Zestaw do izolacji genomowego DNA z bakterii

advertisement
Nr kat. EM02
Wersja zestawu: 1.2014
Zestaw do izolacji
genomowego DNA z bakterii
EXTRACTME® jest zastrzeżonym
znakiem towarowym firmy BLIRT S.A.
www.dnagdansk.com
Nr kat. EM02
I.
PRZEZNACZENIE ZESTAWU
Zestaw EXTRACTME DNA BACTERIA przeznaczony jest do szybkiej i wydajnej izolacji
bakteryjnego DNA o wysokiej czystości z hodowli płynnych i powierzchniowych
oraz osadów mrożonych. Protokół izolacji i składy buforów zostały zoptymalizowane
w celu osiągnięcia wysokiej wydajności i czystości izolowanego DNA. Produkt
przeznaczony jest wyłącznie do użytku w celach badawczych.
II.
SKŁAD I PRZECHOWYWANIE ZESTAWU
50
IZOLACJI
150
IZOLACJI
250
IZOLACJI
3 IZOLACJE
(DEMO)
EM02-050
EM02-150
EM02-250
EM02-D
15 ml
45 ml
75 ml
900 µl
1 szt.
3 szt.
5 szt.
1 szt.
220 µl
660 µl
1,1 ml
100 µl
1 szt.
3 szt.
5 szt.
1 szt.
Proteinase Buffer
700 µl
2,1 ml
3,5 ml
200 µl
BacB Buffer (Binding Buffer)
18 ml
53 ml
88 ml
1,1 ml
BacW Buffer (Wash Buffer)
50 ml
150 ml
250 ml
3 ml
Elution Buffer
10 ml
3 x 10 ml
5 x 10 ml
600 µl
DNA Purification Columns
50 szt.
3 x 50 szt.
5 x 50 szt.
3 szt.
Collection Tubes (2 ml)
50 szt.
3 x 50 szt.
5 x 50 szt.
3 szt.
LICZBA IZOLACJI
Nr katalogowy
BacL Buffer (Lysis Buffer)
RNase A (lyophilized)
RNase Buffer
Proteinase K (lyophilized)
Enzymy RNaza A oraz Proteinaza K dostarczane są w postaci liofilizowanej.
Każda probówka zawiera odpowiednią ilość enzymu do przeprowadzenia 50
izolacji DNA. Liofilizaty enzymów należy przechowywać w temperaturze +4°C.
Przed pierwszym użyciem liofilizat RNazy A należy rozpuścić w 220 µl RNase Buffer
(w zestawie DEMO w 100 µl RNase Buffer). RNaza A w roztworze przechowywana
w temp. +4°C zachowuje całkowitą aktywność przez kilka dni. Jeśli wymagane jest
przechowywanie RNazy A przez dłuższy okres czasu, zaleca się rozporcjowanie
roztworu RNazy i przechowywanie w temp. -20°C.
3
Liofilizat proteinazy K należy rozpuścić w 700 µl Proteinase Buffer (w zestawie
DEMO w 200 µl Proteinase Buffer). Roztwór proteinazy K należy przechowywać
w temperaturze –20°C!
Pozostałe składniki zestawu należy przechowywać w temp. pokojowej (15-25°C).
Wszystkie roztwory z zestawu należy przechowywać szczelnie zamknięte, aby
uniknąć zmiany stężeń w wyniku parowania. Odpowiednio przechowywany zestaw
zachowuje stabilność minimum przez okres 12 miesięcy.
