1/15 3-11 Year-round blueberry scorch virus detection in highbush blueberry Elżbieta Paduch-Cichal, Maria Chodorska, Elżbieta Kalinowska, Beata Komorowska Abstract. Viral diseases are a worldwide problem of blueberry which a major limiting factor for production. A survey for Blueberry scorch virus (BlScV) by DAS-ELISA in various organs of highbush blueberry conducted from May 2010 to April 2011, showed the occurrence of these virus in cvs Bluecrop and Herbert, which showing virus-like symptoms. Samples of plant materials (bud flower, flower, leaf, bark) were collected individually from each highbush blueberry plant of every cultivar. It was established that the detection of virus of each the investigated bushes cvs Bluecrop and Herbert depended on the tested plant materials as well as the period in which the tests were performed. The effectiveness of the virus detection varied for the investigated cultivars. The presence of the BlScV was confirmed in leaves samples with specific primer pair which amplifies a 430 bp fragment of the 5’-proximal ORF I [RNA-dependent RNA polymerase (RdRp)]. Key words: blueberry cultivars, BlScV, DAS-ELISA, RT-PCR Wykrywanie wirusa oparzeliny borówki wysokiej w różnych okresach roku Streszczenie. Celem przeprowadzonych badań było wykrywanie i identyfikacja wirusa oparzeliny borówki wysokiej (Blueberry scorch virus, BlScV) w różnych organach pobieranych z krzewów borówki wysokiej odmian Bluecrop i Herbert rosnących na plantacji produkcyjnej zlokalizowanej w centralnej Polsce. Badania były prowadzone w okresie od maja 2010 do kwietnia 2011 r. przy użyciu testu serologicznego DAS-ELISA. Próby materiału roślinnego (pąki kwiatowe, kwiaty, liście, kora) pobierano indywidualnie z krzewów każdej z badanych odmian. Ustalono, że wykrywanie wirusów w krzewach odmian Bluecrop i Herbert zależało od testowanego organu oraz terminu, w którym przeprowadzono test. Obecność BlScV w krzewach badanych odmian potwierdzono przy pomocy techniki RT-PCR z wykorzystaniem starterów amplifikujących fragment 5’ genu kodującego polimerazę RNA zależną od RNA. Słowa kluczowe: odmiany borówki wysokiej, wirus oparzeliny borówki wysokiej, test DAS-ELISA, technika RT-PCR 2/15 13-22 Characteristics of Aureobasidium pullulans (de Bary et Löwenthal) G. Arnaud isolated from apples and pears with symptoms of sooty blotch in Poland Ewa Mirzwa-Mróz, Marzena Wińska-Krysiak, Ryszard Dzięcioł, Anna Miękus Abstract. Sooty blotch is a disease of apple and pear caused by a complex of fungi that blemish the fruit surface. Results of molecular studies indicated approximately 30 different fungi species associated with this disease. Apples and pears with symptoms of sooty blotch were collected in summer and early autumn 2006–2010 from trees grown in fungicide non-treated orchards and small gardens located in various regions of Poland. Fungi causing sooty blotch were isolated from fruits and the isolates were divided into six groups, according to their morphological characters. Growth of the fungi colonies were tested on different agar media (PDA, CMA, MEA and Czapek). The ITS region of rDNA from 16 isolates from the first group was amplified by PCR technique and one representative sequence of this isolates was used to alignment in Gene Bank. This isolate was identified as Aureobasidium pullulans and isolates from this group were compared with it on the base of morphological features. Key words: identification, sooty blotch, PCR, Gloeodes pomigena Charakterystyka grzyba Aureobasidium pullulans (de Bary et Löwenthal) G. Arnaud wyizolowanego z jabłek i gruszek z objawami brudnej plamistości w Polsce Streszczenie. Przyczyną brudnej plamistości jabłek i gruszek jest kompleks grzybów powodujących oszpecenie powierzchni skórki owoców. Wyniki badań molekularnych wskazują, że z tą chorobą wiąże się ponad 30 różnych gatunków grzybów. Jabłka i gruszki z widocznymi objawami brudnej plamistości jabłek zbierano z niechronionych chemicznie sadów i ogródków działkowych w różnych regionach Polski. Owoce były zbierane latem i wczesną jesienią w latach 2006–2010. Z plam znajdujących się na owocach wyizolowano sprawców brudnej plamistości jabłek i na podstawie charakterystyki cech morfologicznych uzyskanych izolatów grzybów podzielono je na sześć grup. Badano również wzrost i wygląd kolonii grzybów na różnych podłożach (PDA, CMA, MEA i Czapek). Wyizolowano, a następnie zamplifikowano za pomocą techniki PCR z wykorzystaniem starterów ITS1F i ITS4, genomowe DNA 16 izolatów należących do pierwszej grupy. Grzyb ten został zidentyfikowany jako gatunek Aureobasidium pullulans, a jego zsekwencjonowane izolaty stanowiły wzorzec przy identyfikacji pozostałych izolatów zaklasyfikowanych do tej grupy. Słowa kluczowe: identyfikacja, brudna plamistość jabłek, PCR, Gloeodes pomigena 3/15 23-33 Effect of Miedzian 50 WP and grapefruit extract on the healthiness and communities of soil microorganisms of pea (Pisum sativum L.) Elżbieta Patkowska Abstract. The present studies determined the effect of fungicide Miedzian 50 WP and grapefruit extract on the healthiness of pea and on the microorganism population in the rhizosphere of this plant. The number of plants grown from the seeds dressed with Grevit 200 SL was similar to, but no significantly, the number of plants obtained after the application of fungicide Miedzian 50 WP. The value of the infection index of plants was the lowest after the application of Grevit 200 SL, but not statistically different from that of Miedzian 50 WP. The