By* *wiadkiem Chrystusowego Krzy*a
advertisement
Być świadkiem Chrystusowego Krzyża (konspekt katechezy dla gimnazjum – na 1 lub 2 jednostki lekcyjne) Cel ogólny: ukazanie Krzyża Światowych Dni Młodzieży jako znaku spotkania z Jezusem Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym - cel dydaktyczny: kształtowanie chrześcijańskiego rozumienia krzyża prezentacja idei peregrynacji Krzyża Światowych Dni Młodzieży - cel wychowawczy: duchowe przygotowanie do spotkania z Jezusem obecnym w znaku Krzyża Młodych oraz przeżycia ŚDM w Krakowie w 2016 roku - cel inicjacyjny: formowanie do chrześcijańskiej perspektywy rozumienia własnego krzyża oraz do bycia świadkiem Krzyża Jezusa Cele szczegółowe (operacyjne): Uczeń po katechezie: - wyjaśnia, czym są Światowe Dnia Młodzieży - podaje termin i miejsce ŚDM, które odbędą się w Polsce - wymienia cel peregrynacji Krzyża Młodych oraz Ikony - interpretuje teksty papieskie - uzasadnia konieczność duchowego przygotowania do ŚDM - wyjaśnia, na czym polega chrześcijańskie rozumienie krzyża w życiu człowieka Plan katechezy (treść w punktach): Modlitwa - pieśń o krzyżu (np. „Zbawienie przyszło przez krzyż” lub „Krzyżu Chrystusa bądźże pochwalony”) Wprowadzenie Światowe Dni Młodych – idea, historia i geografia. Prezentacja znaków Światowych Dni Młodzieży: - Krzyża Młodych - Ikony Salus Populi Romani (tzn. Ocalenie Ludu Rzymskiego lub znanej także pod nazwą Matki Bożej Śnieżnej) - wizerunek Najświętszej Maryi Panny z Bazyliki Santa Maria Maggiore w Rzymie Rozwinięcie Pod narysowanym na tablicy lub arkuszu papieru wielkim krzyżem młodzież podaje i zapisuje swoje skojarzenia ze słowem „krzyż”. Przypomnienie duchowego dziedzictwa krzyża na podstawie tekstów Jana Pawła II (praca w zespołach 2-3 osobowych). Młodzież dopisuje pod krzyżem propozycje z papieskich homilii, przemówień, orędzi. Pogłębienie materiału Świadek Chrystusowego Krzyża - św. Jan Paweł II. Autorefleksja i modlitwa Krzyż w moim życiu - zaproszenie do autorefleksji i zawierzenia Jezusowi. Podsumowanie treści – utrwalenie materiału Zaproszenie do: - duchowego przygotowania i przeżycia spotkania z Jezusem w znaku Krzyża Młodych - uczestnictwa w Światowych Dniach Młodzieży w Krakowie 2016 r. - wdzięczności i powierzenia się Jezusowi. Metody: rozmowa kierowana, skojarzenia, praca z tekstem, analiza i interpretacja, świadectwo. Formy: praca zbiorowa, praca w grupach, praca indywidualna. Środki dydaktyczne: - krzyż ustawiony w widocznym miejscu (można ozdobić kwiatami) - plansza przedstawiająca historię i geografię ŚDM - tablica lub duży arkusz papieru i pisaki - fotografie przedstawiające znaki Światowych Dni Młodzieży: krzyż i ikonę Salus Populi Romani - mapa peregrynacji krzyża oraz ikony - teksty do pracy w grupach Wprowadzenie – zainteresowanie tematem, uświadomienie celów i zadań katechezy, motywacja Katecheta inicjuje rozmowę z uczniami na temat Światowych Dni Młodzieży. W Niedzielę Palmową, 13 kwietnia 2014 r., obchodziliśmy XXIX Światowy Dzień Młodzieży. To ważny dzień, ponieważ młodzi Polacy odebrali w Rzymie od swoich rówieśników z Brazylii symbole ŚDM - krzyż i ikonę Salus Populi Romani. To początek duchowych przygotowań do ŚDM 2016 w Krakowie, których widzialnym znakiem będzie peregrynacja symboli po diecezjach polskich i dziesięciu innych krajach. Znaki ŚDM rozpoczęły pielgrzymowanie od archidiecezji poznańskiej - pierwszego historycznego biskupstwa na ziemiach polskich. Informacje o ŚDM – ZAŁĄCZNIK NR 1 Według Jana Pawła II, „dzień Młodzieży oznacza wyjście na spotkanie Boga, który wszedł w dzieje człowieka poprzez Tajemnicę Paschalną Jezusa Chrystusa. Wszedł nieodwracalnie. I chce spotkać naprzód was, młodych” (I Światowy Dzień Młodzieży 1986, w diecezjach). Historia i geografia ŚDM – ZAŁĄCZNIK NR 2 Ostatnie takie spotkanie miało miejsce w 2013 roku w Rio de Janeiro w Brazylii. Kolejne Światowe Dni Młodzieży odbędą się w Polsce - w Krakowie w 2016 roku (26- 31 lipca). Ojciec święty Franciszek trzykrotnie zwracał się do polskiej młodzieży z tą samą prośbą: „Dobrze przygotujcie Światowe Dni Młodzieży!”. Znaki Światowych Dni Młodzieży – Krzyż Młodych i Ikona Matki Bożej Prowadzący prezentuje fotografię przedstawiającą Krzyż Młodych. Peregrynacja Krzyża ŚDM Ważnym wydarzeniem w tym przygotowaniu będzie peregrynacja - uroczyste przenoszenie albo przewożenie - Krzyża i Obrazu Matki Bożej. Zgodnie z intencją św. Jana Pawła II, ma ona specyficzny charakter. Krzyż i Obraz Matki Bożej nie zatrzymują się tylko w kościołach, ale wędrują tam, gdzie żyje człowiek: do szkół, szpitali, domów dziecka, zakładów karnych, by wszędzie tam nieść nadzieję płynącą z Ewangelii. Krzyż ŚDM, zwany też Krzyżem Młodych, wędruje po całym świecie, docierając do milionów serc nie tylko młodych ludzi. Od samego początku był wiernym świadkiem światowych spotkań młodzieży. Święty Jan Paweł II podarował go młodym na zakończenie Nadzwyczajnego Jubileuszu Odkupienia, od 22 kwietnia 1984 roku stał się „żywą ikoną Kościoła pielgrzymującego po drogach świata”. Papież mówił wtedy: „Nieście go na cały świat jako znak miłości Pana Jezusa do ludzkości i głoście wszystkim, że tylko w Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym jest zbawienie i odkupienie”. Te słowa są wypisane na Krzyżu ŚDM. Podjęcie Krzyża na swoje ramiona to pokazanie, że idea Światowych Dni Młodzieży to wybór Jezusa i kroczenie drogą Jego Krzyża. Wymiary Krzyża: Wysokość 380 cm Szerokość 175 cm Krzyż ŚDM pielgrzymuje po całym świecie. Wędrował po Europie, dotarł do obu Ameryk, Azji, Afryki i Australii. Do tej pory Krzyż ŚDM był w Polsce dwa razy: w 1991 roku, kiedy na Jasnej Górze odbywały się VI Światowe Dni Młodzieży z Janem Pawłem II oraz w 2003 roku, kiedy zaczęło się duchowe przygotowanie do Światowych Dni Młodzieży w Kolonii. Wówczas krzyż towarzyszył m.in. spotkaniu młodzieży na Lednicy, w sumie odwiedził 22 miejscowości; pielgrzymka ta trwała blisko miesiąc. Tym razem Krzyż ŚDM pozostanie w Polsce przez 66 dni i nawiedzi blisko 40 miast. Od 29. czerwca do 13. grudnia 2014 r. krzyż i ikona wędrować będą po diecezjach krajów naszych sąsiadów: Białorusi, Litwie, Łotwie, Rosji, Ukrainie, Mołdawii, Rumunii, Węgrzech, Słowacji i Czechach. Ikona Matki