przeciwciało ludzkie przeciw TNF alfa

Terapia biologiczna
Leki modyfikowane
jest to grupa leków
ściśle związanych z cząsteczkami biologicznie
czynnymi, naturalnie występującymi w organizmie
człowieka
 działają na mechanizmy przez nie mediowane
Leki biologiczne mogą:
1/ naśladować funkcję. prawidłowych białek;
2/ wpływać na interakcje między różnymi
biologicznie czynnymi cząsteczkami;
3/wpływać na receptory komórkowe
Leki biologiczne mogą być przeciwciałami
Przeciwciała mają zdolność do:
 aktywacji układu dopełniacza;
 usuwania antygenów
(przez tworzenie kompleksów immunologicznych);
 indukcji cytotoksyczności
komórkowej zależnej od przeciwciał.
Cytotoksyczność komórkowa zależna od przeciwciał to
skuteczny mechanizm eliminacji komórek, które opłaszczone przeciwciałami
ulegają lizie.
Budowa przeciwciała
Technikę hybrydyzacji
opracowali Köhler i Milstein na początku lat 70-tych XX w.
Od uczulonych myszy otrzymywano limfocyty B, które łączono
z komórkami linii mysiego szpiczaka (plasmocytoma), uzyskując
nieśmiertelne komórki hybrydowe.
Następnie wybierano klony wytwarzające określone przeciwciała i
namnażano.
Pierwszym przeciwciałem monoklonalnym
dopuszczonym w 1986r do leczenia był
muromonab-CD3.
Stosowanie niektórych przeciwciał mysich w początkowej fazie
rozwoju tej metody ograniczało pojawienie się u człowieka
przeciwciał anty-mysich.
Inżynieria genetyczna umożliwiła wytworzenie i selekcję przeciwciał
monoklonalnych bez konieczności uczulania zwierząt
laboratoryjnych.
Od produkcji
przeciwciał monoklonalnych mysich przez
przeciwciała chimeryczne i
humanizowane udało się dojść do
przeciwciał ludzkich
Dla wystąpienia potencjału czynnościowego
potrzebne jest wyzwolone depolaryzacją
otwarcie kanałów sodowych w błonie
aksonalnej neuronu .
Karbamazepina
T1/2 w osoczu 12-24 godziny;
---indukuje izoenzym CYP 3A4
(metabolizm karbamazepiny ulega
przyspieszeniu w wyniku wielokrotnego
zażycia)
Otrzymanie przeciwciał ludzkich pozwoliło uzyskać:
 silniejsze wiązanie z receptorami dla fragmentu Fc
na powierzchni komórek efektorowych człowieka
(a w związku z tym skuteczniejsze działanie);
 mniejszą immunogenność
(a zatem dłuższy okres półtrwania leku i ograniczenie
działań niepożądanych, zwłaszcza przy wielokrotnym
podaniu)
Leki upośledzające
rozpoznawanie antygenu
Fizjologia przypomnienie!!!!!.
Antygen wyłapywany jest przez komórkę, która go prezentuje
APC (-Antigen Presenting Cell ) za pomocą cząsteczki MHC
klasy I lub II, a następnie jest prezentowany limfocytom T.
Jeżeli komórka T ma odpowiedni receptor TCR, który
rozpoznaje antygen, dochodzi do połączenia limfocyt T z APC
.
Stabilizacja wiązania TCR z MHC możliwa jest , gdy dojdzie
do połączenia się drobin adhezyjnych- ICAM-1 i LFA3 na APC
oraz LFA1 i CD2 na powierzchni limfocytów T.
Adhezja zachodzi między cząsteczkami ICAM-1 i LFA-1 oraz
CD2 i LFA-3.
LFA1
APC
TCR
ICAM
CD2
T
MHC Kl
I i II
LFA3
CD3
Antygen CD3
MUROMONAB-CD3
(lek immunosupresyjny) preparat Orthoclone OKT3.
Jest to mysie przeciwciało monoklonalne klasy IgG
zbudowane z 2 łańcuchów lekkich i 2 łańcuchów ciężkich.
Jest stosowany w transplantologii.
