88 1. Nazwa przedmiotu: Języki nowożytne (język angielski, francuski, niemiecki, rosyjski) 2. Przedmiot jest: obowiązkowy 3. Kierunek: Lekarsko-dentystyczny 4. Rok studiów: II rok 5. Wymiar godzinowy przedmiotu (na 1-go studenta): 90 godzin ćwiczeń 6. Nazwa jednostki realizującej przedmiot: Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych Adres jednostki: Rokietnicka 5 B. 60-806 Poznań, Polska Numer telefonu: (0-61) 854 74 33, 854 74 38 Numer faxu: (0-61) 854 74 35 Adres e-mail: [email protected] 7. Kierownik jednostki: mgr Elżbieta Gąsiorowska-Czarnecka, zastępca: mgr Danuta Krych., 8. Osoby odpowiedzialne za dydaktykę: kierownik Studium – język angielski. mgr Maria Olejniczak – język francuski mgr Elżbieta Król – język niemiecki mgr Maria Pijanowska − język rosyjski mgr Barbara Powidzka − język łaciński Kontakt: telefon do pokoju lektorów: 854 74 36. 9. Organizacja i regulamin zajęć: Studenci kierunku stomatologicznego drugiego roku kontynuują naukę nowożytnego języka obcego, który wybrali na pierwszym roku. Lektoraty w wymiarze 90 godzin przeprowadzane są w I i II semestrze po dwie godziny lekcyjne, raz lub dwa razy w tygodniu, według planu zajęć ustalonego przed każdym semestrem. Zadaniem lektoratu jest przygotowanie studentów do pełnienia roli stomatologa w kraju, którego języka się uczą. Służą temu specjalnie opracowane, ukierunkowane na język specjalistyczny programy i tematyka zajęć. Na początku roku akademickiego lektor informuje studentów o zakresie nauczanego materiału, wymaganiach co do jego opanowania, o sposobie dokonywania oceny oraz przedstawia im regulamin obowiązujący w Studium. 10. Cele kształcenia: Opanowanie terminologii specjalistycznej w zakresie słownictwa stomatologicznego, podstawowego słownictwa koniecznego do komunikacji interpersonalnej. 89 11. Opis przedmiotu: Wprowadzenie i ćwiczenie specjalistycznych terminów związanych z: – zadaniami zespołu stomatologicznego – specjalizacjami stomatologicznymi – wyposażeniem gabinetu stomatologicznego – posługiwaniem się (odczytywanie i wypełnianie ) najczęściej stosowanymi w praktyce stomatologicznej formularzami i dokumentami – przeprowadzaniem wywiadu z pacjentem stomatologicznym – instruowaniem pacjenta – opisywaniem wybranych procedur stomatologicznych – analizowaniem różnych chorób zębów i jamy ustnej oraz różnych rodzajów uszkodzeń w obrębie jamy ustnej – omawianiem prewencji zakażenia krzyżowego – opisem środków farmakologicznych stosowanych w stomatologii, korzystaniem z ulotek informacyjnych – omawianiem nowych technik leczenia – dyskutowaniem na tematy różnorodnych aspektów praktyki zawodowej Ćwiczenie zachowań językowych rodzimych użytkowników danego języka nowożytnego w różnych sytuacjach bardziej i mniej oficjalnych. Ćwiczenie zasad gramatycznych niezbędnych do poprawnego używania języka. 12. Tematy ćwiczeń: Zespół stomatologiczny i zadania poszczególnych jego członków Specjalizacje stomatologiczne Wyposażenie gabinetu stomatologicznego (sprzęt, narzędzia, materiały) Najczęstsze formularze i dokumenty, takie jak: wzór zębowy, karta pacjenta, skierowanie na dodatkowe badania, konsultacje, pisemna zgoda na leczenie zabiegowe Wywiad z pacjentem stomatologicznym w różnym wieku Omówienie zewnętrznego i wewnętrznego badania jamy ustnej Uzyskiwanie zgody na leczenie zabiegowe, po uprzednim wyjaśnieniu charakteru i ewentualnego ryzyka zabiegu Kierowanie pacjenta na dodatkowe badania (rentgenowskie, badania krwi, biopsje itp.) Instruowanie pacjenta jak dbać o właściwy stan uzębienia, zachowywać się w czasie zabiegu etc. Wybrane procedury stomatologiczne: usuwanie kamienia nazębnego, opracowanie ubytku, zabiegi endodontyczne, zabiegi w chorobach przyzębia, zabiegi protetyczne, zabiegi ortodontyczne, ekstrakcje Etiologia, objawy, leczenie, profilaktyka wybranych chorób zębów i jamy ustnej Uszkodzenia w obrębie jamy ustnej, np. zębów, kości, tkanek miękkich Prewencja zakażenia krzyżowego – sterylizacja, dezynfekcja Środki farmakologiczne w stomatologii: środki znieczulające, przeciwbólowe, antybiotyki, korzystanie z ulotek informacyjnych w zakresie: wskazania, droga podania, przeciwwskazania, skutki uboczne, specjalne