Czym są certyfikaty inwestycyjne? Obecnie Inwestorzy mają możliwość lokowania pieniędzy w szeroki wachlarz instrumentów finansowych. Zaliczamy do nich również certyfikaty inwestycyjne. Wiele osób jednak myli je z jednostkami uczestnictwa, co może prowadzić do nieporozumień. Jakie są zatem różnice i czym charakteryzują się certyfikaty inwestycyjne? Certyfikaty inwestycyjne emitowane są przez Fundusze Inwestycyjne Zamknięte (FIZ). Są one udziałowymi papierami wartościowymi i stanowią dowód udziału w aktywach funduszu, podobnie jak akcje w spółce akcyjnej. Posiadacz certyfikatów jest uczestnikiem funduszu, co daje mu pewne prawa. Fundusz może emitować certyfikaty inwestycyjne jako publiczne lub niepubliczne. Przez publiczne certyfikaty inwestycyjne rozumie się takie, których emisja wymaga sporządzenia i zatwierdzenia prospektu emisyjnego w Komisji Nadzoru Finansowego. Ich sprzedaż jest prowadzona w drodze oferty publicznej, tj. skierowanej do więcej niż 99 osób lub do nieoznaczonego adresata. Publiczne certyfikaty inwestycyjne mogą być wyłącznie na okaziciela. Emisja niepublicznych certyfikatów inwestycyjnych nie wiąże się z obowiązkiem sporządzenia i zatwierdzenia prospektu emisyjnego, jednak jest możliwość sporządzenia takiego dokumentu dla Inwestorów, których dana emisja dotyczy. Certyfikaty niepubliczne mogą być dokumentami imiennymi lub na okaziciela. Certyfikaty inwestycyjne imienne mają formę dokumentu, zaś certyfikaty na okaziciela mogą mieć formę dokumentu lub być zdematerializowane. Certyfikaty inwestycyjne są niepodzielne, jednak ich nominalna wartość może być zmniejszona przy zachowaniu takiej samej wartości aktywów netto funduszu (WAN). Podobnie jak podział akcji, podział certyfikatów ułatwia korzystanie z dochodów funduszu przez uczestników, którzy będą chcieli zrealizować część z zysku przypadającego na jednostkę przez jej sprzedaż lub umorzenie. Operacja ta zwiększa zatem płynność tych instrumentów. W przypadku certyfikatów imiennych statut może zróżnicować je pod względem uprawnień, np. wysokości i sposobu pobierania opłat obciążających aktywa funduszu, udziału w aktywach netto funduszu w przypadku jego likwidacji czy udziału w dochodach funduszu. Certyfikaty inwestycyjne na okaziciela notowane na Giełdzie podlegają codziennej wycenie rynkowej na sesjach giełdowych. Wycena może być również dokonywana cyklicznie przez emitenta. Częstotliwość wyceny określona jest w statucie (nie rzadziej niż raz na 3 miesiące) i wynika z oszacowania wartości instrumentów finansowych, w które zainwestował fundusz. Prawa własności certyfikatów inwestycyjnych mogą być również przenoszone poza Giełdą. Mogą być one przedmiotem darowizny, spadku lub sprzedaży w drodze umowy cywilno-prawnej. Posiadacze certyfikatów inwestycyjnych mają prawo założyć zgromadzenie lub Radę Inwestorów działającą jako organ kontrolny. Członkiem Rady może zostać uczestnik funduszu, który posiada co najmniej 5% ogólnej ilości certyfikatów funduszu i zablokował je na rachunku inwestycyjnym. Do uprawnień Rady należy kontrola realizacji celu inwestycyjnego funduszu i polityki inwestycyjnej oraz przestrzegania limitów inwestycyjnych. Statut funduszu może poszerzyć uprawnienia Rady. Każdy certyfikat inwestycyjny publiczny daje prawo do jednego głosu podczas posiedzenia Rady. Zamknięty fundusz inwestycyjny może być utworzony na określony czas. Trwanie funduszu kończy tzw. postępowanie likwidacyjne polegające na umorzeniu certyfikatów inwestycyjnych i wypłacie jego uczestnikom kwot odpowiadających liczbie i końcowej wycenie certyfikatów posiadanych przez poszczególnych uczestników. Brzmiący dość poważnie zwrot "postępowanie likwidacyjne" jest w przypadku zamkniętych funduszy inwestycyjnych zupełnie naturalnym zakończeniem ich działalności. Lista emitentów certyfikatów inwestycyjnych znajduje się na stronie Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie.