Wczesne testy w rozpoznawaniu zakażenia u noworodka

Diagnostyka zakażeń
u noworodka
Jerzy Szczapa
Uniwersytet Medyczny
Poznań
Epidemiologia zakażeń
u noworodków




Rocznie 4 mln. zgonów dzieci w tym 35% z powodu sepsy
(Lawn I.E. i wsp. Int. J. Epidemiol. 2006)
Zakażenie w.maciczne - 35% ryzyko ciężkiego zakażenia u
wcześniaków
(Goldenberg R.I. NEJM 2000)
50% wcześniaków wymaga diagnostyki w kierunku zakażenia i
leczenia antybiotykami
(Stoll. B. Semin. Perinatol. 2003)
W USA około 600 tys. noworodków rocznie badanych w
kierunku sepsy – 130 000 – 400 000 z nich leczona
antybiotykami
(Escobar G.I. Pediatrics 1999)
Idealny biomarker zakażenia

Pewna laboratoryjna i kliniczna charakterystyka
● Wymogi laboratoryjne
- Biochemicznie stabilny nie wymagający
specjalnych warunków transportu i
przchowywania
- W pełni automatyczne oznaczanie
● Wymogi kliniczne
- Zdolność potwierdzenia i wykluczenia zakażenia
- Wysoka czułość (>99%) i wysoka specyficzność i ujemna
wartość predykcyjna (>85%)
- Zdolność do oceny rozwoju choroby i zastosowania
właściwego antybiotyku
Definicje stosowane w ocenie
stosowanych wskaźników
zakażenia




Czułość badania: - Jeżeli zakażenie jest obecne, jak często wynik
testu jest nieprawidłowy
● Miara zdolności testu do wykrycia choroby
Swoistość badania: - Jeżeli zakażenia brak, jak często wynik testu
jest prawidłowy (ujemny)
● Miara zdolności testu do potwierdzenia braku zakażenia
Dodatnia wartość predykcyjna: - Jeżeli wynik testu jest
nieprawidłowy – jak często infekcja jest obecna
Ujemna wartość predykcyjna: Jeżeli wynik testu jest prawidłowy
– jak często zakażenie jest nieobecne
Biomarkery zakażenia



Całkowity i odsetkowy obraz krwinek białych oraz ich morfologia
- całkowita liczba leukocytów oraz ich odsetki z morfologią
- całkowita liczba neutrofili
- całkowita liczba neutrofili niesegmentarnych
- stosunek neutrofili niedojrzałych/dojrzałych
Liczba płytek
Białka fazy ostrej
- Białko fazy c (CRP)
- Amyloid A w surowicy
- Prokalcytonina (PCT)
- Białka wiążące lipopolisacharydy
- Białka hamujące inter-alfa (IαIps)
Biomarkery zakażenia (c.d.)

Cytokiny
● Rodzina Interleukiny – 1 (IL-1α, IL-1β, IL-1ra)
● Interleukina 6
● Interleukina 8
● Rodzina Interleukiny – 10 (IL-10, 19, 20, 22,
24, 26, 28, 29)
● Kachektyna (TNF)
● Czynnik stymulujący granulocyty (G-CSF)
Biomarkery zakażenia (c.d.)





Chemokiny CC (C-c motif Ligand-4 c-c motif ligand-5)
Białko 10 indukowane przez interferon α
Markery powierzchniowe
- CD64, CD 11b, CD25, CD69 i inne
Inne
- Trombopoetyna
- Selektyny
- Elastaza neutrofilowa
- cząsteczki adhezyjne (ICAM, VCAM-1)
- Białka uwalniania w zakażeniu np. proapolipoproteina CII
- Fibronektyna
- Wskaźnik sedymentacji erytrocytów
- Haptoglobina
Badanie mikroskopowe łożyska pępowiny, płynu żołądkowego, płynu z
przewodu słuchowego zewnętrznego
Testy diagnostyczne
u noworodka z podejrzeniem
zakażenia



