Plagiat i etyka badawcza

Plagiat i etyka badawcza
Dr hab. Dariusz Jemielniak, prof. ALK
[email protected]
Dr Paweł Krzyworzeka
[email protected]
Praca akademicka
• Jako studenci i nauczyciele akademiccy
ciągle wykorzystujemy myśli
sformułowane przez innych. Jest to sedno
pracy naukowej w naukach społecznych.
• Kiedy prezentujemy nie swoje idee,
musimy powoływać się na ich
oryginalnych autorów.
„Po raz pierwszy w tym sensie [przywłaszczenie
autorstwa - DJ] termin »plagiarus« pojawił się w
czasach rzymskich. W I wieku p.n.e. użył go
poeta Martialis wobec swojego konkurenta
Fidentiusa, który recytował jego wiersze jako
własne. Wtedy określano tak porywaczy ludzi –
analogia była uzasadniona, jeśli przyjąć, że
mamy do czynienia z »porwaniem« cudzego
utworu w celu wykorzystania jako własny.”
(Sybilla Stanisławska-Kloc. 2011. Plagiat i autoplagiat, "Infos" Nr
16, Biuro Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu.)
Czym jest plagiatorstwo?
„użycie lub wierna imitacja języka i myśli
innego autora, i zaprezentowanie ich jako
własnej oryginalnej pracy” (1995 Random
House Compact Unabridged Dictionary)
”nieuczciwe przywłaszczenie sobie, […] i
opublikowanie jako własnych, cudzych
myśli lub wyrażeń tych myśli” (1999 Oxford
English Dictionary)
Oba cytaty zostały przetłumaczone przez nas angielskiego,
podajemy za Wikipedią (dostęp 30.03.11)
Dlaczego plagiatorstwo jest
złe?
• Krzywdzi studentów, którzy pracują
uczciwie
• Krzywdzi oryginalnych autorów,
których idee lub wyrażenia zostały
skradzione
• Powoduje, że ocenienie pracy osoby
plagiatującej staje się niemożliwe
Jak karze się plagiatorstwo?
• Niezaliczenie przedmiotu
• Zgłoszenie do komisji dyscyplinarnej,
która decyduje o dalszych sankcjach, w
tym o usunięciu z listy studentów.
• Może zostać uznane jako naruszenie
prawa (bezprawne używanie tytułu lub
stopnia) i spotkać się z reakcją prawną.
Jak unikać plagiatorstwa?
• ZAWSZE należy podawać pełny zapis
źródła, z którego pochodzi
wykorzystywana przez nas cudza idea lub
wyrażenie
• ZAWSZE należy zaznaczać początek i
koniec cytatu (inaczej będzie to plagiat!)
• NIGDY nie należy zgłaszać tego samego
eseju (lub jego części) dwa razy
(autoplagiat)
Jak unikać plagiatorstwa (c.d.)?
• Użycie cytatu musi mieć powód
• Cytowanie musi być zgodne z
uznanymi standardami
bibliograficznymi
Czym jest „cytowanie”?
• „Cytowanie” to metoda
zakomunikowania czytelnikom, że dana
część materiału w naszej pracy pochodzi
z innego źródła, czyli, że nie jest to nasza
oryginalna idea. Cytowanie daje także
czytelnikom wszystkie informacje
konieczne do odnalezienia źródła, jeśli
byliby nim zainteresowani.
Cytowanie i podawanie źródeł
zazwyczaj dobrze wpływa na
ocenę końcową!
• Cytowania pokazują nauczycielowi, że
student zna literaturę przedmiotu. A
także jest jednym z dowodów, że student
włożył wysiłek w przygotowanie pracy.
• Jest podbudową myśli własnych i analiz
studenta
Jak uniknąć plagiatorstwa?
• Nie cytuj z drugiej ręki. Np. jeśli
Jemielniak pisze o J. Pfefferze,
należy odwołać się do tego, co
napisał Jemielniak, a nie
bezpośrednio do Pfeffera (Jemielniak
mógł źle rozumieć lub zinterpretować)
Jak uniknąć plagiatorstwa (c.d.)?
•ZAWSZE zaczynaj i kończ cytat
cudzysłowem lub kursywą, podaj
numer strony, nazwisko autora i rok
wydania:
According to those analyses (Gephart, 2002,
p. 334), the advances in the new
technologies: ”[T]ransform the nature, form,
and temporal aspects of work”
Jak uniknąć plagiatorstwa (c.d.)?
•Kiedy NIE musimy podawać numeru
strony? Kiedy odwołujemy się do
jedynie do czyjejś myśli, np.:
According some authors (Gephart, 2002), the
advances in the new technologies result in
major transformation of workplace and the
very essence of work itself.
Źródła internetowe
• Internet może być doskonałym źródłem
wartościowej wiedzy akademickiej
• Myśli opublikowane w internecie również
mają swoich właścicieli!
• Źródła internetowe MUSZĄ być cytowane, tak
samo jak tradycyjne źródła biblioteczne.
Jak cytować?
• Istnieje wiele stylów cytowania
(najpopularniejsze: styl harwardzki, APA).
• W różnych dyscyplinach akademickich
funkcjonują różne style.
• Zapytaj swojego nauczyciela, jakiego stylu
wymaga.