following fungi were isolated from the infected plants: Alternaria alternata, F. culmorum, F. oxysporum, F. solani, Phoma eupyrena, Pythium irregulare, Rhizoctonia solani i Sclerotinia sclerotiorum. From the rhizosphere soil were isolated: Alternaria alternata, Fusarium spp., Gliocladium spp., Mucor spp., Penicillium spp., R. solani, S. sclerotiorum i Trichoderma spp. The population of rhizosphere bacteria in the combinations with Grevit 200 SL and Miedzian 50 WP was significantly higher than in the control treatment. A reverse relationship occurred for the fungi population, but significantly the lowest number of fungi were found with Grevit 200 SL. Antagonistic microorganisms dominated in the rhizosphere of plants grown from the seeds dressed with Grevit 200 SL. Key words: Grevit 200 SL, fungicide, phytopathogens, antagonistic microorganisms Wpływ Miedzianu 50 WP i wyciągu z grejpfruta na zdrowotność i zbiorowiska mikroorganizmów glebowych grochu (Pisum sativum L.) Streszczenie. W badaniach określono wpływ ekstraktu z grejpfruta i fungicydu Miedzian 50 WP na zdrowotność grochu oraz na kształtowanie się populacji mikroorganizmów w ryzosferze tej rośliny. Liczba roślin wyrosłych z nasion zaprawianych Grevitem 200 SL była zbliżona, a nawet przewyższała, ale nie statystycznie istotnie, liczbę roślin uzyskanych po zastosowaniu fungicydu Miedzian 50 WP. Wartość indeksu porażenia roślin była najmniejsza po wykorzystaniu Grevitu 200 SL, ale statystycznie nie różniła się od tej dla Miedzianu 50 WP. Z porażonych roślin izolowano m. in. Alternaria alternata, F. culmorum, F. oxysporum, F. solani, Phoma eupyrena, Pythium irregulare, Rhizoctonia solani i Sclerotinia sclerotiorum. Z ryzosfery izolowano m. in. Alternaria alternata, Fusarium spp., Gliocladium spp., Mucor spp., Penicillium spp., R. solani, S. sclerotiorum i Trichoderma spp. Liczebność bakterii ryzosferowych w kombinacjach z Grevitem 200 SL i Miedzianem 50 WP była istotnie większa, aniżeli w kombinacji kontrolnej. Odwrotna zależność wystąpiła w przypadku liczebności grzybów, ale statystycznie mniej grzybów wystąpiło w kombinacji z Grevitem 200 SL. Mikroorganizmy antagonistyczne dominowały w ryzosferze roślin wyrosłych z nasion zaprawianych Grevitem 200 SL. Słowa kluczowe: Grevit 200 SL, fungicyd, fitopatogeny, mikroorganizmy antagonistyczne 4/15 35-47 Strawberry anthocyanin determination by pH differential spectroscopic method – how to get true results? Tonu Tonutare, Ulvi Moor, Lech Szajdak Abstract. The aim of the research was to analyse the weaknesses of the pH differential method for strawberry anthocyanin determination. The work is based on practical experiments with 12 strawberry cultivars and on analysis of published papers. We used following molar absorption coefficients (ε values): 26900 and 29600 M-1 cm-1 for cyanidin 3 glycoside (C3g) and 15600, 22400, 27300 and 36000 M -1 cm-1 for pelargonidin 3 glycoside (P3g). In order to show how the calculated value of total anthocyanins depends on the predominant anthocyanin used for the calculations, we compared the results of spectroscopic and chromatographic analysis. Present research demonstrated that different ε values may influence the results of total anthocyanins even more than cultivar properties. The most frequently used ε values 26900 M-1 cm-1 and 29600 M-1 cm-1 gave underestimated values. C3g was present in minor amounts in all cultivars. Conclusively, P3g with the ε = 15600 M -1 cm-1 should be used for ensuring most precise estimation of total anthocyanin content in strawberries. Key words: Fragaria × ananassa, pelargonidin, molar absorbtion coefficient Określenie poziomu antocyjanów w truskawkach metodą spektroskopii różnicowej – jak uzyskać prawdziwe wyniki? Streszczenie. Celem niniejszego badania była analiza słabości metody różnicowego pH dla ustalenia antocyjanów w truskawkach. Praca powstała na podstawie doświadczeń na 12 odmianach truskawek oraz na podstawie analizy opublikowanych opracowań. Użyto następujących współczynników absorpcji molowej (wartości ε): 26900 i 29600 M-1cm-1 dla cyjanidyno 3-glukozydu (C3g) oraz 15600, 22400, 27300 i 36000 M 1 cm-1 dla 3-glukozydu pelargonidyny (P3g). Aby wykazać, w jaki sposób wyliczona całkowita wartość antocyjanów zależy od dominujących antocyjanów, porównano wyniki analizy spektroskopowej i chromatograficznej. W niniejszym badaniu wykazano, że różne wartości ε mogą wpływać na wyniki całkowitych antocyjanów nawet bardziej niż cechy odmiany. Najczęściej stosowane wartości ε 26900 M -1cm-1 oraz 29600 M-1cm-1 dały wartości zaniżone. C3g był obecny w niewielkich ilościach we wszystkich odmianach. Podsumowując, można stwierdzić, że P3g o wartości ε = 15600 M -1cm-1 należy stosować, aby zapewnić najbardziej przecyzyjne oszacowanie całkowitej zawartości antocyjanów w truskawkach. Słowa kluczowe: Fragaria × ananassa, pelargonidyna, współczynnik absorpcji molowej 5/15 49-56 Effect of ascorbic acid concentration on structural characteristics of appical meristems on in vitro Aloe barbadensis Mill. Behzad Kaviani Abstract. Ascorbic acid is one of the major metabolite in higher plants cells which is known as effective factor when the cells enter to “S” phase from “G1” phase of cytokinesis. This metabolite has antioxidant activity and increases plant tolerance against stressors such as salinity, pathogens, ozone, UV rays, etc. The current study used the common cellular and histological methods to evaluate the effect of 0.05 to 2.5 mM ascorbic acid on vegetative meristems of Aloe