Uploaded by User2652

PAŹDZIERNIK Temat tygodnia VII Jesień

advertisement
Temat dnia
Cele operacyjne dnia
Dziecko:
Rodzaj zajęć do tematu kompleksowego
Temat tygodnia: VII Koszyk Pani Jesieni
PONIEDZIAŁEK
28.09.2020
1.PAŹDZIERNI
KOWE ŁĄKI
WRZOSOWE
wiodąca
aktywność:
społeczno emocjonalna
Aktywność poranna:
• Zabawy dowolne w sali – zachęcanie do odkładania zabawek na miejsce po skończonej
zabawie i do dbania o utrzymanie porządku w sali.
• Powitanka „Nasza grupa” – nawiązywanie bliższego kontaktu poprzez wspólną zabawę.
Dzieci stają w kole, śpiewając powitankę, witają się przez ukłon, dotykają sąsiada łokciami, stopami, palcami wskazującymi. • CD1.5, więcej powitanek uczę.pl
• „Samo zdrowie” – wiedza ogólna, poznawanie warzyw za pomocą zmysłów. N. stawia
przed dziećmi koszyk z cebulami (różnych rodzajów i rozmiarów) i przygotowany wcześniej syrop z cebuli. Dzieci oglądają cebule, porównują ich kształty, obierają ją z łupiny i wąchają. N. wyjaśnia: W tym słoiczku jest syrop z cebuli. Nie jest kupiony w aptece – każdy rodzic może go
zrobić sam. Ten syrop pomaga na przeziębienie i kaszel. Popatrzcie, jak został przygotowany.
Na początku należy pokroić cebulę na drobne kawałki. Potem wystarczy dodać trochę cukru
i poczekać kilka godzin. Syrop gotowy. Jest bardzo zdrowy. N. wylewa trochę syropu ze słoika
na spodeczek, dzieci wąchają go, chętne próbują i opowiadają, jaki ma smak, zapach, czy im
smakuje. N. powinien podkreślić, że przygotowywanie tego typu naturalnych leków należy wyłącznie do osób dorosłych. Może również opowiedzieć dzieciom o właściwościach wybranych
warzyw i owoców, których spożywanie pozytywnie wpływa na zdrowie człowieka (np. orzechy – pamięć, marchew – skóra). Wszystkie warzywa i owoce zgromadzone podczas tej części
zajęć powinny zostać odłożone do kącika przyrodniczego. • kosz wiklinowy, cebule różnego
rodzaju, syrop z cebuli w słoiku, spodeczek, łyżeczki
• „Uważaj, kałuża” – usprawnianie stóp, bieg na palcach z wymijaniem. N. rozkłada na dywanie gazety. Dzieci, boso, biegają wokół nich na palcach, starając się na nie nie nadepnąć.
Na znak stają na gazetach i odpoczywają. Zabawę powtarzamy kilka razy. Na koniec N. stawia
na środku kosz na śmieci, dzieci stopami zgniatają gazety, starają się chwycić je palcami i wrzucić do kosza. • gazety, kosz na śmieci
• Kształtowanie codziennych nawyków higienicznych po zabawie i przed posiłkami.
Zajęcia dydaktyczne:
• „Fryzurka jak cebulka” – rozwijanie mowy, usprawnianie palców rąk. Dzieci przyglądają się
cebuli, opisują jej kształt, ustalają, gdzie jest dół, a gdzie – góra. Nadają nazwę cebulowej fryzurze (czubek, antenka, coś sterczącego), wspólnie się zastanawiają, do jakiego uczesania można
ją porównać (kucyk). Dzieci próbują przed lustrami zrobić sobie „fryzurę na cebulę”, czyli kucyk
na czubku głowy. • cebula, frotki
• „Zdrowy przedszkolak” – zabawa ruchowa o zdrowym odżywianiu. N. rozkłada na dywanie, w dużej odległości od siebie, 5 kół serso: do 3 wkłada po 1 cebuli, do 2 wkłada po 1 cukierku. Zwraca się do dzieci: Dzisiaj mówiliśmy o tym, jaka żywność pomaga nam w byciu
zdrowym. W kółkach na dywanie znajdują się różne produkty. Będziecie chodzić swobodnie
po sali, a gdy powiem: „Zdrowie!”, zatrzymacie się przy kółkach ze zdrowymi produktami.
