Występowanie niektórych metali w Bałtyku Właściwym: w osadach (mg/kg suchej masy), w wodzie g/l oraz czas rezydencji metali –(lata -TRT) i ich pionowy cykl przemieszczania Stężenia metali w osadach powierzchniowych z różnych rejonów Morza Bałtyckiego (mg/kg suchej masy) Stężenie rtęci (pmol/kg) w latach 1992- 2005 w poszczególnych basenach Morza Bałtyckiego (HELCOM) Stężenie kadmu (pmol/kg) (forma rozpuszczona -a i zawieszona -b) w latach 1992- 2005 w poszczególnych basenach Morza Bałtyckiego (HELCOM) Stężenie ołowiu (forma rozpuszczona i zawieszona) w wodach powierzchniowych Cieśnin Duńskich i Bałtyku Południowego Czynniki decydujące o toksyczności metali w środowisku wodnym Toksyczne działanie rtęci wynika głównie z tego, że jest ona silnym inhibitorem wielu enzymów. Pod wpływem jej działania powstają zaburzenia enzymatyczne w komórkach oraz zmiany w strukturze DNA dające działanie mutagenne. Metylortęć jest kumulowana w organizmach, dlatego nawet przy niewielkiej zawartości Hg w środowisku wodnym ten metal może być niebezpieczny dla konsumentów wyższych rzędów (w tym człowieka). Biomagnifikacja rtęci wzdłuż łańcucha pokarmowego