barbadensis plants obtained from stem explants propagated in vitro culture conditions. Results showed that low concentrations of ascorbic acid (0.5 to 1 mM) increase mitotic index in apical meristem and root quiescent center (QC). Moreover, treatment with ascorbic acid increases cellular dimensions in cell elongation region of root and mitotic divisions in this region. In some measurements, it was clear that in addition to increase root length in plants treated with ascorbic acid, distance from root hairs zone to root cap increases compared to the control, which is a logical conclusion from increasing cell elongation and divisions in cell elongation zone. Also, ascorbic acid increased production of secondary roots through stimulating cells of pericycle and increasing divisions in this region. Apical meristem of stem treated with ascorbic acid had more convexity homogenous with more chromophilic level. Increasing stem length and number of leaves in plants treated with ascorbic acid could be related to the high cells’ mitotic activity in stem apical meristem. Moreover, ascorbic acid could stimulate cell division, increasing area of meristem zone, and effective on severity of differentiation. Key words: aloe, cell division, differentiation, histology, shoots and roots apical meristem Wpływ stężenia kwasu askorbinowego na strukturalne cechy merystemu wierchołkowego w kulturze in vitro Aloe barbadensis Mill. Streszczenie. Kwas askorbinowy jest jednym z głównych metabolitów w wyższych komórkach roślin i istotnym współczynnikiem efektywności, gdy komórki wchodzą w fazę „S” z fazy „G1” cytokinezy. Metabolit ten ma właściwości utleniające oraz zwiększa tolerancję roślin na stresory, takie jak zasolenie, patogeny, ozon, promienie UV itd. W niniejszym badaniu wykorzystano powszechnie znane metody komórkowe i histologiczne. Oceniano wpływ 0,05 do 2,5 mM kwasu askorbinowego na wegetatywne merystemy Aloe barbadensis uzyskane z eksplantów łodyg rozmnożonych w warunkach hodowli in vitro. Uzyskane wyniki pokazały, że niskie stężenia kwasu askorbinowego (0,5 do 1 mM) zwiększają wskaźnik mitotyczny w merystemie wierzchołkowym oraz centrum spoczynkowym korzeni (QC). Poza tym zabieg kwasem askorbinowym zwiększa wymiary komórkowe w rejonie elongacji komórek korzenia oraz podziały mitotyczne w tym rejonie. W niektórych pomiarach jasne było, iż poza zwiększeniem długości korzenia roślin traktowanych kwasem askorbinowym, zwiększa się odległość od strefy włośników do czapeczki korzeniowej w porównaniu z kontrolą, co jest logiczną konsekwencją zwiększenia elongacji komórek i podziałów w strefie elongacji komórek. Kwas askorbinowy zwiększał także wytwarzanie wtórnych korzeni poprzez stymulowanie komórek perycyklu oraz zwiększanie podziałów w tym rejonie. Merystem apikalny traktowany kwasem askorbinowym miał większą wypukłość homogeniczną z poziomem chromofilowym. Zwiększenie długości łodygi oraz liczby liści u roślin traktowanych kwasem askorbinowym mogło być związane z wysoką aktywnością mitotyczną komórek w merystemie apikalnym łodygi. Ponadto kwas askorbinowy, wpływając na intensywność zróżnicowania, mógł stymulować podział komórek poprzez zwiększenie obszaru stref merystemu. Słowa kluczowe: aloes, podział komórek, zróżnicowanie, histologia, apikalny merystem pędów i łodyg 6/15 57-69 Vapour pressure deficit and variability of yield of onion (Allium cepa L.) in Poland Robert Kalbarczyk, Eliza Kalbarczyk Abstract. Vapour pressure deficit, in addition to light and temperature, is the main meteorological element that influences the degree of transpiration rate, which in turn determines the impact of drought stress on the yield of onions. In this study we attempt to assess the effect of vapour pressure deficit on onion cultivation in Poland and present a temporal and spatial distribution of vapour pressure deficit for the years 1966–2005. During the period “end of emergence–harvest” (Ee–H), vapour pressure deficit had the greatest impact on onion yield in central western Poland and in the Sandomierz Basin (south east). In these regions the average total yield of onion was 15% lower than the long-term average for the entire country, and yields lower than the long-term average occurred every 1–2 years. A statistically significant year-to-year increase in vapour pressure deficit during the Ee-H period indicates the possibility of a further increases in the risk to onion cultivation. Key words: climate change, air moisture conditions, arable farming, vegetable plants Niedosyt wilgotności powietrza a zmienność plonu cebuli (Allium cepa L.) w Polsce Streszczenie. Niedosyt wilgotności powietrza jest, oprócz światła i temperatury, głównym elementem meteorologicznym wpływającym na wielkość współczynnika transpiracji, od którego zależy oddziaływanie stresu suszy na plon cebuli. W pracy podjęto próbę oceny ryzyka polowej uprawy cebuli w Polsce powodowanego przez niekorzystne warunki wilgotnościowe atmosfery. Poza tym w pracy scharakteryzowano rozkład czasowy i przestrzenny analizowanego elementu meteorologicznego w latach 1966–2005. Największe ryzyko polowej uprawy cebuli powodowane zbyt wysokim niedosytem wilgotności powietrza w okresie koniec wschodów–zbiór (Ee–H) występowało w Polsce środkowozachodniej i południowo-wschodniej – w Kotlinie Sandomierskiej. W regionach największego zagrożenia uprawy przeciętne potencjalne zmniejszenie plonu ogólnego analizowanego warzywa było o ponad 15% niższe od średniego wieloletniego poziomu plonów i występowało z częstością co 1–2 