Mikrobiologiczne
– Posiewy (posiew z krwi – złoty standardt)
- Bezpośrednia identyfikacja
- Wykrycie antygenów bakteryjnych
(Imunoelektrofareza, ELISA, aglutynacja)
Laboratoryjne
– Całkowity i odsetkowy obraz krwinek białych
- Neutrofile; niedojrzałe/całkowitych
- Białko fazy C
- Fibrynogen, płytki krwi
- Prokalcytonina
- Amyloid A w surowicy
- Cytokiny i rozpuszczalne receptory
(IL-6, IL-8, SCD-14, STREM)
Diagnostyka molekularna
- Wykrycie i amplifikacja bakteryjnego DNA metodą PCR
Badania diagnostyczne
w podejrzeniu Chorioammionitis i wczesnej postaci
sepsy w sali porodowej





R-K-Z k.mlekowy, glukoza, ciepłota ciała, czas
rekapilaryzacji (> 3 sek.)
Wymaz z nosa, gardła, przewodów słuchowych,
łożyska, naczyń pępowinowych
W przypadku klinicznych objawów sepsy:
- posiewy z krwi (na bakterie tlenowe i beztlenowe)
pobranej na obwodzie i centralnie
Wykonać badania laboratoryjne; CRP, PCT leukocyty
IL-6/IL-8, badanie koagulologiczne, grupę krwi
Sprawdzić posiew z szyjki macicy u matki
Rozpoznanie IAI
W następstwie zespołu wewnątrzowodniowego
zapalenia dochodzi do zespołu płodowej reakcji
zapalnej (FIRS), która potwierdza
- dodatni posiew bakteryjny z okolicy odbytu
- wzrost IL-6, IL-8 w płynie owodniowym
- zapalenie naczyń pępowinowych
- Dodatni posiew we krwi noworodka

Rozpoznanie FIRS u noworodka








Objawy kliniczne zaburzeń w ciągu 72 godzin
po urodzeniu
Tachypnoe (> 60 min.) + stękanie
wydechowe/wciąganie lub desaturacja krwi
Niestabilność ciepłoty ciała (< 36oC - > 37oC)
Czas rekapilaryzacji > 3 sec.
WBC (< 4000 x 109/L) lub > 34000 x 109/L)
CRP > 10 mg/dl
IL-6 lub IL 8 > 70 pg/ml
Gen 165r RNA, PCR - dodatni
Hague K.N., Pediatr. Crit. Care 2005
Zakażenie perinatalne
u noworodka






Brak wczesnych specyficznych objawów
Objawy związane z FIRS
Często brak oczywistych objawów źródła zakażenia lub miejsca
wniknięcia drobnoustroju
Infekcja często szybko prowadzi do sepsy i wstrząsu septycznego
Opóźnienie zastosowania antybiotykoterapii zwiększa ryzyko
wstrząsu, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych oraz złych
następstw neurologicznych
Jeżeli noworodek po urodzeniu wymagał resuscytacji i
zaburzenia oddychania utrzymują się nadal należy rozważyć
możliwość infekcji wczesnej i konieczności antybiotykoterapii
Częstość występowania objawów
sepsy u noworodków (%)







Bezdech – 55
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe 43
Zaburzenia oddychania – 29
Letarg/hipotonia – 23
Zaburzenia liczby krwinek białych 4-6
Kwasica metaboliczna – 11
Hiperglikemia (>140mg%) – 10
(Fanaroff A.A. NIH DN, 1998)
Badania diagnostyczne
w oddziale intensywnej terapii
w podejrzeniu sepsy





