Opowieść oliwna - Prasa Parafialna
advertisement
Opowieść oliwna Oliwka jest bardzo starą rośliną uprawną. To wiecznie zielone drzewo żyje ponad tysiąc lat. Zadziwia swoim wyglądem. Charakterystyczny guzowaty pień, często jest krzywy, przeorany licznymi bruzdami. Mnóstwo na nim nieregularnych dziupli, narośli i pęknięć, które ponownie się zrastają. Była uznawana za najwspanialsze drzewo owocowe starożytnego świata. Na kartach Starego i Nowego Testamentu dość często spotykamy się z drzewem oliwnym i jego owocami służącymi do produkcji wyjątkowo pożytecznej oliwy. Księga Syracha wymienia oliwkę wśród innych wybranych roślin, będących symbolem odwiecznej mądrości: Wyrosłem jak palma w Engaddi, jak krzew róży w Jerychu, jak wspaniała oliwka na równinie... Przyjdźcie do mnie, którzy mnie pragniecie, nasyćcie się moimi owocami! (Syr 24,14.19). W Księdze Sędziów czytamy: Zebrały się drzewa, aby namaścić króla nad sobą. Rzekły do oliwki: „Króluj nad nami!” Odpowiedziała im oliwka: „Czyż mam się wyrzec mojej oliwy, która służy czci bogów i ludzi, aby pójść i kołysać się ponad drzewami?” (Sdz 9, 8-9). Natomiast u Jeremiasza: Zielonym drzewem oliwnym, zdobnym pięknymi owocami nazwał cię Pan (Jr 11,16). Również człowieka sprawiedliwego porównuje się do urodzajnego drzewa oliwnego (por. Syr 50,10); oraz Ja zaś jak oliwka, co kwitnie w domu Bożym, zaufam na wieki łaskawości Boga (Ps 52,10). Obsypane owocami drzewo przywodzi na myśl pełnię szczęścia danego od Boga: Małżonka twoja jak płodny szczep winny we wnętrzu twojego domu. Synowie twoi jak sadzonki oliwki dookoła twojego stołu (Ps 128,3). W czasach biblijnych oliwki należały do siedmiu płodów Ziemi Świętej (por. Pwt 8,8) i po ich spożyciu odmawiało się specjalne błogosławieństwo. Najbardziej znaną nam opowieścią oliwną jest ta dotycząca Noego. Z arki unoszonej na wodach potopu wysłał Noe gołębicę na zwiady. Gdy powróciła z gałązką oliwną był to nieomylny znak, że nastąpił koniec kary. Wkrótce na niebie ukazała się tęcza na znak przymierza Boga z ludźmi. Do dziś gołąb z gałązką oliwną w dziobie jest symbolem pokoju. Inna z kolei opowieść przypomina, jak starotestamentowy arcykapłan Samuel namaścił oliwą Saula na pierwszego króla izraelskiego. W mitologii greckiej oliwka zajmuje główne miejsce. Jeden z mitów wiąże się z historią Aten, a dotyczy rywalizacji Posejdona i Ateny, którzy walczyli o patronat nad miastem. Chrześcijańscy artyści często umieszczali motyw oliwki przy wizerunkach Matki Bożej i archanioła Gabriela, zwłaszcza w scenach Zwiastowania. Drzewa oliwne otaczają również Dobrego Pasterza. Oliwa z oliwek służyła niemal do wszystkiego. Stanowiła źródło ognia i światła, namaszczano nią wybitne osobistości. Oliwy używano również jako środka leczniczego, który łagodzi rany, oraz jako środka upiększającego, wygładzającego skórę poprzez namaszczanie ciała po kąpieli. Ceniły ją kobiety i lekkoatleci. Drzewo oliwne wykorzystywano do różnych celów, miedzy innymi jako materiał budowlany, o czym dowiadujemy się z opisów świątyni Salomonowej. Wykonano z niego dwa cheruby nad Arką Przymierza (1Krl 6, 23) oraz pięknie zdobione odrzwia. Imiona Mesjasz (hebr. Maszijah) i Chrystus (gr. Christós) oznaczają pomazańca, czyli osobę namaszczoną przez Boga. Obrzęd namaszczania oliwą prztrwał do dziś. Dokonuje się w czasie udzielania sakramentów: chrztu, bierzmowania, kapłaństwa i sakramentu chorych. W czasie święceń kapłańskich i konsekracji biskupów namaszcza się ręce powołanych do świętej służby, aby w ten sposób udzielić im władzy błogosławieństwa i pośredniczenia w otrzymywaniu łask. Pielgrzymom podążającym śladami Jezusa w Ziemi Świętej drzewo oliwne kojarzy się przede wszystkim z Górą Oliwną i najsłynniejszym ogrodem oliwnym - Getsemani położonym nieopodal murów Jerozolimy. W ogrodzie tym często nocował Jezus ze swymi uczniami, tam po Ostatniej Wieczerzy modlił się tuż przed śmiercią. Do dzisiejszych czasów zachowało się w nim kilka wiekowych drzew oliwnych. Danuta Olczak Gazeta Parafialna Nr 34(97), Konin, 21 sierpnia 2005 W razie przedrukowania Redakcja prosi o 2 egz. autorskie na adres: Krzysztof Okoński Ul. Topazowa 26/15 62-504 Konin
