PPT. Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne. Promieniowanie ciał.

Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne, promieniowanie ciał
Rozstrzygnij, które z podanych poniżej zdań są prawdziwe, a które nie.
1.O falach elektromagnetycznych można powiedzieć, że:
A. ich prędkość w każdym z ośrodków jest taka sama,
B. mogą się rozchodzić w cieczach, ciałach stałych, gazach i w próżni,
C. każda fala o dowolnej długości z zakresu widzialnego (światło), rozchodzi się w próżni z taką samą prędkością,
D. ulegają odbiciu, ale nie ulegają załamaniu,
E. największa prędkość rozchodzenia się tych fal wynosi około 300 000 m/s,
F. światło o barwie czerwonej rozchodzi się w ośrodkach materialnych z największą prędkością, w porównaniu do światła
o innych barwach,
G. ich źródłem może być tylko żarówka,
H. prędkość rozchodzenia się fal elektromagnetycznych zależy od ich długości i częstotliwości.
2. O zjawisku fotoelektrycznym zewnętrznym można powiedzieć, że:
A. polega na emisji elektronów i protonów z materiału poddanego działaniu promieniowania elektromagnetycznego,
B. polega na emisji elektronów z materiału poddanego działaniu promieniowania elektromagnetycznego o dowolnej
długości fali,
C. polega na emisji elektronów z materiału poddanego działaniu promieniowania elektromagnetycznego o długości fali
mniejszej od pewnej wartości granicznej,
D. polega na emisji elektronów z materiału poddanego działaniu promieniowania elektromagnetycznego o częstotliwości
większej od pewnej wartości granicznej,
E. można je wyjaśnić zarówno na gruncie falowej jak i korpuskularnej teorii fal elektromagnetycznych,
F. liczba wybitych elektronów nie zależy od długości fali padającego promieniowania, jeżeli jej długość jest mniejsza od
pewnej wartości granicznej,
G. liczba wybitych elektronów zależy od liczby padających fotonów na naświetlany materiał,
H. energia kinetyczna wybitych elektronów zależy liniowo od częstotliwości padającego promieniowania,
I. prędkość wybitych elektronów zależy liniowo od częstotliwości padającego promieniowania, dla każdej wartości
częstotliwości,
J. energia kinetyczna wybitych elektronów nie zależy od długości fali padającego promieniowania,
K. jeżeli zjawisko nie jest wywoływane przez fotony barwy fioletowej, to może być wywołane przez fotony barwy
czerwonej.
3. W zjawisku fotoelektrycznym zewnętrznym:
A. prędkość wybijanych fotoelektronów zależy od częstotliwości padającego promieniowania i jego natężenia,
B. prędkość wybijanych fotoelektronów zależy od częstotliwości padającego promieniowania i nie zależy od jego
natężenia,
C. prędkość wybijanych fotoelektronów zależy od długości fali padającego promieniowania, a nie zależy od pracy wyjścia
naświetlanego materiału,
D. prędkość wybijanych fotoelektronów zależy od długości fali padającego promieniowania i od pracy wyjścia
naświetlanego materiału,
E. prędkość wybijanych elektronów zależy od częstotliwości padającego promieniowania i od pracy wyjścia naświetlanego
materiału,
F. energia kinetyczna wybijanych fotoelektronów zależy od częstotliwości padającego promieniowania a nie zależy od
jego długości,
G. energia kinetyczna wybijanych fotoelektronów zależy od częstotliwości padającego promieniowania i od pracy wyjścia
naświetlanego materiału,
H. energia kinetyczna wybijanych fotoelektronów zależy od długości fali padającego promieniowania, a nie zależy od
pracy wyjścia naświetlanego materiału,
I. energia kinetyczna wybijanych fotoelektronów zależy od natężenia padającego promieniowania i od pracy wyjścia
naświetlanego materiału,
J. fotony barwy czerwonej mogą wybijać fotoelektrony o większej energii kinetycznej niż fotony odpowiadające barwie
fioletowej (z tego samego metalu),
Zjawisko fotoelektryczne zewnętrze, promieniowanie ciał
Strona 1
K. wartość pracy wyjścia zależy od energii padających fotonów,
L. jeżeli na metal - o pracy wyjścia 2 eV - padają fotony o energii trzy większej, to maksymalna wartość energii kinetycznej
wybijanych fotoelektronów wynosić będzie 4 eV,
M. jeżeli wartość energii kinetycznej wybijanych elektronów wzrośnie cztery razy, to wiadomo, że ich wartość ich prędkości
wzrosła dwa razy,
N. jeżeli praca wyjścia dla pewnego metalu wynosi 4 eV, to zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne będą wywoływać fotony,
których energia spełnia warunek:
.
4. O energii fotonu wiadomo, że:
A. jest wprost proporcjonalna do długości fali związanej z fotonem,
B. jest odwrotnie proporcjonalna do długości fali związanej z fotonem,
C. jest wprost proporcjonalna do częstotliwości fali związanej z fotonem,
D. jest odwrotnie proporcjonalna do częstotliwości fali związanej z fotonem,
E. jest wprost proporcjonalna do długości fali związanej z fotonem i jej częstotliwości,
F. jeżeli częstotliwość fali wzrośnie trzy razy, to energia pojedynczego fotonu zmaleje trzy razy,
G. jeżeli długość fali wzrośnie z 200 nm do 800 nm, to energia pojedynczego fotonu zmaleje o 75%,
H. fotony odpowiadające barwie czerwonej mają większe energii niż odpowiadające barwie fioletowej,
I. dla fali o częstotliwości 1015 herca ma wartość około 4,1 elektronowolta.
5. Jeżeli na materiał o pracy wyjścia WA padają fotony długości fali , powodując wybijanie elektronów o energii kinetycznej Ek, a
częstotliwość graniczna dla tego materiału wynosi fgr, to prawdziwe są zależności:
A.
WA 
hc