Bożej Salus Populi Romani Katecheta prezentuje fotografię przedstawiającą ikonę Salus Populi Romani. W trudnych chwilach, których nie brakuje w życiu każdego człowieka, nie jesteście sami. Jezus daje wam swoją Matkę - napisał do młodych Jan Paweł II. W 2003 roku papież Jan Paweł II podarował młodzieży drugi symbol wiary: Ikonę Matki Bożej Salus Populi Romani. Powiedział wówczas: Dzisiaj powierzam wam ikonę Maryi. Od teraz będzie razem z Krzyżem towarzyszyć Światowym Dniom Młodzieży. Kontemplujcie waszą Matkę! Ikona będzie znakiem matczynej obecności Maryi bliskiej młodym, którzy jak apostoł Jan zostali wezwani, aby przyjąć ją do swojego życia. Salus Populi Romani - Opiekunka Ludu Rzymskiego jest najbardziej ukochaną i czczoną ikoną maryjną w Rzymie. Oryginał znajduje się w Bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie. Wymiary Ikony: Wysokość 118 cm Szerokość 79 cm Waga 15 kg Te dwa znaki ŚDM peregrynują po całym świecie, gromadząc na modlitwie i adoracji setki, a nawet tysiące młodych każdego dnia. Rozwinięcie – opracowanie nowego materiału, ukazanie wezwania Bożego Dzisiaj w sposób szczególny chcemy pochylić się nad wielką tajemnicą Chrystusowego krzyża. Katecheta zwraca uwagę na ustawiony w widocznym miejscu krzyż. Może też narysować krzyż na tablicy lub arkuszu papieru. Następnie prosi uczniów, aby podali skojarzenia, jakie nasuwają się im ze słowem „krzyż”. Młodzież zapisuje je pod narysowanym krzyżem. Prowadzący zaprasza katechizowanych do zapoznania się z duchowym dziedzictwem krzyża zawartym w homiliach, przemówieniach i orędziach Jana Pawła II. Praca w grupach 2-3 osobowych. Przedstawiciele grup losują 1, 2 lub 3 teksty (w zależności od liczebności klasy) ZAŁĄCZNIK NR 3 - TEKSTY DO PRACY W GRUPACH Zadanie zespołu polega na zapoznaniu się z treścią oraz na dopisaniu pod narysowanym na tablicy lub arkuszu krzyżem tego: Czym jest krzyż Chrystusa? Do czego wzywa, zobowiązuje krzyż? Co to znaczy nieść krzyż za Jezusem? Co „głosi” krzyż? Jakie są owoce krzyża? O czym przypomina krzyż? Przykładowe odpowiedzi, które uczniowie znajdą w papieskich tekstach: Krzyż to… (źródło życia i znak miłości, całkowitego daru, znak życia, nadziei, zwycięstwa, droga wiary i nawrócenia, droga życia i prawdziwego szczęścia, wyzwanie, narzędzie śmierci ze strony człowieka, a ze strony Boga ołtarz miłości i ofiary; źródło i znak ostatecznego zwycięstwa i życia wiecznego dla wszystkich czasów i wszystkich pokoleń ludzkich). Do czego wzywa, zobowiązuje krzyż Chrystusa? (wzywa, by budować życie na Skale, którą jest Chrystus). Co „głosi” krzyż? (głosi miłosierną miłość Boga, wychodzącego na spotkanie każdemu stworzeniu, aby przywrócić mu godność utraconą na skutek grzechu). Jakie zadanie stawia przed nami krzyż? (zaprasza, by ofiarować swoje cierpienia). Czym jest krzyż? (jest całkowitym darem z siebie jako niezaprzeczalnym dowodem, że Bóg jest miłością). Owoce krzyża to… (ostateczne zwycięstwo Jezusa nad grzechem i śmiercią). Co to znaczy nieść krzyż za Jezusem? (oznacza być gotowym do wszelkiej ofiary z miłości do Niego oraz nie stawiać nikogo i niczego przed Niego). O czym przypomina krzyż? (o naszej chrześcijańskiej godności i narodowej tożsamości, o tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, i gdzie są nasze korzenie; przypomina nam o miłości Boga do człowieka). Po zakończeniu tego etapu pracy katecheta zachęca uczniów, aby zapoznali się ze wszystkimi propozycjami zapisanymi pod krzyżem. Pogłębienie materiału – odpowiedź człowieka na wezwanie Boże, wiązanie teorii z praktyką Świadek Chrystusowego Krzyża - Święty Jan Paweł II Gdy 13 kwietnia 1979 r. Jan Paweł II przeszedł pieszo z dużym, drewnianym krzyżem stacje Drogi Krzyżowej z wnętrza Koloseum aż po zbocze Wzgórza Palatyńskiego, Rzymianie zgromadzili się tak licznie, jak nigdy wcześniej w XX stuleciu. Jako pierwszy papież przeszedł pieszo czternaście stacji. Sam napisał do rozważania. Papież Polak co roku osobiście przewodniczył temu nabożeństwu, śledzony przez dziesiątki kamer telewizyjnych. Obraz papieża idącego z drewnianym krzyżem po amfiteatrze, zatopionego w modlitwie, pozostaje jedną z ikon tego pontyfikatu. Jan Paweł II wiele powiedział i napisał o krzyżu. Sam dźwigał krzyż nie tylko drewniany. Podejmował i niósł krzyż, który Bóg stawiał na jego drodze: krzyż straty najbliższych, krzyż samotności, wojny, niezrozumienia, zamachu na życie, choroby, starości… To był jego świadomy i wolny wybór: nie odrzucać krzyża, ale przyjąć go, przytulić się do niego, uczynić z niego program swojego życia. Wraz z upływem lat postępująca choroba i starość doskwierały coraz bardziej. Niezwykle wzruszające były osobiste spotkania Ojca Świętego Jana Pawła II z Krzyżem. Także z krzyżem własnego cierpienia. 20 marca 2005 r. Ojciec Święty nie mógł przewodniczyć uroczystościom Niedzieli Palmowej. Uczynił to w imieniu Ojca Świętego kard. Camillo Ruini, wikariusz Papieża dla diecezji rzymskiej. Przed modlitwą „Anioł Pański” abp Leonardo Sandri (obecnie kardynał) odczytał rozważanie Ojca Świętego, który pisał: „Przed dwudziestu laty na tym właśnie placu zostały zainaugurowane Światowe Dni Młodzieży. Dlatego dziś w sposób szczególny zwracam się do młodych. (…) Adorujecie dziś krzyż Chrystusa, który niesiecie przez cały świat, ponieważ uwierzyliście miłości Boga, która w pełni ujawniła się w Chrystusie Ukrzyżowanym. (…) Dzisiaj mówię wam: idźcie dalej niestrudzenie wybraną drogą, abyście w każdym miejscu byli świadkami chwalebnego krzyża Chrystusa. Nie lękajcie się! Niech radość ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana będzie waszą siłą, a Przenajświętsza Maryja Panna niech zawsze wam towarzyszy” („L’Osservatore Romano”, wydanie polskie, 5/2005, s. 38). W tym dniu Jan Paweł II nie mógł już mówić. Na zakończenie uroczystości ukazał się w oknie Pałacu Apostolskiego i gałązką palmy trzymaną w ręku pobłogosławił obecnych na Placu św. Piotra. Ojciec Święty przemówił wówczas do wiernych krzyżem własnego cierpienia. Wielkiej lekcji umiłowania Chrystusowego Krzyża udzielił nam Ojciec Święty w Wielki Piątek 2005 roku. Jan Paweł II nie uczestniczył osobiście w nabożeństwie pamiętnej Drogi Krzyżowej odprawianej w Koloseum, na 8 dni przed swą