RM-IV - bip.poznan.pl
advertisement
RM-IV.0012.4.9.2013 Protokół nr 37/2013 posiedzenia Komisji Ochrony Środowiska z 3 października 2013 r. W obecności quorum posiedzenie otworzył Przewodniczący Komisji – Pan Bartosz Zawieja. Zaproponował uzupełnienie porządku o projekt uchwały (PU 986/13) w/s Rocznego Programu Współpracy Miasta Poznania z Organizacjami Pozarządowymi oraz podmiotami, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 roku o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, na 2014 rok oraz zmianę kolejności punktów – projekty uchwał skierowane do zaopiniowania Komisji byłyby rozpatrywane w pierwszej kolejności. Nie zgłoszono sprzeciwu do propozycji Przewodniczącego Komisji. Lista obecności radnych oraz gości uczestniczących w spotkaniu – w załączeniu. Opiniowanie projektu uchwały (PU 986/13) w/s Rocznego Programu Współpracy Miasta Poznania z Organizacjami Pozarządowymi oraz podmiotami, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 roku o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, na 2014 rok Projekt uchwały przedstawiła Pani Izabela Leśniak z Wydziału Zdrowia i Spraw Społecznych informując, że konieczność podjęcia przez Radę Miasta uchwały wynika z zapisów ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie – samorząd zobowiązany jest przyjąć taką uchwałę do 30-go listopada każdego roku. Roczny Program Współpracy Miasta Poznania z Organizacjami Pozarządowymi określa formy, cele oraz zasady współpracy na 2014 rok, formy i sposoby realizacji, priorytetowe zadania Programu oraz wysokość środków na realizację poszczególnych zadań. Zawiera także tryb powoływania i zasady działania komisji konkursowych do opiniowania ofert w otwartych konkursach ofert na poszczególne zadania. Na zadania w zakresie „Ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego” zaplanowano 5 zadań priorytetowych: 1) Edukacja ekologiczna – ochrona przyrody (programy radiowe, telewizyjne, wydawnictwa cykliczne wysokonakładowe, prelekcje itp.); 2) Edukacja ekologiczna – kształtowanie postaw przyjaznych środowisku (warsztaty, konkursy, prelekcje, happeningi, programy radiowe, telewizyjne, wydawnictwa cykliczne wysokonakładowe itp.); 3) Ochrona i odtwarzanie siedlisk organizmów naturalnie dziko występujących na terenie miasta Poznania; 4) Przedsięwzięcia związane z ochroną przyrody w zakresie pielęgnacji terenów prawnie chronionych; 5) Rekultywacja jezior na terenie miasta Poznania. Na te zadania, które będą zlecone organizacjom pozarządowym zaplanowano kwotę 150 tys. zł (środki na poziomie roku bieżącego). Pani I. Leśniak poinformowała, że na realizację całego Programu w 2014 r. przewidziano łącznie kwotę ~ -262.610.775 zł (w tym 3,5 mln zł stanowią środki na inicjatywy lokalne z udziałem mieszkańców). Odpowiadając na pytani4e Pana radnego Ł. Mikuły oznajmiła, że na wszystkie zadania ogłaszane są konkursy, natomiast poziom realizacji poszczególnych zadań w 2013r. będzie możliwy do określenia dopiero 31 grudnia b.r. Większość tych zadań realizowana była w cyklu rocznym, dlatego z chwilą zakończenia roku budżetowego będzie można określić, na ile środki przyznane na poszczególne zadania zostały wykorzystane. Głosowanie nad pozytywnym zaopiniowaniem projektu uchwały : Za – 4 , Przeciw – 0 , Wstrzym. się – 0 W wyniku głosowania Komisja Ochrony Środowiska pozytywnie zaopiniowała projekt uchwały. Opiniowanie projektu uchwały (PU 987/13) w sprawie wyrażenia zgody na przystąpienie do opracowania i wdrażania Planu gospodarki niskoemisyjnej. Przewodniczący Komisji – Pan Bartosz Zawieja stwierdził, że Stowarzyszenie Metropolia Poznań chce skorzystać ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska w zakresie łącznego aplikowania o pieniądze na opracowanie Planu