Mechanizm działania:
łączy się z antygenem CD3 znajdującym się na
powierzchni limfocytów T, blokując w ten sposób
receptor TCR
(obecny na limfocytach T receptor rozpoznający antygen).
Wynikiem tego jest brak możliwości rozpoznawania
antygenów przez limfocyt T - zostaje zablokowana faza
indukcyjna i efektorowa cytolizy oraz odpowiedź proliferacyjna limfocytów
T na antygeny MHC klasy I i II.
LFA1
TCR
CD2
muromonab
T
CD3
Antygen CD3
EFALIZUMAB blokuje łączenie LFA1 z ICAM-1.
Ludzkie przeciwciało monoklonalne , które wykazuje
powinowactwo do molekuły CD1 1 a (czyli podjednostki
alfa cząsteczki adhezyjnej LFA-1). LFA1 jest to cząsteczka
adhezyjna , która znajduje się na limfocytach T. W
momencie gdy antygen prezentowany jest limfocytom
przez komórkę APC, cząsteczka LFA1 łączy się z
ICAM-1 (połączenie to umożliwia aktywacje limfocytów).
EFALIZUMAB blokuje cząsteczkę LFA1, co
uniemożliwia połączenie się z ICAM1.
Efalizumab
LFA1
APC
TCR
ICAM
CD2
T
MHC Kl
I i II
LFA3
CD3
Antygen CD3
ALEFACEPT to proteina zbudowana z LFA3 i
ludzkiej IgG1.
Mechanizm działania podobny do
EFALIZUMABU.
Różnica polega na tym, że alefacept przyłącza się
do CD2 na powierzchni limfocytu i w ten sposób
uniemożliwia połączenie się CD2 z LFA3.
Wywołuje także apoptozę limfocytów T CD4+
poprzez przyłączenie się receptora FcγRIII na
komórkach NK i makrofagach.
LFA1
APC
TCR
ICAM
CD2
T
MHC Kl
I i II
LFA3
Alefacept
CD3
Antygen CD3
Przeciwciała monoklonalne można łączyć
z różnymi związkami,
np. w immunoterapii nowotworów
sprzęga się je z toksynami.
Białka fuzyjne
W wyniku połączenia wybranej cząsteczki
(np. receptora na powierzchni komórki)
z fragmentem Fc ludzkiego przeciwciała, zazwyczaj klasy
IgG₁ powstają
białka fuzyjne.
białka fuzyjne
Umożliwiają połączenie funkcji wybranej cząsteczki z właściwościami
fragmentu Fc przeciwciała.
Powszechnie znanym przykładem jest
etanercept- rekombinowane
białko fuzyjne , połączenie ludzkiego receptora dla TNF typu2 z
fragmentem Fc przeciwciała klasy IgG₁
ETANERCEPT
–jest ludzkim rozpuszczalnym receptorem TNF
utworzonym z fuzji dwóch naturalnych
rozpuszczonych receptorów TNF z fragmentem
ludzkiej IgG1.
(rekombinowane białko receptorowe p75Fc powiązane z
częścią Fc ludzkiej IgG1, które wiąże się z czynnikiem
martwicy nowotworów alfa, przeciwdziałając jego efektom)
Działanie Etanerceptu polega na kompetycyjnym
hamowaniu łączenia się TNF alfa z jego
powierzchniowymi receptorami komórkowymi, co w
rezultacie sprawia że cytokina TNF alfa staje się
biologicznie nieaktywna.
etanercept
Rp.
Enbrel
(roztwór do wstrzykiwań 0,05g i 0,025g po 4 ampułkostrzykawki;
bądź proszek i rozpuszczalnik do sporządzenia w/w stężeń.)
S.25mg 2x / tydz. lub 50 mg 1x /tydz. wstrzykiwać s.c. w udo, brzuch, zmieniając
za każdym razem miejsce podania.