lata. Potwierdzony statystycznie wzrost wartości niedosytu wilgotności powietrza z roku na rok w okresie Ee–H może świadczyć w najbliższych latach o wzroście ryzyka polowej uprawy cebuli powodowanego przez rozpatrywany element meteorologiczny. Słowa kluczowe: zmiana klimatu, warunki wilgotnościowe powietrza, uprawa polowa, rośliny warzywne 7/15 71-83 Apple skin colour changes during harvest as an indicator of maturity Grzegorz Łysiak, Robert Kurlus, Zofia Zydlik, Dorota Walkowiak-Tomczak Abstract. The CIELab colour system is used to evaluate food colours. Its advantage is that the base skin colour of bicoloured apples can be measured on the same fruit before and on the optimum harvest date. Additionally, it makes it possible to take many measurements within a short time. The changes of skin colour (yellowing) are caused by chlorophyll degradation. During fruit development and maturation chlorophyll breakdown is observed, which results in decreasing intensity of green coloration. The aim of the five-year study was to evaluate a fast and non-destructive method of determining the optimum harvest date of apples intended for long storage based on changes observed in the base skin colour. Apples of ‘Ligol’ and ‘Jonagored’ cultivars were collected every 4–5 days starting some weeks before the estimated OHD. On the last four or five sampling dates in all years of the study, apples were collected for cold storage. The storability of apples was evaluated after the same number of days of storage respectively to their harvest date. Storage efficiency was evaluated based on judgment that involved sensoric tests and checking of the incidence of diseases and disorders in apples, as well as on measurement of fruit mass loss and internal qualities (firmness, TSS, TA). From among the evaluated colour indicators L*, a*, b*, Hueab angle and chroma, changes in the base colour were best illustrated by the a* coordinate value and the Hueab angle value. Based on the evaluation of the quality of apples after storage, it can be stated that the apples had the best quality when the a* coordinate during harvest ranged between -13.5 and 15.5 for ‘Ligol’ and between -4.9 and -5.7 for ‘Jonagored’. The Hueab angle assumed a value between 107 and 109 for ‘Ligol’ and between 98 and 99 for ‘Jonagored’ during the optimum harvest date. Therefore, the a* coordinate and the Hueab angle can be used as indicators of harvest maturity. Key words: apple, CIELab, storability, optimum harvest date, physiological disorders, storage diseases Zmiana barwy zasadniczej skórki w okresie zbioru jako wskaźnik dojrzałości zbiorczej jabłek Streszczenie. System barw CIELab jest stosowany do oceny żywności. Jego zaletą przy pomiarze barwy skórki jabłek dwubarwnych jest możliwość pomiaru barwy tego samego owocu przed okresem dojrzałości zbiorczej i w czasie tego okresu. Celem pięcioletnich badań była ocena szybkiej i niedestrukcyjnej metody wyznaczania dojrzałości zbiorczej jabłek przeznaczonych do długotrwałego przechowywania na podstawie obserwacji zmian barwy zasadniczej skórki. Owoce odmian jabłoni ‘Ligol’ i ‘Jonagored’ zbierano co 4–5 dni, zaczynając kilka tygodni przed orientacyjna datą zbioru. W okresie ostatnich czterech z pięciu pomiarów zbierano także owoce przeznaczone do przechowywania w chłodni. Ocenę zdolności przechowalniczej przeprowadzono po tym samym czasie przechowywana, w zależności od daty zbioru. Oceniano smak owoców, występowanie chorób fizjologicznych i grzybowych, a także mierzono parametry jakości wewnętrznej (jędrność, zawartość ekstraktów, kwasowość) oraz straty spowodowane transpiracją. Spośród analizowanych parametrów barwy (L*, a*, b*, Hueab i chroma) zmiany barwy zasadniczej najlepiej odzwierciedlała wartość koordynaty a* oraz wartość kąta Hueab. Na podstawie oceny jakości owoców po przechowywaniu stwierdzono, że jabłka mają największą zdolność przechowalniczą, jeśli koordynata a* w czasie zbioru zawarta jest w zakresie pomiędzy -13,5 a -15,5 dla odmiany ‘Ligol’ oraz pomiędzy -4,9 a -5,7 dla odmiany ‘Jonagored’. Wartość kąta Hueab powinna wynieść pomiędzy 107 a 109 dla odmiany ‘Ligol’ oraz pomiędzy 98 a 99 dla odmiany ‘Jonagored’. Uznano, że koordynata a* i wartość kąta Hueab mogą być stosowane jako wskaźniki wyznaczania dojrzałości zbiorczej. Słowa kluczowe: jabłko, CIELab, zdolność przechowalnicza, optymalny termin zbioru, zaburzenia fizjologiczne, choroby przechowalnicze 8/15 85-95 Physiological reaction of Phalaenopsis × hybridum ‘Innocence’ on Pseudococcus longispinus (Targoni Tozetti) feeding Katarzyna Kmieć, Izabela Kot, Katarzyna Rubinowska, Bożena Łagowska, Katarzyna Golan, Edyta GórskaDrabik Abstract. The physiological response of Phalaenopsis × hybridum ‘Innocence’ to biotic stress caused by Pseudococcus longispinus feeding was investigated. The condition of the cytoplasmic membranes expressed by a value of electrolyte outflow (EL) and TBARS and the activity of antioxidative system enzymes: catalase and peroxidase, and the amount of non-enzymatic antioxidant – proline, were determined. The changes in all the analyzed physiological parameters depended on the duration of the pest feeding. The outflow of electrolytes, TBARS content and catalase activity was the highest in the first period of the experiment (after 24-hour of mealybug feeding). Significant increase of peroxidase activity and proline content was noted after 7 days of insects feeding. The values of all analyzed parameters (except EL) demonstrated a decreasing tendency after 14 days of