B. W A  E K 
hc

C. W A  h  f gr
D.
c
E K  h  f gr 


E.
E K  WA
6. Prawdą jest, że:
A. jednostką częstotliwości jest herc, długości fali metr, a pracy wyjścia wat,
B. jeżeli powierzchnia fotokatody wynosi 20 cm2, to wyrażona w m2 wynosi 0,2,
C. jeżeli długość fali wynosi 0,6 mikrometra, to wyrażona w nanometrach wyniesie 600,
D. jeżeli energia fotonu wynosi 0,32·10 -18 dżula, to wyrażona w elektronowoltach będzie miała wartość 2.
E. jeżeli długość fali wynosi 400 nanometrów, to wyrażona w metrach ma wartość 4·10 -9,
F. foton
7. Promieniowanie ciał:
A. każda z substancji ma liniowe widmo promieniowania.
B. Tylko ciała stałe podgrzane do odpowiednio wysokiej temperatury mają ciągłe widmo promieniowania.
C. Nie są znane dwa różne pierwiastki chemiczne o różnym emisyjnym widmie promieniowania.
D. Nie tylko pierwiastki w stanie gazowym mają liniowe widmo promieniowania.
E. Jacob Balmer jako pierwszy podał wzór pozwalający obliczyć długość fal emitowanych przez wodór w zakresie
podczerwieni.
F. Widmo absorpcyjne pierwiastków chemicznych ma taki sam wygląd, jak widmo emisyjne dla ciał stałych ogrzanych do
odpowiednio wysokiej temperatury.
G. Ciągłe widmo emisyjne mają tylko ciała stałe ogrzane do odpowiednio wysokiej temperatury.
H. W emisyjnym widmie liniowym występują wszystkie długości fal z zakresu widzialnego dla człowieka.
I. W widmie absorpcyjnym dla danego pierwiastka chemicznego, brak linii o długości fal odpowiadających falom
emitowanym przez te pierwiastki.
J. Analiza widmowa umożliwia ustalenie pierwiastków chemicznych występujących w badanej próbce substancji.
K. Widmo ciągłe światła białego zawiera tylko niektóre długości fal elektromagnetycznych z zakresu widzialnego dla
człowieka.
L. Nałożenie się wszystkich fal z zakresu widzialnego, powoduje wrażenie koloru białego.
M. Jeżeli liniowe widmo emisyjne zawiera fale o długościach z zakresu od 900 nm do 1100 nm, to znajdują się one w
podczerwieni.
Zjawisko fotoelektryczne zewnętrze, promieniowanie ciał
Strona 2