Zastrzyki mogą wykonywać sobie sami pacjenci
TNF -alfa
jest cytokiną prozapalną:
 zwiększa liczbę komórek dendrytycznych
prezentujących antygen co skutkuje wzmożoną
prezentacją antygenu limfocytom T i aktywacją
limfocytów;
 zmniejsza ilość E-kadehryn (umożliwiają m.in. Przyłączenie
komórek dendrytycznych do keratynocytów) –ich mniejszy
poziom ułatwia komórkom dendrytycznym migrację ze
skóry do węzłów chłonnych- gdzie dochodzi ponownie do
aktywacji limfocytów;
 pobudza naczyniowo- śródbłonkowy czynnik wzrostu
(VEGF)- który zwiększa przesiękanie przez naczynia
krwionośne; zwiększa migrację limfocytów i jest sprawcą
powstawania nowych naczyń krwionośnych.
 Indukuje w skórze keratynocyty do proliferacji
równocześnie opóźnia dojrzewanie keratynocytów
– efektem jest pogrubienie skóry;
 Pobudza makrofagi do produkcji chemokin i cytokin
prozapalnych ( IL-6;8,12; INF-γ);
 W hepatocytach wzrost odpowiedzi ostrej fazy
– wzrost CRP.
Przeciwciała blokujące
TNF alfa
INFLIKSYMAB
to chimeryczne ludzko - mysie przeciwciało
monoklonalne klasy IgG1,
wiążące się z dużym powinowactwem zarówno z
rozpuszczalną , jak i transbłonową formą ludzkiego
czynnika martwicy nowotworów TNF alfatworząc z nim stabilne kompleksy.
Wiąże się z cząsteczkami TNF alfa- w osoczu i
chorych tkankach, co jest równoznaczne z utratą
aktywności biologicznej TNF alfa.
Blokada czynnika TNF alfa przyczyna się do
zahamowania stanu zapalnego.
Lek jest wykorzystywany w leczeniu: łuszczycy,
reumatoidalnego zapalenia stawów, chorobie
Crohna.
Podawany jest w postaci dożylnej infuzji trwającej 2-3 godziny
Infliksimab
Rp.
Remicade
proszek do sporządzenia koncentratu do przygotowania roztworu do infuzji
0,1g (1 fiolka)
S. 3mg/kg.mc we wlewie iv., dawki powtarzać po 2 i 6 tygodniach a następnie
po 8 tygodniach. Po 12 tygodniach dawkę można zwiększyć o 1,5mg/kg. mc. do
max dawki 7,5 mg/kg mc.
Preparat infliksimab zarejestrowano dla
przypadków nie poddających się standardowemu
leczeniu.
Jest skuteczny w leczeniu:
 przetok w chorobie Leśniewskiego-Crohna;
 indukcji remisji i podtrzymaniu leczenia we
wrzodziejącym zapaleniu jelit.
ADALIMUMAB
(preparat HUMIRA)
– lek immunosupresyjny, rekombinowane
ludzkie przeciwciało monoklonalne skierowane
przeciw TNF alfa.
Działa selektywnie, inaktywując TNF alfa.
Obniża aktywność CRP oraz innych
wskaźników ostrej fazy stanu zapalnego
(OB., IL-6),
 Obniża stężenie metaloproteaz macierzy
(MMP-1, MMP-3) odpowiedzialnych między
innymi za niszczenie chrząstki stawowej.
AdalimumabWskazania:
 reumatoidalne zapalenie stawów gdy metotreksat jest
nieskuteczny lub w skojarzeniu z metotreksatem;
 łuszczycowe zapalenie stawów;
 zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa;
 ciężka postać choroby Leśniewskiego-Crohna.
Adalimumab
Rp. Humira
roztwór do wstrzykiwań
0,05g/ml (0,04g/0,8ml)
2 ampułkostrzykawki
S. s.c. 40mg co tydzień bądź co 2 tygodnie
Powikłania stosowania TNF -alfa blokerów:
 infekcje bakteryjne i wirusowe;
 zespoły neurologiczne związane z
demielinizacją;
 zespoły limfoproliferacyjne ? np.. chłoniaki;
 wystąpienie przeciwciał
przeciwjądrowych (ANA);
 zespół toczniopochodny.
Przeciwciała
monoklonalne przeciw
integrynom
Fizjologia przypomnienie !!!!!
