Lipitz S, Yagel S, Frydman M (2000) Noonan syndrome: a cryptic condition in early gestation. Am J Med Genet 3;92:159—165 ACOG Committee on Practice Bulletins (2007) ACOG Practice Bulletin No. 77: screening for fetal chromosomal abnormalities. Obstet Gynecol 1;109:217—227 Athanasiadis AP, Zafrakas M, Polychronou P, Florentin-Arar L, Papasozomenou P, Norbury G, Bontis JN (2008) Apert syndrome: the current role of prenatal ultrasound and genetic analysis in diagnosis and counselling. Fetal Diagn Ther 4;24:495—498 Baumann C, Delagarde R, Vuillard E, Oury JF (2005) Long-term follow-up of children with increased nuchal translucency and normal karyotype. J Gynecol Obstet Biol Reprod (Paris) 34 (Supl. 1):S97—S102 Bigi N, Faure JM, Coubes C, Puechberty J, Lefort G, Sarda P, Blanchet P (2008) Prader-Willi syndrome: is there a recognizable fetal phenotype? Prenat Diagn 9:28:796—799 Bilardo CM, Müller MA, Pajkrt E, Clur SA, van Zalen MM, Bijlsma EK (2007) Increased nuchal translucency thickness and normal karyotype: time for parental reassurance. Ultrasound Obstet Gynecol 1;30:11—18 Bromley B, Benacerraf BR (2003) The Genetic Sonogram Scoring Index. Semin Perinatol 2;27:124—129 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. Chaoui R, Kalache KD, Heling KS, Tennstedt C, Bommer C, Körner H (2002) Absent or hypoplastic thymus on ultrasound: a marker for deletion 22q11.2 in fetal cardiac defects. Ultrasound Obstet Gynecol 6;20:546—552 Chen CP, Lin SP, Tzen CY, et al. (2007) Prenatal diagnosis and genetic counseling of mucopolysaccharidosis type II (Hunter syndrome). Genet Couns 1;18:49—56 Chitkara U, Lee L, Oehlert JW, Bloch DA, Holbrook RH Jr., El-Sayed YY, Druzin ML (2002) Fetal ear length measurement: a useful predictor of aneuploidy? Ultrasound Obstet Gynecol 2;19:131—135 Chitty L (1998) Prenatal screening for chromosome abnormalities. Br Med Bull 4;54:839—856 Chuangsuwanich T, Sunsaneevithayakul P, Muangsomboon K, Limwongse C (2005) Ectrodactylyectodermal dysplasia-clefting (EEC) syndrome presenting with a large nephrogenic cyst, severe oligohydramnios and hydrops fetalis: a case report and review of the literature. Prenat Diagn 3;25:210—215 Dane B, Dane C, Sivri D, Kiray M, Cetin A, Yayla M (2007) Ultrasound screening for fetal major abnormalities at 11—14 weeks. Acta Obstet Gynecol Scand 6;86:666—670 DeVore GR (2003) The role of fetal echocardiography in genetic sonography. Semin Perinatol 2; 27:160—172 2009-11-27 17:01:25 15. DeVore GR, Romero R (2003) Genetic sonography: an option for women of advanced maternal age with negative triple-marker maternal serum screening results. J Ultrasound Med 11;22:1191—1199 16. Fang YM, Benn P, Egan JF (2008) Use of the genetic sonogram in the United States in 2001 and 2007. J Ultrasound Med 11;27:1543—1548 17. Fayol L, Garcia P, Denis D, Philip N, Simeoni U (2006) Adams-Oliver syndrome associated with cutis marmorata telangiectatica congenita and congenital cataract: a case report. Am J Perinatol 3;23:197—200 18. Foryś S, Wilczyński J, Oszukowski P, Respondek-Liberska M (2003) Bilateral renal agenesis at the Department for Diagnosis and Prophylaxis of Fetal Malformation at the Institute Polish Mother’s Memorial Hospital with fetal echocardiography in years 1994—2002. Ginekol Pol 10;74:1083—1087 19. Janiak K, Kaczmarek P, Krasoń A, Nowicki G, Piotrowicz M, Respondek-Liberska M (2002) The role of fetal echocardiography in the prenatal diagnosis of aneuploidy based upon prenatally diagnosed patau syndrome fetuses (case analysis). Ginekol Pol 7;73:606—612 20. Kaczmarek P, Krasoń A, Janiak K, Nowicki G, Czichos E, Respondek-Liberska M (2002) The role of fetal echocardiography and genetic sonography in prenatal diagnosis of the Edward’s syndrome—analysis of the thirty case diagnosed at the Department of the Diagnosis for Fetal Malformations at the Institute „Polish Mother’s Memorial Hospital”. Ginekol Pol 7;73:600—605 