śmiercią. Dzięki przekazowi telewizyjnemu trwał na modlitwie w łączności z uczestnikami Drogi Krzyżowej. Bp Henryk Tomasik, Krzyż Roku Świętego – krzyżem Światowych Dni Młodzieży http://www.niedziela.pl/artykul/111633/nd/Krzyz-Roku-Swietego-150-krzyzem Arturo Mari - papieski fotograf - tak wspomina tę chwilę: Był wieczór Drogi Krzyżowej 2005 roku, kiedy podczas czternastej stacji Ojciec Święty obrócił się na fotelu i poprosił ks. Stanisława o krzyż. Wziął go obydwoma rękami i przytulił do siebie. Potem oparł o niego swoją głowę, pocałował Chrystusa i ponownie przytulił drzewo krzyża do swojego serca. Patrzyłem na niego z końca kaplicy i wiem, że tej sceny nie widział nikt, bo telewizja w ciągu tych kilku sekund transmitowała ujęcie z Koloseum. I dzisiaj śmiem twierdzić, że właśnie ta scena oddała istotę świętości Jana Pawła II, na którą składają się: siła w modlitwie, tajemnica krzyża i znoszenie bólu. Katarzyna Mackiewicz, Krzyż w nauczaniu bł. Jana Pawła II http://www.stacja7.pl/article/509/Krzy%C5%BC+w+nauczaniu+b%C5%82.+Jana+Paw%C5%82a+I I Katecheta prezentuje uczniom zdjęcie św. Jana Pawła II, który trzyma w ręce krzyż i przytula się do Jezusa ukrzyżowanego. http://www.stacja7.pl/article/509/Krzy%C5%BC+w+nauczaniu+b%C5%82.+Jana+Paw%C5%82a+I I Prowadzący zaprasza uczniów do autorefleksji nad krzyżem w ich życiu: Ojciec Święty Jan Paweł II mówił do młodzieży zgromadzonej na placu św. Jana na Lateranie, 2 kwietnia 1998 r. „Krzyż jest wpisany w życie człowieka. (…) Kto próbuje usunąć go ze swojego życia, nie zna prawdy ludzkiej kondycji. Tak jest! Jesteśmy stworzeni do życia, ale nie możemy usunąć z naszej indywidualnej historii cierpienia i trudnych doświadczeń. (...) Jezus mówi: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je (Mt 16, 24-25). (...) Jeżeli Krzyż zostaje przyjęty, przynosi zbawienie i pokój (...). Bez Boga Krzyż nas przygniata; z Bogiem daje nam odkupienie i zbawienie. (...) Weź Krzyż! Przyjmij go, nie pozwól, aby przygniotły cię wydarzenia, ale z Chrystusem zwyciężaj zło i śmierć! Jeżeli z Ewangelii Krzyża uczynisz program swojego życia, jeżeli pójdziesz za Chrystusem aż na Krzyż, w pełni odnajdziesz samego siebie!” Autorefleksja i modlitwa Propozycja zadania do indywidualnej pracy w chwili ciszy: Narysuj w zeszycie krzyż. Pomyśl, co w twoim życiu jest krzyżem, cierpieniem, bólem, sytuacją, na którą nie masz wpływu, z którą sobie nie radzisz? Pomyśl o różnych cierpieniach, jakich doświadczasz (osobistych, rodzinnych, szkolnych, dotyczących relacji…). Wpisz w narysowany krzyż różne znaki, symbole, pod którymi chcesz ukryć swoje cierpienia i których znaczenie będziesz znał/a tylko ty i Jezus. Zamknij oczy i przez wiarę przybliż się, przytul się ze swoim duchowym krzyżem do Krzyża Jezusa. Podziękuj Mu za Jego miłość wyrażoną w oddaniu życia - za śmierć krzyżową, za możliwość współcierpienia z Nim, za możliwość łączenia przez wiarę swojego krzyża z Jego Krzyżem - choć może tego nie rozumiesz i trudno ci uwierzyć. Chwila ciszy. Poproś Go o światło, siłę, mądrość, cierpliwość, zaufanie i miłość w niesieniu swojego krzyża. Chwila ciszy. Jezus zaprasza każdego z nas mówiąc: Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie. (Mt 11,28-30) Podsumowanie treści – utrwalenie materiału Krzyż Młodych kieruje nasze spojrzenie ku Jezusowi, ukrzyżowanemu „Panu chwały” (por. 1 Kor 2,8). Niech prowadzi nas do wewnętrznego spotkania w wierze z Tym, który umarł za nas na krzyżu, dla nas zmartwychwstał i żyje. On w sposób sakramentalny, mocą swego Ducha, stale uobecnia tę tajemnicę i każdego dnia daje nam swoje życie na ołtarzach tak wielu świątyń Kościoła. Niech spotkanie z Krzyżem ŚDM obudzi w nas pamięć o Jezusie, uwielbienie i wdzięczność dla Niego. Niech pociągnie nas do oddania życia Jezusowi (por. Benedykt XVI, Przemówienie do Kurii Rzymskiej, L’Osservatore Romano, 2/2009). Wpatrując się w krzyż Jezusa – znak miłości Boga do nas – prośmy Go o miłość w naszym codziennym życiu, ale też o pragnienie i odwagę dzielenia się tą miłością z tymi, których Pan Bóg stawia na naszej drodze. Ikona pielgrzymująca z Krzyżem Młodych po świecie przypomina nam trzy bardzo ważne momenty: 1) słowa Pana Jezusa z krzyża: „Oto Matka twoja” (J 19,27) 2) słowa ewangelisty: „(…) uczeń wziął Ją do siebie” (J 19,27) 3) słowa Matki Bożej, które wypowiedziała w Kanie Galilejskiej: „zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5) Matka Boża, spoglądając na nas z obrazu Salus Populi Romani, zdaje się mówić: weź mojego Syna. On ma dla ciebie słowo na życie - Dobrą Nowinę o zbawieniu człowieka, On ci błogosławi i cały oddaje się tobie. Uwierz: przyjmij Go do swego serca, żyj Nim i dziel się Nim z innymi. Maryja stojąca ufnie pod krzyżem, mimo wielkiego cierpienia, pokazała nam, że dzięki Chrystusowi jest możliwe nasze całkowite zawierzenie Bogu. Tylko taka postawa prowadzi człowieka do spełnienia, do szczęścia. Zapraszam was do duchowego przygotowania na spotkanie z Jezusem w znaku Jego Miłości z Krzyżem Światowych Dni Młodzieży, ale także do fizycznego uczestnictwa w spotkaniach młodzieży, które odbywają się w różnych miastach Polski, a także w Światowych Dniach Młodzieży, które odbędą się w 2016 roku w Krakowie, w dniach od 26 do 31 lipca. To piękne święto wiary młodych ludzi. Monika Rybczyńska - autorka logo na ŚDM w Krakowie mówi tak: Światowe Dni Młodzieży w Rio to było niesamowite przeżycie. Nigdy nie zapomnę tego, co tam zobaczyłam. A zobaczyłam młody żywy Kościół, który wierzy w Jezusa i się tego nie wstydzi. Zobaczyłam prawie 4 miliony młodych ludzi, którzy klęczą przed Najświętszym Sakramentem i przeżywają coś niezwykłego. Dlatego, jeśli ktoś chce zobaczyć prawdziwą radość bez udawania, jeśli ktoś szuka prawdy, to musi poznać Światowe Dni Młodzieży. To jest to, czego młodzi ludzie szukają! Ja przynajmniej znalazłam! http://www.krakow2016.com/pl/aktualnosci,pokaz,86,wszystko-to-w-czym-biore-udzial-jest-zasluganaszego-papieza Każde spotkanie ŚDM ma swoje motto - hasło, logo i hymn. Katecheta: - podaje hasło spotkania w Krakowie - Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią (Mt 5,7), - prezentuje logotyp ŚDM i wyjaśnia znaczenie poszczególnych elementów oraz modlitwę ŚDM 2016 (ZAŁĄCZNIK NR 4) - zaprasza do odwiedzenia stron internetowych związanych ze ŚDM: http://www.sdm.org.pl/ https://www.facebook.com/swiatowydzienmlodziezy http://www.krakow2016.com/pl/ - przedstawia mapę peregrynacji Krzyża ŚDM oraz Ikony (ZAŁĄCZNIK NR 5) Propozycje zapisu do zeszytu: Temat: Być świadkiem Chrystusowego Krzyża. Propozycja 1 Jezus mówi: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je” (Mt 16, 24-25). „(...) Jeżeli Krzyż zostaje przyjęty, przynosi zbawienie i pokój (...). Bez Boga Krzyż nas przygniata; z Bogiem daje nam odkupienie i zbawienie. (...) Weź Krzyż! Przyjmij go, nie pozwól, aby przygniotły cię wydarzenia, ale z Chrystusem zwyciężaj zło i śmierć! Jeżeli z Ewangelii Krzyża uczynisz program swojego życia, jeżeli pójdziesz za Chrystusem aż na Krzyż, w pełni odnajdziesz samego siebie!” (Jan Paweł II do młodzieży zgromadzonej na placu św. Jana na Lateranie, 2 kwietnia 1998 r.) Propozycja 2 Uczniowie rysują w zeszycie duży krzyż, a pod nim przepisują podane propozycje skojarzeń oraz wypowiedzi zaczerpnięte z tekstów papieskich. Propozycja 3 „(…) nie lękajcie się przyjąć w swoim życiu krzyża Chrystusa! Krzyż nadaje pełną wartość i sens radościom i cierpieniom naszej egzystencji, pomagając każdemu złożyć własne życie jako dar miłości Bogu i braciom. Krzyż uczy kochać wszystkich, także nieprzyjaciół, aby współpracować z odkupieńczym dziełem Chrystusa i przybliżyć nadejście Królestwa Bożego”. (Jan Paweł II, Krzyż Chrystusa - rozważanie przed modlitwą Anioł Pański, 14 marca 1999 r.) ZAŁĄCZNIKI: ZAŁĄCZNIK NR 1 - INFORMACJE O ŚWIATOWYCH DNIACH MŁODZIEŻY Czym są ŚDM? Światowe Dni Młodzieży to międzynarodowe spotkanie młodych całego świata, którzy razem ze swoimi katechetami, duszpasterzami, biskupami i papieżem gromadzą się w jednym miejscu, by wyznać wiarę w Jezusa Chrystusa. Kto jest ich autorem? Pomysłodawcą i pierwszym gospodarzem tych Dni był św. Jan Paweł II, który zgromadził młodych w Rzymie (1984, 1985, 2000), Buenos Aires (1987), Santiago de Compostela (1989), Częstochowie (1991), Denver (1993), Manili (1995), Paryżu (1997) i Toronto (2002). Spotkania „na próbę” Dwa pierwsze spotkania (1984, 1985) zorganizowane z okazji Nadzwyczajnego Jubileuszu Odkupienia (1983-1984) i Międzynarodowego Roku Młodzieży (1985) nie były jeszcze Światowymi Dniami Młodzieży. To jednak one dały papieżowi impuls do podjęcia tej błogosławionej inicjatywy, która trwa do dnia dzisiejszego. Ustanowienie ŚDM Jako datę ustanowienia Światowych Dni Młodzieży przyjmuje się dzień 20 grudnia 1985 r., kiedy to Jan Paweł II na spotkaniu opłatkowym, wobec Kardynałów i Pracowników Kurii Rzymskiej, wyraził pragnienie, by Światowe Dni Młodzieży odbywały się co roku w Niedzielę Palmową jako spotkanie diecezjalne, a co dwa lub trzy lata w wyznaczonym przez niego miejscu jako spotkanie międzynarodowe. Wspólnota, formacja i radość wiary Celem organizowanych Dni jest przeżycie wielkiej wspólnoty Kościoła Powszechnego, słuchanie słowa Bożego, sprawowanie sakramentów Pokuty i Eucharystii oraz radosne głoszenie Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Znaki ŚDM: Krzyż i Ikona Spotkaniom towarzyszą dwa szczególne znaki podarowane przez Jana Pawła II, którymi są Krzyż Światowych Dni Młodzieży oraz Ikona Matki Bożej Salus Populi Romani. Znaki te nie tylko są z młodymi podczas ŚDM, ale non-stop krążą po świecie, gromadząc na modlitwie i adoracji setki, a nawet tysiące młodych każdego dnia. ŚDM - spotkania na temat Każdy ŚDM wymaga dobrego przygotowania pod względem treści, nad którą pochylą się młodzi gromadząc się na kilka dni w grupach językowych. Tematykę corocznych spotkań określa sam Ojciec Święty, kierując do młodych przesłanie zwane orędziem. W czasie ŚDM treści te są pogłębiane podczas trzydniowych spotkań zwanych triduum katechetycznym. ŚDM - Papież i Młodzi. Razem. Po śmierci Jana Pawła II kontynuatorem pięknego dialogu Kościoła z młodymi i wielkim orędownikiem Światowych Dni Młodzieży stał się emerytowany papież Benedykt XVI, który przewodniczył kolejno spotkaniom w Kolonii (2005), Sydney (2008) i Madrycie (2011). Dzięki posłudze Benedykta XVI Chrystus był ciągle głoszony i adorowany przez młodych całego świata, a Kościół mógł dostrzegać swoje młode i radosne oblicze tak bardzo potrzebne współczesnemu światu. W lipcu 2013 r. z młodzieżą spotkał się papież Franciszek. Ile czasu trwają ŚDM? ŚDM są spotkaniem wielodniowym. Obecnie mają one dwie zasadnicze części: pierwsza to „Dni w Diecezjach”, kiedy młodzież przebywa na terenie całego kraju, który jest gospodarzem spotkania; druga to tygodniowy pobyt młodzieży w głównym mieście organizacyjnym. Jaki jest cel „Dni w Diecezjach”? Struktura „Dni w Diecezjach” zależy od charakterystyki i stylu goszczącej diecezji; jest to czas na wzajemne poznanie, integrację, poznanie kultury i topografii danego regionu. Na tym etapie nie brakuje wycieczek turystycznych, wspólnych zabaw, a także zaangażowania społecznego w różne dzieła i projekty przygotowane przez organizatorów. (…) Jak wygląda struktura całego tygodnia ŚDM? Po zakończeniu „Dni w Diecezjach”, wszyscy udają się do diecezji, którą Ojciec Święty wyznaczył jako miejsce przeżywania wydarzeń centralnych. Młodzież gromadzi się tam na okres całego tygodnia. W poniedziałek przyjeżdża w dane miejsce, we wtorek uczestniczy w ceremonii otwarcia, w środę, czwartek i piątek bierze udział w katechezach i festiwalu młodych, w sobotę pielgrzymuje na miejsce czuwania i uczestniczy w wieczornym spotkaniu z Papieżem, a w niedzielę bierze udział w uroczystej Mszy św. kończącej dany ŚDM. Wydarzeniom centralnym towarzyszą specjalne strefy spotkań, zwane Strefą Pojednania oraz Expo-vocation. Ważne dopowiedzenie Udział w ŚDM trwa około dwóch tygodni, ale należy pamiętać, że spotkanie wymaga długiego okresu przygotowań duchowych i organizacyjnych, dlatego prawdziwy czas trwania ŚDM rozpoczyna się wraz z podjętą decyzją o uczestnictwie, a kończy z wypełnieniem misji wypływającej z treści danego spotkania. Ile osób uczestniczy w ŚDM? Z reguły są to spotkania bardzo liczne. Średnio, przez cały tydzień, bierze w nich udział kilkaset tysięcy młodzieży. Im bliżej jednak sobotniego czuwania z papieżem tym bardziej liczba ta pokonuje