Wykład 3 dr hab. Ewa Popko Zasady dynamiki I prawo dynamiki Jeśli cząstka nie oddziałuje z innymi cząstkami, to można znaleźć taki inercjalny układ odniesienia w którym przyspieszenie cząstki jest równe zeru. Sir Isaac Newton (1642 - 1727) (Tlumaczenie z r 1729 Andrew Motte z “Philosophiae Naturalis Principia Mathematica”: “Każde ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się po linii prostej jeśli nie działają na nie siły zewnętrzne.’ ) II prawo dynamiki 2 F41 1 4 F43 3 Fwyp F42 a Fi ma i wszystkie Fnet W inercjalnym układzie odniesienia przyspieszenie cząstki jest proporcjonalne do wypadkowej siły (sumy sił) działającej na cząstkę i odwrotnie proporcjonalne do masy cząstki. III prawo dynamiki F12 F21 F12 1 F21 2 Akcji towarzyszy reakcja. Podstawowe oddziaływania Nicolaus Copernicus 1473-1543 Galileo Gallilei 1564-1642 2 T1 2 T2 3 R1 3 R2 Mm FG 2 R Johannes Kepler 1571-1630 Sir Isaac Newton 1642 - 1727 Grawitacja Na cząstkę o masie m1, oddaloną od cząstki o masie m2 działa siła przyciągająca ze strony tej pierwszej: m 1m 2 F21 G 2 r12 r12 F21 1 r12 2 Ciężar • Rozważmy ciało o masie m W mg W Na ziemi g = 9.80 m/s2 Na planecie o promieniu R i masie M ciężar ciała jest równy w przybliżeniu sile grawitacji działającej na to ciało ze strony planety. GM W m 2 r̂ R Siła reakcji podłoża N Fwyp W Jest to siła prostopadła do podłoża, z jaką działa ono na ciało znajdujące się na nim. Tarcia statyczne Siła tarcia statycznego jest to siła styczna do powierzchni styku dwóch nieruchomych ciał. F N fs fs s N W Tarcie kinetyczne Tarcie kinetyczne jest to siła styczna do powierzchni dwóch ciał przemieszczających się względem siebie. N f k k N fk f Fwyp fs = kN fs = -Fext statyczne kinetyczne Fext W NAPRĘŻENIE T Pęd m p mv Pęd jest wielkością opisującą ruch cząstki. Relacja między energią kinetyczną i pędem 2 mv mv 2 p2 p2 K 2 m 2 2m 2m v p II zasada dynamiki Newtona W inercjalnym układzie odniesienia: dp Fwyp dt klasycznie (nie-relatywistycznie) : dmv d v dp ma m Fwyp dt dt dt Energia kinetyczna Cząstka o masie m, poruszająca się z szybkością v ma energię kinetyczną mv 2 K 2 Praca Praca dW wykonana przez siłę F przesuwającą cząstkę wzdłuż dr jest równa: dW F dr W postaci całkowej: F A B dr jednostka SI pracy 1J = 1N·1m W F dr droga Twierdzenie o równoważności pracy i energii kinetycznej mv 2 dv m v d v dK d m v dt m a d r Fwyp dr dWwyp dt 2 W inercjalnym układzie odniesienia praca siły wypadkowej działającej na cząstkę jest równa zmianie energii kinetycznej cząstki dW = dK Lub w postaci całkowej: W = K Przykład Sanki o masie m stojące na zamarzniętym stawie kopnięto nadając im prędkość v1. Współczynnik tarcia kinetycznego pomiędzy sankami a lodem wynosi k. Znajdź odległość jaką przemierzą sanki zanim się zatrzymają. Rozwiązanie: Praca siły tarcia: W f k d k mg Korzystając z twierdzenia o równoważności pracy i energii kinetycznej: W Kk K p 0 mv / 2 2 1 1 k mgd mv12 2 mv12 v12 d 2 k mg 2k g Wniosek: droga hamowania nie zależy od masy, jest proporcjonalna do v2, Moc Moc siły jest zdefiniowana jako szybkość z jaką wykonywana jest przez nią praca. dW P( t ) dt Jednostka SI mocy 1W = 1J/1s t2 Relacja odwrotna: W Pt dt t1 Związek z siłą: P Fv III zasada dynamiki Newtona III zasada dynamiki Newtona Zasada zachowania pędu Jeśli układ cząstek jest izolowany, to całkowity pęd układu nie zmienia się Pt const. bo d d p dP i Fwyp,i Fij 0 pi i j i dt i dt i dt i Zasada zachowania pędu Z III zasady dynamiki Newtona: F12 1 F21 2 F12 F21 F12 dp1 dt F21 dp 2 dt dp1 dp 2 dt dt dp1 dp 2 0 dt dt d (p1 p 2 ) 0 dt dp 0 dt p const Zderzenia nieelastyczne (maksimum strat energii kinetycznej) • elastyczne (nie ma strat energii kinetycznej) Zderzenia nie zmieniają całkowitego pędu układu cząstek. Jeśli cząstki przed lub po zderzeniu mają te same prędkości to zderzenie jest nieelastyczne. m1 v1i m 2 v 2i m1 m2 v f Jeśli całkowita energia nie zmienia się to zderzenie jest elastyczne. m1v1i m2 v 2i m1v1f m2 v2f m1v12i m2 v22i m1v12f m2 v22f 2 2 2 2 Zagadka. Jaki jest kąt miedzy kierunkami ruchu kul Zasada bilardowych pozderzeniu? zachow. pędu (1) v1i v1f v2f 2 2 2 v m m v m v 2f (2) v12i1iv12f 1fv22f 2 2 2 podstawiając 90° j2 j1 v2f v1f v12f v22f 2 v1f v2f v12f v22f Zasada zachow. energii stąd v1i v1f v2f 0 Efekt procy v b2 va2 ( v b1 va1) va2 v b2 v b1 va1 9.6 9.6 10.4 29.6