P. longispinus feeding. The observed reaction of P. hybridum ‘Innocence’ testifies to mechanisms triggered with the aim of neutralizing the effects of biotic stress and enabling the normal functioning of the cells in the orchid plants colonized by longtailed mealybug. Key words: longtailed mealybug, moth orchid, biotic stress, TBARS, electrolyte outflow, antioxidants Fizjologiczna reakcja storczyka Phalaenopsis × hybridum ‘Innocence’ na żerowanie czerwca Pseudococcus longispinus (Targoni Tozetti) Streszczenie. Badano fizjologiczną reakcję P. × hybridum ‘Innocence’ na stres biotyczny wywołany żerowaniem P. longispinus. Określono stan błon cytoplazmatycznych wyrażony wartością wypływu elektrolitów (EL) i zawartością substancji reagujących z kwasem tiobarbiturowym (TBARS), a także aktywność enzymów systemu antyoksydacyjnego: katalazy i peroksydazy, oraz ilość nieenzymatycznego antyoksydanta – proliny. Zmiany w wartościach wszystkich analizowanych parametrów zależały od długości żerowania szkodnika. Wartość EL, zawartość TBARS oraz aktywność katalazy były najwyższe w pierwszym terminie eksperymentu (24-godzinne żerowanie czerwca). W przypadku aktywności peroksydazy i zawartości proliny istotny wzrost notowano dopiero po 7 dniach żerowania. Po 14 dniach od zasiedlenia storczyków wartości wszystkich analizowanych parametrów (wyjątek EL) wykazywały wyraźną tendencję spadkową. Obserwowana reakcja P. hybridum ‘Innocence’ świadczy o uruchomieniu przez roślinę mechanizmów, których zadaniem jest neutralizacja skutków stresu biotycznego i umożliwienie komórkom powrotu do normalnego funkcjonowania. Słowa kluczowe: wełnowiec szklarniowy, storczyki, stres biotyczny, TBARS, wypływ elektrolitów, antyoksydanty 9/15 97-108 Changes in the concentrations of phenolic acids in carrot plants inoculated with Alternaria radicina Meier, Drechsler & Eddy Bożena Cwalina-Ambroziak, Ryszard Amarowicz, Małgorzata Głosek, Michał Janiak Abstract. Similary to other fungal species of the genus Alternaria, Alternaria radicina is a major pathogen that infects both the aboveground and underground parts of carrot plants. Changes in the concentrations of phenolic compounds are observed in infected carrot plants. Carrot seedlings were inoculated with the most pathogenic isolates of Alternaria radicina selected in a laboratory test. A phytopathological analysis was performed to determine the health status of carrot plants. The concentrations of phenolic acids in petioles were determined four weeks after inoculation with A. radicina and at harvest. The results of a greenhouse experiment revealed more severe disease symptoms on carrot plants cv. Koral inoculated with A. radicina isolates, compared with cv. Bolero. The content of the predominant phenolic acid (chlorogenic acid) was found to decrease in the leaf stalks of carrots cv. Koral inoculated with A. radicina. A statistically non-significant increase in chlorogenic acid levels was noted in the leaf stalks of carrots cv. Bolero in the experimental and control groups. Key words: Daucus carota L., plant health, pathogens, phenolic compounds Zmiany zawartości kwasów fenolowych w roślinach marchwi inokulowanych Alternaria radicina Meier, Drechsler & Eddy Streszczenie. Alternaria radicina, obok innych gatunków grzybów, jest groźnym patogenem części nadziemnej i podziemnej marchwi. Infekcje powodują zmiany, m.in. zawartości związków fenolowych. W teście laboratoryjnym wybrano najbardziej patogeniczne izolaty Alternaria radicina, którymi inokulowano siewki marchwi. Przeprowadzono ocenę fitopatologiczną zdrowotności marchwi. Analizowano zawartość fenolokwasów w ogonkach liściowych w terminie 4 tygodni po inokulacji grzybem i podczas zbioru. Wyniki doświadczenia w hali wegetacyjnej wskazują na silniejsze objawy choroby wskutek inokulacji izolatami Alternaria radicina na odmianie Koral niż na odmianie Bolero. W ogonkach marchwi odmiany Koral inokulowanych A. radicina stwierdzono zmniejszenie zawartości głównego fenolokwasu (kwasu chlorogenowego). Wzrost zawartości kwasu chlorogenowego w ogonkach odmiany Bolero w grupie eksperymentalnej i kontrolnej nie był istotny. Słowa kluczowes: Daucus carota L., zdrowotność roślin, patogeny, związki fenolowe 10/15 109-122 Characteristics of flower nectaries of Hedera helix L. (Araliaceae) Agata Konarska Abstract. The structure of floral nectaries of ivy (Hedera helix) was investigated under light, scanning, and transmission electron microscopes. The nectar of ivy is located on top of the inferior ovary forming a distinct undulating disc between the base of petals and the style. The ivy nectary represents open and persistent nectaries. During consecutive days of anthesis, nectaries change their colour from green to brown. The secretory epidermis is covered with a thick, deeply striated cuticle, and nectar is released by nectarostomata. Epidermal cells exhibited plastids with plastoglobules and a few starch grains as well as vacuoles containing anthocyanins, the content of which increased during the successive days of anthesis and nectar secretion. Multi-layered glandular parenchyma and, underneath, subglandular tissue are located under the epidermis. The nectary was supplied by vascular bundles with phloem and xylem. Numerous chloroplasts were visible in the cytoplasm of the external layers of glandular parenchyma; they were either typical with small starch grains or untypical with circular arrangement of thylakoids. Amyloplasts containing storage starch grains and numerous small vacuoles were