Biały cukier używany stale w diecie, prowadzi do otyłości, cukrzycy i chorób serca. Wzrasta również prawdopodobieństwo innych przewlekłych schorzeń, takich jak rak. Problemy te wynikają z podwyższonego i długotrwałego zaburzenia metabolizmu powstałego w wyniku długotrwałego stosowania cukru. Miód zamiast cukru! W składzie miodu dominują cukry proste - glukoza i fruktoza - które błyskawicznie przenikają do krwi. Tam, w zależności od potrzeb są przetwarzane w energię lub odkładane w wątrobie w postaci glikogenu. Miód szybko wzmacnia i regeneruje organizm po dużym wysiłku fizycznym i umysłowym. Miód reguluje procesy trawienne i zapobiega wzdęciom. Fruktoza zawarta w miodzie odtruwa organizm, zobojętnia szkodliwe produkty kawy, alkoholu i innych używek oraz chronią przed działaniem zanieczyszczonego środowiska. Występujące w miodzie żelazo jest przyswajalne prawie w całości i szybko wbudowywane w hemoglobinę. Jaki miód wybrać? Miód wielokwiatowy jest najbardziej popularny. Ma łagodny smak, barwę od jasnożółtej po ciemnobrązową – w zależności od rodzaju oblatywanego kwiatu. Stosowany jest przy przeziębieniach, alergiach, katarze siennym. Ma właściwości wzmacniające odporność organizmu. Ze względu na łagodny smak polecany przede wszystkim dzieciom. Miód lipowy o herbacianej barwie, wyraźnym zapachu lipy i ostrym smaku z delikatną goryczką. Działa uspokajająco i nasennie. Posiada dużą aktywność antybiotyczną. Stosuje się go w leczeniu przewlekłych przeziębień, grypy i kaszlu. Miód gryczany charakteryzuje się ciemną barwą, intensywnym zapachu kwiatów gryki i ostrym smaku. Zawiera dużo magnezu. Stosowany jest w chorobach układu krążenia, miażdżycy, nerwicach, a także przy złamaniach kości. Miód akacjowy ma kremową barwę i słodki, mdły smak. Ze względu na dużą zawartość fruktozy bardzo wolno krystalizuje. Ma opinię najsłodszego spośród wszystkich miodów. Zalecany jest w zaburzeniach układu trawienia (zgaga, nadkwaśność) i jako środek wspomagający leczenie schorzeń nerek i układu moczowego. Miód rzepakowy ma bardzo jasną barwę i gęstą konsystencję. Smak tego miodu jest bardzo łagodny, nieco mdły i lekko gorzkawy. Jest najbogatszy w glukozę i aminokwasy. Wzmacnia mięsień sercowy. Dlatego wskazany jest w leczeniu chorób serca, miażdżycy, niewydolności krążenia. Miód spadziowy powstaje z lepkich wydzielin mszyc żerujących na roślinach. Zazwyczaj jest znacznie ciemniejszy niż miód nektarowy i posiada specyficzny smak. Miód ze spadzi iglastej posiada lekko zielonkawą barwę i żywiczny zapach, przypominający woń jodły. Natomiast miód ze spadzi liściastej ma brązową lub ciemnozieloną barwę i lekko gorzki smak. Po jego skrystalizowaniu tworzą się grudki. Oba stosowane są w leczeniu chorób układu oddechowego (zapaleniu płuc, astmie), anemii i dolegliwości układu pokarmowego. Czy wiesz, że…? * Miód jest jedynym produktem, który się nie psuje. Znajdowano miód w grobowcach faraonów, który nadawał się do spożycia. * Miód w dawnych czasach był przez okres miesiąca spożywany przez nowożeńców jako środek wzmacniający, celem uzyskania zdrowego potomstwa. Dlatego mówimy "miesiąc miodowy". * Prawdziwy miód wcześniej czy później ulega krystalizacji, lecz nie zmienia ona jego wartości odżywczych. * Dla poprawienia słabnącego wzroku babcie zalecały jeść pyłek pszczeli. * Miód działa jak eliksir młodości. Wzbogaca dietę w łatwo przyswajalne składniki mineralne, witaminy i aminokwasy. * Żądło pszczoły wygląda jak harpun. Po użądleniu pszczoła wyrywa go z tułowia razem z gruczołem żądłowym, który cały czas aplikuje jad. Dlatego natychmiast po użądleniu należy go usunąć wraz z żądłem zsuwając energicznie paznokciem, nożem. Nie wolno natomiast wyciągać żądła. * Płaska łyżeczka do herbaty to około 5g miodu. Łyżka stołowa to około 20 g miodu.