Dzieci wykonują polecenie, wspólnie sprawdzają, czy wszyscy wybrali właściwe kółka. Zabawę
powtarzamy 3 razy. N. za każdym razem zmienia miejsce położenia przedmiotów. • kółka serso,
cebule, cukierki
• „Cebula ciepło ubrana” – zabawa dydaktyczna. N. pyta dzieci: Czy wiecie, co to znaczy
k po skończonej zabawie;
, aktywnie uczestnicząc w zajęciach ruchowych;
rzywa;
być ubranym na cebulkę? Zaraz wam wszystko wyjaśnię. Pokazuje dzieciom cebulę i prosi o przypomnienie, jak ona wygląda. Następnie rozcina warzywo i pokazuje jego przekrój
(ma wiele warstw). Aby dzieci lepiej zrozumiały budowę, N. bierze kolejną cebulę i zrywa
jej warstwy do momentu, aż będzie widoczny środek warzywa, taki jak w przekroju. Wyjaśnia: Cebula ma wiele warstw. Każda warstwa to jedno ubranie, a więc cebula jest ubrana
bardzo ciepło! Wy też możecie się ubrać jak cebulka. Przed wyjściem na podwórze należy
zakładać na siebie kilka warstw ubranek, które łatwo będzie można zdjąć, gdy zrobi się za
ciepło. W ten sposób cebulka znowu nam podpowiada, jak należy dbać o zdrowie: należy
ubierać się na... dzieci kończą: cebulkę. Dzieci sprawdzają, ile warstw ubrań mają dziś na sobie.
• 2 cebule
• Zabawy dowolne w ogrodzie przedszkolnym.
WTOREK
29.09.2020
2.HUMORY
JESIENNEJ
PORY
wiodąca
aktywność:
językowa
Aktywność popołudniowa:
• „Cebulki” – praca indywidualna z dzieckiem, ćwiczenie sprawnego posługiwania się nożyczkami, ćwiczenie sprawności palców. N. przygotowuje kartę pracy (cebula bez szczypioru)
i zielony prostokąt podzielony na 3 równe części. Dziecko tnie go na paski i dokleja „szczypior”
do cebuli. W trakcie wycinania, jeśli potrzeba, N. koryguje chwyt nożyczek przez dziecko. Propozycja pracy z dzieckiem zdolniejszym – dziecko rozgrzewa plastelinę w palcach, lepi z niej
placuszek i okleja nim piłeczkę pingpongową. W ten sam sposób przygotowuje kolejne warstwy
i okleja piłeczkę, tak aby powstała cebula. Dolepia również wałeczki „szczypioru”. • karta pracy
(cebula bez szczypioru), zielony prostokąt, nożyczki, klej, zielona plastelina, piłeczka pingpongowa
• „Ubranka cebulki” – zabawa ruchowa integracyjna. N. dzieli grupę na 3 zespoły, oznacza
je szarfami w 3 kolorach. W każdym zespole 1 osoba jest środkiem cebulki (ma „fryzurę na cebulę”). Dzieci biegają swobodnie po sali, na hasło Cebulka! dzieci z tymi samymi kolorami szarf
przytulają się jak najciaśniej do środka cebulki, czyli osoby z „fryzurą na cebulę”. Zabawę powtarzamy kilka razy. N. zmienia osoby będące środkiem cebulki. • szarfy w 3 kolorach
• „Syropek” – zabawa gospodarcza. Dzieci wspólnie z N. przygotowują syrop na kaszel.
N. sieka cebulę, dzieci wsypują ją do słoików i zasypują warstwy cukrem. Zakręcają słoiki, przygotowują naklejki z cebulą i naklejają na słoiki. Wręczają syropy osobom, które dbają o zdrowie
dzieci w grupie: kucharce gotującej smaczne dania i woźnej dbającej o czystość sali. • tacka
do krojenia, nóż, 2 słoiki z nakrętką, cukier, cebula, naklejki z cebulą
• Zabawy dowolne w kącikach zainteresowań.
Aktywność poranna:
• Zabawy dowolne w sali.
• Powitanka „Nasza grupa” – nawiązywanie bliższego kontaktu poprzez wspólną zabawę.
Dzieci stają w kole, śpiewając powitankę, witają się przez ukłon, dotykają sąsiada łokciami, stopami, palcami wskazującymi. • CD1.5, więcej powitanek uczę.pl
• „Dynie” – zabawa paluszkowa, ćwiczenie pamięci. N. czyta wiersz i pokazuje na palcach
poszczególne wersy, dzieci je naśladują. Zabawę powtarzamy.