środki ostrożności Nowe techniki leczenia, np. implanty, lasery, materiały do odbudowy zębów Różne aspekty wykonywania zawodu 90 13. Zasady i forma zaliczenia przedmiotu. Drugi rok nauki kończy się zaliczeniem i testem, który jest etapem dwustopniowego egzaminu końcowego. Podstawą zaliczenia przedmiotu jest opanowanie przez studenta w stopniu co najmniej dostatecznym materiału objętego nauczaniem, oraz regularne uczęszczanie na zajęcia. Nieusprawiedliwione opuszczenie więcej niż dwóch zajęć w semestrze może być podstawą do odmowy zaliczenia. W przypadku nieobecności na zajęciach student winien w jak najkrótszym czasie uzupełnić powstałe zaległości. Lektor może wymagać by student zdał zaległy materiał, lub może zadać mu pracę ustną lub pisemną, której wykonanie zrekompensuje nieobecność na zajęciach. Sprawdziany na lektoratach języka obcego są przeprowadzane przez poszczególnych lektorów po przerobieniu pewnej części materiału, przeważnie w formie kartkówek, krótkich testów lub/i rozmowy ze studentem, mającej na celu sprawdzenie opanowania wymowy specyficznego słownictwa specjalistycznego. Odbywają się one w czasie dogodnym dla studentów i lektora, możliwie jak najszybciej po skończeniu danej partii materiału; lektor przeprowadza cztery sprawdziany w ciągu roku. Oceny opanowania przez studenta materiału kursu dokonuje lektor prowadzący zajęcia, kierując się wystawionymi w ciągu roku stopniami, a także wykazaną przez studenta pracowitością i poczynionymi przezeń postępami w nauce. Termin testu ustala lektor z grupą. Jeśli student nie uzyska oceny dostatecznej za test, może go napisać ponownie w terminie ustalonym z lektorem, przed końcem danego roku akademickiego. Jeśli powtórzenie testu nie zakończy się uzyskaniem pozytywnej oceny, student pisze test w dniu zdawania części ustnej. Terminy egzaminów ustnych ustalane są z poszczególnymi studentami indywidualnie. W roku 2008/2009 wliczać będzie się ocenę za rok pierwszy i drugi, test i część ustną. 14. Literatura obowiązująca (pozycja pierwsza) i uzupełniająca (od pozycji drugiej). Język angielski J. Ciecierska, B. Jenike, K. Tudruj: „English in Medicine”, PZWL. Warszawa, 1998 R. Memmler, B. Cohen, D. Wood: „Structure and Function of the Human Body” Lippincott, 1996 K. Studzińska-Pasieka i M. Otto: „Open Your English Wide” BESTOM-DENTOnet. Pl 2005 The Video Atlas of Human Anatomy, Lippincott, Williams & Wilkins, 1998 M. Prosińska, „Słownik skrótów amerykańskich i brytyjskich używanych w medycynie i dziedzinach pokrewnych”, Warszawa, 1994 P. Słomski, „Słownik lekarski polsko-angielski, PZWL, Warszawa, 1991 P. Słomski, „Słownik lekarski angielsko-polski, PZWL, Warszawa, 1991 M. Misztal, „Tests in English. Thematic Vocabulary” (chapter IX „Health & Medicine”), WsiP, Warszawa, 1994 Stedman’s Medical Dictionary, H&M Company, Boston, 1995 Czelej et al. „Słownik stomatologiczny angielsko-polski i polsko-angielski” Wydawnictwo Czelej, Lublin, 1999 R. Howard & J. Maclean, „Medical English Pronunciation”, University of Edinburgh, 1989 (+ kaseta audio) 91 J. francuski J. Stefanowicz, „Język francuski – podręcznik dla studentów akademii medycznych”, PZWL, Warszawa 1986 Platkow, „Język francuski – podręcznik dla studentów akademii medycznych”, PZWL, Warszawa 1986 B. Neuman, Słownik lekarski francusko-polski oraz polsko francuski, PZWL, Warszawa 1980 Larousse medical, Larousse, Paris 1999, Dictionnaire des examens medicaux, Larousse, Paris 1996, J. niemiecki Schubert “Fachkunde fur Arzthelferinnen” Cornelsen Verlag, Berlin, 1997 “Medizin 1” – Materialen zum fachsprachlichen Deutchunterricht, Hueber-Verlag, 1994 “Texte aus der Medizin zur Diskussion”, Liebaus-Dartmann, 1984 U. Nagel, Ch. Romberg, “Medizin Deutsch im Beruf” teil I, 1989 Oryginalne teksty specjalistyczne, broszury J. rosyjski J. Terczyński: „Учебник русского языка”. Podręcznik dla studentów wydziału lekarskiego i stomatologii, PZWL, Warszawa 1983; Miesięcznik „Здоровье”; Oryginalne materiały z rosyjskich stron internetowych. 4 B. Neuman, E. Neuman: „Słownik lekarski polsko-rosyjski”, PZWL, Warszawa 1971. B. Neuman, E. Neuman: „Słownik lekarski rosyjsko-polski”, PZWL, Warszawa 1987.