53 "Kodeks Hammurabiego. Zbiór pochodzący z czasów państwa starobabilońskiego. Wydał go Hammurabi (ok.17281686r.p.n.e.), król I dynastii babilońskiej. Pełny tekst tego kodeksu był wyryty w bloku diorytu w języku akkadyjskim. Został on odnaleziony w 1902r. w Suzie. Prolog – wywodzi prawo z pewnego wiecznego i niezmiennego porządku ustanowionego przez bogów. Hammurabi głosił w nim, że został powołany przez bogów i wyposażony w moc prawodawczą dla przywrócenia „sprawiedliwego i słusznego prawa”." "Prawodawstwo Drakona. Drakon (prawodawca ateński) jest twórcą pierwszego pisanego kodeksu praw z VII w.p.n.e. W 621r.p.n.e. został on archontem – wysoko postawionym urzędnikiem w Atenach, dzięki czemu otrzymał specjalne pełnomocnictwa do ogłoszenia praw. Kompetencje Drakona ograniczały się wyłącznie do wymiaru sprawiedliwości. Uregulował on postępowanie sądowe w sprawach dotyczących rozlewu krwi, ustanawiając sąd apelacyjny. Wprowadził także rozróżnienie zabójstwa" Historia powszechna prawa I. Powszechna historia prawa sądowego 1. Kodeks Hammurabiego. Zbiór pochodzący z czasów państwa starobabilońskiego. Wydał go Hammurabi (ok.17281686r.p.n.e.), król I dynastii babilońskiej. Pełny tekst tego kodeksu był wyryty w bloku diorytu w ję zyku akkadyjskim. Został on odnaleziony w 1902r. w Suzie. Prolog – wywodzi prawo z pewnego wiecznego i niezmiennego porządku ustanowionego przez bogów. Ham murabi głosił w nim, że został powołany przez bogów i wyposażony w moc prawodawczą dla przyw rócenia „sprawiedliwego i słusznego prawa”. Epilog – tu Hammurabi twierdzi, że kazał wyryć prawa, by: „kraj prawem się rządził […], aby dla poszkodo wanego było uzyskane wynagrodzenie”. Domagał się dodatkowo błogosławieństwa dla tych, co resp ektują prawo, a przekleństwa dla tych, którzy by go nie przestrzegali. Część normatywna kodeksu za wierała wyrywkowo ujęte normy (prawo sądowe, materialne, procesowe). Kodeks Hammurabiego c harakteryzował się kazuistyką – posługiwał się opisem szczegółowych przypadków zamiast ujęć generalizujących. Kary: wyrządzen ie sprawcy krzywdy identycznej z doznaną – jest to zasada talionu. Miała jednak ona zastosowanie tylko wobec osób równych sobie stanowiskie m społecznym. Z przepisów kodeksu wynika, iż niewolnik był uważany za przedmiot, część inwent arza, a nie za osobę. Zabicie niewolnika powodowało obowiązek wynagrodzenia szkody jego właści cielowi. Z kolei przestępstwo dokonane prze niewolnika kwitowano najczęściej obcięciem ucha. Inn ym sposobem karania charakterystycznym dla kodeksu było zastosowanie kar odzwierciedlających. Miały one na celu unaocznienie sposobu popełnienia przestępstwa. Kodeks przewidywał tu np., że: „jeśli syn uderzy ojca swego, utną mu jego rękę”. Taka sama kara spotykała również lekarza za nieu miejętne przeprowadzenie operacji. 2. Prawodawstwo Drakona. Drakon (prawodawca ateński) jest twórcą pierwszego pisanego kodeksu praw z VII w.p.n.e. W 621r. p.n.e. został on archontem – wysoko postawionym urzędnikiem w Atenach, dzięki czemu otrzymał specjalne pełnomocnictwa d o ogłoszenia praw. Kompetencje Drakona ograniczały się wyłącznie do wymiaru sprawiedliwości. Uregulował on postępowanie sądowe w sprawach dotyczących rozlewu krwi, ustanawiając sąd apela cyjny. Wprowadził także rozróżnienie zabójstwa (nieumyślne spowodowanie śmierci) i morderstwa (umyślne spowodowanie śmierci), zastrzegając możliwość darowania kary, ale tylko przy uzyskaniu zgody Kodeksy karne rosyjskie-opracowanie Prawo karne - ogólne wiadomości Prawo karne - definicja Przestępstwo i kara według kodeksu karnego Prawo i Sąd pod zaborami - Prawo karne Historia państwa i prawa - wykład 11 Reklama Powiązane zagadnienia System dwupartyjny Sejm krajowy Wielkie Księstwo Poznańskie Kodeks Napoleona Ludwik XVIII Prawa autorskie Reklama Kontakt