„Globalny świat Pracy – Globalne Działania” Notatki z drugiego modułu szkoleniowego – 16-17.12.2013, Kraków Uczestnicy podają skojarzenia związane z hasłem „Godna Praca” - godziwe wynagrodzenia - warunki pracy Warunki pracy i płacy – to jest w kodeksie pracy rozdzielone Zakres obowiązków – to nie jest określone w żadnym kodeksie pracy, nie ma takiej definicji Ale jeśli chodzi o egzekwowanie – pracodawca zazwyczaj ma wysokie wymagania; zakres czynności pracowniczych; nie jest zdefiniowany w umowie; umowa może być doprecyzowana, ale nie jest to obowiązkowe - Domaganie się aby w zawieranej umowie były określone nasze obowiązki; zakres czynności nie powinien być narzucany później, ale przed podpisaniem umowy Zakresy stanowiskowe – to istnieje, ale często pracodawca precyzyjnie to w odniesieniu do konkretnej osoby (do jego doświadczenia, zakresu wiedzy etc.) W przeciwieństwie do umów o pracę, w umowach zlecenie i o dzieło – zakres obowiązków jest szczegółowo rozpisany I. Obciążenie pracą – brak precyzyjnej regulacji dot. obciążenia pracą; obecnie pracodawca szuka rozwiązań przez dociążanie pracowników; gdy dochodzi do zwolnień często ludzie, który zostają w pracy obarczani są dodatkowymi zadaniami; ale czasem na odwrót – mobbing poprzez pozbawianie obowiązków; wykonywanie zwyczajowych czynności wchodzi w zakres obowiązków; kiedyś istaniała praktyka w dużych zakładach badanie i normowanie czasu pracy; pracodawcy unikają dziś normowania czasu pracy; przeprowadzanie badań w zakresie czasu pracy; Podczas restrukturyzacji pracodawca często pozostawia obowiązki, mimo, że ludzie którzy je wykonywali odchodzą; te obowiązki tylko formalnie zostają zawieszone; pozbycie się fragmentu zakładu wraz z załogą; można to przekazać innemu pracodawcy; redukcja etatów – z 3 zostawia się dwa, ale obowiązki tej trzeciej osoby rozkłada się na dwie pozostałe; Brak dyspozycyjności, nie radzenie sobie z obowiązkami – to jest częsty motyw zwolnień; jeśli brakuje konkretów, to sąd pracy zazwyczaj jest po stronie pracownika; ale jeśli pracodawca ma dobrą obsługę prawną, to prawnik wskaże im jaka to rozegrać – poszukiwanie konkretnych zdarzeń; Narzucanie godzin nadliczbowych – często zgodne ostatecznie z prawem; ale pracownicy wykończeni; Dyskusja o przykładzie podanym przez uczestniczkę – praca w biurze obsługi klienta; kwestia ujawniania danych przez PIP – ujawniania danych pracowników, którzy zgłosili nadużycia; Dodatkowe godziny często są na zlecenie wykonywane (ale jeśli to jest o dzieło umowa, to wówczas PIP nie może tego kontrolować); może dochodzić do 14 godzin dziennie; związki często mają ręce związane, bo pracownicy często chcą więcej zarobić; Przykład pracownic banku – właśnie 8h na etacie + umowa o dzieło (de facto dokładnie te same obowiązki); tutaj kiedyś pojawiały się umowy zlecenie, ale teraz głównie dzieło w tym przypadku; Pracownicy często godzą się na te nadgodziny, żeby zarobić więcej; Zastępowanie umów – wykroczenie; sprawa do prokuratury może być skierowana; w PL bardzo mało takich spraw w sądzie; przykład sytuacji ochroniarzy – sąd odmawia wszczęcia postępowania; W zakresie obciążeń pracą – związki nie wypracowały sensownych rozwiązań; zjawisko akceptowane często przez pracowników; działania związkowców często blokowane przez samych pracowników; ryzyko – elastyczny czas pracy, dłuższe okresy rozliczeniowe; kwestia wydłużenia okresu rozliczeniowego do 12 miesięcy: na tapecie związków obecnie; związki zawodowe muszą na to wyrazić zgodę; sam pracodawca nie może tego zrobić; teoretycznie pracodawca ma obowiązek sporządzić harmonogram czasu pracy na 12 miesięcy, ale to jest raczej niewykonalne; II. BHP – kolejny element godnej pracy Mało nadużyć, bo łatwo te niedopatrzenia wychwycić; pracodawca musi płacić odszkodowania, dożywotnie renty etc. (zarówno dla pracownika jak i dla rodziny); przestrzeganie BHP ma miejsce zwłaszcza w przypadku osób zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę; ale co z osobami na umowach cywilnych? Tutaj raczej brak reguł