III. WYMAGANE MATERIAŁY I SPRZĘT
pp
pp
pp
pp
pp
pp
jałowe próbówki wirownicze typu Eppendorf (1,5-2 ml)
pipety automatyczne oraz odpowiednie końcówki do pipet
rękawiczki jednorazowe
mikrowirówka z rotorem na probówki o obj. 1,5-2 ml (> 11 tys. x g)
termoblok lub łaźnia wodna (do 70°C)
worteks
IV. ZASADA IZOLACJI
Procedura oczyszczania DNA składa się z 5 etapów i przeprowadzana jest
z wykorzystaniem minikolumn wirowniczych, zawierających odpowiednie złoże
krzemionkowe, wydajnie i selektywnie wiążące kwasy nukleinowe. W pierwszym
etapie izolacji DNA, podczas lizy enzymatycznej z wykorzystaniem BacL Buffer
oraz proteinazy K, następuje dezintegracja ściany komórkowej, degradacja błon
i białek komórkowych. Dodatkowo w celu otrzymania DNA wolnego od RNA
stosuje się RNazę A. Po dodaniu soli chaotropowych, lizat przenoszony jest do
minikolumny ze złożem. Dwuetapowe przemywanie DNA związanego do złoża
ma na celu usunięcie pozostałych zanieczyszczeń i/lub inhibitorów reakcji
enzymatycznych. Oczyszczone DNA eluowane jest ze złoża buforem o niskiej sile
jonowej (Elution Buffer) lub wodą (pH 7,0-9,0) i gotowe jest do bezpośredniego
wykorzystania w technikach biologii molekularnej (takich jak PCR, qPCR, Southern
blotting, sekwencjonowanie DNA, trawienie enzymami restrykcyjnymi, ligacja
DNA itp.) lub może być przechowywane do późniejszego użycia.
www.dnagdansk.com
4
Nr kat. EM02
V.
KONTROLA JAKOŚCI
Każda partia produkcyjna (LOT) zestawu EXTRACTME DNA BACTERIA testowana
jest według opracowanych procedur. Wydajność, czystość oraz stabilność
wyizolowanego DNA analizowane są metodami spektrofotometrycznymi oraz
elektroforetycznymi. Dodatkowo funkcjonalna jakość oczyszczonego DNA
sprawdzana jest w reakcjach PCR, qPCR oraz trawienia enzymami restrykcyjnymi.
VI. SPECYFIKACJA PRODUKTU
MATERIAŁ WYJŚCIOWY
Bakteryjna hodowla płynna lub powierzchniowa bądź mrożony osad bakteryjny.
WYDAJNOŚĆ IZOLACJI
Liczba komórek: ≤ 5 x 108 š 100%
Liczba komórek: 1 x 109 ÷ 3 x 109 š 75-90% (wg protokołu izolacji DNA z dużej ilości komórek)
Liczba komórek: 1 x 109 ÷ 3 x 109 š ≤ 60% (wg protokołu standardowego)
POJEMNOŚĆ ZŁOŻA
ok. 40 µg DNA
CZAS IZOLACJI
ok. 40-60 minut
CZYSTOŚĆ DNA
A 260/A280 = 1,7-1,9
5
VII. ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
pp
pp
pp
pp
pp
pp
Hodowla bakteryjna jest biologicznym materiałem niebezpiecznym
ze względu na potencjalną zawartość mikroorganizmów patogennych
lub substancji zagrażających zdrowiu, bądź życiu człowieka. Przy pracy
z hodowlami mikroorganizmów należy stosować się do wymogów
dotyczących biologicznych materiałów niebezpiecznych.
Zaleca się przeprowadzać całą procedurę izolacji w komorze II klasy
bezpieczeństwa biologicznego lub przy palniku laboratoryjnym, używać
ochronnej odzieży laboratoryjnej oraz rękawiczek jednorazowych.
Zalecane jest używanie jałowych końcówek z filtrami do pipet.
Należy unikać dotykania ścianek minikolumn pipetą, aby nie przenosić
śladowych ilości DNA pomiędzy kolejnymi minikolumnami.
Odpady zawierające sole guanidyny mogą tworzyć wysoce reaktywne
związki w połączeniu z substancjami utleniającymi. W przypadku rozlania
buforu, powierzchnię zmyć wodą z detergentem.
W przypadku rozlania cieczy zawierającej mikroorganizmy, zanieczyszczoną
powierzchnię zmyć wodnym roztworem detergentu.
