podboje-aleksandra-macedonskiego

Podboje Aleksandra Macedońskiego
1. Sytuacja w Grecji po wojnach perskich:
a) Ateny stały się najpotężniejszą polis w Helladzie – założyli Związek Morski, którego celem była
dalsza walka z Persami, z czasem Grecy zaczęli traktować swych sprzymierzeńców ze Związku
Morskiego jak poddanych, co budziło ich sprzeciw,
b) „wojna peloponeska” (431-404 p.n.e.) – spór między Atenami a Spartą, zakończony
zwycięstwem Sparty,
c) spory skłóconych Greków wykorzystał władca Macedonii Filip II (w 338 p.n.e. w bitwie pod
Cheroneą pokonał siły greckie) – ogłosił się przywódcą całej Hellady,
2. Aleksander Macedoński – syn Filipa II. Zmarł w 323 p.n.e. w Babilonie. Zdecydowany charakter
władcy oddaje historia „węzła gordyjskiego”. W mieście Gordion był sznur zasupłany w sposób tak
skomplikowany, że uznawano go za nierozwiązywalny. Przepowiednia głosiła, że ten, kto go
rozwiąże, zostanie władcą świata. Aleksander uporał się z problemem przecinając węzeł.
3. Wyprawa Aleksandra Macedońskiego:
a) początek w 334 p.n.e.,
b) zwycięstwa nad Persją: bitwa pod Issos (333 p.n.e.) oraz bitwa pod Gaugamelą (331 p.n.e.),
c) zakres terytorialny jego wyprawy: Syria, Palestyna, Egipt, aż do granic Indii (tam wyczerpani
wieloletnimi walkami żołnierze zbuntowali się przeciwko wodzowi i nakłonili go do rezygnacji z
dalszych wypraw)
4. W 323 p.n.e. Aleksander Macedoński (zwany też później jako Wielki) zmarł. W tym momencie
dowódcy armii macedońskiej zaczęli toczyć spory, kto ma zostać jego następcą. Ostatecznie jego
imperium podzielono na kilka państw.
5. Na terenie państwa Aleksandra rozpowszechniała się kultura grecka. W połączeniu z kulturą
Wschodu razem stworzyły one nową jakość – „kulturę hellenistyczną”.