LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ INSTRUKCJA LABORATORYJNA Temat ćwiczenia: WYZNACZANIE CIEPŁA SPALANIA I WARTOŚCI OPAŁOWEJ PALIW GAZOWYCH Wyznaczanie ciepła spalania i wartości opałowej paliw gazowych 1. 2 PODSTAWY TEORETYCZNE Spalanie jest egzotermiczną reakcją polegającą na łączeniu się paliwa z tlenem. Może ono być zupełne i całkowite (spaliny nie zawierają substancji palnych oraz cała masa paliwa ulega spaleniu), lub niezupełne oraz niecałkowite w przypadkach, gdy ilość tlenu jest niewystarczająca. Prowadząc obliczenia bilansowe procesów chemicznych entalpię poszczególnych substancji biorących udział w procesie określamy zgodnie z regułą: I = I ch,u + I f , (1) gdzie: I – entalpia substancji w danych warunkach, Ich,u – entalpia chemiczna substancji w warunkach umownych, If – fizyczna nadwyżka entalpii ponad stan umowny. W miejsce entalpii chemicznej w stanie odniesienia podstawiamy entalpię tworzenia, wartość opałową lub ciepło spalania substancji. Dwa ostatnie podejścia są z reguły stosowane podczas bilansowania procesów spalania. Wartość opałowa Wd paliwa jest to ilość ciepła jaka wydziela się po całkowitym i zupełnym spaleniu jednostki masy paliwa i ochłodzeniu produktów spalania (spalin) do temperatury początkowej substratów, przy założeniu, że zawarta w spalinach para wodna nie ulega wykropleniu. Ciepło spalania Wg paliwa jest to ilość ciepła jaka wydziela się po całkowitym i zupełnym spaleniu jednostki masy paliwa i ochłodzeniu produktów spalania (spalin) do temperatury początkowej substratów, przy czym para wodna zawarta w spalinach ulega całkowitemu wykropleniu. Z definicji wartości opałowej Wd i ciepła spalania Wg wynika, że jedynie ciepło spalania może zostać wyznaczone eksperymentalnie. Określenia wartości opałowej dokonuje się zgodnie z równaniem: Wd = W g − r ⋅ m k , (2) gdzie: Wd, Wg – oznaczają odpowiednio wartość opałową i ciepło spalania, r – utajone ciepło parowania wody w temperaturze początkowej substratów, mk – ilość kondensatu otrzymanego po spaleniu jednostki masy paliwa. Do wyznaczania ciepła spalania paliw stałych stosuje się bombę kalorymetryczną, zaś w przypadku paliw ciekłych i gazowych przepływowy kalorymetr Junkersa. 2. OPIS STANOWISKA POMIAROWEGO I ZASADA POMIARU Stanowisko składa się z przepływowego kalorymetru wodnego Junkersa zasilanego gazem ziemnym (rys. 1). Ciśnienie gazu utrzymywane jest na stałym poziomie przez reduktor. Przepływ gazu mierzony jest gazomierzem mokrym. Nasycony wilgocią gaz spalany jest w specjalnie przystosowanym palniku. Gorące spaliny, płynąc przez kalorymetr oddają ciepło przepływającej wodzie. Zgodnie z definicją ciepła spalania, przepływ wody należy tak dobrać, aby temperatura wylotowa spalin była równa temperaturze gazu i powietrza atmosferycznego, w którym spalany jest gaz. Jednocześnie (ze względu na straty ciepła do otoczenia) przyrost temperatury wody powinien wynosić około 10 ºC. Instrukcja laboratoryjna LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ Wyznaczanie ciepła spalania i wartości