gospodarki niskoemisyjnej. Beneficjentem i wnioskodawcą będzie Stowarzyszenie Metropolia Poznań a wszystkie gminy Aglomeracji Poznańskiej przystępują do podejmowania tego typu uchwał. W uzupełnieniu Pan Grzegorz Kamiński – Zastępca Dyrektora Biura Koordynacji Projektów podkreślił, że przyjęcie proponowanej uchwały jest warunkiem przystąpienia do prac nad Planem. Dodał, że wszystkie dokumenty pod kątem nowej perspektywy unijnej, szczególnie w kontekście przyszłych projektów w zakresie ochrony środowiska oraz transportu, muszą opierać się na planach gospodarki niskoemisyjnej. Odpowiadając na pytania członków Komisji podkreślił, że Plan gospodarki niskoemisyjnej jest niezbędny dla zdefiniowania projektów dla ewentualnego pozyskania środków z funduszu krajowego czy regionalnego. Zakres Planu jest jeszcze definiowany przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego – ciągle trwają prace nad tym, jak de facto ma ten Plan wyglądać i jakie cele ma on realizować. Dotąd rozważano kwestię Planu z punktu widzenia Poznania – dla Miasta istotnym jest zdefiniowanie projektów pod kątem nowej perspektywy unijnej, aby można było zabiegać o ich finansowanie. Pan Leszek Kurek – Dyrektor Wydziału Ochrony Środowiska dodał, że znaczna część środków unijnych w następnej perspektywie będzie uwarunkowana osiągnięciem efektywności energetycznej – budowanie dróg w sensie generowania kolejnych emisji i obciążeń prawdopodobnie będzie bardzo ograniczone. Wydaje się, że akceptowane będą rozwiązania dot. ciepłownictwa, transportu i energii elektrycznej, które wygenerują zmniejszenie emisji CO2. Głosowanie nad pozytywnym zaopiniowaniem projektu uchwały : -3Za – 4 , Przeciw – 0 , Wstrzym. się – 0 W wyniku głosowania Komisja Ochrony Środowiska pozytywnie zaopiniowała projekt uchwały. Informacja o Programie ochrony przed hałasem Na wstępie Pan Leszek Kurek – Dyrektor Wydziału Ochrony Środowiska przypomniał, ze przed kilkoma miesiącami członkowie Komisji informowani byli o pracach nad Mapą akustyczną miasta Poznania – podsumowanie sprowadzało się m.in. do tego, jakie są wnioski z 5-cioletniego funkcjonowania Programu. W zakresie hałasu drogowego nastąpił spadek o 5 dB w porze dziennej i o 6 dB dla pory nocnej a dla hałasu tramwajowego – spadek o 3 dB. W stosunku do przyrastającej liczby pojazdów i ruchu drogowego, wyniki pomiaru hałasu w Poznaniu – w porównaniu do innych miast w Polsce – są bardzo dobre. Na wykresach przedstawił rodzaje hałasu, na które narażeni są mieszkańcy (hałas drogowy, tramwajowy, lotniczy, kolejowy i przemysłowy), liczbę osób narażonych na poszczególne rodzaje hałasu w porze dziennej i nocnej oraz przekroczenia hałasu. Pan dr Roman Gołębiewski – AKUSTIX Sp. z o.o. dokonał prezentacji materiały „Program ochrony środowiska przed hałasem dla miasta Poznania” (załącznik). Wyjaśnił podstawy prawne definiujące sposób opracowywania Programu i jego zakres. Podstawą do opracowania Programu jest Mapa akustyczna miasta Poznania obejmująca wszystkie rodzaje hałasu. Prace wykonane w ramach Mapy akustycznej pozwoliły określić rozkład poziomu hałasu na terenie miasta Poznania oraz przekroczenia wartości dopuszczalnych. Pozwoliło to wytypować obszary miasta narażone na poszczególne rodzaje hałasu. Celem Programu jest wytypowanie miejsc, które są narażone na ponadnormatywne poziomy hałasu oraz – poprzez analizę dostępnych metod redukcji hałasu – obniżenie poziomu hałasu w środowisku. Program nie obejmuje hałasu komunalnego, hałasu wewnątrz pomieszczeń, hałasu od imprez masowych, dzwonów kościelnych itp. Zakres Programu : analiza aktualnego stanu środowiska akustycznego na podstawie Mapy akustycznej miasta Poznania 2012, ocena realizacji poprzedniego programu, analiza trendów zmian klimatu