Białka odpowiedzialne za adhezję (przyleganie,
przyczepianie) tzw. CAMs (cellular adhesion molecules)
pośredniczą w oddziaływaniach między komórkami
oraz między komórkami a macierzą
międzykomórkową i odpowiadają m.in.
 za migrację i przyleganie leukocytów do komórek
śródbłonka w trakcie rozwoju procesu zapalnego.
Najliczniejszą klasą białek adhezyjnych są
integryny
-glikoproteiny wchodzące w skład błony komórkowej.
Integryny współdziałają z innymi receptorami błonowymi,
umożliwiając agregacje komórek oraz ich ukierunkowaną
migracje.
Dotychczas odkryto ponad 20 integryn.
Integryny alfa4 uczestniczą w migracji leukocytów
przez ściany naczyń krwionośnych, wiążą się z
białkiem CAM1 (cell adhesion molecule1), którego
zwiększoną aktywność obserwowano w zapaleniach
jelit.
Przeciwciała monoklonalne przeciw integrynom α₄
zmniejszają migrację leukocytów do zmienionych zapalnie tkanek,
wybiórczo blokując cząsteczki adhezyjne.
NATALIZUMAB (ANTEGREN)
jest rekombinowanym (mysio-ludzkim)
monoklonalnym przeciwciałem skierowanym
przeciwko integrynie alfa4 znajdującej się na
powierzchni leukocytów i pośredniczącej w migracji
limfocytów przez śródbłonek naczyniowy do ściany
jelit.
Modyfikowane białka
fuzyjne CTLA4-Ig
blokujące przekazywanie
sygnału kostymulacji
limfocytom T
Do aktywacji limfocytów T konieczne jest rozpoznanie przez
receptor limfocytu T (TCR)
antygenu prezentowanego przez
komórkę prezentującą antygen
w połączeniu z cząsteczką głównego układu zgodności
tkankowej (MHC).
Następnie na
powierzchni limfocytu T
pojawia się
cząsteczka CTLA-4,
która wykazuje znacznie
większe powinowactwo do
CD80/CD86 i po
wyeliminowaniu patogenu
przekazuje do
wnętrza komórki sygnał
hamujący odpowiedź
immunologiczną.
Stworzono białko fuzyjne zawierające CTLA-4, które blokuje
szlak kostymulacji.
ABATACEPT
Białko jest wykorzystywane w leczeniu chorób
autoimmunologicznych i w przypadku odrzucenia
przeszczepu.
abatacept
Zawiera pozakomórkową część ludzkiej cząsteczki CTLA-4 i
fragmentu FcIgG1.
CTLA-4Ig blokuje interakcje między cząsteczką CD28 a
cząsteczkami CD80/CD86 zapobiegając pełnej aktywacji
limfocytów T.
Wykorzystanie leków
biologicznych
Choroby zapalne jelit
/nieswoiste zapalenie jelit/
i n f l i k s y m a b (Remicade)
( chimeryczne przeciwciało anty TNF-α).
a d a l i m u m a b (Humira)
( ludzkie przeciwciało anty TNF-α)
2. infliksymab
(przeciwciało chimeryczne przeciw TNF alfa)
wymaga równoczesnego podawania metotreksatu.
Reumatoidalne zapalenie stawów
1. Etanercept
(białko fuzyjne utworzone z fuzji dwóch naturalnych rozpuszczonych receptorów
TNF z fragmentem ludzkiej IgG1).
samodzielnie lub w skojarzeniu z
metotreksatem.
3. adalimumab
(przeciwciało ludzkie przeciw TNF alfa) (Rp. Humira)
4. abatacept
-modyfikowane białko fuzyjne CTLA4-Ig, które blokuje przekazywanie sygnału
kostymulacji limfocytom T.
5. rituksymab-(Rp. MabThera)
Rytuksymab
– ludzko-mysie przeciwciało wiążące się z antygenem CD20
występującym na limfocytach pre- B i na dojrzałych limfocytach B.
W efekcie dochodzi do aktywności limfotoksycznej
związanej z cytotoksycznością zależną od dopełniacza i indukcją
apoptozy limfocytów B.
