Jan J. Michałek: Materiały do wykładu z TWM: Opracował Jan J. Michałek R. Findlay, S. Wellisz: Engoenous tariffs, the Political Economy of Trade Restrictions, and Welfare, 1982. EKONOMIA POLITYCZNA OGRANICZEŃ HANDLOWYCH Założenia analizy: „specific factor” model używany przez Haberlera, Jones’a i Nearyego występuje doskonała konkurencja podaż czynników produkcji jest dana 2 produkty: F (food) i M (manufactures) 3 czynniki produkcji: T, K, L: (ziemia przypisana do żywności, K do M a siła robocza jest mobilna). Zewnętrzne terms of trade są dane (kraj mały); - Funkcje produkcji są następujące: (1) F = F(LF,T); (2) M= M(LM,K) --> warunek maksymalizacji zysku przy doskonałej konkurencji powoduje (tj. cena x produktywność), że: (3) p δF =w δL F (4) 1⋅ δM =w δLM bo cena jednostkowa M wynosi 1 a wynagrodzenia niemobilnych czynników produkcji są następujące: (5) δF =r δT (6) δM =q δK Natomiast krajowa cena żywności p, jest powiązana ze światową „π” poprzez” (7) p = (1+t) π ; gdzie stawka celna jest zmienną endogeniczną, na którą wpływa presja polityczna obu grup nacisku. Uproszczony mechanizm tworzenia ceł: funkcja tworzenia ceł (tariff-formation function): nie wyraża explicite preferencji polityków (czarna skrzynka): główny punkt krytyki: (8) t = t(LT,LK), tzn. w uproszczeniu siła robocza jest jedynym nakładem używanym przez grupy polityczne a poziom taryfy jest zależny o ilości zasobów włożonych przez daną grupę: Opisując rezultaty tej presji (na cła) należy rozsądnie założyć, że: δt > 0, δLT δt < 0, δL K δ 2t < 0, δLT δ 2t > o. δ LK 2 2 1 Jan J. Michałek: Materiały do wykładu z TWM: (9) A równowaga (pełne zatrudnienie) wymaga by: LF + LM + LT +LK = L, Sukcesy grup nacisku w kształtowaniu taryfy tworzą „dobro publiczne” dla indywidualnych (niezeszonych) właścicieli ziemi i kapitału Dążymy do ustalenia LT i LK (bo to określa poziom t): czyli zasoby kapitału używane dla lobbingu, przedtem jednak kilka cech tego modelu (przy założeniu, że LT i LK są dane). Liczba zatrudnionych w sferze produkcyjnej (LA): (10) LA = L – (LT+LK), Jak wynika ze struktury modelu F, M, r, q oraz w (ceny czynników produkcji) każdy z nich jest określony jako wyłącznie funkcja p oraz LA z następującymi właściwościami: (11) δF > 0, δp δF >0 δL A Tzn. np. wzrost produkcji F przy wzroście p (12) (13) δM < 0, δp δM > 0, δL A δr > 0, δp δr >0 δL A Np. wzrost wynagrodzenia ziemi pod wpływem wzrostu F (Stolper-Samuelson) (14) δq < 0, δp (15) δw > 0, δp δq >0 δL A δw <0 δL A Zakładając, że 1. istniałby wolny handel przy nie występowaniu presji politycznej ze strony właścicieli ziemi (tzn. LT=0) oraz, że 2. działania właścicieli kapitału mają wyłącznie charakter defensywny ==> dochód (całkowity) właścicieli ziemi (w wyraż. M) gdy LT = 0 wynosiłby: π r(π, L)T. (tzn. cena światowa x wynagrodzenie jednostkowe z ziemi x zasób ziemi). => Korzyść netto (NT) właściceli ziemi z anagażowania się w proces polityczny ustalania ceł: = (dochód w warunkach protekcji) – (dochód w warunkach w.h.)- (koszt siły roboczej zaangażowanej w lobbing) a po pełnym rozpisaniu: NT = p r T – π r T – w LT 2 Jan J. Michałek: Materiały do wykładu z TWM: (16) N T = p(LT , LK ) ⋅ r [ p (LT , LK ), (L − LT − LK )]⋅ T − π ⋅ r (π , L )T − w[ p (LT , LK ), (L − LT − LK )]⋅ LT W którym to równaniu LK jest traktowane jako parametr. Zauważyć, że druga część prawej strony jest niezależna od LT i LK --> jest stałą zależną od wartości π, raz zasobów L i T. Warunek pierwszego stopnia (niezbędny) na maksymalizację NT ze względu na LT . (tj. optymalna ilość zatrudnionych przy lobbingu) jest nastepujący: pochodna cząstkowa δNT/δLT = 0 Zgodnie z zasadami różniczkowania produktu: d [ f (x ) ⋅ g (x )] = f (x ) ⋅ g ' (x ) + g (x ) ⋅ f ' (x ) dx otrzymujemy: δr δp δN T δp δr = ⋅ r ⋅ T + p ⋅ + δLT δLT δp δLT δLT δw δp δw ⋅ T − 0 − ⋅ + δp δLT δLT ⋅ LT − w = 0 skąd: [ δr δp δp δr ⋅ r + p ⋅ + δLT δp δLT δLT δw δp δw ]T = ⋅ + δp δLT δLT ⋅ LT + w co można zapisać (po przekształceniach) w postaci elastycznościowej: Natomiast z równania (7) i (8) wynika zależność p od wartości LT i LK. Warunek pierwszego spotkania (niezbędny) na maksymalizację NT ze względu na LT . (tj. optymalna ilość zatrudnionych przy lobbingu) jest równa: Tzn. czyli pochodna cząstkowa δNT/δLT = 0 oraz pamiętając, że druga część jest liczbą (równą zero przy różniczkowaniu) otrzymujemy (po porównaniu do zera i przeniesieniu na drugą stronę): (17 ) p δr LT δp LT δr prT LT δw p δw LT δp + = 1 + + 1 + w r δp p δLT r δLT LT w δLT w δp p δLT która stwierdza (w formie elastycznościowej), że: Krańcowy udział LT w podnoszeniu dochodów właścicieli ziemi (prT) = = krańcowy koszt siły roboczej (LT) zatrudnionej przy lobbingu czyli w. Trzeba zauważyć, że przyrost LT (lewa strona równania) w trojaki sposób wpływa na wynagrodzenie ziemi: 1. zwiększa p; 2. co z kolei zwiększa r (oba czynniki 1 i 2 zwiększają przychody ziemi) 3. redukuje p przy stałym r (co z kolei zmniejsza przychody z ziemi). Zakłada się, że trzeci w.w. element jest stosunkowo niewielki --> znak całości wyrażenia w nawiasie kwadratowym lewej strony równania jest dodatni. ==> warunek jest rozsądny, zakładając, że lobbing ma w ogóle mieć sens. 3 Jan J. Michałek: Materiały do wykładu z TWM: Natomiast krańcowy koszt LT jest większy niż w ponieważ oba współczynniki po prawej stronie równania są dodatnie, tj.: LT δw w δLT oraz p δw LT δp ⋅ w δp p δLT są dodatnie (bo w nawiasie przed w występuje jeszcze 1). Podobną analizę kosztów prowadzą właściciele kapitału. Oznaczmy: optymalna (prawdopodobnie prohibicyjna) taryfa celna osiągnięta przez właścicieli t^: ziemi przy braku reakcji ze strony właścicieli kapitału; ^ LT : ilość siły roboczej użyta do osiągnięcia powyższego celu; wynikająca stąd stopa procentowa (od kapitału); q^: Przy takich oznaczeniach korzyść netto NK, właścicieli kapitału przystępujących do procesu politycznego: ^ ^ ^ (18) N K = q[ p(LT , LK ), (L − LT − LK )]K − q π 1 + t , 1 − LT K − w[ p(LT , LK ), (L − LT , L K )]LK Podobnie jak poprzednio drugi czynnik jest niezależny od LK. Maksymalizując NK ze względu na LK (czyli δNK/δLK= 0) i traktując LT jako parametr otrzymujemy: p δq LK δp LK δq qK LK δw p δw LK δp ⋅ + = 1 + + w q δ LK L K w δ L K w δ p p δ LK q δ p p δ LK (19) Co oznacza, że: Krańcowy przychód z zatrudnienia LK siły roboczej jest równy w celu zwiększenia dochodów z kapitału jest równy marginalnemu kosztowi siły roboczej. Lewa część równania (19): - Pierwszy element jest iloczynem dwóch czynników ujemnych a zatem jest dodatni; - Drugi element jest ujemny. Ö w sposób naturalny możemy przypuszczać, że współczynnik przy qK/LK jest dodatni tzn., ze opłaca się właścicielom kapitału podejmować działania, w celu ochrony przed polityka protekcjonistyczną. Tworzenie się równowagi (przy pomocy funkcji reakcji): - przy danym LK optymalne LT dla właścicieli ziemi jest określone przez równanie (17); - przy danym LT optymalne LK dla właścicieli kapitału jest określone przez równanie (19); Ö Funkcje reakcji, każdej grupy mogą być uzyskane przez wyliczenie różniczki zupełnej warunków koniecznych pierwszego stopnia z równania (17) i (19): (20) δ 2 NT dLT δLK δLT =− 2 dLK δ NT δL2T (21) 4 δ 2NK dLK δLT δLK =− 2 dLT δ NK δL2K Jan J. Michałek: Materiały do wykładu z TWM: Mianowniki (na dole) równań (20 i (21) muszą być ujemne by spełnić warunek drugiego stopnia na maksymalizację wartości NT i NK ==> nachylenie każdej z krzywych reakcji zależy od znaku pochodnych krzyżowych w liczniku. Zakładamy, że funkcje reakcji osiągają stabilną równowagę --> równowaga Nasha-Cornot’a określająca poziom optymalnego zaangażowania w lobbing --> ilustracja graficzna. 5