akustycznego, wskazanie obszarów i zakresu działań w odniesieniu do poszczególnych źródeł hałasu, wyznaczenie podstawowych kierunków działań obniżenia hałasu w środowisku, analiza skuteczności zaproponowanych środków ochrony akustycznej. Pan dr R. Gołębiewski omówił wskaźnik M, na podstawie którego ustalany jest harmonogram realizacji działań. Wśród ogólnych założeń Programu wskazano określone sposoby, ścieżki postępowania, które dotyczą ograniczenia hałasu, wskazano terminy realizacji oraz potencjalne źródła finansowania działań. Wskazano na działania długofalowe, których podstawowym celem nie jest ochrona środowiska przed hałasem, lecz których realizacja w dłuższej perspektywie wpływa na zmiany klimatu akustycznego danego obszaru. Zadania doraźne, techniczno-organizacyjne muszą być wprowadzone w najbliższej perspektywie 5-iu lat. Kolejnym tematem była polityka transportowa i edukacja ekologiczna – wskazanie działań z zakresu polityki transportowej, prowadzące do ograniczenia emisji hałasu oraz emisji zanieczyszczeń. Omówił też strefowanie funkcji terenu pod kątem zapewnienia komfortu akustycznego obszarom zamieszkałym, o czym należałoby pamiętać przy tworzeniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. W Programie zaproponowano także działania w zakresie poszczególnych rodzajów hałasu. W przypadku hałasu drogowego – ciche nawierzchnie drogowe oraz ograniczenia prędkości pojazdów, -4w zakresie hałasu tramwajowego – modernizacje torowisk oraz szlifowanie szyn, w zakresie hałasu kolejowego – szlifowanie szyn. Przedstawił też metody redukcji hałasu, które powinny być dostosowane do określonych obszarów miasta w sytuacjach przekroczenia dopuszczalnych poziomów hałasu oraz możliwości technicznych (redukcja prędkości pojazdów, upłynnienie ruchu, budowa rond, ciche nawierzchnie drogowe, ekrany przeciwhałasowe, ograniczenie ruchu pojazdów ciężkich, remont i modernizacja torowisk, szlifowanie szyn, toczenie kół). Wskazał także na cele operacyjne Programu : krótko-, średnio- i długookresowe w perspektywie do 2023r. W ramach kierunków programowych ochrony środowiska przed hałasem przedstawił mapki Poznania, na których zaznaczone były miejsca objęte działaniami. W Programie zawarto także harmonogram rzeczowofinansowy, w którym ujęto przewidywane działania w zakresie obniżenia poziomu hałasu na terenie Poznania – nakłady finansowe na redukcję hałasu drogowego i tramwajowego w podziale na zadania krótko-, średnio- i długookresowe, realizowane przez Zarząd Dróg Miejskich oraz Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne. Przewodniczący Komisji – Pan Bartosz Zawieja poprosił o wyjaśnienie, czy uwagi mieszkańców do Programu w ramach konsultacji społecznych będą uwzględniane i czy dokument ten po takich konsultacjach będzie przedstawiony na forum Komisji Ochrony Środowiska. Pan Dyrektor Leszek Kurek oznajmił, że każdy zgłoszony w sprawie Programu wniosek będzie podlegał analizie całego zespołu. Nie oznacza to jednak, że każde zgłoszenie zostanie w Programie umieszczone – muszą to być uzasadnione ekonomicznie i możliwe do wdrożenia działania. Poinformował, że przez najbliższe 3 tygodnie Program jest wyłożony do publicznej wiadomości na stronach internetowych i w tym czasie można zgłaszać do niego uwagi, wnioski i zastrzeżenia. Pan radny Łukasz Mikuła zgłosił uwagę – na ile ten Program będzie wskazówką lub jak może wpłynąć na działania Zarządu Dróg Miejskich przy realizacji planów inwestycyjnych czy remontów oraz zmian w organizacji ruchu (np. sugerowane ograniczenie prędkości w określonych punktach miasta). Pan Dyrektor L. Kurek wyraził przekonanie, że pozyskanie środków unijnych będzie uwarunkowane uzyskaniem efektu najbardziej korzystnego dla mieszkańców w kwestii