VIII. SZCZEGÓLNE ZALECENIA I UWAGI
Materiał
Wydajność izolacji i jakość wyizolowanego DNA mogą zależeć od: ilości komórek
bakteryjnych w materiale wyjściowym, typu komórki (morfologia), obecności
antybiotyków w pożywce, rodzaju pożywki, a także fazy wzrostu, wieku i stanu
komórek bakteryjnych.
Zestaw przeznaczony jest do izolacji DNA maksymalnie z 3 x 10 9 komórek
bakteryjnych. Użycie większej liczby komórek może spowodować drastyczny
spadek wydajności izolacji oraz czystości wyizolowanego DNA.
Zaleca się prowadzenie izolacji ze świeżej hodowli lub mrożonych osadów
bakteryjnych. Należy unikać wielokrotnego zamrażania i rozmrażania materiału
przed izolacją. Użycie starego bądź wielokrotnie rozmrażanego materiału może
skutkować niską wydajnością izolacji wielkocząsteczkowego DNA.
www.dnagdansk.com
6
Nr kat. EM02
Interakcje z buforem wiążącym BacB Buffer
Niektóre gatunki bakterii po dodaniu buforu wiążącego mogą tworzyć gęstą
zawiesinę przy powierzchni. W takim przypadku po inkubacji z BacB Buffer
w temp. 55°C należy jak najdokładniej rozbić zawiesinę przez intensywne
worteksowanie lub rozpipetowanie. Jeśli nie uda się rozbić zawiesiny, należy
wydłużyć inkubację w temp. 55°C o kolejne 10 min. Następnie po zwirowaniu
lizatu (nie naruszając osadu), całość należy przenieść do minikolumny ze złożem
i kontynuować izolację od pkt. 11 Protokołu izolacji (sekcja XI). Nie powinno
to obniżyć wydajności izolacji ani czystości DNA.
Elucja DNA ze złoża
Optymalną objętość buforu elucyjnego (Elution Buffer) należy dobrać w zależności
od ilości komórek użytych do izolacji oraz od oczekiwanego poziomu stężenia
DNA w eluacie. Zaleca się stosowanie 50-100 μl Elution Buffer przy izolacji
maksymalnie z 10 9 komórek oraz zwiększenie objętości buforu elucyjnego do
200 μl w przypadku większej ilości komórek.
Jeśli pożądane jest otrzymanie DNA o wysokim stężeniu, objętość buforu
elucyjnego można zmniejszyć nawet do 20 μl. Należy mieć jednak na uwadze,
że obniży to wydajność odzysku DNA. Istotne w tym przypadku jest dodanie
buforu elucyjnego centralnie na powierzchnię złoża.
W celu uzyskania maksymalnej wydajności elucji DNA, bufor elucyjny należy
podgrzać do temp. 80°C i wydłużyć czas inkubacji złoża z buforem do 10 minut.
Jeśli istotne jest odzyskanie całkowitego DNA z minikolumny można przeprowadzić
dodatkową elucję (200 μl). W tym przypadku należy powtórzyć punkty 19-22
Protokołu izolacji (sekcja XI), umieszczając minikolumnę w nowej probówce
1,5 ml typu Eppendorf.
Elution Buffer zawiera 0,5 mM EDTA, którego obecność może przeszkadzać
w niektórych reakcjach enzymatycznych (np. sekwencjonowanie DNA).
Do elucji DNA można użyć także buforu 5-10 mM Tris-HCl, pH 8,0-9,0, innych
buforów do specyficznych aplikacji, o pH i stężeniu soli zbliżonych do tego
buforu lub wody (pH 7,0-9,0).
7
IX. PRZYGOTOWANIE PRÓBKI
Izolacja DNA z hodowli płynnej (0,2 – 3 ml)
Przed pobraniem odpowiedniej objętości hodowli płynnej, zawiesinę komórek
należy dokładnie wymieszać. Do 1,5 ml probówki typu Eppendorf przenieść
żądaną objętość hodowli bakteryjnej (maksymalnie 1,5 ml) i wirować przy
5-6 tys. rpm (3-4 tys. × g). Zdekantować supernatant. Jeśli istnieje potrzeba
izolacji z większej niż 1,5 ml objętości hodowli, do powstałego osadu dodać
kolejne 1,5 ml hodowli i powtórzyć wirowanie. Kontynuować izolację
od pkt. 2 Protokołu izolacji (sekcja XI).
Izolacja DNA z dużej liczby komórek
W przypadku izolacji DNA z dużej liczby komórek (≥ 109), powstały po zwirowaniu
osad należy dokładnie zawiesić w 450 μl BacL Buffer oraz zwiększyć ilości
dodawanych enzymów odpowiednio do 6 μl w przypadku RNase A (pkt. 3)
oraz 15 μl w przypadku Proteinase K (pkt. 5 Protokołu izolacji, sekcja XI).
Izolacja DNA z zamrożonego osadu komórkowego
Zamrożony osad należy bezzwłocznie zawiesić w 300 μl BacL Buffer. Nie należy
doprowadzać do rozmrożenia osadu. Kontynuować izolację od pkt. 3 Protokołu
izolacji DNA (sekcja XI).
Izolacja DNA z hodowli powierzchniowej
Do probówki 1,5 ml typu Eppendorf przenieść 300 μl BacL Buffer. Ezą pobrać obfitą
liczbę komórek z podłoża na płytce Petriego i zawiesić w buforze. Kontynuować
izolację od pkt. 3 Protokołu izolacji DNA (sekcja XI).
Izolacja z bakterii Gram-dodatnich
Przed przystąpieniem do izolacji DNA z bakterii Gram-dodatnich próbkę należy
poddać działaniu odpowiedniego enzymu. Do izolacji DNA z bakterii z rodzaju
Staphylococcus zaleca się stosowanie lizostafyny (RP12, RP125), a w przypadku
bakterii z rodzaju Enterococcus – lizozymu (RP13, RP135).
Staphylococcus:
1.
2.
3.
4.
www.dnagdansk.com
Odwirować 1,5 ml hodowli bakteryjnej*.
Supernatant zdekantować, a osad bakteryjny zawiesić w 200 μl TE **
(dokładnie rozpipetować).
Do zawiesiny komórek dodać 30 μl*** roztworu lizostafyny 400 U/ml
(RP12, RP125) i 4 μl RNase A, dokładnie wymieszać poprzez pipetowanie
lub worteksowanie.
Inkubować 20-60 minut *** w temp. 37°C.
8
Nr kat. EM02
Dodać 300 μl BacL Buffer i 17 μl Proteinase K, dokładnie wymieszać
przez worteksowanie.
6. Kontynuować izolację od pkt. 6 Protokołu izolacji DNA (sekcja XI).
*
W przypadku gęstych hodowli, izolację należy prowadzić z mniejszych objętości
hodowli bakteryjnej.
**
Bufor TE: 10 mM Tris-HCl, 1 mM EDTA, pH 8,0.
***
W przypadku gronkowców koagulazo-ujemnych należy dodać 50 μl preparatu
lizostafyny i inkubować 1 godzinę w temp. 37°C.
5.
Enterococcus:
1. Odwirować 1,5 ml hodowli bakteryjnej*.
2. Supernatant zdekantować, a osad bakteryjny zawiesić w 200 μl TE **
(dokładnie rozpipetować).
3. Do zawiesiny komórek dodać 40 μl roztworu lizozymu 100 mg/ml
i 4 μl RNase A, dokładnie wymieszać poprzez pipetowanie lub worteksowanie.
4. Inkubować 40-60 minut w 37°C.
5. Dodać 300 μl BacL Buffer i 17 μl Proteinase K, dokładnie wymieszać.
6. Kontynuować izolację od pkt. 6 Protokołu izolacji DNA (sekcja XI).
*
W przypadku gęstych hodowli, izolację należy prowadzić z mniejszych objętości
hodowli bakteryjnej.
**
Bufor TE: 10 mM Tris-HCl, 1 mM EDTA, pH 8,0.
X.
PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO IZOLACJI
1.
2.
Każdy z odczynników zestawu należy wymieszać.
Należy pamiętać o rozpuszczeniu liofilizatu Proteinase K w odpowiedniej
ilości buforu do proteinazy (Proteinase Buffer) oraz liofilizatu RNase A
w odpowiedniej ilości buforu do RNazy (RNase Buffer).
W przypadku wytrącenia osadu w buforach, butelkę z roztworem należy
ogrzać do temp. 37°C (BacW Buffer) lub temp. 50-60°C (pozostałe bufory)
i inkubować, aż do całkowitego rozpuszczenia osadu, mieszając co kilka
3.
4.
5.
6.
9
minut, a następnie schłodzić do temp. pokojowej.
Nagrzać termoblok lub łaźnię wodną do temp. 37⁰C i 55⁰C.
Można ogrzać odpowiednią ilość buforu elucyjnego do temp. 70°C.
Wszystkie etapy wirowania zostały zoptymalizowane z wykorzystaniem
mikrowirówki Eppendorf 5417C. Prędkości wirowania podane w jednostkach
rpm odnoszą się do tej mikrowirówki.
XI. PROTOKÓŁ IZOLACJI
1. Zwirować 0,2-1,5 ml hodowli bakteryjnej przy 5-6 tys. rpm
(3-4 tys. × g) przez 5 min.
Można użyć większej objętości hodowli bakteryjnej. Więcej wskazówek
znajduje się w sekcji IX. Przygotowanie próbki.
2. Supernatant zdekantować, a osad bakteryjny dokładnie
zawiesić w 300 μl BacL Buffer.
3. Dodać 4 μl RNase A i wymieszać przez worteksowanie.
4. Inkubować 10 min w temp. 37°C.
5. Dodać 10 μl Proteinase K i wymieszać przez worteksowanie.
6. Inkubować 10 min w temp. 55°C.
7. Dodać 350 μl BacB Buffer i dokładnie wymieszać.
8. Inkubować kolejne 5 min w temp. 55°C.
9. Po inkubacji próbkę intensywnie worteksować przez 15 s.
10. Wirować 2 min przy 10-12 tys. rpm (11-15 tys. × g).
11. Nie naruszając osadu delikatnie przenieść supernatant do
minikolumny ze złożem, umieszczonej w probówce odbierającej
i wirować 1 min przy 10-12 tys. rpm (11-15 tys. × g).
12. Przenieść minikolumnę do nowej probówki odbierającej.
13. Dodać do minikolumny 600 μl buforu płuczącego BacW Buffer
i wirować 30 s przy 10-12 tys. rpm (11-15 tys. × g).
www.dnagdansk.com
10
Nr kat. EM02
14. Wylać przesącz z probówki odbierającej i umieścić w niej
ponownie minikolumnę.
15. Dodać do minikolumny 400 μl BacW Buffer i wirować 30 s
przy 10-12 tys. rpm (11-15 tys. × g).
16. Wyjąć minikolumnę, wylać przesącz i umieścić ponownie
minikolumnę w probówce odbierającej.
17. Wirować 1-2 min przy 12-14 tys. rpm (15-21 tys. × g).
Bufor płuczący zawiera alkohol, który może powodować inhibicję niektórych
reakcji enzymatycznych, a także obniżenie wydajności elucji, dlatego istotne
jest jego całkowite usunięcie przed etapem elucji.
18. Ostrożnie wyjąć suchą minikolumnę z probówki odbierającej
i umieścić ją w jałowej probówce 1,5 ml typu Eppendorf.
19. Nanieść 50-100 μl Elution Buffer uprzednio ogrzanego do
temp. 70°C centralnie na złoże w minikolumnie.
Możliwa jest zmiana objętości buforu elucyjnego w zakresie 20-200 μl.
Więcej wskazówek dotyczących tego etapu znajduje się w sekcji VIII.
Szczególne zalecenia i uwagi.
20. Inkubować minikolumnę z buforem przez 2 min.
21. Wirować 1 min przy 10-12 tys. rpm (11-15 tys. × g).
22. Minikolumnę usunąć, a wyizolowane DNA przechowywać
w temp. +4°C lub -20°C do czasu dalszych analiz.
11
XII. MOŻLIWE PROBLEMY I ICH ROZWIĄZYWANIE
Problem
Prawdopodobna
przyczyna
Rozwiązanie
Niecałkowita liza
komórek bakteryjnych.
Pobrano zbyt dużą ilość
komórek do izolacji DNA.
Należy powtórzyć izolację z mniejszej objętości hodowli
lub zastosować się do zaleceń dotyczących izolacji DNA
z dużej ilości komórek (sekcja IX. Przygotowanie próbki).
Szczep użyty do izolacji
należy do bakterii Gramdodatnich.
Należy powtórzyć izolację stosując się do zaleceń
dotyczących izolacji DNA z bakterii Gram-dodatnich
(sekcja IX. Przygotowanie próbki).
Szczep użyty do
izolacji nie jest
szczepem bakteryjnym.
Należy potwierdzić prawidłowość identyfikacji
szczepu, a następnie zastosować odpowiedni zestaw
do izolacji DNA.
Za krótki czas lizy
dla danego rodzaju
i ilości materiału.
Należy wydłużyć inkubację w temp. 55°C do 20 min
lub do całkowitej lizy komórek.
Gęsta zawiesina na
powierzchni płynu po
inkubacji z BacB Buffer.
Charakterystyczna
cecha danego
szczepu bakteryjnego.
Patrz „Interakcje z buforem wiążącym BacB Buffer” w sekcji
VIII. Szczególne zalecenia i uwagi.
Niska wydajność
izolacji DNA.
Materiał o niskiej
zawartości komórek
bakteryjnych.
Zwiększyć objętość hodowli użytej do izolacji do 3 ml
i/lub zmniejszyć objętość buforu elucyjnego do 20 μl.
Niecałkowita
liza komórek.
Patrz „Niecałkowita liza komórek bakteryjnych”.
Obniżona aktywność
proteinazy K.
Sporządzić świeży roztwór proteinazy K. Należy upewnić się,
że roztwór proteinazy K jest przechowywany w temp. –20°C.
Niewystarczające
zmieszanie lizatu
z buforem wiążącym
BacB Buffer.
Izolację należy powtórzyć zwracając uwagę na całkowite
zmieszanie lizatu z BacB Buffer przed inkubacją w 55°C
(pkt.8).
Niecałkowite wysuszenie
kolumny z resztek
buforu płuczącego.
Izolację należy powtórzyć, zwracając szczególną uwagę,
aby po etapie wirowania (pkt.17) nie pozostało żadnych
resztek buforu płuczącego w minikolumnie.
Niecałkowita elucja DNA.
Przed naniesieniem na złoże podgrzać Elution Buffer
do temp. 80°C. Nanieść Elution Buffer centralnie na
powierzchnię złoża. Wydłużyć czas inkubacji z Elution
Buffer do 10 minut. Przeprowadzić powtórną elucję.
Zwiększyć objętość Elution Buffer użytego do elucji
do 200 μl.
Niewłaściwe pH wody
(pH <7,0).
Do elucji użyć Elution Buffer.
www.dnagdansk.com
12
Nr kat. EM02
Problem
Prawdopodobna przyczyna
Rozwiązanie
Zatkane
złoże minikolumny.
Powstanie zawiesiny
DNA, która trudno
przechodzi przez złoże.
Wirowanie należy powtórzyć przez 1 min przy
14 tys. rpm lub maksymalnej prędkości wirowania.
Niecałkowita liza komórek.
Patrz „Niecałkowita liza komórek bakteryjnych”
Niskie stężenie
wyizolowanego DNA.
Zbyt duża objętość
Elution Buffer.
Objętość buforu elucyjnego można zmniejszyć do 30 μl
bez obniżenia wydajności elucji.
Wyizolowane DNA
jest podegradowane.