granicę miliona uczestników. Największe dotychczasowe spotkanie odbyło się w Manili na Filipinach (1995 r.), gdzie wzięło udział ponad 4 miliony młodych. Ze spotkań odbywających się w Europie najliczniejsze było w Rzymie w roku 2000, kiedy na Tor Vergata razem z Janem Pawłem II modliło się 2 miliony 180 tysięcy młodych. Młodzi i ci, którzy im towarzyszą Warto wiedzieć, że zawsze razem z młodzieżą w spotkaniach bierze udział bardzo wielu biskupów, duszpasterzy, braci i sióstr zakonnych, osób konsekrowanych, kleryków, nowicjuszy, a od pewnego czasu także świeckich młodych nauczycieli i profesorów akademickich. Na ostatnim ŚDM w Madrycie było 800 biskupów, 14 tysięcy prezbiterów i kilka tysięcy osób zakonnych. W lipcu 2013 r. papież Franciszek spotkał się z młodzieżą w Rio de Janeiro. On także ogłosił, że następne spotkanie młodych odbędzie się w 2016 roku w Polsce, w Krakowie. http://www.sdm.org.pl/?k=500 ZAŁĄCZNIK NR 2 - HISTORIA I GEOGRAFIA ŚWIATOWYCH DNI MŁODZIEŻY Wersja skrócona: Rzym1984, 1985, 2000 , Buenos Aires 1987, Santiago de Compostela 1989, Częstochowa 1991, Denver 1993, Manila 1995, Paryż 1997, Rzym 2000, Toronto 2002, Kolonia 2005, Sydney 2008, Madryt 2011, Rio de Janeiro 2013 http://www.sdm.org.pl/?k=500 Wersja rozbudowana: Pierwsze spotkanie Papieża Jana Pawła II z młodymi miało miejsce w Rzymie w 1984 r. z okazji Nadzwyczajnego Jubileuszu Odkupienia. Obchody międzynarodowe Rok Daty Miejsce 1985 29-31 marca Rzym Oficjalna liczba uczestników w szczytowym momencie 300 tys. 1987 11-12 kwietnia Buenos Aires 900 tys. 1989 15-20 sierpnia Santiago de Compostela 400 tys. 1991 10-15 sierpnia Częstochowa 1,6 mln Papież Jan Paweł II Motto Abyście umieli zdać sprawę z nadziei, która jest w was (1 P 3, 15) Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam (1 J 4, 16) Jam jest Drogą i Prawdą, i Życiem (J 14, 6) Otrzymaliście 1993 10-15 sierpnia Denver 700 tys. 1995 10-15 stycznia Manila 4,0 mln 1997 19-24 sierpnia Paryż 1,1 mln 2000 15-20 sierpnia Rzym 2,2 mln 2002 23-28 lipca Toronto 800 tys. 2005 16-21 sierpnia Kolonia 1,2 mln 2008 15-20 lipca Sydney 400 tys. 2011 15-21 sierpnia Madryt 1,5 mln-2,0 mln 2013 23-28 lipca Rio de Janeiro 3,7 mln 2016 26-31 lipcahttp://pl.a Kraków Benedykt XVI Franciszek sk.com/wiki/% C5%9Awiatowe _Dni_M%C5%8 2odzie%C5%BC y?lang=pl&o=2 802&ad=doubl eDownan=apn ap=ask.com cite_note-10 Hasła kolejnych obchodów diecezjalnych Ducha przybrania za synów (Rz 8, 15) Ja przyszedłem po to, aby (owce) miały życie i miały je w obfitości (J 10, 10) Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja was posyłam (J 20, 21) Nauczycielu, gdzie mieszkasz? Chodźcie, a zobaczycie (J 1, 3839) A słowo stało się Ciałem i zamieszkało wśród nas (J 1, 14) Wy jesteście solą dla ziemi... Wy jesteście światłem świata (Mt 5, 1314) Przybyliśmy oddać Mu pokłon (Mt 2, 2) Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami (Dz 1, 8) Zakorzenieni i zbudowani na Chrystusie, mocni w wierze (por. Kol 2, 7) Idźcie i nauczajcie wszystkie narody! (por. Mt 28,19) Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią (Mt 5, 7) 23 marca 1986 - Bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest. (1P 3,15) 27 marca 1988 - Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie. (J 2,5) 8 kwietnia 1990 - Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. (J 15,5) 12 kwietnia 1992 - Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię. (Mk 16,15) 27 marca 1994 - Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. (J 20, 21) 31 marca 1996 - Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. (J 6,68) 5 kwietnia 1998 - Duch Święty was wszystkiego nauczy. (por. J 14,26 ) 28 marca 1999 - Ojciec was miłuje. (por. J 16,27) 8 kwietnia 2001 - Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje! (Łk 9,23) 13 kwietnia 2003 - Oto Matka twoja! (J 19,27) 4 kwietnia 2004 - Chcemy ujrzeć Jezusa. (J 12,21) 9 kwietnia 2006 - Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce. (Ps 119,105) 1 kwietnia 2007 - Abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem. (J 13,34) 5 kwietnia 2009 - Złożyliśmy nadzieję w Bogu żywym. (1 Tm 4,10) 28 marca 2010 - Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne? (Mk 10,17) 1 kwietnia 2012 - Radujcie się zawsze w Panu (Flp 4,4) http://pl.ask.com/wiki/%C5%9Awiatowe_Dni_M%C5%82odzie%C5%BCy?lang=pl&o=2802&ad=d oubleDownan=apnap=ask.com ZAŁĄCZNIK NR 3 - TEKSTY DO PRACY W GRUPACH „Jeśli Jezus zgodził się umrzeć na krzyżu, czyniąc zeń źródło życia i znak miłości, to nie ze słabości, nie z upodobania w cierpieniu. To dla zyskania dla nas zbawienia i uczynienia nas już teraz uczestnikami Jego Boskiego życia”. (Jan Paweł II, Orędzie na XIX Światowy Dzień Młodzieży) „Chrześcijanin nie szuka cierpienia dla niego samego, ale szuka miłości. Przyjęcie krzyża staje się znakiem miłości i całkowitego daru. Nieść go za Chrystusem znaczy w jedności z Nim złożyć najwyższy dowód miłości. Nie można mówić o krzyżu, nie pamiętając o miłości Boga do nas - o tym, że Bóg pragnie nas napełnić swoimi darami. Wypowiadając słowa: «pójdź za Mną», Jezus mówi do swoich uczniów nie tylko: naśladuj mój przykład, ale także: dziel ze Mną moje życie i moje wybory, razem ze Mną poświęć swoje życie miłości Boga i braci. W ten sposób Chrystus otwiera przed nami «drogę życia», której niestety zagraża nieustannie «droga śmierci». Tą drogą jest grzech, który odgradza człowieka od Boga i od bliźniego, prowadząc do podziałów i rozsadzając społeczeństwo od wewnątrz”. (Jan Paweł II, Orędzie Jana Pawła II na XVI Światowy Dzień Młodzieży, 8 kwietnia 2001 r.) „«Droga życia», droga naśladowania Jezusa i pójścia za Nim, staje się drogą wiary i nawrócenia, czyli właśnie drogą krzyża. Ta droga prowadzi do zawierzenia się Jemu i Jego zbawczemu zamysłowi, do wiary w to, że On umarł, aby objawić miłość Boga do każdego człowieka; jest to droga wiodąca do zbawienia w społeczeństwie często rozbitym, zagubionym i pełnym sprzeczności; jest to droga szczęścia, jakie płynie z naśladowania Chrystusa aż do końca, w dramatycznych często okolicznościach codziennego życia; jest to droga, na której człowiek nie lęka się niepowodzeń, trudności, odepchnięcia i samotności, bo jego serce napełnia obecność Jezusa; jest