ograniczenia hałasu – w takiej sytuacji Program ochrony przed hałasem nabierze szczególnej wagi, szczególnego umocowania i uzasadnienia. Formalnie Program jest dokumentem o randze prawa miejscowego, jednak praktycznie wdrażanie jego zapisów wymaga przede wszystkim zdrowego rozsądku. Program określa, gdzie znajdują się najbardziej newralgiczne miejsca w mieście, gdzie mieszkańcy są najbardziej narażeni na hałas i jakie działania powinny być podejmowane jako najbardziej racjonalne. Program ochrony przed hałasem powinien być wskazówką dla Zarządu Dróg Miejskich do myślenia o planach na następne lata. Pan Lechosław Lerczak – mieszkaniec Poznania zadał pytanie, czy teren przylegający do Toru samochodowego Poznań jest monitorowany pod kątem natężenia hałasu i czy wykonywane są pomiary natężenia hałasu na tym obszarze, ponieważ w okolicznych domach „nie da się żyć.” Poruszył też kwestię Trasy Hetmańskiej na Ratajach (Rondo Starołęka-Żegrze), gdzie hałas samochodowy i motocyklowy jest bardzo uciążliwy szczególnie w godzinach nocnych. Zadał pytanie – czy odnotowano tam przekroczenie norm wskazanych w aktualnym Rozporządzeniu. -5- Pan dr Roman Gołębiewski poinformował, że wokół Toru Poznań nie prowadzi się monitoringu akustycznego. Dodał przy tym, że przy tworzeniu map akustycznych bierze się pod uwagę dane średnioroczne, natomiast hałas jest dla mieszkańców uciążliwy w określonych dniach czy godzinach. Pan Dyrektor L. Kurek nadmienił, że na stronach internetowych dostępna jest aktualna Mapa akustyczna miasta Poznania, która zawiera kilka tysięcy elementów składowych. Pozwala to na uzyskanie szczegółowej informacji o poziomie natężenia hałasu w konkretnych punktach miasta. Podkreślił również, że lotniska Ławica oraz Krzesiny kwalifikują się do kompetencji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, który wyznacza rejony ograniczonego użytkowania – są to kompetencje całkowicie poza kompetencjami Miasta. Pan Edmund Jurdziński – przedstawiciel mieszkańców okolic Toru Poznań stwierdził, że na zamieszkiwanym przez nich terenie hałas ze strony Toru uniemożliwia normalne życie – przez kilka dni w tygodniu, a w niedzielę – finały wyścigów. Pan Dyrektor L. Kurek wyjaśnił, że w kontekście Mapy akustycznej i Programu ochrony przed hałasem, Tor Poznań był badany jako obiekt przemysłowy i nie uwidacznia się jako zagadnienie problemowe. Uruchomienie motocyklu na wysokich obrotach jest incydentem irytującym w danym momencie, jednak w sensie uśrednionego pomiaru w skali roku nie będzie to istniało jako problem. Ten Tor zlokalizowany jest w Poznaniu przy granicy z Tarnowem Podgórnym, obecnie trwa postępowanie mające na celu ustalenie poziomu emisji dopuszczalnej, co jest niezbędne dla ewentualnego nałożenia kary przez WIOŚ, jednak każdemu podmiotowi przysługuje prawo do odwołania się od nałożonych obowiązków. W konsekwencji – od dłuższego już czasu Automobilklub odwołuje się i ciągle trwa stan zawieszenia. Pani Grażyna Ratajska – Wydział Ochrony Środowiska poinformowała, że wydana została decyzja o dopuszczalnym poziomie hałasu Toru Poznań, jednak decyzja ta została zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W tej decyzji określane są dopuszczalne poziomy dla dnia i dla pory nocnej. Egzekwowaniem przestrzegania tych dopuszczalnych poziomów zajmuje się Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska wykonując pomiary. Jeżeli z pomiarów wynikną przekroczenia, WIOŚ ma możliwość nałożenia kary. Pan L. Lerczak poprosił o wskazanie, do kogo można zwrócić się o dokonanie pomiaru poziomu hałasu, czy może tego dokonać grupa mieszkańców, czy też powinna z tym wystąpić Komisja Ochrony Środowiska. Pan E. Jurdziński poinformował, że w dniu dokonywania pomiarów hałasu, pojazdy wyposażane