present in the cells of deeper layers of the nectar-bearing tissue. Druses, flocculent residue, myelin figures and spherical deposits of unknown origin were visible in the gland parenchyma vacuoles. Key words: Hedera helix, floral nectaries, nectarostomata, micromorphology, anatomy, ultrastructure. Charakterystyka nektarników kwiatowych Hedera helix L. (Araliaceae) Streszczenie. Strukturę nektarników kwiatowych H. helix badano w mikroskopie świetlnym oraz elektronowym skaningowym i transmisyjnym. Gruczoł nektarnikowy bluszczu znajduje się na szczycie zalążni dolnego słupka i tworzy pokaźny, pofałdowany dysk między nasadą płatków korony a szyjką słupka. Nektarniki bluszczu należą do typu otwartych i trwałych, a w kolejnych dniach antezy charakteryzują się zmianą barwy z zielonej na brunatną. Epiderma sekrecyjna pokryta jest głęboko prążkowaną grubą kutykulą, a sekrecja nektaru odbywa się przez zmodyfikowane aparaty szparkowe. Pod epidermą znajduje się kilkunastowarstwowa parenchyma gruczołowa, a poniżej tkanka podgruczołowa. Nektarnik zaopatrzony jest w wiązki przewodzące zawierające łyko i drewno. W komórkach epidermy zaobserwowano plastydy z plastoglobulami i nielicznymi ziarnami skrobi oraz wakuole zawierające antocyjany, których zawartość wzrastała w kolejnych dniach antezy i sekrecji nektaru. W cytoplazmie zewnętrznych warstw parenchymy gruczołowej występowały liczne chloroplasty; typowe, mogące zawierać niewielkie ziarna skrobi oraz nietypowe, odznaczające się kolistym przebiegiem tylakoidów. W komórkach głębszych pokładów tkanki nektaronośnej obecne były amyloplasty z ziarnami skrobi zapasowej oraz drobne, liczne wakuole. W wakuolach parenchymy gruczołowej widoczne były druzy oraz kłaczkowaty osad, figury mielinowe i sferyczne depozyty niewiadomego pochodzenia. Słowa kluczowe: Hedera helix, nektarniki kwiatowe, aparaty szparkowe, mikromorfologia, anatomia, ultrastruktura 11/15 123-133 Prevalence of infections with onion yellow dwarf virus, leek yellow stripe virus and garlic common latent virus in plants from the genus allium Krystyna Winiarczyk Ewa Solarska, Wojciech Sienkiewicz Abstract. The aim of the present work was to identify GCL, OYD and LYS and to assess the degree of their distribution in crop and ornamental plants from the genus Allium. Two groups of plants from the genus Allium were used. The first group included 10 botanical species, while the second group was composed of seven commercial A. sativum cultivars and two genotypes. Identification of GCL, OYD and LYS in leaves, inflorescences, and bulbs was performed with the use of the ELISA test. All plants in the first group consisting of botanical species of the genus Allium were free from the viruses studied, whereas in commercial A. sativum cultivars a high prevalence of GCLV, OYDV and LYSV infection reaching 88.2%, 75% and 32.1%, respectively, was reported. Varying severity of infection in the particular plant organs was found. Key words: Allium, garlic varieties, GCLV, OYDV, LYSV, ELISA test Rozpowszechnienie zakażeń roślin z rodzaju Allium przez wirusy żółtej karłowatości cebuli (OYD), żółtej smugowatości pora (LYS) oraz wirus latentny czosnku (GLV) Streszczenie. Czosnek jest rośliną ważną ze względu na swoje użytkowe i lecznicze właściwości, które zawdzięcza bioaktywnym komponentom występującym w podziemnej cebuli oraz w młodych liściach. Najbardziej rozpowszechniony jest azjatycki ekotyp A. sativum posiadający diploidalny kariotyp wynoszący 2n = 16. Rośliny o takim genotypie są niepłodne i nie zawiązują nasion w warunkach naturalnych, dlatego są rozmnażane wyłącznie w sposób wegetatywny poprzez cebulki powietrzne lub ząbki z podziemnych cebul. Rozmnażanie wegetatywne wiąże się z możliwością przenoszeniem patogenów, w tym wirusów, co bezpośrednio wpływa na obniżenie jakości plonu, a zabiegi odkażające materiał reprodukcyjny istotnie zwiększają koszty uprawy. Większość znanych wirusów roślinnych nie jest przenoszona przez nasiona lub są przenoszone za ich pośrednictwem tylko w ograniczonym stopniu. Z tego względu rośliny rozmnażane generatywnie, np. cebula i por, rozpoczynają swój cykl życiowy jako wolne od wirusów. Czosnek, który nie posiada takiej możliwości i rozmnaża się tylko drogą wegetatywną zawsze przenosi wirusy na kolejne pokolenia. Zjawisko to jest bardzo rozpowszechnione, ponieważ przeżywalność wielu wirusów w tkankach roślinnych jest wysoka i nawet jeżeli roślina nie wykazuje objawów porażenia, może być nosicielem wirusa. Celem niniejszej pracy była weryfikacja tezy, że przyczyną sterylności u A. sativum są infekcje patogeniczne. W tym celu przeprowadzono badania mające na celu wykrywanie wirusów GCL, OYD i LYS oraz określenie stopnia ich rozprzestrzenienia w uprawianych i ozdobnych gatunkach roślin z rodzaju Allium. Do badań użyto dwu grup roślin z rodzaju Allium. Pierwsza grupa obejmowała 10 gatunków botanicznych, drugą grupę stanowiło 7 handlowych odmian A. sativum oraz 2 genotypy. GCL, OYD i LYS w liściach, kwiatostanach i cebulach wykrywano za pomocą testu ELISA. Wszystkie rośliny z pierwszej grupy obejmującej gatunki botaniczne rodzaju Allium były wolne od badanych wirusów. Natomiast w drugiej grupie A. sativum stwierdzono dużą częstotliwość występowania infekcji GCLV, OYDV oraz LYSV odpowiednio 88,2, 75 i 32,1%. Stopień porażenia poszczególnych części roślin był zróżnicowany. Analiza wyników badań własnych w świetle danych literaturowych wskazuje na znaczny wpływ warunków środowiskowych na biologię rozwoju czosnku – dotyczy to głównie