Nieprawidłowe warunki
przechowywania materiału.
Izolację należy prowadzić ze świeżych lub mrożonych
osadów komórkowych. Należy unikać częstego
zamrażania i rozmrażania materiału.
Do izolacji użyto
starego materiału.
Zalecana jest izolacja ze świeżej hodowli nocnej.
Starsze hodowle bakteryjne mogą zawierać
podegradowane DNA.
Za krótki czas inkubacji
z RNazą A.
Należy wydłużyć czas inkubacji z RNazą A (pkt. 4) do
30 minut.
Niecałkowita
degradacja RNA.
Obniżona aktywność
RNazy A.
Reakcje enzymatyczne
z użyciem
wyizolowanego
DNA nie zachodzą
prawidłowo.
Wyizolowane DNA jest
niskiej czystości.
13
Izolację należy powtórzyć dodając świeży roztwór
RNazy A. Upewnić się, że RNaza A jest przechowywana
w temp. +4°C nie dłużej niż kilka dni. Przez dłuższy
okres czasu RNazę A należy przechowywaćw temp.
-20°C.
Niecałkowite wysuszenie
minikolumny z resztek
buforu płuczącego.
Izolację należy powtórzyć, zwracając szczególną uwagę,
aby po etapie wirowania (pkt.17) nie pozostało żadnych
resztek buforu płuczącego w minikolumnie.
Niewystarczająca ilość DNA
w eluacie.
Patrz „Niecałkowita liza komórek bakteryjnych”
i „Niskie stężenie wyizolowanego DNA”.
Duża zawartość RNA w próbce.
Patrz „Niecałkowita degradacja RNA”.
Niecałkowita degradacja
białek w związku z obniżoną
aktywnością proteinazy K.
Sporządzić świeży roztwór proteinazy K. Należy
upewnić się, że roztwór proteinazy K jest
przechowywany w temp. –20°C.
Pominięto jeden z dwóch
etapów płukania.
Izolację należy powtórzyć, pamiętając o obu
etapach płukania.
Niecałkowite wysuszenie
minikolumny z resztek
buforu płuczącego.
Izolację należy powtórzyć, zwracając szczególną uwagę,
aby po etapie wirowania (pkt.17) nie pozostało żadnych
resztek buforu płuczącego w minikolumnie.
XIII. BEZPIECZEŃSTWO I POSTĘPOWANIE Z PRODUKTEM
BacB BUFFER
Niebezpieczeństwo
H302, H315, H318, H319,
P280, P305+P351+P338, P302+P352
BacW BUFFER
Niebezpieczeństwo
H225, H319, H336,
P210, P305+P351+P338
PROTEINASE K
Niebezpieczeństwo
H315, H319, H334, H335, P261,
P305+P351+P338, P342+P311, P302+P352
RNase A
Uwaga
H319, P305+P351+P338
H225 Wysoce łatwopalna ciecz i pary. H302 Działa szkodliwie po połknięciu. H315 Działa
drażniąco na skórę. H318 Powoduje poważne uszkodzenie oczu. H319 Działa drażniąco
na oczy. H334 Może powodować objawy alergii lub astmy lub trudności w oddychaniu
w następstwie wdychania. H335 Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H336 Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy. P210 Przechowywać z dala
od źródeł ciepła/ iskrzenia/ otwartego ognia/ gorących powierzchni. Palenie wzbronione.
P261 Unikać wdychania pyłu/ dymu/ gazu/ mgły/ par/ rozpylonej cieczy. P280 Stosować
rękawice ochronne/ odzież ochronną/ ochronę oczu /ochronę twarzy. P305 + P351 +
P338 W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut.
Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać. P342 + P311
W przypadku wystąpienia objawów ze strony układu oddechowego: Skontaktować się
z OŚRODKIEM ZATRUĆ lub z lekarzem. P302 + P352 W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ NA SKÓRĘ:
Umyć dużą ilością wody z mydłem.
www.dnagdansk.com
14
Nr kat. EM02
www.dnagdansk.com
Download