Posiewy z krwi (b.tlenowe i beztlenowe) przed
antybiotykoterapią
Rozmazy z gardła, przewodu słuchowego nosa, płynu
żołądkowego, smółki
Badanie moczu na posiew (na drodze sterylnego
założenia cewnika do pęcherza lub nakłucia
nadłonowego)
Rozważyć badanie płynu mózgowo-rdzeniowego
Wykonać badania laboratoryjne; Badanie
koagulologiczne IL-6/IL-8, CRP, mleczany, RKZ
rozmaz krwi, poziom glukozy, stężenie bilirubiny
(pośredniej/bezpośredniej) transaminazy, kreatynina,
alkaliczna fosfataza, elektrolity (po 6 g. życia) grupę krwi
Wskazania do nakłucia lędźwiowego







Objawy neurologiczne
Przy podejrzeniu sepsy po 48 godzinie życia
Przy wzroście stężenia CRP > 2 mg/dl w ciągu pierwszych 4 godzin
życia
Objawach klinicznych zakażenia: hipotonia, hipotensia
Laboratoryjnych objawach zakażenia; leukopenia, zmianach stężeń
glukozy, dodatnim wyniku posiewu w krwi
Posiew z krwi może być ujemny u 15-38% noworodków z zapaleniem
opon mózgowo-rdzeniowych
(Pickering L.K. Red. Book 2006)
Zrezygnować z nakłucia lędźwiowego u pacjentów niestabilnych
hemodynamicznie
Zmiany w płynie mózgowo-rdzeniowym w
bakteryjnym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowym





Białko całkowite > 150 mg/dl (u wcześniaków
może być > 170 mg/dl)
WBC > 10 µl (często > 100 µl)
Dodatni rozmaz Gramma
Stosunek glukozy w CSF/glukozy w surowicy
często < 0,4 w meningitis
Dodatni posiew bakteryjny
Przydatność badania CRP
w wczesnej postaci sepsy







Wzrost CRP 4-6 godzin od początku zapalenia
Podwojenie stężenia co 8 godzin
Najwyższe stężenie między 36 a 50 godziną
Szybkie obniżenie stężenia w przypadku cofania się objawów
infekcji – czas połowiczego rozpadu 4-7 godz.
W celu wykluczenia infekcji konieczne seryjne badanie CRP
Fałszywie dodatnia wartość CRP, PCT jest stwierdzona u
8% noworodków
(Benitz W.E. Pediatrics 1998)
Równoczesne oznaczenie CRP i cytokin (IL 6/8) obniża
konieczność antybiotykoterapii
Prokalcytonina (PCT)
Pre-prokalcytonina
Sekwencja
sygnalna
Prokalcytonina (PCT) - 116AA
region N-końcowy
Kalcytonina - 32AA
Katakalcyna
FIZJOLOGIA:
proteoliza
Synteza PCT w komórkach neuroendokrynnych (komórki C tarczycy)
kalcytonina
ZAKAŻENIE BAKTERYJNE:
Wzrost stężenia PCT poprzez:
1. Sekrecja poza tarczycą (wątroba, płuca, jelita) oraz w monocytach i leukocytach
2. Nieaktywna proteoliza
endo- i egzotoksyny, cytokiny
NORMA
ZAKAŻENIE WIRUSOWE
ZAKAŻENIE BAKTERYJNE
< 0,1 ng/ml
< 1,0 ng/ml
> 20÷200 ng/ml
Al.-Nawas B., Eur J Med. Res 1996; Monneret G., Infection 1999, Muller B. J.Clin Metab. 2001
Rozkład wartości PCT (95% CI) u zdrowych
noworodków w ciągu pierwszych 48 godzin życia
Chiesa C.Clin.Inf.Dis.1998
Zmiany stężenia PCT u noworodków
w ciągu pierwszych 48 godzin po urodzeniu
(95% CI)
Wiek (godziny)
PCT (µg/L)
0-6
2
6-12
8
12-18
15
18-30
21
30-36
15
36-42
8
42-48
2
Rozkład wartości PCT z wczesną postacią posocznicy
w ciągu pierwszych 48 godzin życia noworodków
Chiesa C.Clin.Inf.Dis.1998
Kinetyka PCT u noworodków