to droga pokoju, panowania nad sobą, głębokiej radości serca. Droga młodzieży, niech was to nie dziwi, że na początku trzeciego tysiąclecia Papież jeszcze raz wskazuje wam krzyż jako drogę życia i prawdziwego szczęścia. Kościół od zawsze wierzy i wyznaje, że zbawienie jest tylko w krzyżu Chrystusa”. (Jan Paweł II, Orędzie Jana Pawła II na XVI Światowy Dzień Młodzieży, 8 kwietnia 2001 r.) „(…) Krzyż trzeba przyjąć przede wszystkim sercem, aby potem nieść go w życiu. (…) W ciągu wieków wielu chrześcijan przyjęło Krzyż: czyż moglibyśmy nie dziękować za to Bogu? (…) czy Krzyż nie jest właśnie orędziem miłości Chrystusa, Syna Bożego, który tak nas umiłował, że pozwolił się przybić do drzewa Krzyża? Tak, Krzyż jest pierwszą literą Bożego alfabetu. (…) Dzisiaj chcemy głosić z mocą Ewangelię Krzyża, to znaczy Ewangelię Jezusa, który umarł i zmartwychwstał dla odkupienia grzechów”. (Jan Paweł II, Weź swój krzyż! Spotkanie z młodzieżą na Placu św. Jana na Lateranie, 2 IV 1998) „Krzyż nie jest obcy (…) żadnemu człowiekowi - niezależnie od wieku, narodowości, kondycji społecznej. (…) Tak, Krzyż jest wpisany w życie człowieka. Kto próbuje usunąć go ze swojego życia, nie zna prawdy ludzkiej kondycji. Tak jest! Jesteśmy stworzeni do życia, ale nie możemy usunąć z naszej indywidualnej historii cierpienia i trudnych doświadczeń. Czyż i wy, młodzi przyjaciele, nie doświadczacie na co dzień rzeczywistości Krzyża? Gdy brak jest harmonii w rodzinie, gdy piętrzą się trudności w nauce, gdy uczucia pozostają nie odwzajemnione, gdy znalezienie pracy wydaje się prawie niemożliwe, gdy problemy ekonomiczne każą zrezygnować z założenia rodziny, gdy trzeba walczyć z chorobą czy samotnością i kiedy grozi wam pogrążenie w próżni wartości - czyż właśnie wtedy Krzyż nie staje się dla was wyzwaniem?” (Jan Paweł II, Weź swój krzyż! Spotkanie z młodzieżą na placu św. Jana na Lateranie, 2 IV1998) „Rozpowszechniona dziś powierzchowna kultura, która przypisuje wartość tylko temu, co ma pozór piękna i co sprawia przyjemność, chciałaby wam wmówić, że trzeba odrzucić Krzyż. Ta moda kulturowa obiecuje sukces i szybką karierę, nakłaniając do realizacji własnych dążeń za wszelką cenę; zachęca do nieodpowiedzialnego przeżywania płciowości i do życia pozbawionego celu, wyzbytego szacunku dla innych. Otwórzcie oczy, młodzi przyjaciele: to nie jest droga prowadząca do radości i do życia, ale ścieżka wiodąca w przepaść grzechu i śmierci. Jezus mówi: «Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je» (Mt 16, 24-25). Jezus nas nie zwodzi. Prawda Jego słów, które wydają się twarde, ale napełniają serce pokojem, wyjawia nam sekret prawdziwego życia. Chrystus, przyjmując ludzką kondycję i przeznaczenie, zwyciężył grzech i śmierć, a przez swoje zmartwychwstanie przekształcił Krzyż z drzewa śmierci w drzewo życia. On jest Bogiem z nami, który przyszedł, aby dzielić całe nasze życie. Nie pozostawia nas samych na Krzyżu. Jezus jest Miłością wierną, która nie opuszcza nikogo i potrafi przemienić noc w świt nadziei”. (Jan Paweł II, Weź swój krzyż! Spotkanie z młodzieżą na placu św. Jana na Lateranie, 2 IV 1998) „Jeżeli Krzyż zostaje przyjęty, przynosi zbawienie i pokój, jak to ukazują liczne piękne świadectwa młodych chrześcijan. Bez Boga Krzyż nas przygniata; z Bogiem daje nam odkupienie i zbawienie. (…) To wszystko jest możliwe jak wiecie - dzięki sakramentowi chrztu, który jednoczy nas wewnętrznie z Chrystusem zmartwychwstałym i daje nam Ducha Świętego, Ducha miłości, który wypływa z tajemnicy paschalnej i zostaje wylany obficie na wszystkich przyjmujących sakrament bierzmowania jako potwierdzenie chrztu. Tutaj, na placu św. Jana, o kilka kroków od jednego z najsłynniejszych baptysteriów świata, chcę wam przypomnieć, że żyć chrztem znaczy przyjąć krzyż z wiarą i miłością, nie tylko w sensie próby i doświadczenia, ale także w jego fundamentalnym wymiarze zbawienia i zmartwychwstania”. (Jan Paweł II, Weź swój krzyż! Spotkanie z młodzieżą na placu św. Jana na Lateranie, 2 IV 1998) „(…) świętujemy dzisiaj na tym placu przed katedrą Rzymu, czekając na Krzyż. Z samego serca Misji Miejskich - których hasło brzmi: «Otwórz drzwi Chrystusowi, twojemu Zbawicielowi» chcemy wołać do każdego mieszkańca naszego miasta: «Weź Krzyż!», przyjmij go, nie pozwól, aby przygniotły cię wydarzenia, ale z Chrystusem zwyciężaj zło i śmierć! Jeżeli z Ewangelii Krzyża uczynisz program swojego życia, jeżeli pójdziesz za Chrystusem aż na Krzyż, w pełni odnajdziesz samego siebie! Droga młodzieży, (…) weźcie swój Krzyż i zanieście go jako orędzie miłości i przebaczenia, jako znak waszego udziału w misji Kościoła na ulice Rzymu, do różnych regionów Włoch i do wszystkich części świata. Niech wam towarzyszy Maryja, która wraz z apostołem Janem trwała wiernie u stóp Krzyża; niech opiekują się wami liczni rzymscy święci i męczennicy. Ja też pamiętam o was w modlitwie i serdecznie wszystkich was błogosławię”. (Jan Paweł II, Weź swój krzyż! Spotkanie z młodzieżą na placu św. Jana na Lateranie, 2 IV 1998) W homilii do młodzieży, w Paryżu, 24 sierpnia 1997 roku, św. Jan Paweł II mówił: „Krzyż jest prawdziwym znakiem obecności Syna Bożego; w tym znaku objawia się Odkupiciel świata”. „(…) na zakończenie Świętego Roku Odkupienia, powierzyłem wam wielki drewniany krzyż, zachęcając was, byście nieśli go przez świat jako znak miłości Pana Jezusa do ludzi i jako orędzie, że zbawienie i odkupienie jest tylko w Chrystusie, który umarł i zmartwychwstał. Od tamtego czasu, gdy podjęły go wasze ofiarne ramiona i serca, odbywa on długą i nieprzerwaną pielgrzymkę przez kontynenty, ukazując, że krzyż idzie z młodymi, a młodzi idą z krzyżem. Wokół «krzyża Roku Świętego» narodziła się i rozwinęła inicjatywa Światowych Dni Młodzieży. Są one swoistymi «przystankami» na waszym szlaku młodych chrześcijan oraz nieustannym i naglącym wezwaniem, by budować życie na skale, którą jest Chrystus. Czyż możemy nie błogosławić Boga za liczne owoce, jakie wydały w życiu poszczególnych osób i całego Kościoła Światowe Dni Młodzieży, które w ostatnich latach naszego stulecia wyznaczały rytm wędrówki młodych chrześcijan ku nowemu tysiącleciu? Przemierzywszy kontynenty, krzyż ten powraca teraz do Rzymu, niosąc z