podatności na infekcje różnymi patogenami. Można postawić więc wniosek, że sterylność czosnku jest spowodowana wieloma czynnikami, w tym również infekcjami wirusowymi. Słowa kluczowe: Allium, odmiany czosnku, GCLV, OYDV, LYSV, test ELISA 12/15 135-141 Effects of nanotechnology liquid fertilizers on the plant growth and yield of cucumber (Cucumis sativus L.) Melek Ekinci, Atilla Dursun, Ertan Yıldırım, Fazilet Parlakova Abstract. Various fertilizers are used in order to increase the yield and quality of the cultivated vegetables. Therefore, products obtained from different sources can be used as fertilizer. Fertilizers produced with nanotechnology are one of them. Fertilizers derived from nanotechnology have started to attract attention in agriculture nowadays. This study was undertaken to determine the effects of nanotechnology liquid fertilizer on the plant growth and yield of cucumber (Cucumis sativus L.). The experiment was carried out in the Department of Horticulture at Ataturk University under unheated greenhouse conditions in Erzurum, Turkey, in 2011–2012. The doses of 2.0, 3.0 and 4.0 L ha-1 of Nanonat and Ferbanat were used as fertilizer source. The plant leaves were sprayed with Nanonat and Ferbanat suspension until becoming wet at ten day intervals for three times during plant growth. The results showed that the fertilizer treatments significantly improved the yield compared to control. According to the average of years the highest yield (149.17 t ha -1) occurred in Ferbanat 4.0 L ha-1 application. As a result, this study suggested that the foliar applications of liquid fertilizer could improve the plant growth and yield of cucumbers. Key words: fertilizer, cucumber, fruit, chlorophyll content, dry matter, yield Wpływ płynnych nawozów uzyskanych za pomocą nanotechnologii na wzrost i plonowanie ogórka (Cucumis sativus L.) Streszczenie. W celu zwiększenia plonowania oraz jakości uprawianych warzyw używa się różnych nawozów. Jako nawozy mogą więc być stosowane produkty uzyskane z różnych źródeł, w tym również nawozy produkowane metodą nanotechnologii. Obecnie nawozy te zaczęły być zauważane w rolnictwie. Niniejsze badania podjęto w celu określenia wpływu płynnego nawozu uzyskanego dzięki nanotechnologii na wzrost oraz plonowanie ogórka (Cucumis sativus L.). Doświadczenie przeprowadzono w latach 2011–2012 na Wydziale Ogrodnictwa Uniwersytetu Ataturk w warunkach nieogrzewanej szklarni w Erzurum w Turcji. Jako źródła nawozu użyto dawek 2,0, 3,0 oraz 4,0 L·ha-1 Nanonatu i Ferbanatu. Podczas wzrostu liście roślin trzy razy spryskiwano zawiesiną Nanonatu i Ferbanatu do momentu, gdy stawały się mokre. Uzyskane wyniki dowiodły, że zabiegi z użyciem nawozów polepszyły plon w porównaniu z kontrolą. Według średniej z lat, największy plon (149,17 t·ha-1) otrzymano po zastosowaniu Ferbanatu w ilości 4,0 L·ha -1. Niniejsze badania sugerują, że dolistne zastosowanie płynnego nawozu może poprawić wzrost i plon ogórków. Słowa kluczowe: nawóz, ogórek, owoce, zawartość chlorofilu, sucha masa, plon 13/15 143-153 Pathogenicity and ultrastructural studies of the mode of penetration by Phyllosticta plantaginis in ribwort leaves Beata Zimowska Abstract. Pathogenicity and ultrastructural investigation of the ribwort leaves inoculated with Phyllosticta plantaginis conidia was undertaken using scanning electron microscopy to examine the host-parasite relationship. Pathogenicity experiments demonstrated that all tested P. plantaginis isolates had infected leaves of ribwort. Of all inoculation methods, direct placement of colonized agar plugs on damaged epidermis and soaking leaves in conidial suspension were the most effective. The behavior of the conidia deposited on the leaves was investigated at different time intervals after inoculation: 7, 18, 25, 48 and 72 h. An appressorium appeared directly at the end of a short germ tube grown from conidia. Appressoria were formed over the cuticle in some distance from the stomata. Penetration through the stomata was observed. Key words: Plantago lanceolata, herbs, infection process, SEM Patogeniczność i ultrastrukturalne badania nad modelem infekcji liści babki lancetowatej przez Phyllosticta plantaginis Streszczenie. W pracy podjęto badania nad spełnieniem postulatów Kocha dla pięciu izolatów Phyllosticta plantaginis oraz ultrastrukturą inokulowanych liści babki w celu wyjaśnienia powinowactwa pomiędzy P. plantaginis a rośliną żywicielską. Badania wykazały, że wszystkie testowane izolaty spowodowały infekcję na inokulowanych liściach babki. Z trzech uwzględnionych w badaniach metod inokulacji, najbardziej efektywnymi okazały się metoda polegająca na umieszczaniu krążków pożywki przerośniętej przez grzybnię na zranionej tkance liścia oraz metoda uwzględniająca zanurzenie liści w zawiesinie zarodników konidialnych. Obserwacje ultrastruktury inokulowanych liści babki prowadzono w mikroskopie skaningowym po 7, 18, 25, 48 oraz 72 godzinach. Wykazały one tworzenie się appresorium na końcu strzępki kiełkowej oraz wnikanie patogenu przez aparaty szparkowe. Słowa kluczowe: Plantago lanceolata, herbs, infection process 14/15 155-165 Biological factors affecting regeneration of adventitious shoots from in vitro isolated ligulate florets of chrysanthemum Alicja Tymoszuk, Małgorzata Zalewska Abstract. In mutation breeding of chrysanthemum the regeneration in vitro of adventitious shoots from ligulate florets can lead to the separation of chimera components and, as a result, to producing a new original cultivar. The