Mamy astronomiczną wiosnę Dzisiaj o godz. 5:30 Słońce przeszło przez punkt Barana, dzień zrównał się z nocą i rozpoczęła się astronomiczna wiosna. W tym roku wiosną na miłośników astronomii czekają atrakcje. Dwa razy w roku Słońce znajduje się w punktach, w których ekliptyka(nachylenie osi obrotu Ziemi do płaszczyzny jej ruchu) przecina się z równikiem niebieskim (rzut równika ziemskiego na sferę niebieską). Mamy wówczas do czynienia ze zrównaniem dnia z nocą i początkiem astronomicznej wiosny lub jesieni. Punkt przecięcia ekliptyki z równikiem, w którym Słońce przechodzi z półkuli południowej na północną, nazywa się punktem Barana (choć obecnie, na skutek zjawiska precesji, nie leży już w gwiazdozbiorze Barana, lecz w konstelacji Ryb). Gdy nasza dzienna gwiazda znajdzie się w tym punkcie, rozpoczyna się astronomiczna wiosna. Początek astronomicznej wiosny jest ważny dla wyznaczania daty Wielkanocy, którą ustala się na pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni Księżyca. W tym roku początek astronomicznej wiosny przypada na 20 marca, pełnia Księżyca będzie 23 marca, a Wielkanoc 27 marca. Tej wiosny na miłośników astronomii czekają atrakcje. Po 415 latach w okolice Słońca przyleci kometa okresowa C/1861 G1 (Thatcher). Między 16 a 25 kwietnia uaktywni się rój Lirydów, związany właśnie z tą kometą. W okresie maksimum można dostrzec około 18 niezbyt szybkich, białych meteorów w ciągu godziny. Swoje maksimum będzie miał też rój Eta Akwarydy. Są to meteoryty związane z kometą Halleya i 6-7 maja mogą osiągnąć 40-85 zjawisk w ciągu godziny. 9 maja o godz.13:12 rozpocznie się tranzyt Merkurego na tle tarczy Słońca.Zjawisko będzie widoczne w Polsce, przy czym jego końcowa faza nastąpi przy zachodzie Słońca. Ostatni raz tranzyt Merkurego obserwowany był w Polsce w 2003 r. Kolejne okazje będą w 2019 i 2032 roku. To rzadkie zjawisko, ze względu na niebezpieczeństwo uszkodzenia wzroku, należy obserwować przez lornetkę, teleskop wyposażone w odpowiednie filtry. Przez najbliższe miesiące prym na nocnym niebie będzie wiodła największa planeta Układu Słonecznego- Jowisz .Bardzo jasnemu i widocznemu praktycznie przez całą noc Jowiszowi zawtóruje Mars. Na początku wiosny Mars wschodzi przed północą. Z upływem tygodni planeta ta będzie wschodzić coraz wcześniej. 22 maja Mars zaświeci najjaśniej, gdyż znajdzie się najbliżej naszej planety, w jednej linii z nią oraz Słońcem. W kwietniu po zachodzie Słońca można podjąć próbę dostrzeżenia Merkurego. Najdłużej zaobserwujemy go 18 kwietnia, gdyż tego dnia Merkury jest maksymalnie oddalony od naszej dziennej gwiazdy. Widoczny będzie tez Saturn. Z początku o północy , a potem coraz wcześniej. Wenus kończy okres widoczności jako Gwiazda Poranna. Kolejna okazja jej podziwiania – jako Gwiazdy Wieczornej – będzie pod koniec czerwca. Wiosną widowiskowym zjawiskiem na niebie będzie zbliżenie się Księżyca do Marsa(28 marca) i Saturna(29 marca). Natomiast 18 kwietnia nastąpi koniunkcja Księżyca z Jowiszem, a 25 kwietnia ponownie z Marsem i Saturnem. Źródło: Nauka w Polsce fot: wikimedia.org