Nowy podział świata 1) KONFEDERACJA W POCZDAMIE 2) REPARACJE POWOJENNE 3) TRAKTATY POKOJOWE 4) POWSTANIE ORGANIZACJI NARODÓW ZJEDNOCZONYCH 5) EKSPANSJA KOMUNIZMU W EUROPIE 6) REAKCJA ZACHODU 7) STARE I NOWE MOCARSTWA Konfederacja w Poczdamie Było to ostatnie spotkanie przywódców krajów alianckich podczas II wojny światowej odbyło się niedługo po zakończeniu działań militarnych w Europie. Obrady konfederacji w Poczdamie toczyły się od 17 lipca do 2 sierpnia 1945r. Uczestniczyli w nich reprezentujący ZSRR Józef Stalin, Harry Truman oraz Clement Attlee. W czasie długich rozmów podjęto wiele decyzji określających nowy porządek polityczny świata , obowiązujący przez kolejne lata. Spotkanie przywódców aliantów Postanowienia konfederacji Państwa zachodnie oddały pod kontrolę Polski wschodnie i północne ziemie niemieckie ZSSR przyznano rejon Królewca Zdecydowano o przymusowym wysiedleniu ludności niemieckiej z Polski , Czechosłowacji i Węgier , a Niemcy podzielono na strefy okupacyjne Na terenie Korei ustalono linię demarkacyjną Zdecydowano o ewakuacji wojsk radzieckich i brytyjskich z Iranu Reparacje powojenne Podczas konfederacji poczdamskiej istotne znaczenia miały ustalenia dotyczące wypłaty rekompensat państwom zwycięskim. Stalin zrezygnował z konkretnych kwot na rzecz procentowego określenia należności wypłacanych ZSRR. Odstąpił również od pobierania reparacji z bieżącej produkcji niemieckiej. Należności dla Polski miały być natomiast pokryte z puli radzieckiej. Roszczenia innych państw zachodnich zamierzano zaspokoić z demontażu urządzeń produkcyjnych znajdujących się w brytyjskich, amerykańskich i francuskich strefach okupacyjnych Niemiec oraz Austrii. Z tej samej puli zamierzano wypłacić rekompensaty innych państwom. Demontaż maszyn w niemieckich zakładach przemysłowych Traktaty pokojowe Przez ponad rok powołana przez aliantów Rada Ministrów Spraw Zagranicznych prowadziła pracę nad traktatami pokojowymi z sojusznikami III Rzeszy-Bułgarią, Włochami Rumunią, Węgrami i Finlandią. Dokumenty podpisano 10 lutego 1945r. Wprowadzono także zmiany terytorialne, ograniczono liczbę armii w każdym z tych państw oraz określono wysokość reparacji. Zmiany terytorialne Bułgarii przyznano Dobrudżę Południową Włochy utraciły wszystkie kolonie wyspy na Morzu Adriatyckim przekazano Jugosławii obszar wokół Triestu przekształcono w Wolne Terytorium Triestu Rumunia utraciła Besarabię i północną Bukowinę na rzecz ZSRR. Węgry powróciły do granic sprzed 1937r Organizacja Narodów Zjednoczonych Niestety Liga Narodów już w okresie międzywojennym okazała się nieskuteczna w rozwiązywaniu problemów, dlatego postanowiono utworzyć nową organizację. 25 kwietnia 1945r w San Francisco w USA rozpoczęły się obrady konferencji założycielskiej ONZ. Uczestniczyły w nich delegacje 50 państw, które 26 czerwca podpisały Kartę Narodów Zjednoczonych. Głównym celem organizacji było zapewnienie pokoju i bezpieczeństwa na świecie. Siedzibę ONZ wyznaczono w Nowym Jorku, na jej czele staną sekretarz generalny. Zwycięskie mocarstwa zagwarantowały sobie prawo do rozstrzygania światowych problemów w ramach najważniejszego organu decyzyjnego - Rady Bezpieczeństwa. Miejscem wystąpień plenarnych było Zgromadzenie Ogólne. W pierwszych latach swojego istnienia ONZ podjął wiele ważnych decyzji. W 1948r uchwalono Powszechną deklarację praw człowieka. Znalazły się w niej zapisy o prawie do życia, pracy i wolności. Europa po 1945 roku Struktura ONZ Ekspansja komunizmu w Europie W latach 1944-1948 Stalin wprowadził reżimy komunistyczne w Polsce, we wschodnich Niemczech, na Węgrzech, w Rumunii, Bułgarii, Albanii i Jugosławii. Wszędzie komuniści wchodzili w rządy koalicyjne, zachowując kontrolę nad tzw. Resortami siłowymi, nadzorującymi policję i wojsko. W ten sposób podporządkowali sobie całe aparaty państwowe. Stalin zadbał, aby nowe reżimy komunistyczne ściśle ze sobą współpracowały. W latach 1945-1949 państwa Europy Środkowo-Wschodniej podpisały między sobą szereg układów, których celem było zacieśnienie wzajemnej współpracy i konsolidacja wewnętrzna bloku. REAKCJA ZACHODU Zmiany w sposobie działania państw zachodnich po II wojnie światowej wyrażała doktryna Turmana, sformułowana przez prezydenta USA 12 marca 1947r. Oświadczył że rządy komunistyczne zagrażają pokojowi światowemu, dlatego wystąpił m.in. O pomoc do Grecji i Turcji, co pozwoliło tym krajom oprzeć się rosnącym wpływom ZSRR. Trzy miesiące później, w czerwcu 1947r amerykański sekretarz stanu George Marshall zaprezentował plan pomocy gospodarczej dla zrujnowanej Europy. Formalnie uzyskał on nazwę Europejskiego Planu Odbudowy. W realizacji tego planu wzięło udział 16 państw zachodnioeuropejskich. Amerykańska pomoc przyniosła efekty, wpływy moskiewskie zmalały , europejska gospodarka uległa odbudowie, a poszczególne kraje nawiązały współpracę. Doprowadziło to do powołania Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej. Współpraca międzynarodowa Związana z wprowadzeniem planu Marshalla wpłynęła korzystnie nie tylko na poprawę kondycji gospodarki europejskiej, lecz także na rozwój koncepcji dotyczących jednoczenia się państw w Europie. Plakat, 1950 r. Stare i nowe mocarstwa Francja i Wielka Brytania po wojnie utraciły ostatecznie status mocarstw decydujących o losach świata. Oba te państwa borykały się wówczas z problemami ekonomicznymi, a także z odbudową gospodarczą i polityczną. Znaczącą poprawę gospodarczą w obu krajach przyniosły kredyty amerykańskie i działania w zakresie planu Marshalla. Środki te pozwoliły na ostateczne ustabilizowanie finansowe. Koniec wojny radykalnie zmienił sytuację międzynarodową . Powstał układ dwubiegowy, w którym czołową rolę zaczęły odgrywać Stany Zjednoczone i Związek Radziecki. Rozbieżne cele oraz metody działania obu stron doprowadziły do rozpadu koalicji antyhitlerowskiej. Rozpoczął się nowy konflikt nazywany zimną wojną. Oficjalnie żadna ze stron nie wypowiedziała wojny, lecz były przygotowane na ewentualny wybuch walk. Bibliografia Poznać przeszłość. Wiek XX, wyd. Nowa Era zdjęcia -> google (grafika) Autor: Dominika Witkowska kl. I C