Elektryczność i Magnetyzm Wykład: Jan Gaj Pokazy: Tomasz Kazimierczuk/Karol Nogajewski, Tomasz Jakubczyk Wykład dziewiętnasty 22 kwietnia 2010 Z poprzedniego wykładu Pole elektryczne na zewnątrz ferroelektryka Relaksacja w dielektrykach Drgania plazmowe Materia w polu magnetycznym: zachowanie Bi, Al, O2, wektor M Woltomierz homodynowy Drgania plazmowe Poniżej częstości plazmowej nośniki skutecznie ekranują wnętrze przewodnika Powyżej nośniki drgają w przeciwfazie – nie ekranują, przewodnik jest przezroczysty W metalu częstość plazmowa jest typowo w obszarze nadfioletu – srebrny kolor. Wyjątki – miedź, złoto W półprzewodnikach szeroki zakres zmienności koncentracji nośników, a więc i częstości plazmowej – do dalekiej podczerwieni Namagnesowanie M (pseudowektor) Gęstość objętościowa mikroskopowego momentu magnetycznego 1 1 M I i Si n i p m i V i V i W geometrii podłużnej (długa pusta zwojnica) 1 I makro I makroS B 0 p m B 0 0 czyli V l lS Makroskopowy moment magnetyczny Uwzględniając wkład od namagnesowania 1 B 0 p m M 0 H M V Natężenie H pola magnetycznego reprezentuje wkład do indukcji, którego źródłami są prądy makroskopowe Powyższe równanie jest ważne w każdej geometrii (jak dla pola elektrycznego) Indukcja B i natężenie H pola magnetycznego Prawo Ampère’a B 0 j możemy teraz zapisać B 0 jmakro 0 jmikro przy czym jmakro H oraz jmikro M Uwaga: jeśli nie płyną prądy makroskopowe, to nie oznacza, że H znika, a tylko że jest bezwirowe! Podatność i przenikalność magnetyczna W przybliżeniu liniowym M H Podobnie jak dla pola elektrycznego oprócz podatności wprowadza się przenikalność magnetyczną 1 Mamy wtedy B 0 H M 0 H Warunki ciągłości Podobnie, jak w elektrostatyce, dla magnetyków bez prądów makroskopowych Składowa styczna H do granicy ośrodków jest ciągła Składowa normalna B do granicy ośrodków jest ciągła Uzasadnienie: bezwirowość pola H i bezźródłowość pola B Nie ma prądów makroskopowych 1 H dl H ll H ll (1) (2) l 2 l 0 Nie ma monopoli magnetycznych 1 B ndS B B 2 S 0 S Warunki ciągłości - konsekwencje Krążek namagnesowany wzdłuż osi, nie ma „pola zewnętrznego” B H Na zewnątrz B = 0H Wewnątrz B = 0H + 0M mniejsze niż 0M H - pole demagnetyzacji; może wpływać na wartość (wektorową) M (analogiczne zjawisko rozważaliśmy w elektrostatyce) Wniosek: pole wychodzące z magnesu nie jest największe na osi! Ferroelektryk i magnes Ładunek związany = P Prąd po obwodzie + + + + + + N N N N N N - - - - - - S S S S S S Ładunki magnetyczne m = M Jak kondensator ε 1 B jmikro e 0 ε 0 B 0 lub prawo Biota-Savarta lub prawo Coulomba To samo! H m H 0 Pole na osi magnesu o kształcie walca (w analogii do modelu Szymachy wprowadzonego dla zwojnicy) d 2R Od namagnesowania wewnątrz B = 0M H’ - pole demagnetyzacji wytwarzane przez warstwy „gęstości powierzchniowej ładunku magnetycznego” Przy górnej powierzchni wewnątrz walca (zob. wykład 1) H H 12 M 12 M1 cos M B 0 H M 0 Md Md 2 R2 d 2 2 R2 d 2 Pole na osi magnesu o kształcie walca – przypadki szczególne Przy powierzchni B Długi walec Wąska szczelina w długim walcu Cienki plasterek 0 Md 2 R2 d 2 B 12 0M B 0M d B 0M 2R Rozrywanie magnesu F E F 1 20 1 20 B 2 Sx B2S Na przykład przy indukcji 1 T i powierzchni 1 cm2 spodziewamy się siły rzędu 10 4 F 50 N 6 2 10 Zależność namagnesowania od natężenia pola magnetycznego W przybliżeniu liniowym określona przez podatność M H Podobnie jak dla pola elektrycznego oprócz podatności wprowadza się przenikalność magnetyczną 1 Mamy wtedy B 0 H M 0 H Moment magnetyczny i elektryczny moment dipolowy dipol elektryczny dipol magnetyczny p e r rd 3 r p m ISn Siła działająca w polu elektrycznym (magnetycznym) F p e εr F p m Br (iloczyn skalarny odnosi się do współrzędnych operatora ) Dipol indukowany: Dipol indukowany wciągany w poleMoment siły w polu wciągany lub wypychany N p e ε0 Ustawia się wzdłuż pola N p m B0 Wzdłuż lub w poprzek Klasyfikacja empiryczna zjawisk magnetycznych Diamagnetyzm: < 0, Przykłady diamagnetyzmu Paramagnetyzm: 0 < << 1, zazwyczaj maleje ze wzrostem T Przykłady paramagnetyków Al (nietypowy, nie zależy od temperatury) Zwykły: słaby, nie zależy od T (np. Bi) Efekt Meissnera: = -1 (nadprzewodnik) (Cd,Mn)Te O2 Oba powyższe efekty są słabe (z wyjątkiem nadprzewodnika) Cdn… Pomiar namagnesowania Metoda Faradaya (pomiar podatności) Metoda ekstrakcyjna SQUID Susceptometr AC Iloczyn indukcji i jej gradientu stały w pewnym obszarze Metoda wibracyjna (Fonera) Metoda ekstrakcyjna pomiaru namagnesowania Pomiar różnicy napięć indukowanych w dwóch zwojnicach nawiniętych w przeciwnym kierunku mV Przesunięcie momentu magnetycznego między cewkami generuje impuls napięcia. Całka z impulsu po czasie jest proporcjonalna do tego momentu. U t dt d dt pm dt W materiale pozbawionym trwałego namagnesowania moment magnetyczny jest wytwarzany przez pole magnetyczne dodatkowej zewnętrznej zwojnicy. Układ jest niewrażliwy na zmiany w czasie jednorodnego pola magnetycznego. I Czy magnetometry mierzą moment magnetyczny? ? 2S = I Tylko, jeśli próbka dostatecznie mała Przykład: magnetometr ekstrakcyjny S 2I Susceptometr AC Pomiar różnicy napięć indukowanych w dwóch zwojnicach mV Vibrating Sample Magnetometer http://www.lakeshore.com/pdf_files/systems/vsm/Model%207404.pdf Magnetometr Fonera Pomiar różnicy napięć indukowanych w dwóch zwojnicach Lock-in V~ Wibrator Drgania próbki obdarzonej momentem magnetycznym generują napięcie zmienne wykrywane przez woltomierz homodynowy. Amplituda indukowanego napięcia zmiennego jest proporcjonalna do momentu magnetycznego w przybliżeniu małej próbki. W materiale pozbawionym trwałego namagnesowania moment magnetyczny jest wytwarzany przez pole magnetyczne dodatkowej zewnętrznej zwojnicy. Układ jest niewrażliwy na zmiany w czasie jednorodnego pola magnetycznego. I