sobą modlitwę i postanowienia milionów młodych, którzy dostrzegli w nim prosty i święty znak miłości Boga do ludzkości. Jak bowiem wiecie, właśnie Rzym będzie gościł Światowy Dzień Młodzieży Roku 2000, obchodzony w samym sercu Wielkiego Jubileuszu”. (Jan Paweł II, Orędzie na XV Światowy Dzień Młodzieży, Rzym 2000) W dwudziestą rocznicę zakończenia Roku Świętego Jan Paweł II wspominał to wydarzenie: „Przed dwudziestu laty, na zakończenie Świętego Roku Odkupienia, powierzyłem młodym krzyż, drzewo, na którym Chrystus został wywyższony ponad ziemię i przeżył tę «godzinę», dla której przyszedł na świat! Od dwudziestu lat ten krzyż pielgrzymuje do miejsc, w których odbywają się Dni Młodzieży, niesiony przez młodych na całym świecie, i głosi miłosierną miłość Boga, wychodzącego na spotkanie każdemu stworzeniu, aby przywrócić mu godność utraconą na skutek grzechu. Dzięki wam, drodzy przyjaciele, miliony młodych, patrząc na ten krzyż, doznało przemiany i postanowiło żyć jak prawdziwi chrześcijanie” (L’Osservatore Romano, Numer 5/2004, s. 34). „Adoracja Krzyża odsyła nas do zadania, od którego nie wolno się nam wymówić: misji, którą św. Paweł wyraził w tych słowach: «W moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra jego Ciała, którym jest Kościół» (Kol 1, 24). Ja także ofiarowuję me cierpienia, aby wypełnił się plan Boży, a Jego słowo szło między ludzi. Ze swej strony jestem bliski tym wszystkim, którzy w tej chwili doświadczają cierpienia. Modlę się za każdego z nich”. (Jan Paweł II, Przesłanie do uczestników Drogi Krzyżowej w Koloseum, 23 marca 2005 r., Wielki Piątek) W ostatnią Niedzielę Palmową, przed przejściem do Domu Ojca, Sługa Boży Jan Paweł II mówił do młodych, że adorują krzyż Chrystusa, który niosą przez cały świat i że ta niedziela stała się ich dniem oraz, że „to święto zawiera w sobie specjalną łaskę - łaskę radości związanej z krzyżem, w którym streszcza się tajemnica chrześcijańska”. Papież apelował wtedy do młodych: „idźcie dalej niestrudzenie wybraną drogą, abyście w każdym miejscu byli świadkami chwalebnego krzyża Chrystusa. Nie lękajcie się! Niech radość Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego Pana będzie waszą siłą, a Przenajświętsza Maryja Panna niech zawsze wam towarzyszy”. W Niedzielę Palmową roku 2002, papież Jan Paweł II mówił w Rzymie do młodych: „Krzyż stanowi centrum dzisiejszej liturgii. Wasze uczestnictwo w tej uroczystości, drodzy młodzi, tak pełne skupienia, a zarazem entuzjazmu, pokazuje, że nie wstydzicie się krzyża. Nie boicie się Chrystusowego krzyża. Wręcz przeciwnie – miłujecie i czcicie go jako znak Odkupiciela, który za nas umarł i zmartwychwstał. Kto wierzy w ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Jezusa, nosi krzyż z dumą, jako niezaprzeczalny dowód, że Bóg jest miłością. Przez całkowity dar z siebie, czyli właśnie przez krzyż, nasz Zbawiciel ostatecznie zwyciężył grzech i śmierć. Dlatego z radością wołamy: «Chwała i cześć, Chryste, żeś przez krzyż swój świat odkupić raczył»”. „Nieść Krzyż za Jezusem oznacza być gotowym do wszelkiej ofiary z miłości do Niego oraz nie stawiać nikogo i niczego przed Niego, nawet najdroższych osób, nawet własnego życia. Wiecie, że przylgnięcie do Chrystusa jest wymagającym wyborem. Jednak to nie sami niesiemy krzyż. Przed nami idzie On…” (Jan Paweł II, Loreto, 05.09.2004 r.) „Krzyż nie jest znakiem śmierci, lecz życia; nie rozczarowania, ale nadziei; nie klęski, ale zwycięstwa. Jak głosi starożytny hymn liturgiczny, krzyż Chrystusa jest wręcz «jedyną nadzieją», ponieważ wszelkie inne obietnice zbawienia są złudne, nie rozwiązują bowiem fundamentalnego problemu człowieka: problemu zła i śmierci. Dlatego chrześcijanie czczą krzyż i widzą w nim najdoskonalszy znak miłości i nadziei”. A więc - „Witaj, krzyżu, nadziejo jedyna!”. (Jan Paweł II, Krzyż Chrystusa, Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański, 14 marca 1999) W Zakopanem, w czerwcu 1997 r., Jan Paweł II zwrócił się do Górali: „Ojcowie wasi na szczycie Giewontu ustawili krzyż. Ten krzyż tam stoi i trwa. Jest niemym, ale wymownym świadkiem naszych czasów. Rzec można, że ten jubileuszowy krzyż patrzy w [stronę] Zakopanego i Krakowa, i dalej: w kierunku Warszawy i Gdańska. Ogarnia całą naszą ziemię od Tatr po Bałtyk. (...) Nie wstydźcie się tego krzyża. Starajcie się, na co dzień podejmować krzyż i odpowiadać na miłość Chrystusa. Brońcie krzyża, nie pozwólcie, aby Imię Boże było obrażane w waszych sercach, w życiu rodzinnym czy społecznym. Dziękujmy Bożej Opatrzności za to, że krzyż powrócił do szkół, urzędów publicznych i szpitali. Niech on tam pozostanie! Niech przypomina o naszej chrześcijańskiej godności i narodowej tożsamości, o tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, i gdzie są nasze korzenie. Niech przypomina nam o miłości Boga do człowieka, która w krzyżu znalazła swój najgłębszy wyraz”. Do Polaków, przybyłych na uroczystości otwarcia Roku Świętego, Jan Paweł II mówił w dniu 26 marca 1983 r.: „Dlatego też centralnym obrazem Wielkiego Postu i centralnym obrazem Roku Odkupienia, nadzwyczajnego Jubileuszu, jest krzyż Chrystusa w całej swojej prawdzie. Narzędzie śmierci ze strony człowieka, a ze strony Boga ołtarz miłości i ofiary, która swoją pełnię osiągnęła w zmartwychwstaniu. I przez to stał się dla wszystkich czasów i wszystkich pokoleń ludzkich źródłem i znakiem ostatecznego zwycięstwa i życia wiecznego. Krzyż tak głęboko wpisany w duchowość i historię naszego narodu (…)” (Jan Paweł II, Jubileuszowy Rok Odkupienia, Watykan 1985, s. 492). Podczas rozważania Drogi Krzyżowej w rzymskim Koloseum 21 kwietnia 2000 roku Jan Paweł II mówił: „Moment, w którym Jezus z Nazaretu wziął krzyż na swoje ramiona, ażeby go ponieść na wzgórze Kalwarii, jest momentem przełomowym w dziejach krzyża. Tak oto krzyż – znak hańbiącej śmierci, zarezerwowany dla najniższej kategorii ludzi – staje się kluczem. Odtąd przy pomocy tego klucza człowiek będzie otwierał drzwi głębi Bożej tajemnicy”. W homilii wygłoszonej 7 września 1993 roku na przy litewskiej Górze Krzyży Ojciec Święty Jan Paweł II wyjaśniał: „Sam Chrystus zapewnia nas o tym, że w Jego krzyżu na Golgocie otwiera się horyzont życia wiecznego dla świata, dla człowieka