Dynie
Jedna dynia, druga dynia,
trzecia dynia, czwarta dynia.
Siadły razem cztery dynie,
będą dobre gospodynie.
• „Dynie do mety” – zabawa ruchowa z turlaniem z elementami języka angielskiego.
N. dzieli grupę na pary. Następnie wyznacza linie startu i mety. Pary turlają się kolejno po wy-
icznie dłońmi w dywan;
znaczonym torze. Dzieci z każdej pary ruszają na hasło Dynie do mety!, pozostałe dopingują
je okrzykami. N. może również wykorzystać podczas zabawy słownictwo angielskie. Wyjaśnia: Dynia to po angielsku „pumpkin” (czytaj: pampkin). Zaczynacie się turlać, gdy usłyszycie
„Pumpkin start!”. • taśma malarska do wyznaczenia początku i końca toru turlania się
• Kształtowanie codziennych nawyków higienicznych po zabawie i przed posiłkami.
Zajęcia dydaktyczne:
Kącik Dobrego Startu pod redakcją naukową prof. Marty Bogdanowicz. Część A
• „Kasztany z kosza” – nauka piosenki. Dzieci siadają w kręgu i uważnie słuchają piosenki
„Kasztany z kosza” (CD3.4). Następnie N. ponownie ją odtwarza, recytując tekst piosenki.
Prosi dzieci, aby powtarzały tekst, uderzając dłońmi o dywan. Następnie N. wraz z dziećmi
śpiewa piosenkę, rytmicznie uderzając dłońmi o dywan. • CD3.4, Multiplaneta
Kasztany z kosza
sł. i muz. Maria Zofia Tomaszewska
Idzie / jesień / po / lesie. /
Kosz kasz / tanów / pełen / ma. /
W koszu / dary / tu / niesie, /
wszystkim / nam kasz / tany / da. /
Te kasz / tany / okrą / glutkie /
uło / żymy / na dy / wanie. /
Oj, cie / kawe / jaki / obraz /
z tych kasz / tanów / nam pow / stanie. /
• „Okrągłe kasztany” – ćwiczenie komunikacji. Dzieci siadają w kręgu. N. pyta (i podsumowuje, precyzuje odpowiedzi dzieci): Skąd się biorą kasztany? Jak kasztany wyglądają
na drzewie, a jak – kiedy spadną na ziemię? (Dobrze byłoby pokazać kasztan w łupinie
i bez niej). W słowie „kasztany” słychać dźwięk sz. N. wyraziście wymawia słowo, wydłużając brzmienie głoski sz, potem kontynuuje: Posłuchajcie słowa „kosz”. Czy tam też słyszycie sz? Czy potraficie wypowiedzieć sz? N. wypowiada głoskę sz, pozwalając, aby długo
wybrzmiewała. Zachęca dzieci do zabawy: Pokażcie koniec języka, a teraz powiedzcie sz.
Gdzie był wtedy czubek języka – w buzi, u góry? Czy ktoś to odczuł? N. rozkłada przed
dziećmi przedmioty, które znają z życia przedszkolnego (klocek sześcienny, auto, miś, piłka, kredka, okrągły talerzyk, płyta CD, guzik, książka), wspólnie je nazywają. Następnie N.
pyta: Które z tych przedmiotów są okrągłe? Wskażcie je. Odwołując się do doświadczeń
dzieci, prosi, aby poszukały w sali innych okrągłych przedmiotów. Pyta: A może znacie inne
okrągłe przedmioty z waszych domów? N. przygotowuje dużą liczbę kasztanów i recytuje
drugą zwrotkę piosenki. Zachęca dzieci do ułożenia z kasztanów obrazków na dywanie –
sznurkiem / sznurowadłem kształtuje proste wzory, a dzieci układają kasztany jeden obok
drugiego po śladzie. Na koniec dzieci, z pomocą N., nazywają to, co powstało (np. koło,
krzyżyk, strzałka, domek). • kasztany w łupinie i bez niej, klocek sześcienny, auto, miś, piłka,
kredka, okrągły talerzyk, dowolna płyta CD, guzik, książka, sznurek lub sznurowadło
• „Marsz kasztanków” – ćwiczenia ruchowe i ruchowo -słuchowe. Dyżurny rozdaje dzieciom po 1 kasztanie. N. mówi: Ustawiamy się w kole i trzymając kasztan w dłoni, maszerujemy w rytm piosenki. Unosimy wysoko kolana. N. włącza nagranie CD3.4. Gdy zatrzymuje
piosenkę, prosi kolejno dzieci, aby wymyśliły inny sposób maszerowania z kasztanem. Grupa maszeruje zgodnie z każdą instrukcją. N. może podpowiedzieć dzieciom 1 sposób, np.
maszerujemy, trzymając kasztan nad głową / przed sobą / za sobą / na głowie / na nosie
dotyku;
innymi dziećmi;
posiłek;
wtarza tekst piosenki, uderzając rytmicznie dłońmi w dywan;
zgaduje nazwy przedmiotów za pomocą dotyku;
/ na kolanie, ale powinien dać dzieciom szansę na zaprezentowanie własnych pomysłów.
N. kilkakrotnie zatrzymuje muzykę, aby dzieci mogły zmienić sposób maszerowania. • CD3.4,
kasztany
• „Zgaduj -zgadula” – usprawnianie zmysłu dotyku. N. chowa do worka w obecności dzieci:
gazety, kilka małych dyń, cebule, kasztany. Dzieci kolejno wkładają rękę do woreczka, wybierają
jakiś przedmiot i nie wyjmując go z woreczka, opisują jego kształt, fakturę itp. Następnie dziecko wyjmuje dany przedmiot z worka i pokazuje innym. Dzieci wspólnie głośno mówią jego
nazwę. N. dopytuje dzieci: Jaki kształt mają te przedmioty? • woreczek, gazety, kilka małych dyń
różnego rodzaju, cebule, kasztany
• „Jak wygląda dynia?” – zabawa dydaktyczna, ćwiczenie budowania wypowiedzi na zadany temat. N. rozdaje dynie dzieciom. Zachęca je do wypowiedzi na temat: Jak wygląda dynia? W ramach podpowiedzi N. jako pierwszy prezentuje opis: Moja dynia jest jak piłka. Moja
dynia jest zimna (ciepła, duża, mała, gładka, szorstka, kolorowa, ma jeden kolor, ma plamki
w kształcie...) itp. • dynie
• „Taki jak...” – odnajdywanie podobnego kształtu. N. kładzie na środku sali dynię i prosi
dzieci, aby ponownie dobrze jej się przyjrzały, określiły jej kształt i kolor. Następnie, gdy N. gra
na tamburynie, dzieci mają czas, aby odszukać w sali dowolny przedmiot, który kształtem przypomina dynię. Gdy N. skończy grać, dzieci układają swoje znaleziska wokół dyni. Nazywają
zgromadzone przedmioty. • dynia, tamburyn
• „Kółko graniaste” – zabawa tradycyjna ze śpiewem. Patrz: s. 31.
• Zabawy dowolne w ogrodzie przedszkolnym. N. ustawia w ogrodzie duże dynie, przygotowuje kolorową wodę (woda + farba) w półlitrowych butelkach po wodzie (w korkach trzeba
zrobić dziurki). Dzieci ustawiają się w znacznej odległości od dyni i starają się celować kolorową
wodą w dynię, aby zmienić jej kolor. • dynia, butelki z zabarwioną wodą
ŚRODA
30.09.2020
3.HOP, W
KAŁUŻĘ!
wiodąca
Aktywność popołudniowa:
• „Sprawne paluszki” – praca indywidualna z dzieckiem, usprawnianie palców. N. wbija
w dynię po 2 pinezki tablicowe tego samego koloru. Dziecko zakłada gumkę recepturkę pomiędzy 2 pinezki w jednakowym kolorze. Propozycja pracy z dzieckiem zdolniejszym – dziecko
samo wbija pinezki, tak aby utworzyć: koło, trójkąt, kwadrat, następnie łączy pinezki gumkami
/ sznurkiem. • pinezki tablicowe, dynia, gumki recepturki lub sznurek
• „Zmiana miejsc” – ćwiczenia oddechowe. N. na każdym stoliku kładzie koszyczek, obok
stolików na ławeczkach (w równej odległości od każdego stolika, nie za daleko) rozkłada pomarańczowe kółka origami -dynie. Każde dziecko za pomocą słomki do picia (zasysając powietrze przez słomkę przyłożoną ściśle do kółka, dzięki czemu kółko trzyma się końcówki słomki)
przenosi kółko -dynię do koszyczka na stoliku, przy którym siedzi. • koszyczki, ławeczki, płaskie
koła origami w kolorze pomarańczowym, słomki do picia
• „Piękne dynie” – zabawa plastyczna. Dzieci rysują dynie, używając pasteli olejnych. Z gotowych prac tworzą wystawę. • kartki z bloku, kredki pastele olejne
• Zabawy dowolne w kącikach zainteresowań.