Wskazania: oporne na chemioterapię lub dotychczas nie leczone
chłoniaki nieziarnicze (S. 375mg/m2 pc. 1x w tyg przez 4 tyg w
monoterapii; ciężkie reumatoidalne zapalenie stawów (S. 2 wlewy
iv. po 1000mg w odstępach 2 tyg w skojarzeniu z metotreksatem).
MabThera
koncentrat do sporządzenia roztworu do wlewu
i.v. 0,01g/ml
(0,1g/10ml) (2 fiol a 10ml) bądź 0,01g/ml (0,5g/50ml)(1fiol a 50ml).
S. Podawać iv. w postaci powolnego wlewu ( 50mg/h co 30 min można
zwiększyć o kolejne 50mg max 400mg, po wykonaniu premedykacji z leku
przeciwgorączkowego, przeciwhistaminowego lub sterydu.
Choroby dermatologiczne
Etanercept i infliksimab zarejestrowano do leczenia
przewlekłej łuszczycy plackowatej
(co potwierdza główną rolę TNF-α w patogenezie tej choroby).
W terapii łuszczycy stosuje się również:
preparaty omówione blokujące cząsteczki adhezyjne
1/ alefacept (Rp.AMEVIVE)- białko fuzyjne
( połączenie ludzkiej cząsteczki LFA-3 i fragmentu Fc ludzkiego przeciwciała IgG1
wiążącego cząsteczkę CD2 na powierzchni limfocytów T i przez to
ich hamowanie).
2/ efalizumab – humanizowane przeciwciało
monoklonalne które wiąże się z podjednostką α
cząsteczki LFA-1 i hamuje aktywację limfocytów T.
Inne ogólnoustrojowe choroby
autoimmunologiczne
Czynnik martwicy nowotworu alfa odgrywa istotną rolę w patogenezie
zapalenia naczyń związanego z występowaniem przeciwciał przeciw
cytoplazmie granulocytów obojętnochłonnych (ANCA).
Skutecznym w leczeniu zapalenia związanego z
przeciwciałami ANCA okazał się infliksymab,
problemem jest jednak ryzyko zakażeń.
Rituksymab (Rp. Mab Thera)) jest skuteczny w
chorobach związanych z przeciwciałami ANCA;
w krioglobulinemii; toczniu rumieniowatym układowym
Natalizumab
(przeciwciało monoklonalne przeciw integrynom α₄)
Stosowany w nawracającej postaci stwardnienia
rozsianego
Ryzyko wieloogniskowej leukoencefalopatii?.
Przeszczepianie narządów
Muromonab-CD3
mysie przeciwciało monoklonalne skierowane przeciw glikoproteinie
CD3 obecnej na powierzchni limfocytów T.
Zarejestrowano do leczenia odrzucania
przeszczepionej nerki .
Aktualnie wskazania rozszerzono o przeszczepy serca
i wątroby w przypadku nieskutecznego
dotychczasowego leczenia.
Daklizumab (1997r)(Rp. Zenapax)
organiczny związek chemiczny, lek immunosupresyjny będący rekombinowanym,
humanizowanym przeciwciałem IgG przeciwko podjednostce
α kompleksu receptora dla IL-2.
 Przeciwdziała wiązaniu IL-2 i powoduje spadek jej aktywności.
 Receptor dla IL-2 znajduje się na limfocytach T.
blokuje w ten sposób proliferację limfocytów zależną od IL-2
Jest stosowany w terapii ostrego odrzucania przeszczepu.
Baziliksymab (1998r)(Rp. Simulec) –
przeciwciało monoklonalne (chimeryczne ludzko-mysie)
przeciw antygenowi CD25 (podjednostce α receptora
dla interleukiny -2 (IL-2) na powierzchni aktywnych
limfocytów T.
Blokuje w ten sposób proliferację limfocytów
zależną od IL-2
Terapia nowotworów
- - pierwszym preparatem dopuszczonym do leczenia
chłoniaków nieziarniczych w 1997 r był rytuksymab.
-- inne leki stosowane w leczeniu nowotworów
złośliwych β – komórkowych to ibrytumomab
(Rp. Zewalin) i alemtuzumab
( przeciwciało anty-CD 52).