w zakresie BHP; wszystko spoczywa na zleceniobiorcy; te osoby musza dostosować w zakresie BHP do wymogów pracodawcy; duże obciążenie pracą = choroby zawodowe; tylko związek zawodowy może wystąpić do pracodawcy o dodatkowe zbadanie czynników zagrożenia; komisja BHP w zakładzie pracy powinna być; Przykład z przemysłu odzieżowego w Andrychowie : zagrożenie w zakładzie pracy, związek to chciał zgłosić, ale pracownicy zaprotestowali ze strachu przed zamknięciem hali produkcyjnej; 3 typy przedsiębiorstw w Polsce (w ujęciu p. Andrzeja Szuperskiego) - arystrokracja/górna półka – z silnymi związkami, ale też niebezpieczne war. pracy; tam poważnie podchodzi się do kwestii BHP; strach przed utratą dobrego wizerunku; trudno zatuszować wypadki przy pracy; - średni przedsiębiorcy/ często spółki z o.o. lub małe spółki giełdowe (nie globalne) – tutaj większe nadużycia w zakresie BHP; większa presja na pracowników szczególnie młodych; uzależnienie od prezesów, od kierownictwa; - wolna amerykanka – małe grupy pracownicze, zatrudnianie na umowy cywilne, okresowe etc.; kontrola przepisów bhp jest tu raczej fikcją; ci przedsiębiorcy często w trudnej b. sytuacji ekonomicznej; Problemy w górnictwie i hutnictwie ; likwidacja szkół zawodowych górniczych i hutniczych – to zwiększa wypadkowość; Wykluczanie osób zatrudnionych przez drobnych przedsiębiorców przez centrale związkowe; Anachroniczny charakter ustawy o związkach zawodowych – w nawiązaniu do poprzedniego modułu; obecnie związki chcą się tym zająć; takie stowarzyszenie mogłoby zaistnieć pod egidą związków; III. atmosfera, stosunki międzyludzkie w pracy Ochrona przed mobbingiem – to jest w kodeksie pracy; jawność wynagrodzeń – w sektorze publicznym, teoretycznie też w NGO (na podstawie ustawy o zamówieniach publicznych); MOBBING: art. 94.3 w kodeksie pracy (Kodeks Prawny: 217, 216, 212 // Kodeks Cywilny 23, 24 te przepisy będą dotyczyć już konkretnego mobbera) ; definicja mobbingu budzi kontrowersje również w gronie prawników; to pracodawca musi przeciwdziałać mobbingowi, a nie związki i inne podmioty; w tym przypadku cała odpowiedzialność powinna spoczywać na pracodawcy, a nie wspólnie na pracodawcy i związkach lub innych podmiotach; muszą być wszystkie elementy z ustawy, aby mówić o mobbingu; Elementy działań o charakterze mobbingu: - uporczywość (powtarzanie podobnych elementów) - długotrwałość (nie jest to stricte określone) Skutki: ośmieszenie // izolowanie // wyeliminowanie z zespołu // poniżenie // zastraszanie // zaniżona ocena przydatności zawodowej // Strona podmiotowa Kto może być mobberem? Pracodawca, koledzy, pracownicy W zakresie mobbingu, kodeks pracy reguluje tylko sytuacje, gdzie zachodzi stosunek pracy Mobbing ma wiele wspólnego z falą w wojsku czy ze zjawiskami w szkołach/gimnazjach // mobbing może dotyczyć nie tylko konkretnej osoby, ale też grup osób; Akcja procesowa w obronie pracownika zawsze przeciwko pracodawcy skierowana (nie przeciwko konkretnemu „mobberowi”); związkowcy nie powinni się angażować w działania wspólnie ze pracodawcą w zakresie mobbingu; Akcja procesowa // roszczenie pracownicze prawo do żądania rekompensaty za mobbing Mobbing często bardzo mocno odbija się na zdrowiu pracowników; w skrajnym przypadku próby samobójcze; Jakie roszczenia pracownicze: zadośćuczynienie za utratę zdrowia - brak górnej granicy odszkodowanie Art. 4 ust. o związkach – ochrona moralna – do tego art. można się odwoływać; Trudno dochodzić przed sądem roszczeń dot. mobbingu: problem z ciężarem dowodów; przepisy określają precyzyjne udowodnienia faktów; w syt. mobbingu ten ciężar spoczywa na pracowniku; on musi zbierać wszystkie dowody etc. (nagrania etc.); problem ze świadkami; zbieranie dowodów jest też bardzo trudne; Podział mobberów na dwie grupy: - musi mieć widownię - mobbing pomiędzy dwiema osobami, bez świadków Jakie naciski można wywierać na pracodawcę w syt. mobbingu? - prawne - medialne - monitorowanie przez związki zawodowe (tylko to ciało może, Rada Pracowników nie ma takich uprawnień - organizacje społeczne – mogą nagłaśniać sprawę // mogą środki prawne też wykorzystywać DYSKRYMINACJA - przepisy o tym pojawiają się po naszym wejściu do UE; art. 11 w kodeksie pracy; wszelka dyskryminacja jest zabroniona Z dyskryminacją mamy do czynienia gdy zachodzi różnicowanie bez żadnego obiektywnego uzasadnienia. Najczęstsze przypadki – dyskryminacja w trakcie zatrudnienia Grupa odniesienia/porównawcza: Porównywalna odpowiedzialność, staż pracy, wykształcenie, umiejętności Wyróżnik (przyczyna) dyskryminacji: płeć wiek, przynależność związkowa, religia, kolor skóry, forma zatrudnienia (katalog otwarty) Pole dyskryminacji: wynagrodzenia, awans, dostęp do szkoleń, urlop, świadczenia socjalne, rodzaj umowy (te pola musza dotyczyć stosunku pracy) TO PRACODAWCA ODPOWIADA ZA DYSKRYMINACJĘ Roszczenia pracownika: TYLKO ODSZKODOWANIE Ciężar dowodowy: pracodawca musi udowodnić , że nie dyskryminuje IV. WYNAGRODZENIE – inny aspekt godnej pracy Minimalne wynagrodzenie – obecnie 1600 pln; 500:1 dysproporcje pomiędzy płacą minimalną a najwyższymi pensjami w Państwie Warsztat – analiza przykładów i poszukiwanie rozwiązań Przykład 1 – Kopalnia z częścią wydobywczą i zabytkową // w wydobywczej górnicy, w zabytkowej górnicy emerytowani oraz ludzi na umowach na czas określony i nieokreślony // wśród młodych ludzi jest osoba z warunkową zdolnością do pracy (problem ze stawem kolanowym – nie może dźwigać i chodzić po schodach) // jego praca—sprzątanie, opieka nad grupą, ustawianie stołów i krzeseł etc. // kierownik zmiany ubliża pracownikowi z warunkową zdolnością do pracy przy innych osobachi w cztery oczy // ojciec pracownika jest byłym pracownikiem kopalni, ale nie wie o tym co dzieje się w kopalni z synem // pewnego dnia otrzymuje zadanie wyniesienia rzeczy na górę, ma problem z kolenem, potem próba samobójcza, długie leczenie etc. // składa wypowiedzenie wskutek mobbingu Przykład 2: projektowanie, wdrażanie dużych urządzeń mechanicznych i monitorowanie ich pracy u klienta // pracownicy lat ok. 50, wykształcenie wyższe w większości, mają dodatkowe uprawnienia inspektorskie wszyscy // jest tam samotna kobieta 50+ i ma niepełnosprawnego, dorosłego syna // jej nieobecność w pracy nie przekracza średniej dla zakładu // przez 3-4 lata pracownica odczuwa dyskryminację – dodatkowe zlecenia i szkolenia przyznawane facetom, a ona nie jeździ // kierownictwo uważa, ze ona nie może pojechać przez syna // ona prosi o szkolenia w kraju, ale brak // jej zarobki są niższe, bo nie ma dodatkowych zleceń // wynagrodzenia podzielone: stałe + premia oraz wynagrodzenie zadaniowe; wszystko w ramach umowy o pracę; // faceci dostają zagraniczne certyfikaty , ona nie // znowu interweniuje u pracodawcy, daje przykłady kursów krajowych // brak zastrzeżeń co merytorycznej zawartości jej pracy // kobieta nie jest zapraszana na imprezy integracyjne finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych // jest pomijana przy imprezach towarzyskich także // dostaje nowy pokój – piętro wyżej niż reszta pracowni, jest tam sama, bez ludzi z zespołu // po kolejnej prośbie o wysłanie na szkolenie – pracownica się wkurza i interweniuje dodatkowo: wszyscy pracownicy byli w jednym związku zawodowym; co więcej pracodawca także jest w związku; Konwencje MOP Przenoszone do prawodawstwa krajowego; kraje mają obowiązek przedkładać sprawozdania; Roblem z dialogiem społecznym w Polsce; odmowa uczestniczenia w Komisji Trójstronnej; 2 lata temu – zmiany w zapisach dokumentów zatwierdzonych przez komisje trójstronną są wprowadzane przez rząd; Standardy UE – płaca minimalna na poziomie 50% średniego wynagrodzenia; Deklaracja na temat sprawiedliwej globalizacji – przenoszenie pracy do wschodniej Europy z Zachodu i inne zjawiska Zgodnie z wytycznymi MOP i UE to nie rynek powinien regulować syt. na rynku pracy, ale rząd Godna Praca wg MOP: - promowanie, wzmacnianie zatrudnienia przez państwo - zabezpieczenia socjalne - promowanie dialogu społecznego 2006 rok – rezolucja UE dot. godnej pracy dla wszystkich