Aktywność poranna:
• Zabawy dowolne w sali.
• Powitanka „Nasza grupa” – nawiązywanie bliższego kontaktu poprzez wspólną zabawę.
Dzieci stają w kole, śpiewając powitankę, witają się przez ukłon, dotykają sąsiada łokciami, stopami, palcami wskazującymi. • CD1.5, więcej powitanek uczę.pl
dbania o harmonijny rozwój ruchowy;
aktywność:
matematyczno przyrodnicza
• „Gałązki jarzębiny” – utrwalanie nazw i kształtu figur geometrycznych. N. rozkłada
na stolikach kiście jarzębiny. Dzieci na kartce rysują małe kółeczka – koraliki jarzębiny – i łączą
je w kiść, rysując zielone kreski pomiędzy nimi. • kartki z bloku, kredki
wych;
Zajęcia dydaktyczne:
CZWARTEK
01.10.2020
4.JESIENNE
Aktywność popołudniowa:
• „Kapryśna jesień” – zabawa z kodowaniem.
Kształtowanie pojęć mały, duży, ćwiczenie orientacji w przestrzeni w stosunku do własnego
ciała. N. przygotowuje dla każdego dziecka duże i małe czerwone koło. Najpierw upewnia się,
że dzieci wiedzą, która figura jest duża, która – mała. Następnie zaprasza dzieci, aby siadły
w kręgu na podłodze, zostawiając wokół siebie miejsce na wyciągnięcie rąk, i rozkłada 2 figury
przed każdym dzieckiem. Potem podaje instrukcje, akcentując oznaczenia miejsca:
– Weź małe koło i umieść je ZA plecami.
– Weź duże koło i umieść je OBOK siebie.
– Weź małe koło i podnieś je NAD głowę.
– Weź duże koło i umieść je PRZED sobą.
Aby utrwalić pojęcia mały, duży, N. może zaproponować drugą część zabawy. Rozkłada na dywanie obręcze hula -hoop i kółka serso (to będą duże i małe kałuże). Prosi dzieci o wybranie
sobie dowolnej figury z 2 dostępnych (nie sugeruje wielkości). Pyta każde dziecko, którą figurę
wybrało: dużą czy małą. Następnie tłumaczy zasady zabawy: dzieci chodzą swobodnie między
dużymi i małymi kałużami, na hasło Hop, do kałuży! podbiegają do kałuży małej lub dużej
(w zależności od rozmiaru wybranej figury) i układają w niej swoją figurę (w jednej kałuży może
się znaleźć kilka takich samych figur). N. sprawdza poprawność wykonania zadania. Zabawę
powtarzamy. • obręcze hula -hoop, kółka serso, dla każdego dziecka: duże i małe czerwone koło,
Multiplaneta
• „Deszczowa dobieranka” – praca indywidualna z dzieckiem, utrwalanie pojęć mały, duży.
N. przygotowuje 6 kartoników, na których narysowane są krople deszczu (3 małe bez koloru,
3 duże niebieskie). Układa je przed dzieckiem. Zadaniem dziecka jest znalezienie par według
poleceń N., np. kropla mała i mała; duża i duża; mała i duża. Propozycja pracy z dzieckiem
zdolniejszym – N. używa większej liczby kartoników, dostosowując ją do możliwości dziecka;
wszystkie krople na kartonikach są zamalowane. • pary kartoników jak do gry memory: krople
małe i duże
• „Słonko i deszcz” – zabawa ruchowa wyprostna, reagowanie na sygnał. Dzieci spacerują
swobodnie po całej sali. Na hasło Deszcz! siadają na dywanie i układają ręce w daszek nad głową,
stykając palce obu dłoni. Na hasło Słonko! wstają i spacerują.
• „Duże i małe zamki” – zabawa konstrukcyjna. N. zaprasza do zabawy chętne dzieci, które
budują z klocków małe i duże zamki. Gotowe budowle dzieci ustawiają na dywanie obok siebie
i porównują ich wielkość. Nazywają zamki z użyciem określeń mały, duży, np. To jest zamek
duży. To jest zamek mały. • klocki
• Zabawy dowolne w kącikach zainteresowań.
Aktywność poranna:
I CZĘŚĆ DNIA
• Zabawy dowolne w sali.
• Powitanka „Nasza grupa” – nawiązywanie bliższego kontaktu poprzez wspólną zabawę.
przedszkolnym;
orientację w przestrzeni;
po sobie zabawki;
DYWANY Z
LIŚCI
wiodąca
aktywność:
muzyczno ruchowa
Dzieci stają w kole, śpiewając powitankę, witają się przez ukłon, dotykają sąsiada łokciami,
stopami, palcami wskazującymi. • CD1.5, więcej powitanek uczę.pl
• „Jak jesień zmienia liście” – obserwacja poruszających się liści, odzwierciedlanie ich ruchem i
dźwiękiem podczas zabawy. N. przygotowuje ilustrację przedstawiającą jesienny park
i 2 świeże liście klonu / dębu zawieszone za ogonek na nitce (różne długości nitki), przyczepia
je pinezkami do ilustracji. Dzieci oglądają dekorację, delikatnie dmuchają na liście i obserwują,
co się stało; nasłuchują wydawanych przez nie dźwięków i próbują je określić (szum). N. opowiada,
że z czasem liście – tak jak trawy na łąkach – będą powoli usychać, zmienią swój kolor,
kształt, będą wydawać inne dźwięki. To samo dzieje się w parku jesienią. N. zachęca dzieci
do codziennej obserwacji liści, a następnie zaprasza je do zabawy ruchowej. Gdy N. mówi:
Szszszszszsz, dzieci biegają powoli na palcach po sali jak liście poruszane wiatrem. Gdy N. milknie,
dzieci kładą się delikatnie na podłogę. Zabawę powtarzamy. • ilustracja przedstawiająca jesienny
park, świeże liście klonu / dębu na nitkach
• „Nosimy ciężary” – ćwiczenia na wyczuwanie ciężaru. N. wyznacza w sali 2 miejsca, do których
dzieci będą przenosić wymyślony ciężar – worek liści. N. recytuje, a dzieci ruchem ilustrują
treść. Dzieci robią krótką przerwę na rozluźnienie ciała (zwieszają rączki w dół, jak marionetka).
Zabawę powtarzamy. Mam humorek, duży worek, liście zbiorę sam. (dzieci zbierają liście z
dywanu) Jeden worek, drugi worek, zaniosę je tam. (dzieci przenoszą worki w wyznaczone
miejsce)
• Kształtowanie codziennych nawyków higienicznych po zabawie i przed posiłkami.
Zajęcia dydaktyczne:
• „Jestem muzykantem” – zabawa słuchowa. N. prezentuje dzieciom instrument muzyczny – kołatkę, sposób jej używania, wystukiwania na niej rytmu. Wspólnie z dziećmi omawia jej
wygląd. Następnie rozdaje dzieciom kołatki i rozkłada na dywanie 6–8 kół z kropkami, rysunkiem do dołu. Na kołach są 2 rodzaje rysunków: duża liczba kropek oraz tylko 2 kropki (kropki
w jednym kolorze). Chętne dziecko podnosi jedno z kół i pokazuje rysunek. Grupa wystukuje
rytm na sygnał N. Koło z dużą liczbą kropek oznacza uderzanie kołatką szybko w dłonie, koło
z 2 kropkami oznacza 2 uderzenia w dłoń. • kołatki, koła z kropkami
• „Umiem je rozróżnić” – zabawa ćwicząca odróżnianie instrumentów. N. pokazuje grzechotkę i
pyta: Pamiętacie, jak się nazywa ten instrument? Kto chciałby pokazać, jak się na nim
gra? Chętne dzieci prezentują po kolei, jak umieją grać. N. zaprasza do zabawy. Rozkłada na dywanie grzechotki i kołatki. Dzieci biegają wokół instrumentów, na hasło Kołatka! przykucają
i dotykają kołatki, na hasło Grzechotka! dotykają grzechotki. Zamiast haseł N. może odtwarzać
na zmianę dźwięki obu instrumentów (CD1.11 i CD1.15). • grzechotki, kołatki, CD1.11, CD1.15
• „Piękne dywany w parku” – zajęcia przyrodnicze. Przed wyjściem do parku N. omawia
z dziećmi zachowanie podczas spaceru, przypomina zasady bezpiecznego poruszania się
po ulicy oraz o konieczności chodzenia w parach i nieoddalania się od grupy. Spacer do pobliskiego parku, lasu, obserwacja zachodzących zmian w przyrodzie ma następujący przebieg:
– wyszukiwanie miejsc z największą ilością liści, które już spadły z drzew;
– porównywanie kolorów na liściach;
– wyszukiwanie liści o podobnych kształtach, wielkościach, kolorach;
– wysłuchiwanie dźwięków otoczenia: szumu traw, szumu drzew, szelestu liści pod stopami
(oraz próba opisania tych dźwięków).
