Światowy Dzień Wody został ustanowiony w 1992 r. po konferencji

Światowy Dzień Wody został ustanowiony w 1992 r. po konferencji w Rio de Janeiro,
decyzją Organizacji Narodów Zjednoczonych. Ideą obchodów Światowego Dnia Wody jest
uświadomienie społeczeństwom krajów członkowskich ONZ problemów związanych z
brakiem dostępu do wody pitnej oraz wpływu wody na prawidłowy rozwój społeczny i
gospodarczy.
Światowy Dzień Wody obchodzony jest co roku w dniu 22 marca. Regularne dostawy
wody pitnej są jedną z najbardziej podstawowych potrzeb człowieka, a podczas kryzysów
humanitarnych stają się warunkiem przeżycia. Woda ma także zasadnicze znaczenie dla
zdrowia (bezpośrednio i pośrednio poprzez higienę) oraz bezpieczeństwa żywności.
W wielu miejscach na świecie niedostatek wody jest stałym problemem. Zdarzają się jednak
sytuacje, gdy pojawia się on niespodziewanie. Należą do nich klęski żywiołowe i konflikty
zbrojne. Ofiary powodzi, trzęsień ziemi oraz wojen z dnia na dzień stają w obliczu zagrożenia
własnej egzystencji. Od szybkości reakcji społeczności międzynarodowej zależy, czy uda im
się przetrwać najgorsze chwile.
Tymczasem światowe zasoby słodkiej wody kurczą się. Według szacunków UNICEF w 2050
r. nawet 7 miliardów ludzi w 60 krajach może cierpieć z powodu niedostatku wody pitnej.
Podstawową przyczyną tego zjawiska jest globalne ocieplenie. Przewiduje się, że wzrost
średnich temperatur o jedynie 4° Celsjusza może jeszcze w tym wieku doprowadzić do
zniknięcia lodowców, stanowiących 70% zasobów wody pitnej. Od 1960 r. ich powierzchnia
zmniejszyła się już o 4 tysiące kilometrów kwadratowych, a tempo ich topnienia rośnie coraz
szybciej. Konsekwencją zmian klimatycznych będą również coraz częstsze susze, powodzie,
brak dostępu do wody pitnej dla coraz większej ilości ludzi oraz zatopienia niektórych wysp i
rejonów nadbrzeżnych.
Globalne ocieplenie, spowodowane głównie emisją dwutlenku węgla i innych gazów
cieplarnianych, nie jest jedyną przyczyną kryzysu wodnego. Oto niektóre z nich:

Każdego dnia do światowych zasobów wody trafiają 2 miliony ton zanieczyszczeń;

Na rolnictwo przypada 70% światowego zużycia wody (większość w krajach
rozwijających się). Tymczasem jedynie część tych zasobów służy nawadnianiu upraw.
Większość zostaje roztrwoniona z powodu niskiej jakości systemów irygacyjnych;

Na przemysł przypada 22% światowego zużycia wody (większość w krajach
wysokorozwiniętych). Tymczasem szacuje się, że o ile w 1995 r. zużycie to wyniosło
725 km3, to w roku 2025 wyniesie już 1.170 km3;

Lasy są naturalnym czynnikiem sprzyjający utrzymaniu odpowiedniej jakości i ilości
światowych zasobów wody. Tymczasem na skutek rabunkowej gospodarki leśnej w
wielu miejscach globu została zachwiana równowaga ekologiczna, co skutkuje m.in.
podwoziami oraz zanieczyszczeniem wód;

W niektórych miejscach na świecie uprawia się gatunki roślin niedostosowane do
lokalnych warunków klimatycznych;

W XX wieku obszar terenów podmokłych na świecie zmniejszył się o 50%, w dużej
mierze na skutek świadomego działania człowieka.
Kryzys wodny nie jest zmartwieniem wybranych społeczności. Powódź, susza, ubóstwo mogą
dotknąć każdego mieszkańca Ziemi. Świadomie lub nie, wszyscy przyczyniamy się do
zmniejszania zasobów wody pitnej. Tylko połączone wysiłki wszystkich społeczeństw,
rządów i instytucji mogą zapobiec pogłębianiu tego kryzysu.