są w tłumiki i wyniki są zadawalające. Po wyjeździe komisji poziom hałasu znacznie wzrasta, co jest postępowaniem skandalicznym. Pan Dyrektor L. Kurek wyjaśnił, że zgodnie z obowiązującymi przepisami, postępowanie przy każdej uciążliwości (nie tylko związanej z hałasem) musi być zapowiedziane. Kontrola zapowiadana jest z wyprzedzeniem 7-iu dni, w przeciwnym razie jakiekolwiek stwierdzenie nie ma charakteru materiału dowodowego, a wszczęte postępowanie administracyjne nie ma żadnej mocy. Tylko w wyjątkowych przypadkach WIOŚ może przeprowadzić -6niezapowiedzianą kontrolę. Nawiązując do uwagi Pana Jacka Zatońskiego – Przewodniczącego Komisji Dialogu Obywatelskiego przy WOŚ podkreślił, że mapa akustyczna miasta Poznania jest dostępna już od pół roku, a Program ochrony przed hałasem jest tworzony na bazie tej Mapy. Aby formułować jakiekolwiek wnioski dot. Programu, należy dokładnie przeanalizować zapisy Mapy akustycznej i zawarte w niej wyliczenia. Pan Adam Gatniejewski – mieszkaniec Poznania zasugerował, żeby w pobliżu Toru Poznań zainstalowano urządzenie, które rejestrowałoby pomiar hałasu w sposób ciągły np. przez tydzień. Zapytał, jak w świetle obowiązujących przepisów prawa traktowane byłyby wyniki takich pomiarów. Pan E. Jurdziński zaproponował, aby na kolejne posiedzenie Komisji Ochrony Środowiska zostali zaproszeni przedstawiciele Automobilklubu, którzy mogliby wyjaśnić określone kwestie i wskazać np. harmonogram wyścigów, aby mieszkańcy mogli się do tego przygotować. Przewodniczący B. Zawieja poprosił o skierowanie do Komisji Ochrony Środowiska pismo z oczekiwaniami i sugestiami mieszkańców, a Komisja skierowałaby odpowiedni wniosek do Prezesa Poznańskiego Automobilklubu. Zasugerował także zainteresowanie tą sprawą Rady Osiedla, która funkcjonuje na tym terenie. Sprawy bieżące Komisji Pan Przewodniczący Bartosz Zawieja poinformował o korespondencji skierowanej do Komisji – były to odpowiedzi na pisma Komisji dot. stanu wód Jeziora Strzeszyńskiego. Poinformował też o wynikach spotkania członków Komisji z Wójtem Gminy Suchy Las w/s Jeziora Strzeszyńskiego oraz Rowu Złotnickiego, które odbyło się w minionym tygodniu. Poprosił także o stanowisko Wydziału Ochrony Środowiska w/s funkcjonowania Instytutu Technologiczno-Przyrodniczego w Falentach. Pan Dyrektor L. Kurek oznajmił, że w ciągu minionych dwóch lat kilkukrotnie spotykał się z przedstawicielami tego Instytutu – od sześciu miesięcy jest tam nowa Dyrektor. Podkreślił, że pola tego Instytutu nie są „przenawożone”, natomiast nie ma formuły formalno-prawnej wymagającej określonych normatywów nawożenia. Ekonomika produkcji obecnie powoduje, że poziom nawożenia jest minimalny. Jeżeli bezpośrednio po dokonaniu nawożenia mają miejsca intensywne spływy związane z opadami deszczu, to część nawozu zostaje spłukana. Obecna Dyrektor Instytutu podjęła dobrowolnie ograniczenia nawożenia określonych terenów. Podkreślił, że obecnie stan wód Jeziora Strzeszyńskiego znacznie się poprawił, jednak podejmowane są działania, aby kolektor, który ma powstać w najbliższym czasie mógł odbierać ścieki z terenu Gminy Suchy Las. Pan Przewodniczący B. Zawieja poinformował również, że na ręce Komisji wpłynęło pismo Stowarzyszenia My-Poznaniacy w/s wycinki drzew w rejonie ulic FranowoSzwajcarska-Folwarczna. Poprosił o przekazanie Komisji stanowiska wydziału w tej sprawie. Pan Dyrektor L. Kurek oznajmił, że Wydział Ochrony Środowiska nie wydawał decyzji – pozwolenia na wycinkę drzew we wskazanym rejonie. Wczoraj pracownicy Wydziału udali -7się na wizję tego terenu – dokonano wycinki około 20-tu sztuk drzew, na wycinkę których powinno zostać wydane pozwolenie. Obecnie trwa wyjaśnianie tej sprawy z właścicielem gruntu, a wnioski z tego postępowania