Wzrost stężenia po 2 godzinach od zakażenia

Różnicowanie zapalenia o etiologii zakaźnej i niezakaźnej

Różnicowanie zakażenia o etiologii bakteryjnej od
wirusowej

Różnicowanie stopnia nasilenia posocznicy, uogólnionej
reakcji zapalnej, niewydolności narządowej

Obniżenie stężenia o 50% po 2 dobach po zastosowania
leczenia
C.Chiesa et al., Clin Inf Dis, 1998, 26: 664-72
Wartość diagnostyczna PCT u dzieci z
podejrzeniem sepsy w porównaniu z
liczbą neutrofilli i CRP
Materiał: 80 dzieci ( wiek 3.1 lat) z podejrzeniem sepsy
Metoda: oznaczenia w 6, 12, 24 i 48 godzinie
Oznaczenia PCT metoda imunolumimetryczną
Wyniki: - wysokie wartości PCT (1,0-722 µg/ml w
pierwszym badaniu;
 Brak istotnego dalszego wzrostu
- w okresie późniejszym
 Wzrost wartości niezależnie od wieku pacjentów
 Najwyższe wartości w wstrząsie septycznym, MODS i u tych
którzy zmarli
Wnioski: Stężenie PCT wzrasta gwałtownie u dzieci z sepsą i ma
lepszą wartość prognostyczną niż CRP i liczba neutrofili
Flores-Casado I. i wsp. Pediatr.Crit.Care.Med. 2003
Krzywe ROC określające optymalne wartości odcięcia dla
CRP i PCT w diagnostyce inwazyjnych i nieinwazyjnych
zakażeń u dzieci gorączkujących
Lopez A.F. i wsp. Pediatr.Infect.Dis. J.2003
CRP a PCT w diagnostyce zakażeń


PCT ma wyższość diagnostyczną nad CRP w
różnicowaniu między zakażeniami wirusowymi a
bakteryjnymi oraz wykrywaniu inwazyjnych zakażeń
bakteryjnych między 1 a 36 m. życia
PCT jest doskonałym wczesnym markerem infekcji
bakteryjnych potwierdzającym inwazyjne zakażenie w
ciągu pierwszych 12 godzin u dzieci gorączkujących
Lopez A. Pediatr. Infect.Dis.J.2003
Metaanaliza wartości diagnostycznej
PCT w sepsie u noworodków


Materiał
- Analiza 16 badań (1,959 noworodków) u
noworodków z potwierdzoną klinicznie lub
mikrobiologicznie sepsą w porównaniu z
wartościami PCT w grupach chorych dzieci z innych
powodów
Metoda:
- Metaanaliza (bivariate) czułości swoistości w oparciu
o krzywe ROC
Metaanaliza wartości diagnostycznej
PCT w sepsie u noworodków (c.d.)


Wyniki
- Czułość (95% CI) 81% (74-87%)
- Swoistość (95% CI) 79% (69-87%)
- Krzywa ROC określająca wartość diagnostyczną wynosiła 0,87
- Dokładność diagnostyczna PCT wyższa u noworodków z
późną postacią sepsy (AUC 0,95) (< 72g. życia) v.s. wczesną
postacią (AUC 0,78)
- wysoka heterogeniczność statystyczna
Wnioski
- Stężenie PCT u noworodków z sepsą w surowicy krwi
wykazuje bardzo dobrą wartość diagnostyczną (AUC = 0,87)
Vouloumanou E.K. i wsp. Intensive Care Med. 2011
Leukocyty
WBC
45
(G/l)
40
35
30
25
27,25
SD 19,11
23,93
21,43
20
SD 16,63
SD 17,70
16,45
15
SD 7,63
10
5
POSOCZNICA
POS:ZDROWE*
ZAPALENIE
PŁUC
Z.PŁUC:ZDROWE
DZIECI
CHORE
CHORE:ZDROWE*
DZIECI
ZDROWE
POS: Z.PŁUC
*p<0,05
Wskaźnik leukocytarny
I:T
0,25
0,20
0,153
0,15
SD 0,10
0,093
0,10
0,119
SD 0,10
SD 0,93
0,055
0,5
SD 0,05
POSOCZNICA
POS:ZDROWE*
ZAPALENIE
PŁUC
Z.PŁUC:ZDROWE
DZIECI
CHORE
CHORE:ZDROWE*
DZIECI
ZDROWE
POS: Z.PŁUC
*p<0,05
Przydatność oznaczeń
leukocytów w diagnostyce
zakażeń u noworodków




Neutropenia (< 1750 k/mm3) lepszym
wskaźnikiem zakażenia niż neutrofilia
Wskaźnik I/T (>0,16) ma wartość ograniczoną
Ograniczona przydatność wyłącznej wartości
całkowitej liczby leukocytów
Podsumowanie: Ocena ilości neutrofili jest
przydatnym pośrednim testem w ocenie
zakażenia jeżeli jest powtarzana co 24-36 godzin
(Haris M.C. 2010)
Płytki krwi
PLT
350
(G/l) 300
250
SD 81,20
200
150
259,97
241,5
SD 92,00
200,91
SD 90,31
146,8
SD 73,25
100
50
POSOCZNICA
POS:ZDROWE*
ZAPALENIE
PŁUC
Z.PŁUC:ZDROWE
DZIECI
CHORE
CHORE:ZDROWE*
DZIECI
ZDROWE
POS: Z.PŁUC*
*p<0,05
Białko C-reaktywne
CRP
(mg/L)
125
100
75
63,34
SD 52,05
50
31,82
SD 39,35
25
45,33
SD 47,24
5,20
0
-25
SD 18,78
POSOCZNICA
POS:ZDROWE*
ZAPALENIE
PŁUC
Z.PŁUC:ZDROWE*
DZIECI
CHORE
CHORE:ZDROWE*
DZIECI
ZDROWE
POS: Z.PŁUC
*p<0,05
Prokalcytonina
PCT
150
(ng/ml) 125
100
75
83,06
SD 53,15
49,51
50
SD 48,49
24,35
25
2,65
SD 38,69
SD 3,97
0
-25
POS:ZDROWE*
POSOCZNICA
ZAPALENIE
PŁUC
Z.PŁUC:ZDROWE*
DZIECI
CHORE
CHORE:ZDROWE*
DZIECI
ZDROWE
POS: Z.PŁUC*
*p<0,05
Wartość diagnostyczna badanych
wskaźników zakażenia
Czułość % Swoistość %
(95% CI)
(95% CI)
PPV%
NPV%
LR
PCT>2
85,8
82,3
78,5
79,8
1,0
CRP
79,0
78,9
73,4
83,6
1,0
PLT
26,5
96,6
48,9
89,5
0,2
WBC
29,0
90,7
48,4
81,0
0,3
I:T
34,5
94,1
51,3
88,8
0,3
PPV - dodatnia wartość predykcyjna
NPV - ujemna wartość predykcyjna
LR - wskaźnik wiarygodności
Wnioski

Noworodki z zakażeniem wczesnym wykazywały
istotnie wyższą wartość prokalcytoniny w porównaniu z
noworodkami niezakażonymi

Przydatność diagnostyczna Prokalcytoniny wykazuje
wysoką czułość i swoistość w rozpoznaniu zarówno
zakażeń wczesnych jak i późnych, przewyższającą
rutynowo stosowane wskaźniki infekcji
Borkowska M. Szczapa J. 2008
Przydatność PCT w podejmowaniu decyzji o
zastosowaniu antybiotykoterapii w podejrzeniu
wczesnej postaci sepsy u noworodków