W przypadku rozsianego procesu nowotworowego podanie
przeciwciał monoklonalnych znakowanych radioizotopem
dzięki ich zdolności wybiórczego wiązania antygenu może
prowadzić do napromieniowania patologicznych obszarów
dawką cytotoksyczną.
Tositumomab -znakowany jodem 131 skierowany
jest przeciw antygenowi CD20, który znajduje się na
powierzchni prawidłowych oraz zmienionych
nowotworowo limfocytów B.
Jest skuteczny u chorych z opornym na leczenie
grudkowym chłoniakiem B- komórkowym.
Trastuzumab
humanizowane przeciwciało monoklonalne przeciw ludzkiemu
receptorowi naskórkowego czynnika wzrostu (HER2)
-Nasila odpowiedź na chemioterapię pierwszego
rzutu u chorych z przerzutowym rakiem sutka i
nadmierną ekspresją HER2.
Trastuzumab – rekombinowane, humanizowane przeciwciało
monoklonalne IgG₁ łączące się wybiórczo z HER2
Rp. Herceptin proszek do sporządzania koncentratu
do wlewu 0,15g (fiol 15ml).
S. Rak piersi z przerzutami u osób z nadekspresją
receptora HER2. Dawkowanie wg. schematów np..
iv. w 90 minut. wlewie . Dawka nasycająca 4mg/kg mc;
podtrzymująca 2mg/kg mc / 1x w tyg.
Cetuksymab - przeciwciało monoklonalne przeciw receptorowi
nabłonkowego czynnika wzrostu.
Cetuksymab Rp. Erbitux roztwór do infuzji 0,005g/ml (1 fiol 100ml ) (1 fiol 20ml)
Leczenie skojarzone z irynotekanem raka jelita grubego z przerzutami,
wykazującego ekspresję nabłonkowego czynnika wzrostu EGFR bądź leczenie
zaawansowanego miejscowo raka płaskonabłonkowego w obrębie głowy i szyi
w połączeniu z radioterapią.
Cetuksymab
- przeciwciało monoklonalne przeciw receptorowi
naskórkowego czynnika wzrostu – stosowany jest w
połączeniu z irinotekanem w leczeniu raka jelita grubego
z przerzutami.
Do leczenia tej choroby wykorzystuje się również
bewacizumab
(preparat – Avastin)
przeciwciało monoklonalne przeciw
naczyniowo- ródbłonkowemu czynnikowi wzrostu.
Bewacizumab
-przeciwciało monoklonalne wiążące się z czynnikami
wzrostu naczyń śródbłonka.
Rp. Avastin koncentrat do sporządzenia roztworu do infuzji 0,025g/ml
(0,1g/4ml)(1fiol 4ml) oraz 0,4g/16ml (1fiol 16ml).
Leczenie pierwszego rzutu rozsianego raka sutka w
skojarzeniu z paklitakselem; rak okrężnicy lub odbytnicy z
przerzutami.
Ibrytumomab = tiuksetan rekombinowane mysie przeciwciało
monoklonalne , radiofarmaceutyk.
Rp. Zevalin zestaw 4 fiolek o różnej zawartości do przygotowania
Infuzji 0,0032g
S. Według schematu- oporna na leczenie CD20+ postać grudkowego
B-komórkowego chłoniaka nieziarniczego
Alemtuzumab lek przeciw białaczkowy, przeciwciało monoklonalne
przeciw glikoproteinie CD52 na powierzchni limfocytów
Rp. Mab Campath koncentrat do sporządzenia roztworu do
infuzji 0,03g/ml
S. iv. we wlewie trwającym 2h według schematu…
Irynotekan -inhibitor topoizomerazy 1
Rp. Irinotecan Mayne (inj. 0,02g/ml( 1 fiol 2 ml,
1fiol. 5ml)
Zaawansowany rak jelita grubego po niepowodzeniach
5-fluorouracylu.