zostaną przekazane do wiadomości Komisji. Pani radna Dominika Król – Wiceprzewodnicząca Komisji oznajmiła, że na prośbę Przewodniczącego Komisji Rewitalizacji – Pana Mariusza Wiśniewskiego poruszyła sprawę działki przy ul. Św. Antoniego 24, gdzie status magazynu ma zmienić się na punkt zbierania odpadów. Poprosiła o informację, na jakim etapie jest ta sprawa. Pani Grażyna Ratajska poinformowała, że w odniesieniu do wskazanej działki toczą się dwa postępowania (w tym jedno o decyzję środowiskową). Jedno z tych postępowań jest obecnie zawieszone. Pan Piotr Szczepanowski – Zastępca Dyrektora Wydziału Ochrony Środowiska oznajmił, że została wydana decyzja o umorzeniu postępowania z urzędu, ponieważ w trakcie prowadzenia postępowania zmieniły się przepisy, które wyłączyły tego typu obiekty z obowiązku uzyskania decyzji środowiskowej. Wolne głosy i wnioski Pan Adam Gatniejewski poruszył sprawę zmniejszającej się populacji jerzyków w Poznaniu. Podkreślił, że nic nie robi się w kwestii przywracania w Poznaniu siedlisk tych ptaków, niszczonych podczas ocieplania budynków mieszkalnych. Dodał, że na stronach internetowych Miasta czy Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska umieszczono informację o tym, że niszczenie siedlisk tych ptaków bez podjęcia działań naprawczych jest czynem podlegającym określonej karze. Wydział Urbanistyki i Architektury przy wydawaniu decyzji o pozwoleniu na renowację budynku wydaje załącznik dot. tej kwestii, jednak nie jest to obligatoryjne i nie jest egzekwowane. Inspektorzy budowlani oraz policjanci zobowiązani są do działania w przypadku zgłoszenia niszczenia siedlisk ptaków chronionych i nietoperzy, jednak w praktyce takie interwencje nie są podejmowane. Podkreślił, że propozycja podjęcia przez Radę Miasta Poznania poprzedniej kadencji „Programu ochrony ptaków” zapewne zwróciłaby uwagę projektantów i inwestorów na sprawę siedlisk jerzyków, jednak projekt uchwały w tej sprawie został odrzucony przez prawników miejskich. Pan A. Gatniejewski zaznaczył również, że przy modernizacji budynków inwestorzy mogliby pozyskać środki z Funduszu Ochrony Środowiska, jeżeli zachowane lub odbudowane byłyby siedliska ptaków chronionych. Na poznańskich osiedlach mieszkaniowych, gdzie występują jerzyki, mieszkańcy nie narzekają na owady w sezonie letnim i nie ma potrzeby stosowania tam chemicznych środków owadobójczych. Jeżeli w Poznaniu siedliska tych ptaków zostaną zniszczone, przeniosą się one do innych miast. Pan L. Lerczak stwierdził, że środkiem zaradczym w istniejącej sytuacji byłoby wyegzekwowanie przepisów obowiązującego prawa. Wydział Urbanistyki i Architektury przy wydawaniu zgody na termomodernizację budynku powinien zażądać od wykonawcy potwierdzenia, co zostało wykonane w kwestii zapisów o ochronie środowiska, t.j. zachowania lub odtworzenia siedlisk ptaków chronionych. W związku z tym należałoby wystąpić do Wydziału Urbanistyki i Architektury, aby obligatoryjnie dołączano do -8dokumentów wspomniany załącznik. Podkreślił, że wcześniej taki dokument był wydawany, ale odstąpiono od jego respektowania. Pan A. Gatniejewski poinformował, że zgłosił fakt popełnienia przestępstwa w dwóch dzielnicach Poznania – na Ratajach i Winogradach. Wydział Ochrony Środowiska dokładnie określił, ile siedlisk jerzyków zostało zniszczonych bez jakiejkolwiek rekompensaty, jednak Prokuratura oddaliła ten wniosek twierdząc, że takiego przestępstwa nie było. Jego zdaniem wystarczyłby tylko jeden wyrok sądowy nakazujący przywrócenie poprzedniego stanu lub rekompensatę za zniszczone siedliska jerzyków, aby inwestorzy stosowali się do zapisów prawa o ochronie środowiska, które obowiązują już od 2008r. W tej sprawie należałoby się też zwrócić do Prokuratury, aby zwrócić