N. zachęca dzieci do dotykania kory drzew, pyta o odczucia, o to, czym się od siebie różni kora
poszczególnych drzew. Dzieci zabierają do sali po 1 liściu. Po powrocie ze spaceru doczepiają
s ćwiczeń;
zadania rytmiczne z użyciem kasztanów;
enie się klocków;
liście do już istniejącej dekoracji na tablicy (patrz: I część dnia „Jak jesień zmienia liście”).
• Ćwiczenia gimnastyczne, zestaw nr 3.
PIĄTEK
02.10.2020
5.PARK W
KOLORACH
JESIENI
wiodąca
aktywność:
plastyczno techniczna
Aktywność popołudniowa:
• „Listeczki” – praca indywidualna z dzieckiem, ćwiczenie spostrzegawczości. N. przygotowuje
kolorowankę (listki pomiędzy kropelkami deszczu). Dziecko wyszukuje na karcie listki i je
koloruje. Propozycja pracy z dzieckiem zdolniejszym – na karcie pracy znajdują się: 3 listki dębu,
3 krople deszczu, ich kontury delikatnie zachodzą na siebie. Dziecko koloruje na jednakowy
kolor kontury takich samych elementów. • jesienna kolorowanka, kredki
• „Szur, szur” – zabawa pobudzająca zmysł dotyku. N. tworzy ścieżkę sensoryczną: ustawia
kolejno 4 płytkie rynienki (lub miski), na końcu kładzie miękki dywanik. Rynienki są wypełnione:
1. – całymi gazetami, 2. – gazetami porwanymi na kawałki, 3. – liśćmi, 4. – liśćmi i porwanymi
gazetami. Dzieci, boso, ustawiają się jedno za drugim i przechodzą po ścieżce sensorycznej,
stawiając stopy kolejno w każdej rynience. Zabawę można urozmaicać: N. zawiązuje oczy jednemu
dziecku i asekuruje je podczas przechodzenia przez rynienki, pytając, czym jest wypełniona dana
rynienka. Pozostałe dzieci obserwują wykonanie zadania, biją brawo, gdy dziecko poda dobrą
odpowiedź. Gdy się pomyli, pomagają koleżance / koledze, podając prawidłową odpowiedź, a na
koniec biją brawo za odważne przejście po rynienkach. • rynienki (lub miski), gazety, liście,
dywanik
• Oglądanie w książkach i albumach ilustracji o tematyce jesiennej. Dzieci wyszukują na ilustracjach: liście w kolorze żółtym, czerwonym i zielonym, porównują, gdzie jest więcej liści:
na drzewach czy pod nimi, wymieniają się książkami. • książki i albumy o tematyce jesiennej
• Zabawy dowolne w kącikach zainteresowań – muzykowanie poznanymi instrumentami.
N. udostępnia dzieciom poznane instrumenty muzyczne: grzechotki i kołatki do zabawy. Zachęca do zabawy według własnych pomysłów dzieci.
Aktywność poranna:
• Zabawy dowolne w sali.
• Powitanka „Nasza grupa” – nawiązywanie bliższego kontaktu poprzez wspólną zabawę.
Dzieci stają w kole, śpiewając powitankę, witają się przez ukłon, dotykają sąsiada łokciami,
stopami, palcami wskazującymi. • CD1.5, więcej powitanek uczę.pl
• „Plastelinowe listeczki” – swobodne wyrażanie przeżyć. N. rozdaje listki wycięte z bloku
technicznego (wielkości dłoni dziecka). Dzieci rozsmarowują na nich plastelinę, tworząc swój wzór
kolorystyczny jesiennego listka. • listki wycięte z zielonego bloku technicznego, plastelina,
podkładki
• „Wichura” – zabawa ruchowa ćwicząca zręczność. N. rozkłada na dywanie plastelinowe
listki wykonane w poprzedniej zabawie (także te niedokończone), dzieci biegają wokół nich.