opałowej paliw gazowych 3 Rys. 1 Schemat stanowiska pomiarowego Woda chłodząca komorę spalania 1 dopływa do płaszcza wodnego 3 z przelewu 11 i wpływa do przelewu 12, z którego płynie dalej do zlewu. W czasie pomiaru wodę chłodzącą gromadzi się w naczyniu 13. Woda dopływająca do płaszcze wodnego 3 ma temperaturę tw1, a opuszczając płaszcz temperaturę tw2. Palnik Bunsena 2 zasilany jest gazem o temperaturze tg i nadciśnieniu hg (mierzone za pomocą manometru i termometru 7 umieszczonego na gazomierzu). Ilość spalonego gazu mierzy gazomierz mokry 4. Stabilizacji ciśnienia gazu zasilającego palnik dokonuje zawór wyrównujący ciśnienie 9. Wodę powstałą ze spalenia wodoru zawartego w gazie gromadzi się w naczyniu 8. Gaz i powietrze przed spalaniem są nawilżane: gaz w gazomierzu mokrym 4, a powietrze w nawilżaczu 10. Nawilżanie substratów ma na celu zmniejszenie błędu w ocenie ilości wody powstałej ze spalenia wodoru zawartego w gazie. Temperaturę spalin ts mierzy termometr 6. W skład zestawu pomiarowego wchodzi ponadto barometr 14 i termometr do pomiaru temperatury otaczającego powietrza 15. 3. OPIS POMIARÓW Po zapaleniu palnika i włączeniu przepływu wody przez kalorymetr należy tak wyregulować jej strumień, aby temperatura spalin na wylocie była równa temperaturze substratów. Pomiary można rozpocząć po doprowadzeniu układu do stanu ustalonego. Do tego momentu należy co pewien czas notować parametry wody chłodzącej na wlocie i wylocie z kalorymetru. Przystępując do pomiarów należy: 1. odczytać ciśnienie otoczenia, 2. odczytać parametry (temperaturę i ciśnienie) gazu palnego, 3. odczytać temperaturę wody na wlocie i wylocie z kalorymetru, 4. przez około 3 min. prowadzić pomiar właściwy mierząc w tym samym czasie ilość spalonego gazu, ilość wody oraz skroplin wypływających z kalorymetru, Instrukcja laboratoryjna LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ Wyznaczanie ciepła spalania i wartości opałowej paliw gazowych 4 4. OPRACOWANIE WYNIKÓW POMIARÓW Dysponując wartościami objętości wody chłodzącej Vw, która przepłynęła przez kalorymetr oraz objętości skroplin Vskr obliczamy masę wody chłodzącej oraz masę skroplin: (3) m w = Vw ⋅ ρ w m skr = Vskr ⋅ ρ w (4) Dla zakresu parametrów występujących podczas ćwiczenia najczęściej przyjmuje się gęstość wody ρw = 1000 kg/m3. Bardziej poprawne byłoby jednak odczytanie gęstości z odpowiednich tablic dla aktualnych parametrów (temperatury) wody. Ciepło spalania gazu obliczamy ze wzoru: m ⋅ c ⋅ ∆t w Wg = w w , Vg (5) gdzie: Wg - ciepło spalania, kJ/m3 mw – masa wody przepływającej przez kalorymetr w czasie pomiaru, kg cw – ciepło właściwe wody, cw = 4.19 kJ/(kg·K) ∆tw – przyrost temperatury wody chłodzącej, ∆tw = t2 – t1 , K Vg – objętość spalonego w czasie pomiaru zasadniczego gazu ziemnego, m3 Po wyznaczeniu ciepła spalania można, korzystając z równania (2) obliczyć wartość opałową gazu. Dla warunków pomiaru można przyjąć r = 2500 kJ/kg (w zasadzie powinna zostać odczytana z tablic dla aktualnego ciśnienia otoczenia). Otrzymane wartości ciepła spalania