Grupa standardowa (WBC, stosunek neutrofilii I:T, CRP)
Grupa PCT (seryjne oznaczanie PCT prawidłowa wartość PCT w ciągu
pierwszych 18 -36 godz. życia < 10 ng/ml
Wyniki
- czas antybiotykoterapii ≥ 72 godzin
- grupa standardowa 82%
- grupa PCT 55%
Redukcja ryzyka 27%
OR 0,27 (95%CI 0,12-0,62)
P = 0,002
- Wnioski: Oznaczenia PCT pozwoliły na skrócenie czasu antybiotykoterapii
o 22,4 godziny
Stocken M. Neonatology 2010
PCT-Podsumowanie






PCT jest czułym i specyficznym markerem zakażeń bakteryjnych
łącznie z sepsą
Szybki wzrost stężeń PCT, krótki okres półtrwania oraz szybka
normalizacja poziomu po ustaniu działania czynnika
infekcyjnego pozwala na monitorowanie przebiegu zakażenia
bakteryjnego oraz ocenę skuteczności i bezpieczne ograniczenie
czasu prowadzenia antybiotykoterapii
PCT pozwala na różnicowanie zakażeń bakteryjnych i
wirusowych
Utrzymywanie się wzrostu wartości PCT jest niezależnym
wskaźnikiem zgonu w ciężkich zakażeniach bakteryjnych
PCT jest cennym markerem zakażeń bakteryjnych, który winien
być szeroko stosowany w praktyce klinicznej
W przyszłości należy wyjaśnić mechanizmy regulacji i
biologicznego działania PCT w zakażeniach
Borkowska M., Szczapa J. 2008
Cytokiny
IL-6
 Indukcja białek ostrej fazy
 Aktywacja limfocytów T
 Różnicowanie cytotoksycznych limfocytów T
i limfocytów B
 Stymulacja produkcji leukocytów
 Stymulacja syntezy Prokalcytoniny
Cytokiny
IL-8

Uwalnianie neutrofili ze szpiku

Aktywacja neutrofili

Chemotaksja

Uwalnianie zawartości ziarnistości neutrofili
Terashima Blood 1998;92:1062-9
Cytokiny
Kachektyna
 Wczesna odpowiedź immunologiczna
 Rekrutacja leukocytów, aktywacja makrofagów i
neutrofili
 Biosynteza i uwalnianie GM-CSF,innych cytokin
Moshage J Pathol 1997;181:257-66
Wartość diagnostyczna badanych
wskaźników zakażenia
Czułość (%)
Swoistość (%)
PPV (%)
NPV (%)
Il-6 >15,4 pg/ml
93,9
91,2
88,6
96,4
Il-8 >44 pg/ml
90,9
70,2
63,8
93,0
TNF-alfa >10 pg/ml
66,7
54,4
45,8
73,8
CRP >10,0 mg/l
48,4
96,6
88,2
78,1
I/T >0,19
9,7
88,1
30,0
65.0
WBC >31 G/l
22,6
90,9
70,0
70,0
PPV – wartość predykcji dodatniej, NPV – wartość predykcji ujemnej,
WBC – leukocytoza, I/T – wskaźnik leukocytarny
Banaszak I., Szczapa J., 2005
Wartość diagnostyczna badanych
wskaźników zakażenia
100
80
sensitivity
crp
it
60
wbc
il6
40
il8
tnf alfa
20
0
0
20
40
60
100-specificity
80
100
Wnioski

Noworodki z zakażeniem wczesnym wykazywały wyższą wartość
interleukiny-6, interleukiny-8 i kachektyny w porównaniu z
noworodkami niezakażonymi

Przydatność diagnostyczna kachektyny, interleukiny-6 i
interleukiny-8 w rozpoznawaniu zakażenia wewnątrzmacicznego
przewyższa rutynowo stosowane wskaźniki jak leukocytoza, czy
wskaźnik leukocytarny. Wartość kachektyny była niższa niż
wartość CRP, natomiast czułość i swoistość interleukiny-6 i
czułość interleukiny-8 przewyższają CRP
Banaszak I. Szczapa J 2005
Wnioski


