Grant MNiSW 1481/B/P01/2011/40 Tytuł ,, Przydatność obrazowania metodą rezonansu magnetycznego u dzieci z chorobami mięśnia sercowego” Kierownik projektu: dr n. med. Lidia Ziółkowska Rezonans magnetyczny jako metoda nieinwazyjnej diagnostyki serca moŜe być obecnie uznany za rutynową technikę w praktyce klinicznej. Obrazowanie serca przy pomocy rezonansu magnetycznego jest klinicznie sprawdzoną, powtarzalną, wiarygodną, nieinwazyjną metodą diagnostyczną stosowaną w ocenie morfologii, funkcji, charakterystyki tkanki mięśnia sercowego oraz ocenie zmian w obrębie mięśnia sercowego, będących następstwem takich chorób mięśnia sercowego jak zapalenie mięśnia sercowego oraz kardiomiopatie nie-niedokrwienne i niedokrwienne. Zapalenie mięśnia sercowego (zms) charakteryzuje się obecnością nacieków zapalnych w mięśniu sercowym, złoŜonych głównie z limfocytów T oraz martwicą i uszkodzeniem kardiomiocytów nietypowym dla zawału. Od początku lat 90-tych XX wieku dane piśmiennictwa wskazują na duŜą przydatność rezonansu magnetycznego serca w rozpoznawaniu zms u dzieci. Wprowadzenie do badania rezonansem magnetycznym serca techniki późnego wzmocnienia kontrastowego z zastosowaniem kontrastu paramagnetycznego zawierającego gadolinę stworzyło nowe moŜliwości diagnostyczne u pacjentów z kardiomiopatią rozstrzeniową oraz z zms, umoŜliwiając dokładną charakterystykę tkanki mięśnia sercowego (obrzęk, zwłóknienie, martwica, blizna pozapalna). Badanie rezonansem magnetycznym z zastosowaniem techniki późnego wzmocnienia kontrastowego umoŜliwia róŜnicowanie pacjentów z kardiomiopatią rozstrzeniową niedokrwienną i nieniedokrwienną, w tym pacjentów z kardiomiopatią rozstrzeniową pozapalną i idiopatyczną. Kardiomiopatia przerostowa (HCM) rozpoznawana jest u dzieci z przerostem mięśnia komory lewej, który nie jest wtórny do wrodzonej wady serca lub nadciśnienia tętniczego. Nagły zgon sercowy (SCD) to najistotniejszy problem kliniczny w kardiomiopatii przerostowej, moŜe być pierwszym objawem choroby. Najczęściej dotyczy dzieci i młodych dorosłych <30-35 lat. Najczęstszym mechanizmem prowadzącym do nagłego zgonu w kardiomiopatii przerostowej są złoŜone tachyarytmie komorowe. Substratem arytmogennym są: przerost mięśnia sercowego, bezładny układ włókien mięśniowych (disarray) oraz śródmiąŜszowe włóknienie. Wyniki ostatnich badań wskazują, Ŝe badanie rezonansem magnetycznym z zastosowaniem techniki późnego kontrastowania i oceną włóknienia mięśnia sercowego powinno być brane pod uwagę przy stratyfikacji czynników ryzyka SCD u pacjentów z HCM. Cel badań: 1. Ocena przydatności obrazowania metodą rezonansu magnetycznego u dzieci z chorobami mięśnia sercowego 2. Ustalenie korelacji pomiędzy wynikami badania rezonansem magnetycznym serca a innymi nieinwazyjnymi metodami badania układu krąŜenia u dzieci z patologią mięśnia sercowego 3. Ustalenie miejsca obrazowania metodą rezonansu magnetycznego w kompleksowej diagnostyce chorób mięśnia sercowego u dzieci Materiał: Materiał będzie obejmował kolejno hospitalizowanych w Klinice Kardiologii IPCZD pacjentów w wieku od 7 do 18 lat, z rozpoznaniem kardiomiopatii przerostowej, podejrzeniem zapalenia mięśnia sercowego, kardiomiopatią rozstrzeniową o nieustalonej etiologii (róŜnicowanie kardiomiopatii pozapalnej vs kardiomiopatii o innej etiologii tj. idiopatycznej, niedokrwiennej). Planowane jest objęcie badaniami około 60 dzieci z róŜnymi postaciami patologii mięśnia sercowego. Obecnie pod opieką Kliniki Kardiologii IPCZD znajduje się 35 pacjentów z kardiomiopatią przerostową, 7 dzieci z zapaleniem mięśnia sercowego oraz 6 pacjentów z kardiomiopatią rozstrzeniową, u których planowane jest wykonanie badania metodą rezonansu magnetycznego serca. Charakterystyka oczekiwanych wyników badań: 1. Ustalenie kryteriów diagnostycznych w chorobach mięśnia sercowego u dzieci ze szczególnym uwzględnieniem metod obrazowania rezonansem magnetycznym serca. 2. Opracowanie protokołu postępowania diagnostycznego w chorobach mięśnia sercowego u dzieci z uwzględnieniem charakteru zmian, progresji choroby i stratyfikacji czynników ryzyka nagłego zgonu sercowego.