55 Ewolucja prawa starego testamentu od krwawej zemsty do publicznego wymiaru sprawiedliwości. Ogólna charakterystyka despotii wschodnich Rozciągały się na wielkich przestrzeniach, dominowała gospodarka związana z eksploatacją ziemi. Gospodarka opierała się na pracy niewolników Na czele państwa stał monarcha z nieograniczoną despotyczną władzą. Władza miała charakter teokratyczny. Monarcha był uważany za bóstwo lub reprezentanta bóstwa i to było podstawą jego autorytetu. Jednostka była całkowicie podporządkowana państwu. Państwo było zarządzane centralnie przez urzędników. W ówczesnych warunkach gospodarczo komunikacyjnych odległość pomiędzy organami centralnymi a lokalnymi utrudniał trwałość centralizacji państwowej, była to słabość despotii i przyczyna częstych rozpadów. PRAWO GRECKIE GRECKA POLIS Podbita przez Darów - następców cywilizacji Mykeńskiej (ok. 1200 p.n.e.) nie stwarzała możliwości organizacji zcentralizowanego państwa (czynniki geograficzne, tren górzysty, brak zagrożenia z zewnątrz, mało terenów uprawnych) te elementy przyczyniły się do powstawania państw - miast (polis) POLIS SPARTA Powstało w IX w.p.n.e. podstawy ustroju arystokratycznego Sparty stworzył król Likurg Viii. P.n.e. który rozpoczął podboje terytorialne (polityka ekspansji poprzez podboje). Była to polis arystokratyczna o charakterze militarnym, handel nie odgrywał większej roli, podstawą gospodarki było rolnictwo. Społeczeństwo Panującą klasą byli spartaci, od 7 roku życia byli wychowywani w rygorach życia wojskowego, głównym zadaniem była obrona kraju i wojna. Tylko oni mieli prawa polityczne. Byli równi co do praw jak i obowiązków. Nie było jednak równości majątkowej. Każdy spratiata otrzymywał od państwa dział ziemi wraz z niewolnikami. Nie mógł jej testować ani alienować jedynie dzielić na łożu śmierci z synami. Preiojkowie mieszkali na obrzeżach miasta, byli osobiście wolni z prawem cywilnym i obowiązkiem służby wojskowej, zajmowali się handlem i rzemiosłem. Heloci - byli niewolnikami. Stanowili własność państwa, byli przywiązani do ziemi. Do obowiązków należało pełnienie służby wojskowej podczas ekspedycji karnych (krypteje) zabijano ich związku z procentowo większą liczbą niż spartiaci. Eforowie - najważniejsi urzędnicy Sparty, początkowo wyznaczani przez króla później przez Apele. Kadencja trwała 1 rok. Urzędnikiem mógł się stać pełnoprawny obywatel po ukończeniu 30 lat. Urząd był kolegialny i tworzyło go 5 eforów, uchwały zapadały większością głosów. Do kompetencji należało sprawowanie kontroli nad wychowaniem, życiem spartiatów oraz nadzór nad preiojkami i helotami. Potem sprawowanie kontroli nad królem, podczas wypraw wojennych, karanie dowódców oddziałów wojskowych, polityka zagraniczna, zwoływanie Apelli i Geruzji. Źródła prawa średniowiecza Statuty litewskie, ich geneza, redakcje Organy centralne - wykład Plemienne państwa barbarzyńskie Monarchia Frankońska - wykład Monarchia Frankońska - omówienie Reklama Powiązane zagadnienia Ostracyzm Glosator Renta feudalna Nullum crimen sine lege Common law Prawa autorskie Reklama Kontakt