Na hasło Wichura! odwracają wszystkie listki na drugą stronę (listki nadal zostają na dywanie).
Zabawę powtarzamy. • wyklejone plasteliną listki z poprzedniej zabawy
• Kształtowanie codziennych nawyków higienicznych po zabawie i przed posiłkami.
Zajęcia dydaktyczne:
• „Jesienne malowanie” – rozwijanie zainteresowania sztuką. N. przygotowuje albumy
z pejzażami, wśród których można odnaleźć krajobrazy jesienne. Dzieli grupę na zespoły. Każdy
zespół omawia treść wybranego obrazu, jego kolory, skąd wiemy, że namalowany obraz przedstawia jesień. N. zwraca dzieciom uwagę na kolory dominujące jesienią i prosi o ich określenie.
• albumy o malarstwie
zainteresowań;
ią;
;
to, co sprawia mu trudność;
• „Kolorowy zawrót głowy” – zabawy z chustą animacyjną. N. rozkłada chustę, dzieci chwytają ją za rączki, wędrują dookoła. Gdy N. woła: Deszcz!, dzieci wchodzą pod chustę. N. wrzuca
liście do środka chusty, gdy mówi: Wichura!, dzieci zatrzymują się i machają chustą w górę
i w dół – najmocniej jak potrafią. Zabawę powtarzamy kilka razy. • chusta animacyjna, liście
• „Jesienne dywaniki” – praca plastyczna, doskonalenie umiejętności posługiwania się
pędzlem. N. rozkłada na każdym stoliku papier pakowy, farby, pędzle i liście. Dzieci malują liść
z jednej strony dowolną farbą i stemplują nim papier. N. prezentuje sposób, w jaki można uzyskać
inny jesienny kolor: łączy farbę żółtą z czerwoną. Zachęca dzieci do zmieszania na tackach
farby koloru czerwonego i żółtego, aby powstał kolor pomarańczowy. Liści powinno być na tyle
dużo, aby każde dziecko mogło powtórzyć stemplowanie kilka razy. Gotowe prace N. rozkłada
na dywanie, aby można je było wspólnie podziwiać. Następnie prezentuje jeden obraz z albumu malarskiego, przedstawiający jesienne liście. Dzieci porównują, czy udało im się podobnie
przedstawić jesień • papier pakowy, farby (czerwona, zielona, żółta, brązowa), pędzle, tacki, liście,
album o malarstwie
• Zabawy dowolne w ogrodzie przedszkolnym. „Pogoń za liściem” – zabawa ruchowa.
N. przywiązuje liść do sznurka, chętne dziecko ucieka z liściem na sznurku przed innymi. Gdy
zostanie złapane, przekazuje sznurek osobie, która je złapała. Zabawa toczy się dalej. • listek
na sznurku
Aktywność popołudniowa:
• „Ślimaczki” – praca indywidualna z dzieckiem, usprawnianie motoryki małej. N. rozkłada
na stole 3 liście, dziecko lepi wałeczki z plasteliny, z pomocą N. zwija je w ślimaczki, układa
na liściach po 1 ślimaczku. Propozycja pracy z dzieckiem zdolniejszym – N. rozkłada na stole
3 liście, dziecko lepi wałeczki z plasteliny, zwija je w ślimaczki (mają różnić się od siebie
wielkością), a następnie układa na liściach po 1 ślimaczku. • liście, plastelina, podkładki na stół
• „Roztańczone listeczki” – improwizacja ruchowa do muzyki. N. włącza spokojną muzykę
relaksacyjną, dzieci -listki tańczą w odpowiednim rytmie, na przerwę w muzyce siadają na dywanie
i odpoczywają. • dowolna muzyka relaksacyjna
• „Kolorowe liście” – układanie kompozycji. N. przygotowuje na tacy liście, dzieci układają
z nich po kompozycji w formie bukietu. Następnie porównują swoje bukieciki z pracą plastyczną
wykonaną w II części dnia, odnajdują takie same barwy na obu kompozycjach. N. związuje
bukieciki, aby dzieci mogły je zabrać do domu. • liście, sznurek
• Zabawy dowolne w kącikach zainteresowań.
Download