uwagę na to, że prawo o ochronie środowiska nagminnie nie jest przestrzegane. Pan Dyrektor L. Kurek oznajmił, że nie jest prawdą twierdzenie, że spółdzielnie mieszkaniowe nie ponoszą nakładów na odbudowę siedlisk ptaków chronionych. Spółdzielnia. Tylko spółdzielnia na Ratajach, na przestrzeni ostatnich kilku lat wydała na ten cel 700 tys. zł. Dodał, że prezesi poznańskich spółdzielni mieszkaniowych skarżą się na dyktat ornitologów, którzy żądają za swoje ekspertyzy wygórowanych opłat. Stwierdził, że za powstałe zniszczenia podmiot może być ukarany przez niezależny sąd, przy czym winę trzeba udowodnić, a to często jest trudne. Zdaniem Pana A. Gatniejewskiego wskazanym byłoby, aby projektantów, wykonawców i inwestorów przekonać do tego, aby przygotować budynki, które nadają się do zasiedlenia przez jerzyki (porcelanowe rurki w otworach wentylacyjnych). Pan Przewodniczący B. Zawieja przypomniał, że przed kilkoma miesiącami na posiedzeniu Komisji Środowiska ustalono, że „poznański ptasi program” stanie się elementem składowym Programu Ochrony Środowiska dla miasta Poznania. W związku z tym zapytał – na jakim etapie jest ta sprawa i czy konsultowano konkretne rozwiązania, które miałyby znaleźć się w tym dokumencie. Pan Jacek Zatoński podkreślił, że Pan Grzegorz Gołębniak z Komisji Dialogu Obywatelskiego wspólnie z Panem A. Gatniejewskim koordynował prace nad założeniami „ptasiego programu”, które zostały złożone do Programu Ochrony Środowiska. Pan Dyrektor L. Kurek poinformował, że obecnie przygotowywana jest prognoza wymagana przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. W obecnie wyłożonej propozycji Programu Ochrony Środowiska dla miasta Poznania uwzględnione są założenia „poznańskiego ptasiego programu”. Realizacja tych założeń to m.in. przeznaczenie środków samorządów pomocniczych na odtworzenie siedlisk jerzyków, mogą być też składane wnioski organizacji pożytku publicznego (reguła konkursu). W związku z tym nie ma potrzeby uchwalania oddzielnego dokumentu dot. wyłącznie ptaków chronionych. Nawiązując do pytania Przewodniczącego Komisji wyjaśnił, że uczestniczył w spotkaniach z prezesami poznańskich spółdzielni mieszkaniowych – część z nich dyktat cenowy ze strony ornitologów wykonujących operaty przed modernizacją budynków potraktowało jako wymuszanie ponoszenia dodatkowych nakładów. Poprzez Program Ochrony Środowiska można proponować działania dobrowolnie realizowane przez inwestorów. Pan L. Kurek podkreślił, że najbardziej sensownym rozwiązaniem wydaje się podjęcie działań i ich sfinansowanie przez organizacje pożytku publicznego. Mogłyby to być np. szkolenia dla -9projektantów i inwestorów w zakresie modernizacji budynków z zachowaniem lub odtworzeniem siedlisk ptaków chronionych. Pan Przewodniczący Bartosz Zawieja podkreślił, że zgodnie z przepisami prawa Miasto nie może finansować udrażniania otworów wentylacyjnych na siedliska dla jerzyków w budynkach stanowiących własność spółdzielni mieszkaniowych. Komisja Dialogu Obywatelskiego mogłaby podjąć współpracę z osiedlami mieszkaniowymi, gdzie jeszcze nie dokonano termomodernizacji budynków, aby ze środków pożytku publicznego czy Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska można było sfinansować zachowanie siedlisk ptaków chronionych. Zaproponował, aby do Komisji Ochrony Środowiska skierowano postulaty dot. ochrony siedlisk jerzyków (os. Polan), a Komisja przekaże je na ręce Prezesa Spółdzielni Mieszkaniowej „Osiedle Młodych”. Pan Jacek Zatoński – Przewodniczącego Komisji Dialogu Obywatelskiego przy WOŚ zadeklarował, że w przyszłym roku Komisja Dialogu złoży większy projekt w zakresie ochrony siedlisk jerzyków. Przewodniczący Komisji Bartosz Zawieja Sporządziła: Małgorzata Szubczyńska-Biuro RMP