success of that method considerably depends on the result being the number of the shoots formed. The more is produced, the greater the chances for an effective separation of chimera components and creating a new stable cultivar. The present research defines the effect of such factors as the inflorescence development stage, the type of the explant as well as the position of its inoculation on the increase in the efficiency of adventitious shoots regeneration. The ligulate florets of Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. ‘Cool Time’ were inoculated on the Murashige and Skoog [1962] medium supplemented with 2 mg∙dm-3 BAP and 0.5 mg∙dm-3 NAA. There was shown no significant effect of the inflorescence development stage (incompletely open with a partially visible disk or with the entire visible disk in which tubular florets do not produce pollen or completely open in which two or half of the whorls of tubular florets produce pollen) on the shoot regeneration efficiency. Most shoots regenerate on transversely- or lengthwise-cut into half or on the entire pierced ligulate florets – horizontally inoculated, with the abaxial side on the medium. Key words: Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam., ligulate florets, adventitious organogenesis, inflorescence, explant, inoculation Biologiczne czynniki wpływające na regenerację pędów przybyszowych z izolowanych in vitro kwiatów języczkowatych chryzantemy Streszczenie. W hodowli mutacyjnej chryzantem regeneracja in vitro pędów przybyszowych z kwiatów języczkowatych doprowadzić może do rozdzielenia komponentów chimer i w rezultacie do uzyskania nowych, oryginalnych odmian. W tej metodzie o sukcesie w dużej mierze decyduje wynik w postaci liczby uzyskanych pędów. Im większa jest ich liczba, tym większe są szanse na skuteczną separację komponentów chimer i uzyskanie nowej stabilnej odmiany. W badaniach określono wpływ takich czynników jak stadium rozwoju kwiatostanu, rodzaj eksplantatu oraz pozycja jego inokulacji na zwiększenie wydajności kaulogenezy przybyszowej. Kwiaty języczkowate Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. ‘Cool Time’ wykładano na pożywkę Murashige i Skooga [1962] uzupełnioną 2 mg∙dm-3 BAP i 0.5 mg∙dm-3 NAA. Nie udowodniono wpływu stadium rozwoju kwiatostanu (niecałkowicie otwarty z widocznym częściowo oczkiem lub z widocznym całym oczkiem, w którym nie pylą kwiaty rurkowate albo całkowicie otwarty, w którym dwa lub połowa okółków kwiatów rurkowatych pyli) na wydajność regeneracji pędów. Najwięcej pędów powstaje na przeciętych poprzecznie lub podłużnie na pół albo na całych nakłuwanych kwiatach języczkowatych inokulowanych horyzontalnie stroną zewnętrzną. Słowa kluczowe: Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam., kwiat języczkowaty, organogeneza przybyszowa, kwiatostan, eksplantat, inokulacja 15/15 167-175 Selection of promising walnut genotypes (Juglans regia L.) from Inner Anatolia Hakan Keles, Yasar Akca, Sezai Ercisli Abstract. Turkey is one of the most important walnut producers in the world. The aim of this study to select superior walnut genotypes among the walnut seedling populations naturally grown in Gumushacikoy district of Amasya province located in Inner Anatolia between 2010–2011 years. In the study, a large number walnut genotypes in Inner Anatolia were screened according to selection criteria and after evaluation twenty promising walnut genotypes were selected as cultivar candidate among genotypes. The average fruit weights, kernel weights and kernel ratios were ranged from 8.93 to 13.92 g, 4.62 to 7.36 g and 47.80 to 58.98% among twenty promising walnut genotypes, respectively. Measurements of fruit dimensions showed that the average fruit length, width and heights were found between 42.80–29.97 mm; 25.73–34.77 mm and 28.86–33.85 mm, respectively. Considering 20 promising walnut selections, 11, 5 and 4 genotypes had been found protandry, protogyny and homogamy. The chemical analyses showed that protein, crude oil and ash contents of selected twenty walnut genotypes were between 13.75–19.69%; 44.08– 70.81% and 1.53–2.15%, respectively. Key words: Biodiversity, fruit quality, genetic resources, selection, walnut Selekcja obiecujących genotypów orzecha włoskiego (Juglans regia L.) ze środkowej Anatolii Streszczenie. Turcja jest jednym z najważniejszych producentów orzecha włoskiego. Celem niniejszego opracowania jest wybór najlepszych genotypów orzecha spośród populacji sadzonek orzecha hodowanych w latach 2010–2011 w naturalnych warunkach w rejonie Gumushacikoy w prowincji Amasya położonej w środkowej Anatolii. Przebadano dużą liczbę genotypów orzecha w środkowej Anatolii według kryteriów selekcji. Po ocenie wybrano dwadzieścia obiecujących genotypów orzecha jako propozycje odmian. Średnia waga owocu, waga jądra oraz proporcja jądra orzecha dwudziestu obiecujących genotypów orzecha wahały się odpowiednio w granicach 8,93–13,92 g, 4,62–7,36 g oraz 47,80–58,98%. Pomiary rozmiarów orzecha wykazały, że przeciętna długość, szerokość oraz wysokość wynosiły odpowiednio 42,80–29,97 mm; 25,73–34,77 mm oraz 28,86–33,85 mm. Biorąc pod uwagę 20 obiecujących genotypów, 11, 5 oraz 4 genotyp zaliczono do protandrii, protoginii oraz homogamii. Analizy chemiczne wykazały, że zawartość białka, oleju oraz popiołu w wybranych dwudziestu genotypach orzecha włoskiego wynosiła odpowiednio między 13,75–19,69%, 44,08–70,81% oraz 1,53–2,15%. Słowa kluczowe: bioróżnorodność, jakość owoców, zasoby genetyczne, selekcja, orzech włoski