i wartości opałowej należy przeliczyć na warunki normalne: tn = 0ºC, pn = 101 325 Pa. Aby obliczyć ilość normalnych metrów sześciennych gazu zużytego w czasie pomiaru zapisujemy termiczne równanie stanu Clapeyrona dla warunków normalnych i warunków pomiaru: p n Vn = n g (MR )Tn T pg Vn = Vg ⋅ n ⋅ Tg p n p g Vg = n g (MR )Tg Ciśnienie bezwzględne gazu: pg = pot + pmg (6) (7) Przeliczenia wartości ciepła spalania i wartości opałowej na warunki normalne dokonujemy wg następujących zależności: Wg,n = Wg ⋅ Wd,n = Wd ⋅ Vg Vn Vg Vn Instrukcja laboratoryjna LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ (8a) (8b) Wyznaczanie ciepła spalania i wartości opałowej paliw gazowych Można również zapisać, że: Wg ,n = 5 m w ⋅ c w ⋅ ∆t w Vn (9) m skr ⋅ r Vn (10) oraz Wd ,n = Wg ,n − Określenie błędów pomiaru zależne jest od ilości wykonanych serii pomiarowych. Zazwyczaj, gdy n > 30 (n – ilość pomiarów) określa się niepewność typu A obliczając odchylenie standardowe. Jeśli n < 30 analizę wyników przeprowadza się za pomocą rozkładu t-Studenta. W przypadku, gdy dysponujemy tylko jednym pomiarem błąd określa się z tzw. prawa przenoszenia błędów dla pomiaru pośredniego. Należy w tym przypadku dysponować informacjami dotyczącymi dokładności użytych przyrządów pomiarowych. W czasie ćwiczeń zazwyczaj udaje się zrealizować dwie serie pomiarowe, w związku z czym do określenia błędu zastosowana zostanie trzecia z przedstawionych metod. Celem jest przedstawienia ciepła spalania gazu w postaci: Wg ,n ± σ g ,n gdzie: ∂Wg ,n 2 ∂Wg ,n 2 ∂Wg ,n 2 σ ∆t w + σ m w + σ g ,n = ∂V σ Vn ∂∆t n w ∂m w Błędy wyznaczenia masy wody i przyrostu temperatury wody określa się z przyrządów, które służyły do ich pomiaru. Tak więc: σ mw = ±10 g σ ∆t w = ±0.1 K Określenie błędu wyznaczenia normalnej objętości spalonego gazu jest trochę bardziej skomplikowane, ponieważ nie jest ona mierzona bezpośrednio: ∂V ∂V ∂V σ Vn = n σ 2Vg + n σ T2g + n σ 2pg ∂V ∂T ∂p g g g σ Vg = ±0.001 m 3 σ Tg = ±0.1 K σ pg = ±9.81 Pa (1 mmH 2O ) Z równania (9) wyznaczamy pochodne cząstkowe: Instrukcja laboratoryjna LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ Wyznaczanie ciepła spalania i wartości opałowej paliw gazowych 6 ∂Wg , n c w ⋅ ∆t w = Vn ∂m w ∂Wg , n m w ⋅ c w = ∂∆t w Vn ∂Wg ,n ∂Vn = m w ⋅ c w ⋅ ∆t w 2 Vn Pozostałe pochodne wyznaczamy z równania (6): ∂Vn p g ⋅ Tn = ∂Vg p n ⋅ Tg ∂Vn Tn = Vg p n ⋅ Tg ∂p g p ⋅T ∂Vn = − Vg g n2 ∂Tg p n ⋅ Tg 5. SPRAWOZDANIE W sprawozdaniu należy zamieścić: - krótką charakterystykę wielkości wyznaczanych, - schemat i krótki opis stanowiska pomiarowego, - sposób przeprowadzenia pomiarów, - zestawienie wyników pomiarów, - obliczenia ciepła spalania i wartości opałowej paliwa, - określenie błędu pomiaru - uwagi końcowe i wnioski. LITERATURA [1] Szargut J.: Termodynamika, PWN, Warszawa 1980. [2] Górniak H., Szymczyk J.: Podstawy termodynamiki, cz.II, Skrypt Politechniki Śląskiej nr 1676, Gliwice 1991. Instrukcja zaktualizowana 23.02.2004 Instrukcja laboratoryjna LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