żyjącego w tym świecie, a zarazem poddanego konieczności umierania. Sam Chrystus nas o tym zapewnia, gdy mówi: Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne (J 3,16)”. Papież z Polski w Wiedniu 10 września 1983 roku mówił: „W Krzyżu jest nadzieja na chrześcijańską odnowę Europy, ale tylko wtedy, gdy my, chrześcijanie, sami na serio podejmiemy orędzie Krzyża. Krzyż – to znaczy: oddać swe życie za brata, aby wraz z jego życiem ocalić własne. Krzyż – znaczy: miłość silniejsza jest od nienawiści i od zemsty – lepiej jest dawać aniżeli brać – angażowanie się skuteczniejsze jest od czczego stawiania żądań. Krzyż – znaczy: nie ma rozbicia bez nadziei – ciemności bez gwiazdy – burzy bez bezpiecznej przystani. Krzyż – znaczy: miłość nie zna granic; rozpocznij od tych, którzy są najbliżej ciebie i nie zapominaj o tych, którzy są najdalej. Krzyż – znaczy: Bóg jest większy od nas, ludzi; większy niż nasza zawodność, jest ratunkiem nawet w największej klęsce – życie jest silniejsze niż śmierć”. W homilii wygłoszonej w Halifaksie 14 września 1984 r. Jan Paweł II zwrócił uwagę, że „zbawcze wywyższenie Syna Bożego na Krzyżu ma swoje odwieczne źródło w miłości. Jest to miłość Ojca, który posyła Syna, daje Syna dla zbawienia świata. Jest to równocześnie miłość Syna, który ’nie potępia’ świata, ale daje siebie z miłości Ojcu dla zbawienia świata. Dając siebie Ojcu przez ofiarę krzyża, daje siebie zarazem światu: każdemu człowiekowi i całej ludzkości. Krzyż kryje w sobie tajemnicę zbawienia, ponieważ w Krzyżu podwyższona jest Miłość! Jest to podwyższenie Miłości do najwyższego punktu w dziejach świata, w Krzyżu podwyższona jest Miłość, i Krzyż jest zarazem podwyższony przez Miłość. A z wysokości Krzyża miłość spływa na nas”. „Krzyż nie jest znakiem śmierci, ale życia; nie rozczarowania, ale nadziei; nie klęski, ale zwycięstwa. Jak głosi starożytny hymn liturgiczny, krzyż Chrystusa jest wręcz «jedyną nadzieją», ponieważ wszelkie inne obietnice zbawienia są złudne, nie rozwiązują bowiem fundamentalnego problemu człowieka: problemu zła i śmierci. Dlatego chrześcijanie czczą krzyż i widzą w nim najdoskonalszy znak miłości i nadziei. Także ludzie młodzi, z natury zwróceni ku życiu, przyjmują krzyż Chrystusa - jak Franciszek z Asyżu i wszyscy święci - bo rozumieją, że bez niego tajemnica życia pozostałaby bezsensowną zagadką. (…) nie lękajcie się przyjąć w swoim życiu krzyża Chrystusa! Krzyż nadaje pełną wartość i sens radościom i cierpieniom naszej egzystencji, pomagając każdemu złożyć własne życie jako dar miłości Bogu i braciom. Krzyż uczy kochać wszystkich, także nieprzyjaciół, aby współpracować z odkupieńczym dziełem Chrystusa i przybliżyć nadejście Królestwa Bożego. U stóp krzyża stoi pogrążona w milczeniu i modlitwie Matka Jezusa. Jeśli towarzyszymy Chrystusowi w Jego męce, Maryja jest zawsze przy nas. Pragnę zawierzyć dziś Najświętszej Pannie wielkopostną pielgrzymkę całego Kościoła. W szczególny sposób zawierzam Jej młodych, aby byli zawsze gotowi przyjąć krzyż Chrystusa. Wy, młodzi przyjaciele, musicie przejąć krzyż - jako znak naszego zbawienia i sztandar ostatecznego zwycięstwa - od poprzednich pokoleń i ponieść go, niczym prawdziwi apostołowie Ewangelii, w trzecie tysiąclecie”. (Jan Paweł II, Krzyż Chrystusa - rozważanie przed modlitwą Anioł Pański, 14 marca 1999) ZAŁĄCZNIK NR 4 - LOGOTYP I MODLITWA ŚDM, KRAKÓW 2016 https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10152649338887275&set=a.206331217274.164874.192 711342274&type=1&theater Autorkami logotypu są: Monika Rybczyńska i Emilia Pyza Szczegółowy opis logo znajduje się na stronie: http://www.krakow2016.com/ftp/OPIS_SZCZEGOLOWY_LOGO_SDM_KRAKOW_2016.pdf Podczas konferencji prasowej, metropolita krakowski kardynał Stanisław Dziwisz przedstawił również modlitwę na Światowe Dni Młodzieży i brzmi ona następująco: „Boże, Ojcze Miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie, i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Zawierzamy Ci szczególnie ludzi młodych ze wszystkich narodów, ludów i języków. Prowadź ich bezpiecznie po zawiłych ścieżkach współczesnego świata i daj im łaskę owocnego przeżycia Światowych Dni Młodzieży w Krakowie. Ojcze niebieski, uczyń nas świadkami Twego miłosierdzia. Naucz nieść wiarę wątpiącym, nadzieję zrezygnowanym, miłość oziębłym, przebaczenie winnym i radość smutnym. Niech iskra miłosiernej miłości, którą w nas zapaliłeś, stanie się ogniem przemieniającym ludzkie serca i odnawiającym oblicze ziemi. Maryjo, Matko Miłosierdzia, módl się za nami. Święty Janie Pawle II, módl się za nami”. Komisja konkursowa wybrała 3 hymny z konkursu, które po spotkaniu z autorami i odpowiednim nagraniu będą przedstawione w Watykanie. Spośród nich zostanie wybrany jeden. ZAŁĄCZNIK NR 5 - MAPA PEREGRYNACJI KRZYŻA ŚDM I IKONY http://www.niedziela.pl/artykul/8912/Rozpoczyna-sie-peregrynacja-glownych ŹRÓDŁA: „Teologia peregrynacji krzyża ŚDM”, bp Andrzej Czaja „Kalendarz peregrynacji Krzyża ŚDM w Polsce i za granicą” przedstawia bp Henryk Tomasik, delegat KEP ds. Światowych Dni Młodzieży http://www.przewodnik-katolicki.pl/nr/wiara_i_kosciol/medytacje_w_koloseum.htmlp http://www.sdm.org.pl/?k=500 http://kosciol.wiara.pl/doc/491589.Swieto-Podwyzszenia-Krzyza-Swietego/13 PROPOZYCJE FILMOWE (filmy archiwalne, poglądowe i promujące ŚDM można znaleźć na stronach: http://fra3.pl/Swiatowe-Dni-Mlodziezy-Krakow-2016---film-promocyjny,a,24166 (ŚDM - film promocyjny) http://www.youtube.com/watch?v=Ro1_QgszPBY („Krzyż ŚDM w Polsce”) http://www.youtube.com/watch?v=UN-FEibS5AE („Flash Mob w czasie ŚDM w Rio 2013 r.”) http://www.youtube.com/watch?v=OTlEDrM7CCQ („Światowe Dni Młodzieży - film poglądowy”) http://www.youtube.com/watch?v=i7lNJX527po („Ty też możesz pomóc w przygotowaniach ŚDM”) http://www.youtube.com/watch?v=Qb31OKNCKwA (hymn ŚDM w Rio de Janeiro 2013 w tłumaczeniu polskim) http://www.youtube.com/watch?v=fiW0j58Ifw&index=8&list=TLAcqvKf0UTHxqxF2KTS402BUDx4HnW3uP („Rio w Krakowie 2013 r.”) http://www.youtube.com/watch?v=aKWVphRp39Y&list=TLAcqvKf0UTHxqxF2KTS402BUDx4Hn W3uP&index=7 (zaproszenie młodzieży na ŚDM do Krakowa w 2016 r.) Opracowała: Irena Hanus Gimnazjum w Szczecinku (diecezja koszalińsko-kołobrzeska)