Z czynników niezakaźnych jedynie wiek ciążowy i urodzeniowa masa
ciała miały wpływ na wartość interleukiny-6
Niezakaźne choroby okresu noworodkowego jak zespół zaburzeń
oddychania, zaburzenia oddychania o charakterze adaptacyjnym,
niedotlenienie okołoporodowe, krwawienia śródczaszkowe,
leukomalacja okołokomorowa oraz przewlekła choroba płuc nie
wpływały na wartość badanych cytokin. Jedynym wyjątkiem było
statystycznie istotne wyższe stężenie kachektyny w grupie noworodków
z krwawieniem dokomorowym III i IV stopnia
Markery zakażenia u noworodka
Test
Czułość (%)
Specyficzność
(%)
PPV (%)
NPV (%)
Hodowla z krwi
11-38
68-100
90-100
72-100
WBC < 4000
> 30000
17-90
31-100
50-86
60-89
Stosunek I/T>0.02
81
45
23
92
CRP > 10 mg/dl
37
95
63
87
IL 8>70 pg/ml
77
76
42
94
I/T + CRP
89
41
24
94
IL-8 + CRP
91
74
43
98
16 sPCR
96
99
89
99
STREM-1>60ng/ml
96
89
86
96
PPV – dodatnia i NPV – ujemna wartość
predykcyjna: STREM-1-rozpuszczalny receptor komórek szpikowych
Wg. Hague KN 2003
Wartość diagnostyczna biomarkerów stosowanych w diagnostyce zakażeń
u noworodków (3,8)
Czułość
Biomarker
Specyficzność
PPV
NPV
CRP
60-82
93-96
95-100
75-87
Amyloid A w surowicy
96
95
89
99
Prokalcytonina
82-100
87-100
86-98
93-100
IL – 6
67-89
89-96
84-95
72-91
IL-6 w krwi pępowinowej
83,3
80,6
Czynnik stymulujący
granulocyty (GCSF>200pg/ml
95
73
40
90
TNF
83,3
80,8
PPV-dodatnia wartość predykcyjna
NPV-ujemna wartość predykcyjna
Wartość diagnostyczna biomarkerów stosowanych
w diagnostyce zakażeń u noworodków (3,8) c.d.
Biomarker
Czułość
Specyficzność
PPV
NPV
IL – 8
80-91
76-100
70-74
91-95
Hodowla z krwi
11-38
68-100
90-100
72-100
WBC <4000
>30 000
17-90
31-100
50-86
60-89
Stosunek I/T > 0.02
81
45
23
92
Wartość diagnostyczna biomarkerów stosowanych
w diagnostyce zakażeń u noworodków (3,8) c.d.
Połączenie biomarkerów
IL6 + CRP
93
88-96
86-95
95
IL 8 + CRP
80
87
68
93
I/T + CRP
89
41
24
94
Podsumowanie




Aktualnie brak pojedynczego biomarkera lub zestawu
biomarkerów, które mają wystarczającą czułość i specyficzność
pozwalającą na wykluczenie leczenia przeciw drobnoustrojom u
noworodka podejrzanego o zakażenie (sepse)
Zastosowanie kilku testów diagnostycznych zwiększa ich
predykcyjną wartość w wczesnym rozpoznaniu zakażenia u
noworodka
Zastosowanie pojedynczego biomarkera lub ich zestawu pomaga
w podjęciu decyzji o wczesnym przerwaniu leczenia
przeciwkodrobnoustrojom u noworodka nie zakażonego
Uwzględnienie w ustalaniu rozpoznania zakażenia, wywiadu
perinatalnego badania fizykalnego i objawów klinicznych
pozostają nadal istotną częścią klinicznej medycyny niezależnie
od badań i leczenia