Leszek Dawid - reżyser filmowy i scenarzysta. Absolwent Wydziału

Leszek Dawid - reżyser filmowy i scenarzysta.
Absolwent Wydziału Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej PWSFTviT w Łodzi. Już w trakcie
studiów zrealizował kilka etiud krótkometrażowych oraz godzinny film dokumentalny
"Bar na Victorii”, za który otrzymał w 2004 roku nominację do „Paszportu Polityki”. Jego
pierwszy długometrażowy film „Ki” z 2011 roku, jak mówią krytycy był bardzo udanym,
choć nieco późnym debiutem. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień między innymi:
Nagroda główna na Festiwalu "Kino Polska", Nagroda im. Stanisława Różewicza na
Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych "Młodzi i Film". Również drugi film w
reżyserii Leszka Dawida – „Jesteś Bogiem” – został zauważony i nagrodzony. Między
innymi na 37. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Łącznie za swoje filmy
otrzymał około dwudziestu nagród i wyróżnień na festiwalach w kraju i za granicą
Maciej Gil - ur. 1981 w Krakowie. Historyk filmu, animator kultury filmowej.
Przewodniczący Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych, sekretarz Grupy
Europy Środkowej i Wschodniej w Komitecie Wykonawczym Międzynarodowej Federacji
Klubów Filmowych. Dyrektor programowy Przeglądu Filmowego Kino na Granicy w
Cieszynie/Czeskim Cieszynie. Współorganizator Letniej Akademii Filmowej w
Zwierzyńcu, MFF Europejski Ekspres w Kijowie (Ukraina) i innych imprez filmowych.
Prowadzi DKF Rozpięci w Krakowie. Jurorował m. in. na MFF Karlovy Vary, Krakowskim
Festiwalu Filmowym, MFF Etiuda&Anima, Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w
Gdyni, Neisse Filmfestival w Zittau, MFF Jeden svet w Bratysławie. Czasem pisuje o historii
filmu, czasem ją wykłada. Żyje, pracuje i dobrze się czuje w Europie Środkowej.
Bartosz Konopka jest jednym z najczęściej nagradzanych polskich reżyserów.
Otrzymał nominację do Oskara za dokument “Królik po berlinsku”, który był pokazywany
na ponad 70 festiwalach, zdobył kilkanaście nagród, trafił do rozpowszechniania w 40
krajach. Jego debiut fabularny “Lęk Wysokości” (2011) miał premierę w czerwcu 2011 na
FPFF w Gdyni gdzie otrzymał nagrodę za debiut. Ponadto został wyróżniony w Mannheim,
Bombaju, Lecce, Vincennes, Ińsku, Wrześni. Do dziś w kinach obejrzało go 60 tys. widzów.
Bartosz Konopka zajmuje się filmem od 1991 roku, od kiedy zaczął studia na
filmoznawstwie Uniwersytetu Jagiellońskiego. Filmy dokumentalne realizuje od 1997
roku. W 2002 ukończył wydział reżyserii WRiTV Uniwersytetu Śląskiego. Ponadto
uczestniczył w kursie dokumentalnym i fabularnym w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii
Filmowej Andrzeja Wajdy.
Dr Dorota Krzemionka – psycholog i dziennikarz.
Absolwentka psychologii i dziennikarstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracę
doktorską na temat tożsamościowych przesłanej wzajemnej atrakcyjności obroniła na
Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończyła Municipal Training
Program w Mott Community College. Odbyła staż w administracji amerykańskiej.
Pracowała w Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej, koordynując realizację Programu
Dialog, ukierunkowanego na rozwijanie aktywności obywatelskiej. Obecnie pracuje jako
adiunkt w Instytucie Psychologii Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie
prowadzi zajęcia z Ja i tożsamości oraz z psychologii społecznej. Od 13 lat jest redaktorem
naukowym miesięcznika „Charaktery”. Przeszła Training of Trainers - szkolenie dla
trenerów organizowane przez Goldman Associates. Ukończyła kurs trenerski
prowadzony przez Ośrodek Negocjacji i Rozwiązywania Konfliktów na Uniwersytecie
Warszawskim. Prowadzi szkolenia i warsztaty z rozwiązywania konfliktów i negocjacji,
komunikacji interpersonalnej, autoprezentacji, asertywności i radzenia sobie ze
stresem.Jej główne zainteresowania naukowe dotyczą schematu „ja" i tożsamości w
kontekście społecznym, a także psychologicznych podstaw zdrowia, a szczególnie
psychologicznych uwarunkowań nadwagi u kobiet. Jest autorką wielu publikacji na ten
temat, publikowanych w polskich i zagranicznych czasopismach. Jest redaktorką kilku
książek, m. in. "Czym jest psychologia", "Ja to wytłumaczę. 200 i więcej odpowiedzi
psychologów na ważne pytania", "Siły które pokonaj raka: wiara, nadzieja, zdrowie".
Mariusz Pogonowski – aktor, reżyser.
Po ukończeniu w 2000 roku szkoły teatralnej we Wrocławiu, wrócił do rodzinnego
Płocka i zaczął pracę w teatrze. W ciągu ponad 10 lat zagrał w sumie 50 ról, między
innymi w filmach: „Czas honoru”, „Na dobre i na złe”, „Niania”, „Prawo Agaty”,
„Tramwajowi Ludzie”, „Niebieski Ptak”, Hotel 52”. A także w sztukach teatralnych: "Bracia
Karamazow", „Lovers Saute” ( reż. scenariusz. muzyka Mariusz Pogonowski), „Mazepa”,
„Obywatel M”, „Hotel Palace” (reż. Mariusz Pogonowski), „Tryb” (reż. scenariusz. Mariusz
Pogonowski), „Rewizor”, „Ślub”, „Wariat i zakonnica” (reż. Mariusz Pogonowski),
„Antygona w Nowym Jorku”, „Kordian”, „Wesele”, „Makbet”. Dwa razy w 2006 i 2009 roku
był nominowany do nagrody „Płocczanina Roku”. W 2006 roku założył pierwszy w
mieście prywatny Teatr Per Se, a następnie Stowarzyszenie „Teatr Per Se”. Prowadzi też
warsztaty teatralne i organizował Dyskusyjny Klub Teatralny promujący Polską
Dramaturgię Współczesną. Zdobył szereg nagród : w 2010 - Główną nagrodę na
Międzynarodowym Festiwalu Twórczości Szkolnej w San Remo za spektakl Drogi Życia, w
2006 roku Srebrną Maskę za rolę w „Rewizorze" Mikołaja Gogola w Teatrze im. Jerzego
Szaniawskiego w Płocku oraz w 2001 roku nagrodę Płockiego Towarzystwa Przyjaciół
Teatru za pracę artystyczną w roku 2000. Aktualnie Interesuje się teatrem, a w nim
człowiekiem, który ma poczucie głębokiego odosobnienia i smutku, a wszystko czego
pragnie to „w końcu być szczęśliwym”. W ubiegłorocznym Festiwalu Kultury i Sztuki (dla
Osób Niewidomych) organizowanym przez Stowarzyszenie „De Facto” z ogromnym
powodzeniem wyreżyserował sztukę „Ślepcy”, w której wszystkie role zagrały osoby
niewidome.
Maciej Stasiowski - student pierwszego roku studiów doktoranckich na
Wydziale Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, jeden z założycieli
uczelnianego czasopisma „Superkopter”, „16mm”, współtwórca oficjalnej gazetki
festiwalu Etiuda&Anima. Interesuje się muzyką, rysunkiem, komiksami i kinem Japonii.
Poza dziesiątą muzą interesuje go muzyka z pogranicza jazzu i rocka oraz literatura
amerykańskiej kontestacji i protoplastów hipertekstu z Calivo, Robbem-Grillet i
Ballardem na czele. Wyróżniony w konkursie im. Krzysztofa Mętraka w roku 2010.
Zwycięzca konkursu na tekst krytyczny na Festiwalu KAMERA AKCJA. Swoje recenzje i
artykuły publikuje w czasopiśmie „Ekran-y”, miesięczniku „Kino” oraz na portalu
kulturalnym E-SPLOT.
Tadeusz Szyma – dziennikarz telewizyjny i prasowy, krytyk filmowy i
dokumentalista, poeta, nauczyciel akademicki.
Urodził się w Częstochowie. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim i
filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach pracował naukowo w PAN i na UJ a
następnie przez kilkanaście lat był redaktorem Tygodnika Powszechnego. W latach 90.
rozpoczął pracę w TVP, gdzie był m.in. kierownikiem redakcji filmu dokumentalnego i
wiceszefem redakcji dziecięcej i młodzieżowej Programu Pierwszego. Jest współautorem
kilku filmów dokumentalnych poświęconych Janowi Pawłowi II i dokumentów filmowych,
których bohaterami są m.in. święta królowa Jadwiga, kardynał Adam Stefan Sapieha i
ormiańsko katolicki metropolita Lwowa, Józef Teodorowicz. Autor tekstów do albumów
fotograficznych, m.in. o Ziemi Świętej, Asyżu, Jurze Krakowsko-Częstochowskiej i
malarstwie Stanisława Rodzińskiego, redaktor naczelny przewodnika Z Karolem Wojtyłą
wędrowanie po Polsce, wydał tom Więcej wierszy nie pamiętam oraz zbiory dla dzieci
Książka, Zwierzenia zwierząt, Wiersze i wierszyki o sprawach dużych i małych. Jako
dziennikarz często spotykał się z papieżem Janem Pawłem II, także na audiencjach w
Watykanie i w Castel Gandolfo. Obecnie jest m.in. wykładowcą na Papieskim
Uniwersytecie Jana Pawła II w Krakowie i stałym współpracownikiem miesięcznika Kino.
Różnorodność jego zainteresowań sprawia, że zajmuje się równolegle wieloma różnymi
rzeczami. Uważa to za szczęście, bo dzięki temu spotkał na swej drodze wielu
interesujących ludzi. Mówi, że wszystkie te działania zawsze łączyło takie samo podejście,
oparte na systemie wartości przekazanym mu w dzieciństwie w domu rodzinnym.
Bogdan Widawka
- dziennikarz radiowy i trekker.
Jak sam mówi o sobie, miał być hokeistą, ale maskę bramkarza zamienił na słuchawki i
mikrofon. Polak, Ślązak, z odrobiną włoskiej krwi. W radiu pracuje od 16 lat, od 10 lat w
Radiu „Złote Przeboje”. Jeśli go nie ma w stacji, to na pewno jest w górach. Na pytanie:
"Jedyne takie miejsce na Ziemi" - bez wahania odpowiada: "Himalaje". Pracując w radiu
pobił nie tylko swój życiowy rekord w długości prowadzenia audycji radiowej, ale w 2003
roku próbował także pobić rekord Guinessa. Przez 4 dni i 12 godzin prowadził
nieprzerwanie "na żywo" audycję. Ostatnią pasją, jaką w sobie odkrył, jak mówi Bogdan
Widawka, jest zgłębianie tajników audiodeskrypcji. Zaangażował się w pracę
wolontariacką na rzecz niewidomych, opisując ilustracje z czasopism. Praca na rzecz
innych daje mu prawdziwą radość i satysfakcję. Coraz częściej myśli też o tym, aby zająć
się audiodeskrypcją zawodowo. Nie rezygnując przy tym oczywiście z pierwszej jego pasji
i miłości – radia.