Rp. Campto (koncentrat do wlewu iv.0,02g/ml
(0,04g/2ml)(1fiol 2ml) też
(0,1g/5ml; 1 fiol 5 ml)
Układ krążenia
Abciksimab - fragment Fab monoklonalnego
przeciwciała chimerycznego przeciw
glikoproteinowemu receptorowi płytkowemu IIb/IIIa,
o 35% zmniejsza liczbę ostrych powikłań
niedokrwiennych podczas zabiegów przezskórnej
rewaskularyzacji wieńcowej.
Abciksimab – lek hamujący agregację płytek, antagonista
Receptora GP IIb/IIIa
Rp. ReoPro roztwór iv. 0,002g/ml (0,01g/5ml)
(1fiol 5ml).
S.0,25mg/kg mc. w szybkim wstrzyknięciu iv w ciągu
1min (bolus) a następnie wlew 0,125µg/kg mc/min
max 10µg/min). 24 godziny przed interwencją i 12 godzin
po kardiointerwencji =PTCA ale też przy braku reakcji na ASA
i heparynę.
Choroby zakaźne
Paliwizumab- humanizowane przeciwciało
monoklonalne przeciw białku F syncytialnego
wirusa oddechowego (RSV).
Lek jest wskazany u dzieci z grupy wysokiego
ryzyka zakażeniom RSV.
Rp. Synagis proszek do sporządzenia roztw. do wstrzykiwań
0,05g (1fiol z proszkiem i 1 fiol rozpuszczalnika 1 ml).
S. Domięśniowo 15mg/kg mc 1x w miesiącu
Choroby alergiczne
Leczenie przeciwciałem monoklonalnym
anty- IgE 317 chorych z umiarkowaną i ciężką astmą
atopową przynosi wymierne korzyści.
Pozwala zredukować dawkę glikokortykosteroidów.
Omalizumab- zarejestrowano do leczenia ciężkiej
przewlekłej astmy atopowej u dorosłych i młodzieży
jeśli glikokortykosteroidy wziewne i długo działające
β₂ mimetyki nie zapewniają skutecznej kontroli
objawów.
Omalizumab- przeciwciało monoklonalne wybiórczo
wiążące się z IgE
Rp. Xolair proszek i rozpuszczalnik do sporządzenia
roztworu do wstrzykiwań
0,075g (1fiol+1amp rozpuszczalnika 2w ml)
S. Zależna od stężenia IgE. Podaje się sc.
Toczeń rumieniowaty układowy
Belimumab- pierwszy lek biologiczny zarejestrowany do
leczenia tocznia rumieniowatego układowego
(początek marca
2011r FDA)-ludzkie
przeciwciało monoklonalne , które
wiąże i hamuje biologiczna aktywność białka
stymulującego limfocyty B (BLyS -B- lymphocyte
stimulator).
Cytokina Blys stała się nowym celem dla nowych
sposobów leczenia chorób autoimmunologicznych,
których patogeneza wiąże się z zaburzeniami
czynności limfocytów B.
Białko Blys należy do nadrodziny czynnika martwicy nowotworu
(TNF) i wiąże się z receptorami na limfocytach B oraz stymuluje
ich dojrzewanie i różnicowanie .
BLyS pobudza też limfocyty do produkcji autoprzeciwciał.
Terapia belimumabem chorych na toczeń pozwala zredukować
dawkę sterydów oraz zmniejsza aktywność choroby.
Lek ma dobry profil bezpieczeństwa. Podawany jest dożylnie
10mg/kg w postaci trwającego ok. godziny wlewu. Początkowe
trzy dawki podaje się co dwa tygodnie , a następnie co 4 tyg.
Lek jest dodawany do standardowej terapii prowadzonej u
pacjenta.
Podsumowanie-nazewnictwo leków biologicznych
Główne grupy leków biologicznych to:
Przeciwciała monoklonalne ( sufiks – mab)
Białka fuzyjne ( sufiks –cept)
Rekombinowane białka ludzkie ( prefiks rh- lub rhu )
ETANERCEPT (ENBREL)
Białko fuzyjne (połączenie ludzkiego receptora TNF-alfa z fragmentem Fc
przeciwciała klasy IgG1) Znosi działanie TNF alfa.