21. Kaczmarek P, Respondek-Liberska M, Borowski D, Wielgoś M, Czuba B, Oszukowski P (2007) Assessment of fetal circulation in the late first trimester –preliminary study. Ginekol Pol 11;78:861—864 22. Kor-Anantakul O, Suwanrath C, Kanngurn S, Rujirabanjerd S, Suntharasaj T, Pinjaroen S (2006) Prenatal diagnosis of complete trisomy 9: a case report and review of the literature. Am J Perinatol 2;23:131—135 23. Leśniewicz R, Sulik M, Midro AT (2005) Microphthalmos and hypertelorism as diagnostic index in ultrasound diagnosis of Fraser syndrome. Ginekol Pol 2;76:147—152 24. Mashiach R, Vardimon D, Kaplan B, Shalev J, Meizner I (2004) Early sonographic detection of recurrent fetal eye anomalies. Ultrasound Obstet Gynecol 6;24:640—643 25. Nyberg DA (2003) Use of genetic sonography for adjusting the risk for fetal Down syndrome. Semin Perinatol 2;27:130—144 26. Nyberg DA, Souter VL (2001) Sonographic markers of fetal trisomies: second trimester. J Ultrasound Med 6;20:655—674 27. Ouzounian JG, Ludington C, Chan S (2007) Isolated choroid plexus cyst or echogenic cardiac focus on prenatal ultrasound: is genetic amniocentesis indicated? Am J Obstet Gynecol 6;196:595.e1—e3 28. Paladini D, D’Armiento MR, Martinelli P (2004) Prenatal ultrasound diagnosis of poland syndrome. Obstet Gynecol 5;2:104:1156—1159 29. Papp C, Szigeti Z, Tóth-Pál E, Hajdú J, Joó JG, Papp Z (2008) Ultrasonographic findings of fetal aneuploidies in the second trimester-our experiences. Fetal Diagn Ther 2;23:105—113 30. Pinette MG, Garrett J, Salvo A, Blackstone J, Pinette SG, Boutin N, Cartin A (2001) Normal midtrimester (17— 20 weeks) genetic sonogram decreases amniocentesis rate in a high-risk population. J Ultrasound Med 6;20:639—644 31. Respondek-Liberska M (2008) Rodzaje prenatalnych badań ultrasonograficznych i echokardiograficznych, aspekty organizacyjune. Ultrasonografia 8;34:78—86 32. Respondek-Liberska M (2008) Rola prenatalnego badania kardiologicznego w opiece perinatalnej. Życie i płodność 4;25—34 33. Respondek-Liberska M, Foryś S, Janiszewska-Skorupa J, et al. (2008) Diaphragmatic hernia in reference hospital ICZMP – diagnostic problems and outcome. Ginekol Pol 1;79:23—30 34. Respondek-Liberska M, Papis A, Oszukowski P, Krasomski G, Maroszyńska I, Chilarski A, Wilczyński J (2008) Fetal echocardiography in 83 fetuses with omphalocele from Dept. for Diagnoses and Prevention of Fetal Malformations, Research Institute Polish Mother’s Memorial Hospital, and Medical University of Lodz, (1999-2006). Ginekol Pol 9;79:602—611 35. Respondek-Liberska M, Szymkiewicz-Dangel J, Tobota Z, Słodki M (2008) Założenia i wstępne wnioski Ogólnopolskiego Rejestru Patologii Kardiologicznych Płodun (www.orpkp.pl). Polski Przegląd Kardiologiczny 2;10:129—135 36. Rypens F, Dubois J, Garel L, Fournet JC, Michaud JL, Grignon A (2006) Obstetric US: watch the fetal hands. Radiographics 3;26:811—829 37. Shohat M, Frimer H, Shohat-Levy V, et al. (2003) Prenatal diagnosis of Down syndrome: ten year experience in the Israeli population. Am J Med Genet 3;122A:215—222 38. Sieroszewski P, Suzin J, Baś-Budecka E (2004) Combination of screening tests for fetal abnormalities in the first and second pregnancy trimesters. Ginekol Pol 3;75:197—202 39. Urban M, Hartung J (2001) Ultrasonographic and clinical appearance of a 22-week-old fetus with Brachmann-de Lange syndrome. Am J Med Genet 1;102:73—75 40. Vergani P, Ghidini A, Weiner S, Locatelli A, Pozzi E, Biffi A (2008) Risk assessment for Down syndrome with genetic sonogram in women at risk. Prenat Diagn 12;28:1144—1148 41. Witters I, Moerman P, Fryns JP (2008) Skeletal dysplasias: 38 prenatal cases. Genet Couns 3;19:267—275 42. Zimmer EZ, Lowenstein L, Bronshtein M, Goldsher D, Aharon-Peretz J (2007) Clinical significance of isolated mega cisterna magna. Arch Gynecol Obstet 5;276:487—490 41 S10023090021.indd 41 2009-11-27 17:01:25 S10023090021.indd 42 2009-11-27 17:01:25