INFLIKSYMAB (REMICADE)
Monoklonalne przeciwciało ludzko mysie anty TNF-alfa
ADALIMUMAB (HUMIRA)
Rekombinowane ludzkie przeciwciało monoklonalne skierowane przeciw TNFalfa
CERTOLIZUMAB PEGOL (CIMZIA)
Humanizowany fragment Fab przeciwciała monoklonalnego skierowanego
przeciwko TNF-alfa, połączony z glikolem polietylenowym
NATALIZUMAB (ANTEGREN)
Rekombinowane mysio ludzkie przeciwciało monoklonalne skierowane przeciw
integrynie α4.
ABATACEPT
Modyfikowane białko fuzyjne CTLA4-Ig które blokuje przekazywanie sygnału
kostymulacji limfocytom T.
RITUKSYMAB (MABTHERA)
Monoklonalne przeciwciało wiążące wybiórczo cząsteczkę CD20 na
limfocytach B
DAKLIZUMAB (ZENAPAX)
Humanizowane przeciwciało IgG przeciwko podjednostce α kompleksu
receptora dla IL-2. Blokuje proliferację limfocytów T zależną od IL-2)
BAZILIKSYMAB (SIMULEC)
Przeciwciało monoklonalne (chimeryczne ludzko-mysie) przeciw antygenowi
CD25 dla interleukiny 2 na powierzchni limfocytów T
ABETIMUS (RIQUENT)
Wywołuje tolerancję limfocytów B na natywny DNA. Wiąże na drodze reakcji
krzyżowej receptor powierzchniowy dla przeciwciał anty -nDNA (natywny DNA)
na limfocytach B, co hamuje przekazanie drugiego sygnału i doprowadza do
stanu anergii lub apoptozy tych limfocytów. Lek stosowany obecnie w próbach
klinicznych w leczeniu toczniowego zapalenia nerek
BEKAPLERMIN (REGRANEX)
Rekombinowany ludzki czynnik wzrostu BB pochodzenia płytkowego,
stosowany w celu przyspieszenia ziarninowania. Stosowany w leczeniu
głębokich neuropatycznych przewlekłych owrzodzeń cukrzycowych. Preparat
występuje w formie żelu op 15g, każdy gram zawiera 100mcg bekaplerminu.
ANAKINRA
Ludzki, rekombinowany antagonista receptora IL-1a. IL-1 uwalniana jest z
makrofagów i fibroblastów. Jest mediatorem reakcji immunologicznych i
zapalenia oraz w znaczący sposób odpowiada za destrukcję chrząstki i kości.
IL-1 działa synergistycznie z TNFalfa. Nasila uwalnianie enzymów
degradujących chrząstkę ( strome lizyny, agrekazyny, metaloproteina) z
leukocytów, synowiocytów i chondrocytów
TRASTUZUMAB
Humanizowane przeciwciało monoklonalne przeciw ludzkiemu receptorowi
naskórkowego czynnika wzrostu (HER2)- nasila odpowiedź na chemioterapię
pierwszego rzutu u
chorych z przerzutowym rakiem sutka i nadmierną ekspresją HER2.
ALEMTUZUMAB ( MAB CAMPATH)
lek przeciw białaczkowy, przeciwciało monoklonalne przeciw glikoproteinie
CD52 na powierzchni limfocytów.
BEWACIZUMAB (AVASTIN)
przeciwciało monoklonalne wiążące się z czynnikami wzrostu naczyń
śródbłonka.
ABCIKSIMAB (REOPRO)
fragment Fab monoklonalnego przeciwciała chimerycznego przeciw
glikoproteinowemu receptorowi płytkowemu IIb/IIIa
PALIWIZUMAB (SYNAGIS)
humanizowane przeciwciało monoklonalne przeciw białku F syncytialnego
wirusa oddechowego (RSV). Lek jest wskazany u dzieci z grupy wysokiego
ryzyka zakażeniom RSV.
OMALIZUMAB (XOLAIR)
przeciwciało monoklonalne wybiórczo wiążące się z IgE.
Belimumab
Ludzkie przeciwciało monoklonalne hamujące aktywność białka stymulującego
limfocyty B-BLyS (B-lymphocyte stimulator)
……….dziękuję……….